serbet – Page 2 – Dielli

KOSOVË – RRETH 1.300 – 1.500 SERBË NË GAZIMESTAN FESTUAN VIDOVDANIN

June 28, 2015 by dgreca

Policia e Kosovës: Manifestimi ka përfunduar i qetë pa ndonjë incident/

Nga: Behlul Jashari/*

PRISHTINË, 28 Qershor/.-Serbë kosovarë dhe të ardhur edhe nga Serbia festuan Vidovdanin, të mbledhur sot në mesditë në Gazimestan, në një fushë rreth pesë kilometra në veri të Prishtinës, duke shënuar kështu 626 vjetorin e Betejës së Kosovës.Në çdo 28 qershor serbët festojnë Vidovdanin apo Betejën e Kosovës, që ka ndodhur në vitin 1389, e cila ishte humbur.Lidhur me manifestimet tradicionale religjioze ortodokse të festës së Vidovdanit Policia e Kosovës paraprakisht ka përgatitur planin operativ për menaxhimin e situatës së sigurisë.

Qëllimi strategjik i këtij plani operativ policor ishte: Mbajtja e rendit dhe sigurisë publike dhe zbatueshmëria e ligjit në vend; Shtimi i masave të sigurisë për të garantuar rend, qetësi dhe siguri publike, para, gjatë dhe pas manifestimit të Vidovdanit; Garantimi i lirisë së lëvizjes për të gjithë qytetarët dhe ofrimi i sigurisë; Kontrollimi dhe rregullimi i nevojshëm i rrjedhës së trafikut në të gjitha rrugët magjistrale, rajonale dhe ato lokale; Përcjellja dhe sigurimi i eskortave, individëve dhe grupeve të veçanta; Zbatimi i kompetencave dhe autorizimeve ligjore, përballë situatave të ndryshme dhe marrja e masave ndaj të gjithë shkelësve të ligjit, konform ligjeve të Republikës së Kosovës.

Policia e Kosovës më tej bën të ditur se në bazë të të dhënave nga terreni ka regjistruar rreth 1.300 – 1.500 pjesëmarrës, të cilët në mënyrë të organizuar kanë marrë pjesë në Graçanicë dhe Gazimestan të rajonit të Prishtinës, me rastin e festës me karakter religjioz të quajtur Vidovdani.

Fillimisht rreth orës 10:00 ka filluar manifestimi në afërsi të Manastirit në Graçanicë, ku kanë marrë pjesë një numër kryesisht i vogël i pjesëmarrësve.

Njësitet policore janë përkujdesur për mbarëvajtjen e manifestimit në Graçanicë, duke përfshirë edhe njësitet policore të trafikut të Prishtinës, të cilat kanë mundësuar qarkullimin e trafikut duke ri-drejtuar automjetet në rrugë alternative.

Ndërsa rreth orës 13:00, ka filluar manifestimi tek monumenti i Gazimestanit, ku njësitet policore janë përkujdesur për mbarëvajtjen e manifestimit si dhe rregullimin-orientimin e komunikacionit rrugor.

Njoftimi thekson se, karakteristikë që duhet veçuar me rastin e realizimit të planit policor është një planifikim me kohë i udhëhequr me vigjilencë dhe profesionalizëm nga Policia e Kosovës, e cila ka ofruar shërbimin e vet të sigurimit të pelegrinëve dhe qytetarëve në përgjithësi, duke siguruar një qarkullim të lirë sipas axhendave dhe planeve të parapara.

Po ashtu Policia e Kosovës është përkujdesur për të mundësuar lëvizjen e lirë për të gjithë pjesëmarrësit që kanë qenë pjesë e manifestimit, duke përfshirë edhe qytetarët tjerë të cilët nuk kanë qenë pjesë e këtij manifestimi.

Manifestimi ka përfunduar i qetë pa ndonjë incident që vlen të potencohet dhe pjesëmarrësit janë shpërndarë në formën siç edhe kishin ardhur, përfundon deklarata e orës së fundit e Policisë së Kosovës.

Bëhet e ditur se tashmë ka përfunduar festa e Vidovdanit në Gazimestan, ku sipas medias, i pranishëm në ishte edhe mitropoliti i Malit të Zi, Amfilohije Radoviq.

Duke folur rreth kësaj feste, Radoviq ka thënë se “Car Lazari dhe Skënderbeu kanë luftuar për të njëjtin ideal për largimin e Osmanëve prej Ballkanit”.

Ndërkohë, zyrtarët serbë, edhe pse kishin paralajmëruar pjesëmarrjen, ata nuk ishin të pranishëm në Gazimestan, raporton media kosovare.

Para 26 viteve, në 600 vjetorin e Betejës së Kosovës, kreu i atëhershëm shtetëror serb, Slobodan Milosheviç, pikërisht në ditën e Vidovdanit në fushën e Kosovës – Gazimestan, u binte daulleve të luftës, e cila pastaj u ndez e përfshiu hapësirat e ish-Jugosllavisë, luftës për Serbinë e madhe, nga më të përgjakshmet në gjithë historinë e Ballkanit, dhe që në fund e humbi e pastaj vet përfundoi në Tribunalin Ndërkombëtar për Krime Lufte në Hagë.

* Falenderojme gazetarin me pervoje nga Kosova z. Behlul Jashari qe i eshte shtuar lsites se bashkepunetoreve te Diellit nga Republika e Kosoves.

Skenderbeu dhe “shqipëtarët”

June 20, 2015 by dgreca

Nga Fahri XHARRA/

Nostalgjikët e sotëm të perandorisë otomane duket se e kanë harruar ç’ka ndodhur në atë kohë. Edhe sikur shtypje e plojë të tmerrshme të mos kishte pasur, do të mjaftonte tragjedia e ndalimit të shkollave për disa shekuj rresht, për të kapur përmasat e së keqes.Nje mesazh per “shqiptarët “ e Skënderbeut se historiografia serbe çka shkruen “

|”Ових дана десио се интересантан догађај у Албанији, у музеју Скендербега у Круји.

Кустос музеја је објашњавао ко је био Скендербег, ово, оно, а један од присутних посетилаца га пита:

– «А где су сахрањени Скендербегов рођени брат и отац?»

А овај прогута кнедлу па каже:

– «У српском мансатиру Хиландар».

А овај опет пита:

– «А зашто тамо?»

А кустос каже:

-«Па знате, Скендербег и његова породица су били велики државници, па су имали добре односе са другим народима».

А људи у групи, било је ту и Швајцараца и Немаца и «Црногораца», слушају и чуде се шта прича кустос, па питају човека који је поставио питање:

– «Како ти да су они сахрањени у српском манастиру?»

E shkruar per dëshirë të lubonjave, shmitave, resulbegoviqëve , dhe myftive : “Skenderbeu ishte serb dhe pravosllav ! Ortodoks po , musliman mandej e pastaj katolik , por kryesorja shqiptar. I mjeri Skenderbe ,ne e “ gjuajm” , serbet e duan !

-Skënderbeu ka pasur një informacion shumë të saktë mbi lashtësinë e kombit
– Mbajtja dhe përdorimi i simbolikës pellazgjike ka qenë e vetëdijshme nga ana e tij e për pasojë i qëllimshëm gjë që na e bëjnë të qartë edhe pas 300 vjetësh Rilindasit tanë me moton “Feja e shqiptarit është Shqiptaria”. Në mars të 2007 një dashamirës dhe njeri me interesa kulturore A.M. na çon në Qytetin e Lezhës për të na treguar një dyshim të tij mbi rrënojat e Kishës ku u mbajt “Besë-Lidhja e Lezhës”.

Ai dyshonte fort se kishte të bënte me portat e Trojës së Lashtë:Themelet e kishës nuk ishin aspak themele me gurë bashkëkohor (shek. XV) as të periudhës së perandorisë Romake (si në fig. 2) apo të periudhës helene (shek.V para Krishit) por, të periudhës pellazgjike (para 3 mijë vitesh) ku madhësia e brinjëve të gurëve të gdhendur e kalojnë 1.2 metër, ngjyra e tyre, zbukurimi dhe forma me bazë funksionale, fliste ballasi për një prani të një periu-dhe zhvillimi ekonomik dhe kulturor brilant. Po kjo në fakt nuk do të thotë se është Troja. Që kështu du-hej vazhduar më tej në hulumtim.
Lezha kishte qenë i mbushur me statuja të mrekullueshme mermeri të tempujve të shenjtë të qyteteve të lashta. (Vini re, pushtuesi otoman ka zhvilluar një luftë të madhe ndaj zbulimeve arkeologjike tek ne e për pasojë dhe shkatëruese të atyre që kanë qënë mbi sipër-faqe duke kuptuar kështu se vetëdijen e Skënderbeut për identietin tonë ata kanë dashur ta shuajnë me çdo kusht dhe kjo ka vazhduar pastër të realizohet deri në ditët e sotme).
Dhe vërtet ndërsa lufta e Skënderbeut u krye tek Ilirët e Mirfilltë dhe me ta, përkrenarja e tij dhe emër-tesa që përdorte “epirote” i takonte trevës jugore të ilirve, duke njësuar kështu faktin (veriun) me moralin (jugun) pra duke realizuar Besë-Lidhjen në atë që do të përcillet realisht me emërtesën e një-suar “shqiptar” pa ndonjë vendim gjykate apo supremi por me vendim të rregullave që i disponon edhe sot Etno-psikika e këtij populli “Shqiptari për një nder rron”.

Alarm, duhet të bjenë këmbanat, rrezik i vjetër “filozofia e robërisë,, troket ! – thotë I.Kadare në qindra intervista, shkrime e publikime që bën ai për çështje themelore të kombit shqiptar. Atë që Perandoria Otomane nuk e bëri dot për shekuj me radhë, fshirjen e gjuhës shqipe nga gojët e shqiptarëve , kërkojnë ta bëjnë sot Otomanët e rinj turkoerdoglu, kinse shqiptarët janë zbutur tashmë e ndoshta kanë ,,mall për Anadoll”, apo debulesë për gjuhën e robëruesëve të dikurshëm të tyre. (Kadare)

Shqipja dhe Skënderbeu e kanë fituar betejën me kohë, tani ështe ora e shqiptarëve evropiane , premtimi tyre ndaj vetes . Edhe sikur kurrë për jetë t’mos bëhen shqiptarët, turkogluve të sotëm duhet t `iu bëhet e qartë, prerë e pa rezerva , se shqiptarët nuk bëjnë dashuri me ishdhunuesit e tyre. Boll fqinjë masakruesa të poshtër kanë shqiptarët, ama tersin më të madh në jetë të jetëve kanë atë turko-osman. Tha mirë një gazetare e Kosovës, K.Berisha, se më mire i bie turqve të mësojnë shqip në Turqi, pasi aty kanë katër, ndoshta më shumë, milione shqiptarë, atyre të cilëve nuk iu lejojnë as edhe një shkollë të vetme shqipe. Pse nuk duam të çajmë kokën ne për këtë nëpërkëmbje? Por ne, shqiptarët, i detyrohemi gjuhës shqipe shumë herë më shumë, sepse është ajo që na mban bashkë, që na ka pagëzuar me emrin shqiptar. ( topkadare.com)

Подсетник за многе Србе ( përkujtues për shumë serbë ) e unë them pekujtues për shumë shqiptar “
Без обзира то што на идеолошку затуцаност србских комуниста и њихових следбеника (сада жестоких промотера глобализма) и све бестидне лажи арбанашких и квази-историчара, Ђорђе (Ђурађ) Кастриот (Кастриотић) или Скендер-бег, био је и остао једино велики србски вођ и јунак!!!

Свакако та чињеница, није непозната незаобилазним, по нас Србе, ( Gjergj Kastrioti ishte serb )

Po e përfundoj me këte per inat të serbëve dhe myftive shqiptar të cilët flasin në stilin serb : За многе србске нараштаје, образоване у комунистичком режиму, где историја почиње од 1941. године, знања о Ђорђу (Ђурађу) Кастриоту (Кастриотићу) – Скендер-бегу се своде на чињеницу да је он ,,највећи национални јунак Албаније” ( Brezave te rinj serb, kështu fliste komunizmi që nga viti 1941 ,se Skenderbeu ishte . heroi madh i Shqipërisë !
Rrnofshi ju, që i shkoni serbëve pas , pa e ditur se pse !

Fahri Xharra, 19.06.15 , Gjakovë

Si u tradhtuan hungarezët nga serbët

April 23, 2015 by dgreca

Nga Harallamb Kota-studiues/
Hungarezët kundër osmanëve/
Hungarezët filluan përgatitjet për një fushatë të re ushtarake kundër osmanëve. Ndeshja midis dy ushtrive u zhvillua në Varna, në nëntor të vitit 1444 dhe fituan osmanët. Kjo fitore vendosi fatin e Ballkanit dhe të Perandorisë Bizantine. Në tetor të vitit 1446 në fushën e Kosovës, forcat e Huniadit u ndeshën me forcat osmane. Huniadi shpresonte në ndihmën e Serbisë nga perëndimi, e cila jo vetëm nuk i dha ndihmë, por pengoi forcat e Skënderbeut që të bashkoheshin me forcat e Huniadit dhe si pasojë Huniadi u thye. Pas fitores ndaj Huniadit, Principata e Osmanit e konsoliduar dhe tepër e fortë, po kthehej në një Perandori të fuqishme. Pas vdekjes së sulltan Murati II, në krye të shtetit osman erdhi Mehmeti II, i cili hartoi planin për pushtimin e Konstandinopojës. Në prill të vitit 1453, filloi rrethimi i qytetit, që zgjati 54 ditë dhe më 29 maj 1453, sulltani urdhëroi sulmin dhe pas një qëndrese të shkurtër të të rrethuarve, ushtria osmane doli fituese. Perandori bizantin Kostandini XI Paleologu u vra. Pas tri ditë grabitje, sulltani shpalli amnistinë dhe urdhëroi rifillimin e jetës ekonomike. Konstandinopoja u quajt Istanbul dhe u shpall kryeqytet i perandorisë Osmane. Pas Konstandinopojës ranë njëra pas tjetrës zotërime të tjera në More. Sulltan Mehmet Fatiu (pushtuesi), nuk i fshehu qëllimet për pushtimin e Italisë, Hungarisë e Gjermanisë. Në betejën e 27 korrikut 1456 zhvilluar në Beograd, Huniadi në krye të forcave ushtarake të përbëra nga hungarezë, çekë e gjermanë shpartalloi forcat osmane. Por pa kaluar tre vite, turqit pushtuan Serbinë dhe e kthyen përfundimisht në një provincë të Perandorisë Osmane. Nën osmanët, në vitin 1460 ra Peleponezi, në vitin 1463 Bosnja dhe Vllahia, e cila në vitin 1476 u kthye në shtet vasal të osmanëve, duke ruajtur një autonomi të brendshme. Më 26 janar 1479 ushtritë osmane arritën të pushtojnë Shkodrën, kështjellën e fundit shqiptare. Shqipëria hyri nën kontrollin e drejtpërdrejtë osman dhe ju nënshtrua një ndarje të re ekonomiko-administrative. Territori i saj u nda në vilajete dhe sanxhaqe. Zgjerimi i Perandorisë Osmane pas vitit 1517 me tokat arabe, sidomos me Mekën dhe Medinën, shënon fillimin e një epoke të re. Tashmë ajo u bë një kalifat islamik dhe sulltani konsiderohej mbrojtësi i botës myslimane. Lufta për pushtet dhe vrasja e vëllezërve, konsiderohej si vullnet i zotit. Qendër etnike e turqve vazhdoi të mbetet Anadolli. Pikërisht atje dhe në territorin e Thrakës Lindore, në gjysmën e parë të shek. XVI, u formua përfundimisht populli turk me një territor e gjuhë, me një bashkësi ekonomike dhe kulturore.
Fillimet e Islamizmit
Në vitet 1520-1566 nën drejtimin e sulltan Sulejmanit I, kufijtë e shtetit turk u zgjeruan. Në këtë periudhë filloi edhe procesi i islamizimit të grupeve të veçanta të popullsisë, i cili u bë në rrugë të ndryshme. Përveç devshirmesë, tregtisë së robërve, veçanërisht e grave dhe vajzave, islamizmi u nxit edhe me stimuj materialë. Për atë që bëhej mysliman krijohej një gjendje më e lehtë se për të krishterin që paguante taksë xhizje. Feudalëve, me kthimin në mysliman, u hapej rruga e ngjitjes në shkallët e administratës. Kolonizimi turk dhe islamizmi i një pjese të popullsisë ballkanase, janë procese të ndërthurura. Popullsia shqiptare që u islamizua, nuk u asimilua dhe nuk u kthye në turke.
Organizimi i pronës tokësore
Pushtimi dhe vendosja e regjimit feudal ushtarak osman, nuk mund të konsiderohej vetëm me okupimin e tij nga forcat ushtarake dhe me vendosjen e garnizoneve dhe të aparatit administrativ. Aristokracia feudale, duhet të bënte ndryshime të rëndësishme në formën ekzistuese të pronësisë feudale mbi tokën, e cila gjendej në nivele të ndryshme zhvillimi ekonomik. Në disa vende ishte vendosur prona shtetërore mbi tokën, në disa vende të tjera prona private ishte mjaft e fortë dhe ndër rentat mbizotëronte ajo në të holla. Në rajonet e thella malore, marrëdhëniet feudale ishin në stadin e parë të zhvillimit. Osmanët mbështetën zhvillimin e mëtejshëm të marrëdhënieve feudale dhe zbatuan disa sisteme. Në viset e Ballkanit u vendos prona shtetërore mbi tokën. Për shkak të luftërave të vazhdueshme dhe të nevojave të shtetit osman për një centralizim të pushtetit, duhej lidhur klasa feudale më fort ekonomikisht dhe politikisht me pushtetin qendror, nëpërmjet dhënies së feudeve me karakter të përkohshëm’ e të kushtëzuar me shërbim ushtarak. Osmanët krijuan një ushtri të fortë e të aftë kundrejt shërbimit, siguruan forca ushtarake të shumta e të disiplinuara. Gjatë kalimit nëpër këtë rrugë, u nevojit formimi i një klasë feudale me përmasa shumë të mëdha, e mbushur me elementë feudalë nga vendet e pushtuara. Sundimtarët, tokën shtetërore ua ndanin personave të veçantë: anëtarë të klasës, bashkëluftëtarëve dhe të afërmeve të tyre, me kusht që të kryenin shërbimin ushtarak. Kjo lloj prone shtetërore quhej “mirie”. Zotërimi trashëgohej në rast se djali plotësonte shërbimin ushtarak. Më vonë këto zotërime u njësuan sipas rregullave të përcaktuara, në tri forma të pronësisë: private(mylk),të institucioneve fetare(vakëf) dhe shtetërore “mirie”. Sipas legjislacionit osman, në mylk, në radhë të parë hynin pronat në zotërim të plotë, të vendosura brenda kufijve të banuar, shtëpi, troje, pronat bujqësore pranë qendrave të banuara, kryesisht kopshtet e më radhë bahçet. Mylku i Vërtetë, në traditën juridike osmane, trashëgohej sipas sheriatit, dmth.,pjesëtohej midis trashëgimtarëve, shitej, dhurohej e vakëfohej pa kufizim. Mylku jo i Vërtetë,ishte ai tokësor që u huazua tërësisht prej formacioneve shtetërore dhe i priu feudalizmit ushtarak osman. Në fund të shek. XVI, në Ballkan mylku u përhap si pjesë e sistemit feudal osman. Nëpërmjet mylknameve, sulltani u jepte Vezirëve e Komandantëve të shquar të lidhur me aristokracinë feudale të oborrit osman, disa prona tokësore. Pronari fitonte të drejta të plota mbi pronën: ta linte trashëgim, ta shiste, ta dhuronte, e ta vakëfonte sipas dëshirës së tij. Çifligu Mylk, ishte një formë e pronësisë mbi tokën, dhuruar feudalëve të veçantë përkundrejt detyrimit ushtarak, por ndonjëherë edhe të çliruar prej tij. Timare Mylk ishte forma e pronësisë mbi tokën, dhuruar feudalëve të veçantë përkundrejt detyrimit për të dërguar luftëtarë. Në rast se feudali nuk plotësonte detyrimin, nuk i merrej mylku, por i kërkohej prodhimi i mylkut për atë vit. Timari përfshinte pjesë të fshatit, fshatin, ose disa fshatra. Tokat e punueshme brenda timarit, u ndaheshin në parcela familjeve fshatare. Kur përdoreshin nga të krishterët quheshin bashtina, ndërsa kur përdoreshin nga myslimanët quheshin çifligje. Forma e Timarit si pronë ndodhi në kohën e Mehmetit I dhe mori zhvillim të plotë në kohën e Muratit II. Nga ajo kohë kemi regjistrin e tokave feude të Shqipërisë të vitit 1431. Me anë të blerjes dhe përvetësimit të tokës fshatare, zotëruesit i zmadhuan mylqet dhe u shtrinë edhe në qytet, duke blerë qindra dyqane, magazina, shtëpi, hamame, karvansaraje etj.
Taksat e Timareve
Taksat e Timareve vileshin nga Spahijtë të cilët nuk ishin pronarë tokash, por vetëm shërbëtorë ose nëpunës shteti, të deleguar nga pushteti qendror, si një institucion thjesht agrar. Spahijtë që nuk kryenin detyrën ushtarake, humbitnin zotërimin. Duke qenë në luftë të vazhdueshme Spahiu nuk kishte mundësi të organizonte ekonomi vetjake. Në këto kushte, shteti lejoi dhënien e ekonomive vetjake me tapi që të mos mbeteshin pa punuar. Këto toka me tapi, filluan t’i shtien në dorë spahijtë dhe përdorimi i tyre nuk kushtëzohej me shërbimin ushtarak. Duke ndjekur këtë rrugë, spahijtë krijuan ekonomi vetjake të jetërsueshme,të trashëgueshme, të pakontrollueshme nga shteti e të pakushtëzuar me shërbim ushtarak, gjë që çoi në krijimin e një kategorie të veçantë çifligjesh në zotërim të shtresave të ndryshme të klasës feudale. Kjo situatë u shoqërua nga një luftë e ashpër midis zotëruesve të pronave vetjake dhe të shtetit. Rritja e pronës së madhe tokësore bëhej nëpërmjet pushtimeve të reja dhe shkatërrimit të timareve të vogla, të cilat në kundërshtim të rregullave ushtarake dhe në shpërdorim të detyrës, binin në dorën e një spahiu. Përqendrimi i dy a më shumë timarëve në një dorë të vetme dhe rënia e interesit të feudalëve të vegjël për luftë, ishin disa nga shprehësit e rënies së sistemit feudal ushtarak osman. Spahijtë nuk merrnin pjesë në organizimin e prodhimit dhe bënin jetë parazitare në qytet. Për nevoja të fushatave luftarake shteti rekuizonte falas prodhime bujqësore e blegtorale. Për zonat që ishin afër luftës taksa e timarit ishte në natyrë, kurse për zonat larg luftës ishte në të holla. Shteti rekuizonte edhe prodhime bujqësore e blegtorale me çmime të caktuara, më të ulëta se ato të tregut. Si rezultat i grabitjeve, i plaçkitjeve të drejtpërdrejta e i shfrytëzimit të popujve të nënshtruar, si dhe nga vjelja e haraçit, tribuve vjetore e taksave shtetërore, të ardhurat e shtetit u rritën. Shteti osman kishte edhe monedhat e veta. Qytetet vazhdonin të ishin qendra zejtarie dhe tregtie. Një pjesë e madhe e popullsisë merrej me zejtari, të organizuar në korporata dhe në esnafe. Në qytetet e mëdha u zhvillua industria e endjes së pambukut dhe prodhimi i barutit.
Shërbëtorët e Sulltanit
Nga pallati sulltanor dilnin qeveritarët e komandantët ushtarakë të cilët konsideroheshin shërbëtor e skllevër të sulltanit. Postin e vezirëve e zinin njerëz po me gjendje “skllavi”, që siguroheshin nga robërit e luftës, nga fëmijët e familjeve fisnike vasale, nga tregjet e skllevërve dhe nga sistemi i devshirmesë. Sipas këtij sistemi, ç’do familje e krishterë raja, në 4-5 veta jepte një djalë të moshës 8-20 vjeç, i cili shkonte në pallatin e sulltanit. Më të mirët e të fuqishmit mbaheshin në pallat. Të zgjedhurit hynin në shërbim të sulltanit, pjesa tjetër hynte në repartet e kalorësisë dhe përgatitej: -si burrë shteti luftëtar që duhej të kapte postet më të larta të perandorisë, -si mysliman besnik që vdekja në shërbim të sulltanit quhej bekimi më i madh. Edukimi bëhej nga Eunuku i Bardhë. Kryeeunuku ishte kontrollor i gjithë pallatit dhe zëvendësi absolut i sulltanit. Ai bënte rekomandime pranë sulltanit për emërimet e gradimet. Djemtë e tjerë u jepeshin me qera fshatarëve mysliman të Anadollit, para se të hynin në radhët e ushtrisë, me qëllim të mësonin gjuhën e zakonet turke. Veziri i Madh ishte edhe ai zëvendësi absolut i sulltanit dhe mund të merte disa vendime pa u konsultuar me të. Aparati administrativ e ushtarak fillonte me spahiun, vazhdonte me sanxhakbeun, bejlerbeun dhe arrinte deri tek veziri i madh. Vend të veçantë zinte drejtimi i popullsisë jomyslimane. U ruajt organizimi i vjetër kishtar dhe Porta e Lartë njohu Patriarkun Ortodoks

KUR SERBIA KËRKON TA KTHEJNË TOPIN NË GLOB E GLOBIN TA KTHEJNË 100 VJET PAS, NË NJË LUFTËN TË TRETË BOTËRORE

October 24, 2014 by dgreca

Nga Ramiz LUSHAJ/
1.Po fijat bora me të ftohtë si në Dhjetor ’90. As në kit’ 25 vjetor vjeshtak të Rënies së Murit të Berlinit nuk janë shkrirë akujt e Luftës së Ftohtë. Po vjen mot i keq. Perdja e Hekurt po kërkon rulin e vet. Sa ma shpejt?!…
Papa Françesku e dha gjatë tetorit 2014 sinjalin përseritës e pa terma ndërmjetës: Lufta e Tretë Botërore ka nisur…! Ka me na prek. Jo si me 7 prill ’39 me qëndresë në vetmi, po në bashkari me të tjerët. Jena në NATO. Shyqyr Zotit!
Në Beograd, në ndeshjen e futbollit Serbi-Shqipëri, u dogj Flamuri i NATO-s. Flamuri Ynë. E dogjën serbët në stadium ku ishte edhe kryeministri i Serbisë aty. Nuk ishte rastësi. Jo. Ishte demonstrim force, urrejte, luftënxitje.
14 tetori 2014 në Beograd nuk ishte një ndeshje futbolli për Eleminatoret e Francë 2016, po një demonstrim force, urrejte, luftënxitje për Luftën e Tretë Botërore.
Ata kujtojnë se janë në atmosferën e Luftës së Parë Ballkanike, të nisur në Tetor 1912 kundër Shqipërisë që po kërkonte Pavarësinë e saj, një shtet sovran. Ata i kanë kapur ethet e luftës së pritshme. Serbët e duan Luftën e Tretë. Shqipërinë e Kosovën i kanë në shenjestër të parët…
2.Bota nuk duhet të harrojnë vizitën e Sulltan Mehmed Rashid V në Kosovë në qershorin e vitit 1911 që po vinte nga Stambolli në vendin e Betejës së Fushë-Kosovës (1389). Pa hy’ shumë në histori, Perandoria Otomane e Lindjes në bashkëpornësi edhe të Perëndimit, e kapur nga Rusët, e lidhur me Serbët e Malazezët, po donte me e mbajt ma fort Perandorinë Otomane deri në katër vilajetet shqiptare, edhe pas ngritjes së Flamurit të Skenderbeut me 6 prill 1911 në kala të Deçiçit nga Dedë Gjo’ Luli me hotjanë e Malësinë e Madhe.
Pak’kush e din’ se si iku Putini – diplomati funksionar, sigurimsi rus, nga ambasada Ruse në RDGJ kur ra Muri i Berlinit më 1989. Po shumkush e kupton se pse erdhi Putini në Beograd më 16 tetor 2014 pikërisht në 70 vjetorin e çlirimit të Beogradit, në 25 vjetorin e Murit të Berlinit, dy ditë pas ndeshjes Serbi-Shqipëri (!)
Sulltani Otoman Rashid V me vizitën e vitit 1911-tës kërkonte me pas një “mur” kufi me mbretëritë e Serbisë e të Malit të Zi. Edhe Sulltan Putini i Parë i Rusisë po lyp “mure” të rinj në Beograd. Po don me e tërhjek Serbinë drejt Moskës, larg Nato-s e BE.. Serbia po don me e ripërserit Jugosllavinë e Parë ose të Dytë. Ajo nuk don me ndejt as Jugosllavi e Tretë si në kohën e Millosheviçit. As në kufijtë e një republikë serbe, të shettit të sotëm serb?!
Presidenti serb, Nikoliç, një ditës pas ndeshjes Serbi-Shqipëri në Beograd dhe një ditë para ardhjes së Putinit në Beograd, doli me deklaraten publike:”Pas vrasjes së krijimit të miqësisë midis Serbisë dhe Shqipërisë, është e qartë se Shqipërisë do t’i duhen dekada, ose edhe shekuj të bëhet një vend normal, pa urrejtje ndaj serbëve”.
Kjo deklaratë ishte vazhdimësi e platformave serbe kundërshqiptare dhe mesazh për Putinin. Një rrenë e mëdhe pasi realiteti ishte ndryshe, terror banë vet serbët në stadium e jashtë tij. Ishte presion edhe ndaj UEFA-s e mikut të tyre të mirë, Platinit të keq.

3.
Me gjykimin e padrejtë ndaj Shqipërisë UEFA mund të jetë gjithçka po jo një Ligë Europiane e Futbollit. Ajo nuk e paska selinë në Beograd.
Bota nuk duhet të harrojnë se Serbëve në Sarajevë, në 100 vjetorin e Luftës së Parë Botërore, 28 qershor 2014, banë festime madhështore. Foli edhe vet Milorad Dodik, president i Republikës Srpska, përuruan statujën e serbit Gavrillo Princip, vrasësit të Arkidukës austriak Franz Ferdinand në Sarajevë. Kur një aktor i veshur si Princip qëlloi dy herë në ajër, serbët i quajtën sikur u qëlluan NATO dhe BE.

Serbia e donte për shovinizmin e saj ndeshjen Serbi-Shqipëri për ta ngrit ma lart nacionalizmin shoven serb ndaj shqiptarëve në Ballkan. Ndaj një pankartë e quajtën Flamur Kombëtar Shqiptar (!) kur Kushtetuta e Shqipërisë, si e çdo vendi tjetër, e përcakton saktë Flamurin tonë zyrtar, me të gjithë elementët e tij. Sigurisht nuk ishte ai në Beograd. Ata u ndalën tejet gjatë ndaj një harte të Shqipërisë Etnike, Natyrale, Reale, ndërkohë që jo vetëm Luginën e Preshevës (Kosova Lindore), po edhe Sanxhakun – Tregu i Ri janë territore shqiptare, ashtu sikurse edhe territore të tjera shqiptare nën Malin e Zi e Maqedoni. Serbët duan ta ringrejnë “Serbinë e Madhe”, si gjithnjë me territore shqiptare. Ata ia kanë nis këto dy vite me synimin për të ringrit “Jugosllavinë e Katërt” me Federatën G-6, një “Komonuelth Ballkanik” nën Serbi.
Zakonisht sporti i ikë politikës dhe politika e ndjek sportin. Po, kësaj here, politika e oktapodue ndeshjen Serbi-Shqipëri në forma e mënyrat e saj ma të këqija, tue përfshi edhe UEFA-n e pavarur. Politika u ba top e topi u ba glob.
Serbia nuk luajti me Shqipërinë në stadiumin e Beogradit po në arenën globale demonstroi dicka apo shumçka nga “parathania” e Luftës së Tretë Botërore.
Në kit’ ndeshje nuk humbi Shqipëria. Ende nuk ka fitue as Serbia. As aleatët e saj. Me kit’ ndeshje po humb Europa euro-atlantike e jo vetëm ajo. Po humb UEFA (!). Po humbim të gjithë në të nesërmen tonë të përbashkët, në kit’ kohë e botë globale.
Pra, nuk humbëm ne, Shqipëria Natyrale 3 me 0, po Serbia e Madhe tregoi si 100 vjet ma parë me Princip se ende po lufton pa asnjë princip për të ardhë Lufta e Tretë Botërore?!
Ta ndalim shovinizmin serb e sllav, fashizmin e sotëm të Europës e botës!

Tiranë, 24 tetor 2014

SERBËT PROVOKOJNË ME FLAMURIN E SERBISË TEK KATEDRALJA

June 1, 2014 by dgreca

Ndërsa aktivistët e Aleancës Kuq e Zi protestonin kundër pjesëmarrjes së kryepeshkopit serb Irinej në ceremoninë e shenjtërimit të Katedrales “Ngjallja e Krishtit” në Tiranë, një grup të rinjsh kanë shpalosur flamurin serb në oborrin e Katedrales/
Shenjtërimi i Katedrales “Ngjallja e Krishtit” në Tiranë nuk ka kaluar pa incidente në pjesën e jashtme të saj. Policia e Tiranës gjatë kësaj ceremonie ka shoqëruar për në komisariat 3 persona, 2 meshkuj dhe një femër, News24 mundi të regjistroje shoqërimet gjatë ceremonisë. Një tjetër incident u regjistrua nga disa të rinj serbe të cilët kanë hapur flamurin e tyre ne dalje të katedrales para mediave shqiptare.
Ka qenë ora 09:00 e paradites ku një burrë rreth të 50 filloi të shtonte tonin e zërit gjatë kalimit para katedrales por menjëherë është shoqëruar për në komisariat. Pak minuta me vonë një femër e cila qëndronte përballë katedrales mbante në dorë foton e Fan Nolit në shenjë proteste dhe kundërpërgjigje për mbajtjen e meshës në gjuhën greke. Shqiptarja ortodokse Elida Jorgoni kërkon që në krye të ortodoksisë shqiptare të jetë një person me gjak shqiptar dhe jo një grek.
“Themelusi i Autoqefalisë, ai që në 10 mars 1914 mbajti meshën e parë në gjuhën shqipe. dhe është turp që sot pas 100 vitesh gjuha greke mbizotëron në kishën shqiptare. Intelektualët dhe njerëzit që jetojnë në atdhe nuk duhet të pranojnë këtë turp kombëtar. Fan Noli na e përkthehu biblën në gjuhën shqipe dhe para 100 vit4esh e mbajti. Dhe jo mesha jonë të bëhet në gjuhën Greke. Kjo është kërkesa ime, unë jam ortodokse, dhe dua një kryepeshkop shqiptar. Kaluan 23 vite, e nuk mund të presim më.”- kështu deklaroi Elida Jorgonit.
Protesta e Elida Jorgonit së bashku më një tjetër mashkull pranë saj do të zgjaste vetëm pak minuta pasi ata u shoqëruan për ne komisariat. Nderkohe prane Katedrales kishte forca të shumta policie por edhe struktura të sigurimit grek dhe serb të cilët ishin civil dhe vigjilent ndërsa nuk munguan as agjentët e shërbimeve informative shqiptare për çdo situatë të mundshme. Gjatë përfundimit të ceremonisë brenda katedrales ortodokse ku ndodheshin krerët më të larte të ortodoksisë botërore disa të rinj serb shpalosen flamurin serb në shkallët e katedrales duke bërë edhe fotografinë e rastit.
Gjë e cila nuk u prit mirë nga shqiptarët e ndodhur aty pranë. Pas shkrepjes se fotos të rinjtë serbe morën flamurin dhe e futën e në çantën e dorës duke u larguar të qetë. Ndërkohë që Aleanca KuqeZi nuk është lejuar nga policia të protestojë kundër Patriarkut të Serbisë Irinei për qëndrimet e tij kundër shqiptarëve.(TV News24)