Nata e Shën Shpirtit/
nga Raimonda MOISIU/
Mezi pres natën e Shën Valentinit,/
atë natë që ka aq orë, sa netët e shkurtit,/
por unë dëshiroj të mos mbarojë kurrë,/
duke harruar edhe lindjen e diellit!/
Atë,/
natën e Shën Valentinit,/
të vetmen natë në netët e mia,/
natën e Shën Shpirtit tim./
Unë dua të më mbërthejnë prangat e ledhatimeve,/
dhe përskuqja e puthjeve të nxehta,/
si trëndafilat e Shën Valentinit./
Mezi pres agoninë e puthjeve,/
të magjepsura nga nxehtësia e tyre,/
të shkrijnë acarin e shkurtit./

Mezi pres të marrësh peng përhumbjen e syve të mi,
ndriçimin e tyre të qeltë e të gjelbër,
si blerimi në pranverë,
t’i japë dritë errësirës.
Të zbukurojmë bardhësinë e çarçafëve,
me aromën e kurorës së shpërthimit
t’u japë frymë trëndafilave të ndezur,
në kopshtin tim.

Jashtë bien qeparisët e flokëve të borës,
si nostalgjia e syve të qelqtë,
atë pranverë të parë, teksa çelje lulet e përgjumura,
në livadhin e mermertë si bora.

Mezi pres të ngrohim me frymën e ofshamave,
qeparisët dhe
t’i tretim në shtratin e virgjër të dëshirave,
kur hëna zbret në dritare e na shikon.

Mezi pres strehën e hajthshme të duarve tua,
në mashtrimin e brishtë të trëndafilave të bardhë,
që lulëzojnë në zjarrminë dehëse,
nën hutimin e diellit të mëngjesit,
nën fëshfëritjen e gjetheve ledhatuese,
që unë i dua kaq shumë,
jo vetëm në një natë me Shën Valentin,
për Shën Shpirtin tim.

Raimonda MOISIU
HARTFORD CT USA

SHËN VALENTINI NË VARGJET E MIA

( cikël me poezi)

Nga Përparim Hysi

Mirëse erdhe SHËN VALENTIN!

As e dinim nëse kishte, ditë si kjo: e dashurisë!
E panjohur fare ishte ( si dhuratë erdh prej demokracisë).
E festuam ne së pari veç pas viteve nëntëdhjetë
Se i mprehtë qe “hanxhari”, një hanxhar made in Mesjetë!

S’ka ç’na duhet “brishtësia”, është e huaj dhe me “njolla”
Tek ne ndryshe dashuria (ndryshe të zinte kolla?)
Po ku kish Shën Valentin (shën partia dhe Enveri)
Ferrobeton dhe dashuria që armiqtë t’i zijë tmerri!!!

S’kam pse vazhdoj më tutje, brezi ynë qe i pafat
Qe një kohë e mbushur “turpe”;qe një kohë mbushur gjezapë
Dashuri veç për partinë dhe, patjetër, për Enverin
Dashuri për dashurinë?! Nëse kërkoje “sherrin”.

14 shkurt 1992

A të kujtohet?

A të kujtohet,e bukura si yll?
Qe 14 shkurt kur u futëm në pyll.
Paska qenë Shën Valentin kur hymë atje
Por hiç nuk e dinim( e morëm vesh,tash,se…

Se kjo “Ditë Dashurie” qe mbajtur e fshehtë
Se dhe dashuria do bërë me “recetë”
Shën Valentini “ish festë e burgjezisë”
Dhe në dashuri: me mësimet e partisë.

Ndryshe dashuria jonë, ndryshe burgjezia
Po ne qemë “etalon”,se na “bekonte” partia
Vij vetëm tek pylli,kot sa për nostalgji
Sot është SHën Valentini! pa shih: ç’dashuri!

Dalin me buqeta, dalin me dhurata
Ka ikur mesjeta, e keqe si nata
Zënë puthen çiltër; çlirojnë ngrohëtsi
Përzënë çdo dimër! Kumbojnë dashuri!

14 shkurt 1996

SHËN VALENTINI

Erdhi! Erdhi Shën Valentini! Çiftet zbresin dy nga dy
I shikon Përparimi! Ah. që s’jam dhe unë i ri!
Dorë për dorë janë kapur, njëri-tjetrit i shtien çikë
Unë, tani, jam flokëzbadhur, por zili i kam njëçikë.

Këngë e valle zënë e hedhin, edhe puthen hapur fare
Unë i shoh dhe më shtojnë shendin (si me ta po hedh “valle”)
Sado jam azmatik (mezi mbushem unë me frymë)
Entuziazmi seç më mpik: ta gëzojnë Shën Valentin!

14 shkurt 2000

Ah, kjo “Dita e dashurisë!”

Ah, kjo “Dita e dashurisë” të vë flatra, të vë krahë
I hip delli pleqërisë, si të rinjtë të bëjë sevda
Kur shoh çiftet që po puthen se kanë Shën Valentinin
Unë i shoh dhe pak krrusem (se ka “cipë” Përparimi???)

Pse s’ dëgjojnë Përparimi që i ka mbetur ora prapa
Por festojnë Shën Valentinin sikur “lozin hapa-dollapa!
Puthen hapur dy nga dy dhe s’e kanë fare për pesë
Dhe çlirojnë ngrohtësi, sikur kanë vënë krahë si shpezë.

Kohë e re, or tunjatjeta! Kohë e re dhe janë të lirë
Ja tek shkëmbjenë buqeta, unë i shoh dhe ndihem mirë
Kthehem prapa unënë kohë, kur Çeçua kish biçak
Dhe regëtij e po bëj oh! Se regjimi qe farmak.

14 shkurt 2010