( Në përkujtim të 18 vjetorit të rënies heroike)/
Nga Harry Bajraktari/
Me rastin e 18 vjetorit të rënies së dëshmorit të kombit Ardian Krasniqi në një përballje të ashpër me policinë serbe ne Kliçinë të Pejës, sot përkujtohet me pietet të lartë vepra heroike dhe sakrifica e tij që dha për lirinë dhe pavarësisnë e Kosovës. Ardian Krasniqi qe ndër ushtarët e parët që u inkuadrua në radhët e UÇK-së.
U lind më 12 tetor 1972 në Vranoc, Lugu i Baranit. Rrjedh nga familja e Sylërexhëve e cila ka dhënë shumë për çështjen kombëtare-në luftërat e ndryshme për lirinë e Kosovës. Është kënaqësi e madhe kur sot sheh përmendoren e Haxhi Zekës, Bajram Currit dhe Adrian Krasniqit që lidhen me një histori të fshatit Vranoc.
Adriani mësimet e para i mori në Beran, gjimnazin e përfundoi në Pejë, ndërsa studimet i vazhdio në Fakultetin Ekonomik të Universitetit të Tiranës. Ky, qysh kur ishte nxënës i gjimnazit, vërejti format e vrazhda të nëpërkëmbjes së shqiptarëve nga regjimi kriminelit Millosheviq. I frymëzuar nga e kaluara historike, e sidomos nga skenat rrënqethëse që i shihte përditë në rrugët e Pejës, shqiptarë të keqtrajtuar nga policia serbe, krijoi bindjen se pa kryengritje të armatosur s’ mund të vinte liria e Kosovës. Ngaqë babai i tij Rexhepi, ishte mësues dhe pas një vizite që i bën Shqipërisë në vitin 1980, solli literaturë të llojllojshme nga e kaluara e shqiptarëve, ku Adriani frymëzohet nga ajo, ndonëse ende ishte i ri.
Kur në vitin 1987 u itensifikua shovenizmi serb, Adrian Krasniqi, filloi aktivitetin e tij kombëtar për ta kundërshtuar këtë politikë pushtuese. Ai si gjimnazist me disa shokë të tij organizoi demonstrata dhe protesta në shenjë solidarizimi me grevën e minatorëve të “Trepçës”, në vitin 1989. Dhe nga kjo kohë, për ditë e më shumë, bëhet më aktiv në çështjet kombëtare.
Në vitin 1990 me grupin e tij filloi grumbullimin e armëve për të nisur aksionet kundërshtuese. Armatimin e vendoste te xhaxhai i tij, Xhaferi në Vranoc. Ndërkohë, organet e sigurimit serb në vitin 1993 i bien në gjurmë, ku bastisin shtëpinë e tij në Vranoc dhe Pejë, me ç’ rast demolojnë e shkatërrojnë shumëçka brenda tyre. Nga ky moment, Adriani kalon në ilegalitet dhe vendoset në Shqipëri. Inkuadrimi i tij në radhët e UÇK-së daton qysh në pranverën e vitit 1992, si komandant i njësitit për Dukagjin. Veprimtarinë e tij e zhvillonte në relacionin Kosovë -Shqipëri. Në vitin 1995 sulmon stacionin e policisë në Çellopek, ku identifikohet emëri i tij, ndërkohë që pushtuesi serb shpall fletarrestin. Në Pejë policia bastis për së dyti herë, por s’e gjen askë nga familja. Krasniqi krahas aktivitetit organizativ, përqëndrohet më shumë në sektorin e furnizimit me armë. Meqenëse ai kishte lidhje me disa familje nga Shqipëria, më saktë nga Tropoja, shfrytëzon rastin që shtëpinë e Sulejman Berishës ta bëjë depo për furnizim me armatim. Kështu nga Shqipëria ai ka hyrë mbi 40 herë në Kosovë, duke sjellë armatim për UÇK-në. Merrej edhe me sulme të drejtpërdrejta.
Ai ishte në lidhje të ngushtë me Zahir Pajazitin, njëri ndër organizatorët kryesor të UÇK-së. Njeriu që e ka bindur atë se e vetmja rrugë për çlirimin e Kosovës është kryengritja e armatosur ka qenë Zahir Pajaziti, të cilin ai e ka pasur idol, e ka çmuar dhe vlerësuar si një strateg të madh të luftës.
Një aksion të armatosur, organizuar në vjeshtën e vitit 1997 kundër stacionit të policisë në Kliqinë, komuna e Pejës, merrnin pjesë Adrian Krasniqi, Ilir Konushevci, Mujë Krasniqi-Kapuçi dhe Qerim Kelmendi. Pas një përleshje të ashpër me policinë serbe të këtij stacioni, bie heroikisht Adriani, një feniks i lirisë së Kosovës. Më vonë, do të bien në luftë kundër ushtrisë serbe edhe dy shokët e tij, Mujë Krasniqi-Kapuçi dhe Ilir Konushevci.
Djali i axhës së Ardian Krasniqit, Florin Krasniqi, biznesmen dhe veprimtar në ShBA e mbështeti atë në idealin e tij për liri dhe pavarësi të Kosovës në çdo pikëpamje, duke i dërguar armë, rroba ushtarake dhe arsenal tjetër të luftës, në mënyrë që ai dhe bashkëluftëtarët e tij të kryenin akcione të armatosura në përballje me policinë dhe ushtrinë serbe, e cila në vitin 1997, e më vonë, bënte terror mbi popullatën shqiptare në Kosovë.
Florin Krasniqi e vizitoi Ardianin edhe në Shqipëri, ku ndodhej bashkë me Zahir Pajazitin në Durrës, në përgatitje të një luftë të organizuar kundër ushtrisë serbe. Florin Krasniqi, aq sa zgjati lufta në Kosovë, ishte në krahun e saj dhe pas përfundimit , kur Kosova fitoi pavarësin, ai për katër vjet ishte edhe deputet i Kuvendit të Kosovës.
Vranoci ka një traditë të hershme patriotike dhe, në këtë drejtim, veç Adrianit ka nxjerrë edhe shumë luftëtarë e veprimtarë për çështjen e atdheut.
Vepra e dëshmorit të kombit Ardian Krasniqit do të përkujtohet sot, nesër dhe gjithmonë nga brezat e ardhshëm, si finiks i lirisë dhe pavarësisë së Kosovës.
Ne Foto: Para përmendores së Adrian Krasniqit në Vranoc: nga e majta Ilir Krasniqi (vwllai i Ardian Krasniqit), Sherif Krasniqi, Harry Bajraktari, Florin Krasniqi, Florim Bajraktari dhe Agron Krasniqi, 2009./
POZITË DHE OPOZITË DUHET TA GJEJNË RRUGËN E DIALOGUT
Nga Harry Bajraktari*/
Bllokada e kuvendit që po vazhdon me javë duke ndodhur edhe ditën e sotme ka ngritur tensionet nënjë shkallë dëshpëruese në Kosovë dhe kjo paraqet rrezik të një eskalimi të situatës së përgjithshme me pasoja të paparishikueshme. Keqpërdorimi i Kuvendit dhe përdorimi i dhunës brenda tij në shoqëritë demokratike janë të pa pranushme dhe si të tilla çdo kund gjykohen. Kuvendi është arenë dialogu dhe debati për probleme të ndryshme me të cilat përballet shteti i Kosovës dhe askush nuk ka mandat nga të zgjedhurit e popullit, qoftë pozitë, qoftë opozitë t’ i mbyllë dyert e këtij institicioni më të lartë ligjevënes të shtetit tonë. Vurja e dryrit, kështu siç po i vëhet Kuvendit, duke përdorur metodat jo demokratike dhe jo ligjore, po i vëhet bllokada shtetit, të cilin siç e dimë të gjithë e krijuam me sakrifica të mëdha të të gjithëve, me gjak dhe vuajtje.Nuk kanë qenë të pakta edhe krizat tjera në të kaluarën që i shkaktuan partitë politike për të ardhur në pushtet. Tani kemi një situatë shumë më të ndërlikuar, do të thoshja tepër të rëndë, që u krijua për shkak të nënshkrimit të dy marrëveshjeve: asaj për krijimin e Bashkësisë së Komunave serbe dhe Demarkacionit, vijës kufitare me Malin e Zi, ku opozita nxjerrë si pretekst se në të dy rastet është shkelur kushtetuta e Republikës së Kosovës, dersa pozita në pushtet i ka demantuar këto pretendime. Tani në vend të dialogut në Kuvend, ku do të bisedohej lidhur me këto dy marrëveshje, opozita ka zgjedhur rrugën tjetër të bllokimit, duke përdorur format e ndryshme të dhunës. Dihet se dhuna prodhon dhunën dhe ne jemi dëshmitarë të asaj çka ndodhi para pak ditësh në rrugë të Prishtinës. Mbyllja e dyerve të Kuvendit dhe pamundësia e shpjegimit të përmbajtjes së këtyre dy marrëveshjeve të nënshkruara në Bruksel në prani të zonjës Mogorini, tek qytetarët e Kosovës, u krijua një situatë konfuze.Skenat e gazit lotsjellës në Kuvend nga deputetët e opozitës, ku ka edhe pasoja shëndetësore, flasin se ne ende jemi larg tolerancës parlamentare dhe respektimit të ligjeve që janë miratuar po nga deputetët. Fatkeqësisht me këto sjellje jo demokratike dhe jo parlamentare po krijojmë imazhin e keq në botë në kohën kur Kosova, këto ditë, me një shpresë të madhe do të pranohet në UNESKO dhe hapi tjetër do të jetë liberalizimi i vizave dhe inkuadrimi në proceset tjera në Bashkimin Europian. Patriotizëm është hapja dhe jo mbyllja, jo dhuna, po dialogu dhe respektimi i shtetit.Një gjë është e qartë se kushdo që mund të vijë në pushtet në të ardhshmën s’ do të ketë mundësi që këto marrëveshje të nënshkruara në prani të Bashkësisë Ndërkombëtare t’ i zhvleftësojë. Këtë e dinë edhe ata që janë kundër tyre dhe ata që kanë vendosur firmat mbi to. Po çka tash?Në një situatë të tillë të papërmbajtur, pozitë dhe opozitë, duhet të lënë interesat partiake dhe të mendojnë për të mirën e Kosovës dhe për të mirën e popullit të saj, nga i cili u zgjodhën dhe të gjithë së bashku të gjejnë rrugën për të dalë nga kjo krizë e rëndë. Vetëm dialogu, toleranca dhe mirëkuptimi garantojnë sukses dhe asesi veprimet jashtëkushtetuese. Ky dialog mes partive politikë, pozitë dhe opozitë, duhet të ndodhë sa më parë dhe Kuvendi t’ i kthehet punës normale të miratimit të ligjeve dhe të kryrjes së obligimeve që ka në kompetencat e tij ndaj qytetarëve.Zgjidhja më e mirë sipas meje në këtë situatë të ndërlikuar për këto dy marrëveshje të nënshkruara në Bruksel do të ishte shpallja e një
referendumi ku populli do të përcaktoj, pasi që do të kishte marrë të gjitha shpjegimet e mundshme.
Populli pret nga qeveria dhe parlamenti të kryhen punët që kanë mbetur pa u përfunduar, siç është zhvillimi ekonomik, hapja e vendeve të reja të punës, ndalja e korrupcionit, zbatimi i ligjeve dhe krijimi i besimit që është luhatur.Një përshkallëzim i gjendjes dhe qitja e njerëzve në rrugë do të ishte fatal për ne dhe, veç pasojave përbrenda, do të humbim përkrahjen që kemi pasur deri tash nga SHBA dhe nga Bashkësia Europiane. Kjo do të ishte baraz me paralizën e shtetit.
Reagimet e SHBA dhe të Bashkësisë Europiane flasin më së miri se cila është rruga që duhet ndjekur!
*Autori është veprimtar dhe biznesmen i njohur i komunitetit Shqiptaro-Amerikan dhe themelues i gazetës Illyria në New York.
Kosova do te nderoje Harry Bajraktarin për kontributin 30 vjeçar
PRISHTINË, 1 Korrik / Ministria kosovare e Diasporës do të organizojë sot në mbrëmje një ceremoni, për të nderuar një nga personalitetet më të spikatura të komunitetit shqiptaro-amerikan, Harry Bajraktari, për kontributin 30 vjeçar në promovimin dhe afirmimin e çështjes së Kosovës, Pavarësisë së saj, si dhe një nga investitorët më të mëdhenj.
Ceremoninë, organizuar nga ministri i Diasporës Valon Murati, do ta nderojë prania e mysafirit special, mikut te shqiptarëve për më se 25 vjet në Kongresin Amerikan dhe mik personal i Bajraktarit, Kongresmeni Eliot Engel.
Kjo ceremoni do të shënojë edhe hapjen e aktiviteteve për Ditët e Diasporës. Sipas njoftimit nga Ministria, të pranishëm do të jenë: Presidentja e Republikës së Kosovës, Atifete Jahjaga, Kryeministri Isa Mustafa, zv. Kryeministri Hashim Thaçi, Kryetari i Kuvendit, Kadri Veseli, ministra, deputetë, diplomatë, shkrimtarë, gazetarë, studiues e të tjerë.
NJË MIRËNJOHJE E MERITUAR E PRESIDENTIT TË SHQIPËRISË Z. NISHANI PËR GAZETARIN BEQIR SINA
Nga Harry Bajraktari/
Kam nderin dhe kënaqesinë t’ ju uroj mirënjohjen, përkatësisht dekoratën” Naim Frashëri” që ua ndau Presidenti i Republikës së Shqipërisë z. Bujar Nishani për punën e palodhshme si gazetar dhe kontributin që keni dhënë e po jepni në afirmimin e vlerave të popullit shqiptar në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe afirmimin e vlerave të popullit amerikan si dhe ndihmën dhe kontributin që kanë dhënë SHBA për popullin shqiptar, sidomos për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës. Vlerësoj punën tuaj të jashtëzakonshme në afirmimin e komunitetit tonë shqiptaro-amerikan si dhe prezentimin e vlerave të tij në të gjitha mediat shqiptare në Shqipëri, në Kosovë dhe në gazetat tjera që botohen në Maqedoni, në Mal të Zi dhe në Luginë të Preshevës, si dhe në gazetat e Komunitetit tonë “Illyria”, “Dielli” të Vatrës dhe në mediat elektronike në gjuhën shqipe në New York, e në disa gazeta amerikane. Kjo mirënjohje do të jetë edhe një motiv i fuqishëm për theksimin e vlerave të komunitetit tonë dhe vështrimin perspektiv e kritik të tij.
Me këtë rast dëshiroj të theksoj se Z. Beqir Sina vjen nga një familje e njohur patriotike të cilën pushtetit i Enver Hoxhës e kishte persekutaur, ndjekur dhe ndarë përgjysmë: një pjesë e saj kishte arritur të ikte nga xhelati, ndërsa vetë Beqir Sina me një pjesë tjetër të familjes kishte mbetur në Shqipëri. Ai ka kluar 30 vjet në kampin famëkeq, në Saver të Lushnjës. Pas rënies së sistemit të Enver Hoxhës, u largua nga Shqipëria dhe nga viti 1992 i bashkangjitet babait dhe nënës dhe pjesës tjetër të familjes në New York, të cilët kishin emigruar si shumë shqiptarë të tjerë në SHBA.
I ati i tij Rasim Sina për një kohë të gjatë ka udhëhequr radion Lëvizja e Legalitetit në gjuhën shqipenë New York dhe për shumë vite ka informuar komunitetin tonë për dhunën dhe persekutimet që u bënte regjimi diktatorial i Shqipërisë kundërshtarëve politikë të Enver Hoxhës dhe ka denoncuar me tone të ashpra politikën shoveniste të Jugosllavisë ndaj shqiptarëve në Kosovë dhe shqiptarëve në viset tjera nën Jugosllavi. Këta njerëz me idealet e tyre të larta atdhetare kanë mbajtur të pashuar ndjenjën për një Shqipëri të lirë, demokratike, për një Shqipëri proamerikane dhe proevropiane.
Beqir Sina, i cili vetë kishte përjetuar të gjitha format e poshtërimit gjatë 30 viteve në kampin e Lushnjës- në shkrimet e tij të shumta ka dhënë skena rrënqethëse nga aty që mund të krahasohen me kampet më famëkqija që ishin ngritur gjatë dhe pas Luftës së Dytë Botërore në vendet komuniste.
Beqir Sina pasi arriti në New York punoi një kohë në radion Lëvizja e Legalitetit ” Zëri i Kombit”, të themeluar nga i ati i tij, Rasim Sina, aktivist i çështjes kombëtare. Sot ai bashkëpunon me shumë gazeta dhe është gazetari më aktiv i komunitetit tonë shqiptaro- amerikan.
VATRANI SABIT BYTYÇI ORGANIZOI DARKË FONDMBLEDHËSE PËR VATRËN
*Diskutohet ideja për ndërtimin e një Platforme Strategjike për 100 vitet e ardhshëm për mbrojtejn e interesave kombëtare në SHBA/
Prej kohësh ka filluar një fushatë e Vatrës për të mbledhur fonde për sistemimin e arkivit, bibliotekës dhe mobilimit të sallës dhe zyrës. Dhuruesit e deritanishëm janë vatranët, kryesisht ata të Nju Jorkut, anëtarët e Këshillit, por ka pasë dhe dhurime më të rralla nga shtetet e tjerë, edhe pse në këtë fushatë janë të ftuar të marrin pjesë të gjithë vatranët sipas traditës së trashëguar në këta 103 vite jetë të Federatës VATRA. Deri javën e shkuar ishin mbledhë rreth 12 mijë dollarë.
Mbrëmjen e së Martës, me 21 prill 2015, në restorantin”Fiorino” në Nju Xhersi, vatrani i ka hershëm, atdhetari dhe biznesmeni Sabit Bytyçi,pronar i këtij restoranti, shtroi një darkë falas për të shtuar fondet për fushatën e Vatrës. Thirrjes së tij i ishin përgjigjur donatorë të përhershëm të çështjes kombëtare, të cilët dhuruan shuma të konsiderueshme. Ndër ta përmendim Harry Bajraktari, Rrustem Gecaj me djalin Avni dhe nipin Xhaferr, Zef Balaj, Sejdi Bytiçi, Sejdi Husenaj, Haxhi Hysenaj, kryetari Gjon Buçaj, Elmi Berisha, Anton Raja, Besim Malota, Sherif Nezaj, Tush Lleshaj, dhe Agim Rexhaj. Një dhurues i veçantë ishte biznesmeni nga Shqipëria, Kadri Morina. Një pjesë e të pranishmëve i kishin bërë dhurimet më parë në Vatër.
Kryetari i Vatrës dr. Gjon Buçaj e falenderoi z. Sabit Bytyçi për nismën e marrë për ta organizuar darkën falas për të shtuar fondet e Vatrës. Po ashtu ai falenderoi donatorët e përhershëm z. Harry Bajraktari dhe donatorët e tjerë. Një falenderim të veçantë i drejtoi edhe z. Rrustem Gecaj, që rikonstruktoi katin e parë të Vatrës dhe sërish i është bashkuar dhurimeve.
Kjo darkë shërbeu edhe për të diskutuar për të ardhmen e komunitetit shqiptar dhe një riorganizmi më të mirë, më efikas, më largpamës, me një strategji e platformë Kombëtare, ku të piketohet rruga e 100 vjetëshit të ardhshëm. Nëse Vatra dhe Komuniteti shqiptar për 100 vitetet e shkuara e kanë kryer detyrën ndaj Kombit, duke siguruar fillimisht pavarësinë e Shqipërisë, e më pas kanë dhënë kontribut të çmuar në çlirimin dhe pavarësimin e Kosovës,dhe i kanë shërbyer çështjes kombëtare në viset e tjera të vendlindjes, për 100 vitete e ardhshëm duhet ndërtuar një Platformë e qartë dhe të dimë se ku shkojmë dhe çfarë dëshirojmë të arrijmë. Këtë ide e promovoi biznesmeni i njohur dhe veprimtari i shquar i çështjes Kombëtare, z. Harry Bajraktari. Ideja u përkrah dhe u debatua nga pjesmarrësit, ku shfaqën idetë e tyre: Rrustem Gecaj, Gjon Buçaj, Zef Balaj, Mithat Gashi, Agim Rexhaj, Asllan Bushati, Sabit Bytyçi, Besim Malota, Anton Raja,Marjan Cubi, Zef Përndocaj, Sejdi Hysenaj, Sherif Nezaj e të tjerë.
Dr. Naim Dedushaj,drejtor i Drejtorisë për Investimet e Diasporës në Qeverinë e Kosovës, i pranishëm në darkë, i falenderoi pjesmarrësit, i përgëzoi për organizimin, dhe informoi për masat e reja që po merr Qeveria e Kosovës, për të luftuar korrupsionin dhe për të krijuar lehtësira për investimet nag diaspora. Ai i përgëzoi investitorët e deritanishëm në Kosovë dhe i ftoi ata që t’i rrisn investimet sepse Kosoav ka shumë nevojë për to. Ai iu përgjigj pyetjeve të biznesmenëve të cilët paraqitën vërejtjet e tyre për burrokracinë, vonesat, por sidomos për korrupsionin dhe sigurinë e investimeve.
Gjatë darkës u mblodhën 13, 400 dollarë. Dhurimit i prinë sipas shumave: Harry Bajraktari, Rrustem Gecaj, Xhaferr Gecaj, Kadri Morina, Haxhi dhe Sejdi Hysenaj, Gjon Buçaj, Zef Balaj, Elmi Berisha, Anton Raja, Besim Malota,Sejdi(Sergio) Bitiçi etj. Dr. Gjon Buçaj i falenderoi donatorët dhe organizatorin.
Liista e plotë e dhuruesve, përfshirë edhe ata që kan dhuruar më parë, do të botohet në Gazetën Dielli.Fushata vazhdon edhe për degët, sipas mundësive.(d greca)
- « Previous Page
- 1
- …
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 14
- Next Page »