Astrit Lulushi/
Në vitin 1974, artisti spanjoll Salvador Dali i dha diktatorit rumun, Nicolae Ceauşescu, një skeptër që ai kishte bërë. Diktatori e vlerësonte dhuratën, por shumica e njerëzve në atë kohë mendonin dhe ende mendojnë se artisti i zgjuar po e ironizonte autokratin e paditur.
Adolf Hitler ishte një vegjetarian dhe afër fundit të jetës së tij hëngri vetëm pure patate dhe lëng mishi. Arsyet e zgjedhjeve dietike të diktatorit mbeten mister.
Diktatori sovjetik Jozef Stalin ishte aq brutal sa dukej, dhe gjithashtu shumë paranojak. Ai ishte aq paranojak saqë u kërkoi që shkencëtarët e tij të ekzaminonin feçet e njerëzve, duke besuar se mund të përcaktonte besnikërinë e tyre. Gjatë një vizite nga Mao Ce Dun, ai i kërkoi shkencëtarëve të ekzaminonin feçet e Maos për të gjykuar se në çfarë humori ishte ai.
Nga 2005 deri në 2013 Mahmoud Ahmadinejad ishte president i Iranit, por dashuria e tij e parë ishte trafiku i makinave. Diktatori i ashpër në fakt fitoi një doktoraturë në inxhinierinë civile dhe planifikimin e transportit të trafikut në vitin 1997.
Diktatorit të Sudanit të Jugut, Salva Kiir Mayardit, iu dhurua një Stetson i zi nga Presidenti i SHBA George W. Bush në 2006. Kiir Mayardit e pëlqeu shumë dhuratën se bleu një koleksion të madh, kështu kurrë nuk është pa një të tillë.
Diktatori Haitian, François “Papa Doc” Duvalier (1907-1971) pretendoi se kishte sharë presidentin amerikan John F. Kennedy pasi ai tërhoqi mbështetjen amerikane për të. Duvalier tha se ai bëri një kukull Voodoo të Kenedit dhe e ngjiti atë 2222 herë me një gjilpërë.
Gjatë katër viteve, nga 1975 deri në 1979, Pol Pot dhe Kmerët e Kuq shfarosën sistematikisht deri në 3 milionë njerëz. Populli i Kamboxhias duhej të jetonte me frikë, duke e ditur se ata mund të ishin ata që do të tërhiqeshin zvarrë në Fushat e Vrasjeve. Kmerët e Kuq zhdukën gati 25 për qind të popullsisë.
Njeriu i fortë i Bjellorusisë, Aleksander Lukashenko, njihet për dashurinë e tij për hokej, sensin e tij të modës dhe besimin në të drejtën për të mbajtur armë. Ai kishte një pistoletë ari të bërë me porosi për djalin e tij, i cili në atë kohë ishte pesë vjeç.
Kim Jong-Un i Koresë së Veriut thuhet se është një pijanec i madh i cili ka shpenzuar më shumë se 30 milionë dollarë në vit për pije alkoolike. Thuhet se ai organizon festa të mëdha, por është gjithashtu një pirës i rëndë.
Mobutu Sese Seko bëri shumë gjëra të çuditshme kur ai drejtoi Republikën Demokratike të Kongos (nga 1971 deri në 1997 i njohur si Zaire). Një nga më të çuditshmit ishte detyrimi i televizionit kombëtar të lajmeve për ta përshkruar atë duke zbritur nga retë në titullin e hapjes.
Diktatori kuban Fidel Castro ishte një udhëheqës pragmatik. Një nga thëniet e tij më të njohura është: “Një revolucion nuk është një shtrat me trëndafila”.
Saddam Hussein nuk kishte kurrë frikë t’u tregonte njerëzve se si ndihej. Në vitin 1981, pikërisht pasi filloi Lufta Iran-Irak, Husseini urdhëroi që një broshurë e vitit 1940 që shkroi xhaxhai i tij, e titulluar “Tre që Zoti nuk duhet t’i kishte krijuar: Persianët, Judenjtë dhe Mizat”, të ribotohej dhe shpërndahej nëpër shkolla.
Joseph Stalin lindi në të vërtetë Ioseb Besarionis dze Jughashvili. Kur u zhvendos nga vendlindja e tij Gjeorgji në Rusi për të nisur karrierën revolucionare, ai e ndryshoi atë në emrin rus që tingëllon më i ftohtë, Stalin, që do të thotë “çelik”.
Në vitin 1997, Sadam Huseinit supozohet se kishte një Kuran të shkruar me gjakun e tij për të festuar ditëlindjen e tij të 60-të. Libri njihet si Kurani i Gjakut.
Para se të trashëgonte presidencën a diktaturën e Sirisë kur babai i tij vdiq në vitin 2000, Bashar al-Assad bënte një jetë mjaft të thjeshtë. Ai ishte një okulist në Londër përpara se vëllai i tij i madh Bassel të vdiste, duke e bërë atë trashëgimtar të presidencës.
Diktatori kinez Mao Ce Dun nuk donte kurrë që njerëzit e tij të ishin shumë të arsimuar. Ai një herë tha: “Të lexosh shumë libra është e dëmshme”.
Idi Amin sundoi Ugandën me një grusht të hekurt që nga 25 janari 1971, përpara se të rrëzohej më 11 prill 1979. Në atë kohë relativisht të shkurtër, ai bëri shumë gjëra të çuditshme, por një nga më qesharakët pretendonte se ai ishte “mbreti i pakurorëzuar” i Skocisë.”
Kur “Papa Doc” Duvalier vdiq në 1971, pushteti iu kalua djalit të tij, Jean-Claude Duvalier. Duvalier më i ri ishte po aq brutal sa babai i tij, por kurrë nuk mori të njëjtin respekt, duke fituar pseudonimin “Bebi Doc”.
Shumica e diktatorëve të Luftës së Dytë Botërore kishin pseudonime që shpesh përkthehen në anglisht si “udhëheqës.” Hitleri ishte Führer, Stalini ishte Vozhd dhe Benito Musolini i Italisë ishte Duce. Enveri ishte Tarasi (emër rus, por edhe kuptim shqip).
Panamaja mund të jetë një vend i vogël, por Manuel Noriega ishte në gjendje të krijonte një pasuri personale prej 300 milionë dollarësh si diktator i saj nga 12 gushti 1983 deri më 20 dhjetor 1989. Ai e ndërtoi pasurinë përmes kontrabandës së drogës, ryshfeteve, pastrimit të parave dhe mashtrimit (sot mund të pasurohesh i sigurt në ndonjë vend tjetër.
Thuhej se Stalini poshtëronte në mënyrë rutinore vartësit dhe këshilltarët e tij. Pasardhësi si sundimtar i Bashkimit Sovjetik, Nikita Hrushovi, madje pretendoi se Stalini e bëri atë të performonte një valle tradicionale ukrainase për një mbledhje të vogël.
Francisco Macias Nguema arriti të zemërojë shumë njerëz në Guinenë Ekuatoriale me idetë dhe politikat e tij të çuditshme që nga viti 1968 deri sa ai u hoq në vitin 1979. Ndoshta gjëja më e çuditshme që bëri ishte ndalimi i të gjitha varkave dhe peshkimit në vend.
Makinat ndaloheshin nga një diktator tjetër në vend tjetër.
Enver Hoxha, u bë “profesor” pa shkollë, ashtu siç u bë udhëheqësi i atyre që të përulur nga frika e ndiqnin. Të gjithë ata që e njihnin në rini i burgosi e i vrau; nuk ishte filozof, por me fodullëk ofronte këshilla; Ai e dinte se asnjë nuk mund të ikë më shpejt se plumbi, dhe kjo iu bë paranoja që vrau e persekutoi armiq, familje, miq e popull dhe la pas njerëz si veten.