Promovohet – Page 3 – Dielli

“Mitologjia Skënderiane”, vepra Post Mortum promovohet ne Muzeun Kombëtar

January 10, 2015 by dgreca

“Mitologjia Skënderiane”, quhet vepra Post Mortum e autorit Dhosi Liperi, vepër kjo e cila do të promovohet në ambjentet e Bibliotekës së Muzeut Historik Kombëtar ditën e dielë ora 11:00.
Historiani Ilirjan Gjika, do të moderojë aktivitetin, ku gjatë së cilit do të ftojë të mbajnë fjalën e tyre lidhur mbi librin dhe autorin edhe Ing.Arlinda Baçin dhe studiuesin Behar Gjoka. Libri i Dhosi Liperit pasqyron perceptimet popullore mbi Heroin tonë Kombëtar të cilat janë mbledhur disa dekada më para, dhe i krahason ato me faktet e nxjerra nga burimet historike. Si ndodhi robëria, rikthimi, apo nga doli stema janë disa nga çështjet që Dhosi trajton në librin e tijë.
“Skëndërbeu simbas legjendavet ka qënë sak në Turqi, i marrë peng prej Sulltanit, bashkë me të vëllezërit. Sulltani si e pa këtë që ishte i vogël dhe shumë i shkathët e i squët, nuk e prishi si të vëllezërit, po e futi në shkollë dhe e mësoi dhe e rriti si djalin e tij. Ai ja vuri dhe emrin Skëndërbe. Kështu më janë përgjigjur shumë fshatarë që kam pyetur, që para shtatorit 1934 e gjer tani vonë, në shumë krahina të Shqipërisë së Mesme” është shprehur vetë autori më parë lidhur me një lloj prezantimi që a i ka bërë librit, apo edhe burimeve që ai ka pasur për të shkruajtur veprën, duke shtuar se

“Nuk e kuptoj dot origjinën e këtij besimi! Ky besim është sosur gojëpasgoje gjer më sot, qysh kur ai ka qënë gjallë apo ka ndonjë lidhje me variantin përkatës të Barletit. Fjala vjen, të vërtetën, për të cilën na flet kallëzonjësi, nga kush e ka dëgjuar? A mund ta ketë marrë nga historia në atë kohë?” ka shtuar ai.
Ndërkohë që emra si Kamber Sula, nga Tërnova e Zerqanit të Dibrës , Noel Lazri, nga Bllana e Lezhjes, Ago Lekaçi, nga Allejbegia e Dibrës, Nue Xhon Markaleka, Mëhill Pllumit, nga Gallata e Kurbinit, Said Veliut nga Homeshi i Dibrës, janë rrëfenjësit e hsitorisë të cilëve autori u është referuar për të krijuar veprën e tij.

„Në hirin e dashurisë“ promovohet në Vjenë

July 3, 2014 by dgreca

…”është një traktat letrar që shkund ndërgjegjen shqiptare kundër harresës dhe të huajësimit nga lufta dhe pasojat e mynxyrshme të saj.”/
Nga Hazir Mehmeti, Vjenë/
Një traditë e bukur e Ambasadës së Republikës së Kosovës në shërbim të kulturës në promovimin e veprave të autorëve nga të gjitha trevat etnike shqiptare u shpreh edhe ndaj veprës së znj. Naile Muqa-Ahmeti. Në promovimin e veprës “Në hirin e dashurisë” morën pjesë nga Ambasada e Shqipërisë zv. Ambasadori Adhurim Resuli dhe Dede Penga. Adnan Draga, këshilltar në Ministri të Kosovës, kurse nga Ambasada e Kosovës z. Imer Lladrovci, Yllka Geci, Faruk Ajeti dhe Z.Fitim Nuhiu nga Ambasada e Maqedonisë. Ishin prezent studentë, veprimtarë e intelektual përfaqësues shoqatash kulturo- sportive në Vjenë. Promovimi u udhëhoq nga z.Imer Lladrovci, konsull. Nga fjala e recensuesit të veprës lexoi Abdullah Abdullahi, veprimtar. Mes tjerash rreth romanit veçojmë: “Romani “Në hirin e dashurisë” i Naile Muqa-Ahmetit, është një nga të rrallët e letërsisë moderne shqipe që flet për pasojat e luftës së gjatë të shqiptarëve për t’u mbijetuar kohëve të këqija; dramat e njerëzve të rëndomtë që mund të jenë edhe tragjedi njerëzore, që autorja me sukses i ka ngritur në një prosede të standardit letrar. Autorja është rrekur ta shkruaj një roman psikologjik, edhe pse modelin e tij në letërsinë shqipe nuk e ka pasur të lehtë ta gjej: temën psikologjike – temën e jetës shqiptare, temë të cilën mund ta hasim shumë rrallë tek ndonjë autor shqiptar”….” Në 18 kapitujt e romanit, që mund të lexohen edhe si tregime të veçanta, autorja me sukses ia ka dalë të ndërtojë shtyllën e idesë kryesore: se edhe nga hiri i zjarrit të luftës mund të mbruhet shpresa e dashuria. Ky roman është ndër të rrallët e prozës sonë të re që merret me një psikanalizë kaq të thellë të protagonistëve, ndërsa lexuesve mund t’u shërbejë edhe si psikoterapi e vërtetë për shërimin e gulmeve të shpirtit…. Në fund të thosha se, mbi të gjitha, romani “Në hirin e dashurisë” është një traktat letrar që shkund ndërgjegjen shqiptare kundër harresës dhe të huajësimit nga lufta dhe pasojat e mynxyrshme të saj.” Fjalë rasti u mbajt edhe nga znj.Halime Jakupaj me temën “ Rilindja e personazheve, për të përjetuar ëndrrën e madhe në botën e vogël”
Kush është Naile Muqa Ahmeti?
U lind në vitin 1967 në katundin Vraniq rrethina e Suharekës. Në Bukosh kreu shkollën fillore, kurse Gjimnazin në Suharekë. Studimet i kreu në Universitetin e Prishtinës dhe Tetovës në Degën Letërsi shqiptare. Për disa kohë jetoj në Perëndim, por atdheun e kishte gjithmonë në zemër dhe mbajti lidhje të fuqishme me te. Ajo shkruan poezi dhe tregime, tani kjo është vepra e saj e re.

PROMOVOHET TRASHGIMIA E JANKO PALIT, DHE TE BIRIT NË QYTETIN E FLAMURIT

June 28, 2014 by dgreca

NGA GËZIM LLOJDIA/
Klubi i shkrimtarëve”Petro Marko “ Vlorë, promovoi krijimtarin letrare si dhe botimin e fundit të shkrimtarit shqiptaro-amerikan Petraq Janko Pali.Në fillim u shfaq një dokumentar kushtuar kësaj krijimtarie pergatitur nga G.Llojdia dhe më pas Myrteza Mara,Kryetar i Klubit të shkrimtarëve “Petro Marko” në fjalën e hapjes në promovimin e veprës letrare të shkrimtarit Petraq Janko Pali nënvizoi se :Kam folur dhjetra herë në këtë podium, e në të tjera si kjo, për veprimtarit e shumta letrare, për diskutime e vlerësime që organizon Klubi ynë “Petro Marko”, vlerësuar nga Bashkia me titullin “Mirënjohje e Qytetit të Vlorës”, por sot ndihem më ndryshe sepse më duhet të them pak fjalë për mikun tim të respektuar, poetin e shkrimtarin Petraq Pali.Thashë pak dhe jo shumë, sepse për Petraqin kam të them një det me fjalë e mos të mbarohen. Kam një det me mall e kujtime të adoleshencës dhe vitet e mëvonshme e përsëri mos të mbarohen.Jemi miq të hershëm dhe e kemi ruajtur këtë miqësi të pastër, aq sa dhe vetë e kemi zili.Ishim nxënës në pedagogjike të Vlorës, me konvikt në Ujin e Ftohtë (shtatë pallatet) dhe shkollën tek është sot ajo mjeksore. Petraqin e mbajnë mend të gjithë shokët sepse ishte Petraqi-djali çapkën nga Qeparoi, biri një mësuesi të nderuar e të respektuar, por që nuk linte dy gurë bashkë. Drejtori ikonviktit, i ndjeri Safet Kofina, emrin e Petraqit e mësoi që ditën e parë, ashtu si edhe kujdestari Rushit Ismaili, Petraqin kishte si fishkëllima në buzë ngado shkonte.I dashur si Petraqi! I mirë si Petraqi! I dhembsur në shoqëri si Petraqi I pakursyer si Petraqi! Shpirtbardhë e buzagaz si Petraqi – rrallë ia gjeje shokun atëhere, më rrallë ia gjen edhe sot.Çdo mëngjes diçka nuk do shkonte nëpër dhomat tona të gjumit. Dikush kërkonte këpucët e tij sepse poshtë shtratit ishin një palë të tjera. Dikush tjetër shikone se çorapet nuk ishin njëlloj dhe kërkonte ndihmë nga shokët për të bërë shkëmbimet, por nëse nuk do ndodhnin nga këto fenomene, të cilat na mbushnin me gaz fëmijënor, atëhere kishte dy arsye: Ose Petraqi kishte ikur në fshat, ose do ishte pa qejf.Dhe të flasësh për pjesën tjetër të jetës së Petraq Palit do duhet të ligjërojnë më shumë ata që u rritën e punuan së toku, që udhëtuan me të nëpër shtigjet e ngushta të jetës dhe kohës. E megjithatë Petraq Pali, falë dhuntive dhe aftësive të veta, përherë ruajti boshtin e karakterit të tij human e paqësor në mardhënieve me njerëzit, shoqërinë, familjen.Por sot Petraq Pali na ka mbledhur si njeriu i letrave, si shkrimtar dhe poet. Dhe patjetër për këtë do flasin edhe të tjerë, për këtë edhe pret urime, kritika e vlerësime.Nëse do udhëtojmë nëpër trasenë e kohës, andej ku Petraqi ka shruar shinat e veprave të tij letrare do shikojmë se kemi një rrugë jo të lehtë, sepse nuk është pak të shkruash e botosh 24 libra në poezi e prozë si dhe të nxjerësh në dritë disa vepra nga i ati i tij, Mësuesi i Meritur Janko Pali. Dhe të gjitha këto në harkun kohor të 14 viteve.Petraq Pali dhe shumë të tjerë nga ne mund të quhen edhe “Shkrimtar pas rënies së murit të Berlinit”, por të gjithë kanë patur si motiv kryesor vrullin e pandalshëm për shprehur akumulimin shpirtro dhe per të kapur “kohën e humbur”.Aktiviteti i Petraqit është i pandërprerë. Me fillimet e tij në emigracion në Amerik ai përveshi mëngët seriozish. Kishtë shumë ujë diga e shpritit të tij krijues dhe patjetër duhej shpërndar nëpër turbina për të rrezatuar kulturë letrare dhe histori,Tani që unë them këtu se Petraq me inisiativën dhe financimin e tij hapi shkollë shqipe “Janko Pali” në Virxhinia, për fëmijët e emigrantëve shqiptar, duket si e pabesueshme, por ja që Petraqi e ka bërë, duke e udhëhequr i vetmi këtë akt bamirës e patriotik për dy vjet radhazi.Nëse unë them sot këtu se Petraq Pali të gjithë veprën e tij letrare, mbi 10.000 kopje e ka shpërndarë falas ndër lexues, madje duke vënë edhe shënimin përkatës në kopertinën e librit, pra edhe kjo do duket pak e besueshme, por ja që Petraqi edhe këtu është unik.Nëse unë do them tani se Petraq Pali është vlerësuar me “Pendën e Artë” në fushën e publicistikës nga shoqata e shkrimtarëve shqiptar të Amerikës, patjetër që këtë do e besoni. Po ashtu nga kjo shoqatë libri i tij “Zhdukja misterioze e Besnik Memës” është vlerësuar me çmimin e tretë.Petraq Pali mund të quhet edhe “shkrimtari dhe poeti i qejfit të qejfit të vetë”. Ai shkruan për jetën që ka jetuar, për impresionet e thella që janë rrënjëzuar ne ndërgjegjen e tij letrare. Fantazia artistike ndërthuret aq bukur me realitetin e ngjarjeve të shumta, me trillet e penës që e bëjnë veprën të shijshme dhe tunduese për ta rishjiuar.Herë-herë nëpër veprat e tij letrare ngatërrohesh fare lehtë me bëmat e heronjve dhe ato të Petraqit, aq sa në disa raste të duket sikur ke të bësh me autobiografi, por jo! Petraqi vesh lëkurën e heroit, ose futet në lëkurën e tij për t’i dhënë vërtetësi veprës, për ta afruar atë me të vërtetën.Të lexosh romanin “Gruaja me të zeza” ngërthehesh keq nga situatat, ngë dekori, nga ngjarjet me aq vërtetësi sidomos kur shikon se ngajrjet më dramatike ndodhin në një qytet rus. Po ashtu tek “Geku Kondo”, “Misteret e kosovares së bukur”, “Zhdukja misterioze e Besnik Memës”, etj.Dashuria për vendlindjen është si një fill i blertë, por i përlotur me lot malli e bese-është një tjetër veçori në krijimtartinë letrare të P Palit. Qeparoi i tij është “Olimpi” ku falen gjithë dashuritë e brezave dhe kjo e bën Petraq Palin edhe poet me vargje e me shpirt. 1.5 milion lekë (të vjetra) dha Petraqi për shkollën e fshatit. Po aq mbresëlënës është edhe gjesti human i tij në ndihmë të një ushtarë kosovar, i plagosur, por ishte në Itali dhe kishte nevojë për kontribute. Petraqi edhe këtu tregoi shpirtin e tij bujar.Nëpër gjurmët letrare të shkrimtarit Petraq Pali brezat do shikojnë djersën, mundin dhe talentin e njeriut punëtor që mbolli shpirtin e vet edhe nëpër libra.Sigurisht sot është promovim i veprës, por edhe kritika e ka thënë e do ta thotë fjalën e saj sepse pena e Petraqit nuk do rreshti kurrë së shkruari, nuk do pushoj asnjëherë së kënduar për jetën dhe dashurinë zemra e tij djaloshare.Duke i uruar mikun tonë shëndet e lumturi, krijimtari të suksesshme dhe jetë të gjatë, po e mbyll këtë fjalë me një thënie të Dr Isuf Luzaj:

“Ec pa qendruar se koha e hapsira janë relative dhe maten me punën që kryejmë, jo me vite e cila është absurde!”
Ndërkohë shkrimtari u vlerësua me titullin ;’Mirënjohje e Klubit të shkrimtarëve”Petro Marko “ Vlorë ,titul të cilin e dorëzoi Vangjel Pici,pedagog i shkrimtarit gjatë viteve të rinisë.
Shkrimtari Perparim Hysi ardhur nga Tiranë në këtë promovim tha :Ju përshëndes, o miq nga Vlora. Folsja, kur më dha fjalën tha se jam nga Tirana. Nuk jam nga Tirana (atje jam qeraxhi), jam nga Fieri, por më ka bërë vlonjat miku im Luan Çipi. Kam ardhur për mikun tim të shtrenjtë, Petraq Janko Pali që sot është “dhëndërri ” i këtij promovimi të bukur. Për Petraqin kam shumë për të folur, po para se të dalë në “stere”, dua të ndalem në një koregjim të asaj që lexoi profesori i nderuar Pellinxhi ( të më falë në s’e mbaj sakt mbiemrin), kur foli për miqësinë gjysëmshekullore të Petraq Palit e Myrteza Marës, midis tjerash tha:-…kanë qenë djem të gjallë e pak xhagajdurë. Profesori i nderuar, jo “kanë qenë”, po janë, ende, po ata “xhagajdurët” e dikurshëm kur, në se nuk zënë “botën me gurë”, si qëmoti, sot janë bërë njerëz me integritet dhe me emër në fushën e letrave. Ata, që të dy, kanë secili zërin e vet në prozë e poezi.Kur marr të flas për Petraq Palin, nuk di pse më kujtohet nobelsisti portugez, Fernando Pesoa që thoshte: “…deri më sot, nuk pashë as një BUdë dhe as një Krisht që të “qajë” për mua…”. Petraq Pali duke u marrë me krijimtarinë shumëplanëshe të babai të tij të nderuar, Janko Pali, për fat të mirë është pema që ra nën pemë. Sistemoi gjithë atë punë të tij ( Janko Pali, Mësues i Merituar) dhe “sinagogën” e Njeriut-Insitucion Janko Pali e nxori në dritë. Nuk mjafoti me kaq, ai iu vu krijjimtarisë artistike dhe sot është autor i 24 librave në prozë e poezi. Ai në gjithë zhanret që trajtonkrijon një auditor të çuditshëm. Trajton tema unike, siç janë ato me agjentë, zbulues dhe dedektivë dhe jo më kot unë e kam quajtur “Zhorzh Simenon”, pa komisarin Megre. Nuk ka punuar qoft dhe një ditë në” llagëmet ” e minstrisë së mbrëndshem se nuk ka qenë as Mark Dodan dhe as Apostol Nasi e të tjerë, por të jep prova të tilla si Besnik Mema apo Ana Mihajllova që nuk ke si nuk i heq kapelen.Nga ana tjetër, s’kam se si mos më vij ndërmend, nobelisti kilian Pablo Neruda që kur Kili qe në rrezik, lëshoi kushtrimin:”… dhe fshatari të shesë një copë të lëdninës së tij”. Petraq Pali e ka bërë këtë: hapi shkollën “Janko Pali” (me të gjitha shpenzimet e veta) për t’u mësuar shqip vlëglushëve shqiptarë atje, në Virxhinia të Amerikës. E sa për lehtësinë që ka në trajtimin në prozë e poezi, jo vetëm Petraqi, por dhe Luan Çipi, kanë të njëtën lehtësi,sa më kujtojnë vargjet që thotë Noli për Skënderbenë, kur përktheu Logefellovin: “… dhe i pushtoi me aq lehtësi/ sa zë burri veshnë e tij/. Petraqi tregon bukur dhe nuk shpik. Ndodh ajo që thotë Gorki: “Ngjarjet e vërteta janë përrallat më të bukura!”. Tej kësaj thënieje, nuk kam seç shtoj tjetër. I uroj dhe me llibra të tjera.P.S.Me që shkrimin po e shkruaj sot, jashtë fjalës sime, nuk kam se si mos qëndroj pa përshëndetur me këtë rast dhe ca dashamirë të mi në këtë takim: e kam fjalën për mikun tim Bardhyl Mezini, për Aktorin e madh, Albert Verria, Për “Ustanë e madh” të futbollit, Mexhit Haxhiu. Për mikune Petraqit e të LUan Çipit, të nderuarin, Ejup MIta, për të kundondodhurin dhe të gjendurin, Gëzim LLojdia, për Mjeshtërin e madh, Miho Gjini që kish ardhur me një frymë nga Athina. Një përshëndetje shumë prekse për zonjën e nderuar, Hanëme Çipi që së bashku me Luanin aq të mirë më ofruan miqësinë tyre të sinqertë për ta kaluar natën në shtëpinë e tyre.Për aq të mirën dhe aq altruiste, Laureta Petroshati, për Ed Pash Vlonjatin, për z.Agalliu; për zotrinë e nderuar Luan Toto dhe të mbesën Anila Toto. Për mikun tim të shtrenjtë, Spiro Naqon dhe, pa dyshim, për Çiftin e lumtur: Vasil Bifsha dhe zonjën e tij nga Dibra, që nuk se si t’ua shpërblej: duke më shërbyer me makinën e tyre jo vetëm i përshëndes,por ju them se jam borxhëli i mirë: di t’i shlyej borxhet. I përshëndes dhe të gjithë ata që, ndoshta, nuk më njihnin, le të më mbajnë mend, si bregas që janë me këngën e Kapedan Nases.
Shkrimtari Luanh Cipi në kumtesën kryesore midis të tjerave tha:Kam shkruar dhe komentuar shpesh për veprimtarinë letrare dhe publicistike të Petraq Janko Palit. Sa herë që lexoj librin e radhës, çuditem dhe mrekullohem nga rritja transformuese e tij. Kështu më ndodhi dhe me librin e tij të fundit, të titulluar “DASMËMORTI”.E kam njohur Petraqin djalë, shumë vjet më parë, kur punonte si teknik ndërtimi, në “Drejtorinë e Ujërave” në Vlorë. Një i ri simpatik plot energji, gjithnjë i qeshur dhe i gëzuar, që të falte me tepri sa e takoje, miqësi e dashuri. Ai, gjithë ditën lëvizte majë një motoçiklete, për të drejtuar e kontrolluar punimet e rrjetit të shpërndarjes së ujërave për vaditjen në sistemin e bujqësisë së Rrethit Vlorë. Mund të bëhej një inxhinier ndërtimi i shquar, tek e shihje midis skicash e projektesh, apo kur zgjidhte variantet optimale në zbatimin e punimeve ndërtuese, mirëmbajtëse, pastruese e bonifikuese, po kurrë nuk mund të mendoje se ai do bëhej një poet e prozator në zë. Kjo, ndofta se rutina e punëve të përditshme, po dhe dëshira për shoqëri e aheng, nuk i linin kohë të lirë, që të merrej me pasionin që e mbante thellë të ndrydhur në shpirt dhe që ia guduliste çdo ditë, babai i tij i pazakontë, mësuesi i merituar, patrioti Qeparotas, Janko Pali. Gjithnjë i çuditshëm dhe interesant. Gjithë jeta e tij, aventurë shëtitëse me plot ngjarje e mbresa. Lindi e ndenji pak kohë në Qeparo, po bredh pa u ndalur qytet e kryeqytet, shkollë më shkollë e shtet me shtet; mëson për mjekësi, ndërtim, pedagogji dhe se fundi në pleqëri, mandej më i moçëm edhe se i madh Teofan Noli, kryen Universitetin dhe bëhet jurist.Ndërkohë, kanë ardhur si të pa pritura vitet e erës demokratike, që e ndryshojnë krejtësisht jetën dhe mentalitetin e Petraq Palit. Mërgimi, në Korfuz të Greqisë dhe në Virxhinia të Amerikës, e ngërthen me mallin, patriotizmin në gjenezën Jankopaliane e Qeparotase dhe nga dashuria për vendin e vetë, Qeparoin dhe Vlorën e veprimtarisë djaloshare. Aty, i kujtohen me nostalgji ngjarjet që e zbuluan Petraqin çapkën, si ajkën e të rinjve të gëzueshëm, të zotë, të dashur dhe që e vuri në ballin e tyre, si nismëtar e organizator, me epiqendër djemtë e bregdetit, po dhe me shokë e miq nga të gjitha trevat shqiptare. Te gjitha këto, të akumuluara në një mendje të ndritur, origjinale dhe më tej, të përpunuara në art, shpërthyen atje larg në dhe të huaj, dhe u kthyen në mbresa të pashlyeshme në prozë e në poezi brilante. Këto mbresa Petraqi, i mban të freskëta dhe i përtërin, me ardhjen e herë pas hershme në Qeparo, ku fle e ndrojtura muza frymëzuese dhe ku mesa duket e me sa shohim, si lejlekët mërgimtarë, po e ndreq folenë sipas kërkesave të kohës, për të gjetur më së fundi, si dhe shumë bashkëfshatar të tij, qetësinë e dëshiruar.
Në promovimin e këtij autori e morrën fjalën kritiku Miho Gjini,Dr Lluka,poetja Laureta Petoshati lexoi përshëndetjen derguar nga Shoqata e shkrimtareve shqiptarë në Amerikë.Një intervistë e autorit në Tv dhe kenga sarandiote ishte epilogu i kësaj feste letrare në qytetin e Flamurit.

Balkanspring promovohet në Malmö

May 24, 2014 by dgreca

Dyqani digjital Balkanspring.com u promovua të shtunën më 24 maj 2014 në pavijonin Morsika në Malmö të Suedisë. Balkanspring është një nga projektet e kompanisë norvegjeze Athene Prosjektledelse, përkatësisht Athene Kosovo – degës së saj në Kosovë.
I pranishëm në promovimin e Balkanspring.com ishte edhe Jetish Jashari zëvendës ambasador i Republikës së Kosovës në Suedi. Ky dyqan online iu mundëson prodhuesve dhe dizajnerëve kosovarë që produktet e tyre t’jua shesin online konsumatorëve global.
Balkanspring.com – butiku digjital përmes të cilit mund të blihen online produkte punëdore nga Republika e Kosovës, u promovua edhe në mesin e diasporës së Kosovës në Malmö të Suedisë ku jeton një numër i konsiderueshëm i shqiptarëve nga Kosova dhe të tjerëve me prejardhje nga vendet e Ballkanit. Balkanspring u prezantua në pavijonin Morsika të Malmös.
Liridona Gashi nga Athene Prosjektledelse, Norvegji tha se Balkanspring është një mundësi për zhvillim ekonomik. “Në një shtet të vogël si Kosova, dhe njëkohësisht me një diasporë të madhe, ekzistojnë shumë mundësi për të zhvilluar dhe përforcuar sektorë të ndryshëm të shtetit, e posaçërisht atë ekonomik”, tha Liridona Gashi.
Ndërkaq Jetish Jashari zëvendës ambasador i Republikës së Kosovës në Suedi tha se “Kosova duhet të krenohet me potencialin njerëzor që ka, dhe po të investohet dhe të jepet mundësia për ta dëshmuar kreativitetin dhe potencialin, do të arrijmë të kemi një ekonomi të zhvilluar dhe Balkanspring është mundësia për ta treguar potencialin tonë në botë”.
Kurse Sara Fusha menaxhere e projektit të Balkanspring në Kosovë shtoi se “qëllimi i Balkanspring është t’ju ndihmojë prodhuesve të Kosovës ti shesin produktet e tyre jashtë vendit sepse këto produkte dhe këta prodhues e meritojnë një gjë të tillë sepse kanë kualitet dhe kanë potencial të konkurrojnë në tregun europian dhe Balkanspring është mundësi e mirë”.
Promovimi i Balkanspring.com vazhdoi me ekspozitën e produkteve që mund të blihen në Balkanspring. Aty u paraqiten kreacionet e prodhuesve që janë pjesë e Balkanspring.com. Prezantimi u pasua me koktej të shoqëruar nga tingujt e performancës muzikore nga Dardan Bakraqi dhe Dan Linden.
Balkanspring.com përfshinë afro 40 prodhues dhe dizajnerë nga Republika e Kosovës, ku synimi kryesor është ti ofrojë produktet e tyre online drejt klientëve anembanë botës, por edhe tek ata në Ballkan.
Balkanspring është një platformë online e dedikuar të sjellë një gamë të gjerë të produkteve nga Kosova të punuara me dorë si ato moderne deri tek ato tradicionale si rroba, këpucë, akcesorë, dhurata, magazina dhe produkte të bukurisë.
Athene Kosovo është implementuese e Balkanspring.com, projekt ky i financuar nga Ministria e Punëve të Jashtme të Norvegjisë.

Libri i Dr.Nusret Pllana promovohet ne Berlin

April 12, 2014 by dgreca

Fjalë rasti me rastin e promovimit të librit “Terrori i Serbisë pushtuese mbi shqiptarët 1844-1999”/
Nga Hajriz Mamaj,Berlin/
Të nderuar bashkatdhetarë, i nderuar ministër Fadil Ismaili, i nderuar ambasador zoti Skender Xhakaliu, I nderuar prof dr.Afrim Hoti, i nderuari Kolonel Xhavit Sadrijaj, të nderuar përfaqësues të ambasadës së Kosovës,të nderuar përfaqësues të ambasadës së Republikës së Shqipërisë.
Kam kënaqësinë që sonte në emër të gjithë juve dhe në emrin tim, ti uroj çaste te mira në mesin e bashkatdhetarëve ,autorit të librit :” Terrori i Serbisë pushtuese mbi shqiptarët 1844-1999” Prof.dr.Nusret Pllana.
Nisur nga fakti qe zoti Pllana librin e ka përgatitur për ne,na takon neve si nikoqir që ti themi së paku dy tri fjalë.
Çdo lexues e ka të vështirë që me një të lexuar të shpejtë të nxjerrë në pah syzheun e një vepre,por vepra të cilën ne sot e kemi para nesh së bashku me atorin nuk na sjellë para ndonjë dileme të madhe sepse këtë dilemë na e lehtëson vete përmbajtja e saj dhe dokumentimi i gjithë asaj që thuhet në libër.
Kompletimi i librit me të dhëna historike dhe shifra të saktësuara në periudha të caktuara brenda viteve 1844-1999 e bënë këtë libër të radhitet ndër librat ma të kompletuar të periudhës së pasluftës,po unë do e radhitja ndër librat më të guximshëm të autorëve shqiptar që atë që shkruhet në të edhe e argumenton me më tepër se 400 foto të botuar në libër e që pasqyrojnë fatin tragjik të shqiptarëve gjatë luftës së Kosovës.
Kam bindjen se autori, së bashku me e ekipin që kanë përgatitur nuk e kanë patur të lehtë të studiojnë dhe shikojnë qindra fotografi të bëra në vende të të ndryshme të Kosovës,viktima të pushtuesit serb ,ushtria dhe policia e të cilit nuk ka kursyer barbarizmin mi popullatën e pambrojtur shqiptare dhe gjithë këtë barbarizëm autori e ilustron me fotografi autoktone nga terreni. Madje autori shkon edhe gjurmon edhe më thellë urrejtjen për shqiptarët dhe pasqyron ne libër dëshirën e një kryeçetniku serb i cili në vitin 1941 shkruan :
“Do të jem shumë i lumtur kur Kosta Peçanci do të më jap urdhër që: Llapi,Sitnica dhe Drini do të bartin dy muaj koka të shqiptarëve dhe se atje në Kosovë nuk do mbetet asnjë plis për farë”
Thellimi në zbulimin e urrejtjes për shqiptarët e shtyn autorin të gjurmoj në periudha të caktuara historike nëpër të cilat ka kaluar populli shqiptar,madje ai zbulon planet serbe të vitit 1945 ku të gjithë shqiptarët shpallën kriminel dhe urdhërohen forcat çetnike për formimin e Kampeve. Këtë urrejtje ndaj shqiptarëve e zbaton në vitin 1989 1999 Kryekrimineli i Ballkanit Sllobodan Miloshevi ,cili bëri planin për shfarosjen e shqiptarëve në të cilin thuhej:
a. Në Kosovë toka e djegur duhet të përfshijë të
gjitha anët e saj.
b. Tymi i vatrave shqiptare të dëshmojë se ato vise
janë fikur përgjithmonë.
c. Kufomat e karbonizuara dhe shtëpitë e bëra
shkrumb të shkaktojnë trishtim vdekje prurës.
ç. Botës t’i themi: Po i vrasim, se po na detyrojnë.
d. Toka e shën Savës duhet të hakmerret. Shqiptarët
i pastron vetëm thika dhe zjarri.
Kushdo që një projekt të tillë e sheh dhe e lexon medoemos se do i del në ndihmë atdheut dhe në rrethana të tilla do kyçet në mbrojtje e tij .Autori i librit si duket këtë urrejtje e ka vërejtur edhe më herët,nga burgosja e tij e parë në vitin 1986,për veprimtari patriotike ilegale dhe qëndron në burg pesë vite,dhe burgosja e tij e dytë në vitin 1996 kësaj here si anëtarë i Këshillit Drejtues të Odës Ekonomike të Kosovës dhe është bërë kadi me kohë që të jetë në radhët e para për të shprehë urrejtjen ndaj atyre që bënin plane për zhdukjen e popullit të tij. Kështu, autorin e librit e gjejmë në ballë të luftës si luftëtar dhe si lajmëtar i lirisë nëpërmjet Radios ” Kosova e lirë”si folës i parë nga fronti i luftës nëpërmjet valëve të kësaj radio.
Karakteristik e këtij libri është se autori është vet përjetues i kësaj lufte dhe vetë ështe shkrues dhe fotografues i saj dhe kur krejt kësaj i shtohet edhe puna ekipore e një grupi historianësh dhe gjuhëtarësh më zë në Kosovë si Prof.dr Emin Kabashi,redaktor i librit,Prof.dr Shyqri Galica,,Prof.dr Sabit Uka,Prof.dr. Shefki Sejdiu,Prof.dr Jusuf Osmani,Prof.dr Halit Halimi,Prof.dr.Hakif Bajrami,Prof.dr Gjyltekin Shehu,Gjen.lejt. Agim Çeku,Veprimtari i çështjes shqiptare Adem Demaçi, e bëjnë veprën me vlerë universale dhe të pavdekshme.
Në këtë libër lexuesi mund ti gjej të gjitha planet serbe për çfarosjen e popullit shqiptar të Kosovë,po lirisht mund te themi edhe mbarë trojeve shqiptare. Autori nuk e lë lexuesin te pa informuar me fakte dhe shifra për planet serbe gjatë kësaj periudhe për të cilën është zotuar 1844 – 1999.
Autori ofron të dhëna edhe për periudhën e Gjenocidit Serb 1878 – 1999
Për mizoritë Serbe mbi shqiptarët e Sanxhakut të Nishit 1878 – 1912,për nënshkrimet false se gjoja ata dëshirojnë të mbesin nën serbi.Autori shpalos edhe Konventën Jugosllavo – Turke të vitit 1938 e që zbatimi i saj duhej të fillonte në vitin 1939. Sipas kësaj marrëveshje në Anadoll janë shpërngulur afro 500 000 shqiptarë ndërsa në Kosovë sipas Ligjit për Kolonizimin e Kosovës janë vendosur 20 000 serb dhe 5000 malazez.
Në këtë libër autori zbulon edhe ndarjen e Kosovës në dy zona gjatë viteve 1912 – 1915
Në zonën e Austrohungarisë dhe në zonën Bullgare. Madje autori në libër një vend të caktuar i kushton edhe Elaboratit të Vasa Çubrilloviçt për zhdukjen e shqiptarëve , Planin e Moleviçit 1941,Planin e Drazha Mihajloviçit 1942,Shtabin e Josip Broz Titos 1950 – 1966 të cilit plan i printe Aleksander Rankoviçi dhe Kersta Cervenkovski dhe disa antishqiptar tjerë. Në fund të librit autori një vëmendje të veçantë ia kushton ngjarjeve të viteve 1968 – 1999 ,periudhë kjo e kërkesave të studentëve për Republikën e Kosovës.
Ajo çka lexuesin e mban nën ethe është pasqyrimi në libër i luftës së fundit në Kosovë,masakrat e ushtruar ndaj popullit të pambrojtur të Kosovës nga bandat kriminale ushtarako policore serbe, të gjitha këto të dëshmuara me fotografi që për lexuesin shkakton dhimbje për fatin e atyre që kanë qenë në duart e këtyre krimineleve, jeta e të cilëve ka përfunduar tragjikisht dhe mizorisht. Këtë masakër autori e ka pasqyruar në mënyrë të denjë në libër.
E di qe shumëkush nga ju që do e keni në dorë këtë libër e sidomos fëmijët do ta përjetojnë rrënd realitetin e shpalosur në libër sepse asnjëherë deri me sot nuk është shpalosur më bindshëm gjenocidi serb mbi shqiptarët se sa në librin e Prof .dr Nusret Planës ” Terrori i Serbisë Pushtuese mbi shqiptarët 1844-1999” nga ana e autorit dhe redaksisë e cila për herë të parë qytetërimit botëror i ofron pasqyrën e një masakre të bëre ndaj një populli të pambrojtur që mëzi e vëren në globin tokësor,por shumë i etshëm për liri. Përveç autorit ,një meritë të veçantë kanë i gjithë ekipi që ishte i kyçur në hartimin e librit .Dhe nëse një ditë opinioni evropian do të dhe ai botëror do i bindet të vërtetës që pasqyron ky libër dhe do i nderonte të gjitha këto viktima që pësuan nga ky gjenocid do e propozonte librin për çmimin Nobel ,për asgjë tjetër jo,por për të vërtetën se çka ka bërë Serbia në Kosovë e jo të propozohet Dacici si ideator dhe nxitës i këtyre masakrave .Duke e parë këtë libër shpresojmë që faktori ndërkombëtar ti besoj syve për atë që shohin e jo për atë çka ju thonë të tjerët. Ti ofrosh opinionit botëror një libër kapitale me dëshmi kaq bindëse për atë se çka ka ngjarë në Kosovë duhet përgëzua autorin për një punë të tillë sepse autori , gjeneratave të ardhshme po ua lë në duar një realitet që populli i tij e ka përjetua gjatë luftës së fundit në Kosovë.
Duke e falënderuar autorin për një punë kaq me vlerë për historiografinë shqiptare,me plotë të drejtë shprehë mendimin tim se ky libër do radhitet ndër librat më bindës për ata që nuk kanë përjetuar torturat serbe dhe faktorit ndërkombëtar do ia prekë ndërgjegjen se shqiptarët nuk kanë merituar një gjenocid të tillë.