Rrëfimi i Gazmend Gjonbalajt: nga refugjat lufte i Kosovës, te “Bloomberg”-u në New York/Nga Saimir Sulaj, Washington/

Ishte vetëm 22 vjeç kur lufta në Kosovë e detyroi të niste jetën e refugjatit në Shtetet e Bashkuara të Amerikës së bashku me familjen. Ëndrra për suksesin në Kosovën e tij të dashur iu pre në mes. Por teksa një ëndërr po i shuhej, një tjetër lindi papritmas dhe iu bë realitet falë punës së palodhur e sakrificave. Historia e tij, është ajo klasikja e një shqiptari të përvuajtur që korr sukses në një vend të huaj e të madh, siç është Amerika, por që nuk harron as vendlindjen dhe kontribuon përditë për të. Talenti dhe angazhimi iu shpërblyen shpejt dhe tashmë ka arritur majat, duke punuar në pozicion drejtues për kompaninë e famshme financiare në New York e kudo në botë, “Bloomberg”. Me Gazmendin u takuam në kryeqytetin amerikan, Washington, D. C., në një prej vizitave të tij të shpeshta, si anëtar i bordit të drejtorëve të “American Councils” që ndihmon studentë nga 80 shtete të ndryshme të botës, mes tyre edhe Shqipëria e Kosova, për studime në Amerikë.

Gazmend, mund të na tregosh pak më shumë për kompaninë “Bloomberg” ku ju punoni? Çfarë është “Bloomberg” për ata që nuk e njohin dhe si arriti kjo kompani që të bëhet kaq e famshme në Shtetet e Bashkuara të Amerikës?

Ju faleminderit shumë së pari për ftesën dhe për rastin që më jepet që t’ju drejtohem lexuesve tuaj! Kompania “Bloomberg” është një ndër kompanitë kryesore që jep informacione për financë. Çdo kompani financiare dhe çdo qeveri botërore ka sistemin e “Bloomberg” ku marrin informacionet për tregjet dhe çfarë ndodh në të gjithë botën. “Bloomberg” ka dhe shumë anë të tjera. Ka anën mediatike. Ka televizion, radio dhe gazeta të ndryshme. Por fokusi kryesor është në shërbimin e financave dhe të bizneseve.

Unë kam ardhur në Amerikë në vitin 1999 si refugjat lufte. Praktikisht fillova nga zero. Pas dy tre muajsh, NATO hyri në Kosovë. Prindërit e mi u kthyen. Por për arsye të kushteve, unë si djali më i madh kisha detyrimin që të përkrahja financiarisht familjen. Unë isha student shumë i mirë nga Kosova, por kur erdha këtu në SHBA, m’u desh që të punoja menjëherë. Kam punuar për disa vite për “Nielsen Media Research”, pastaj në Neë York Stock Exchange për pesë vite. Tashmë punoj prej pesë vitesh në “Bloomberg” në postin e drejtorit për Zhvillim dhe Hulumtim. Ndoshta ishte pasioni shqiptar, apo guxim prej një intelektuali budalla që mora përsipër disa projekte shumë milionë dollarëshe, gjë që kur e mendoj tani në retrospektive, më duket e frikshme. I realizuam ato projekte dhe në atë mënyrë karriera ime nisi të ecë përpara. Unë isha një djalë që vija nga Bregu i Diellit nga Prishtina, të cilit iu besuan projekte miliona dollarëshe. Është një eksperiencë që përkthehet në realizimin e ëndrrës amerikane. Jam shumë krenar që ato vlera të trashëguara prej prindërve të mi i kam mishëruar, që të punosh me integritet dhe të punosh shumë, rezultatet do të vijnë. Dhe ashtu ndodhi.

Cili është pozicioni juaj aktual në “Bloomberg” dhe me se merret saktësisht ai sektor ku ju punoni?

 Unë jam drejtor për Zhvillim dhe Hulumtim në “Bloomberg”. Për gjashtë vite kam punuar në sistemin “Bloomberg Law”. Kam qenë lider kryesor teknik aty. Kam pasur gati 100 punonjës në varësi.

Me se merrej ky sistem?

“Bloomberg Law” merret me çfarëdo që përmendet në fushën legjislative dhe juridike në SHBA, me materiale që janë grumbulluar prej disa vitesh. Tashmë prej dy vitesh jam duke ndërtuar një ekip të ri që merret me mbrojtjen e bizneseve nga pastrimi i parave. Duhet të dihet sfondi i çfarëdo transaksioni bankar. Fokusi i punës së grupit që unë ndërtoj, është ndërtimi i sistemeve që zbulon pastrimin e mundshëm të parave.

Çfarë shkollimi kryet këtu në Amerikë pasi erdhët?

 Unë isha student shumë i mirë në Prishtinë dhe erdha këtu kur kisha për të dhënë vetëm disa provime përpara se të diplomohesha. Por kur erdha këtu, më duhej ta nisja nga zero. Nuk kisha para që të nisja shkollë. Qëllimi im ishte edhe vizioni im, që të shkoja në një shkollë të mirë. Por vizioni dhe mundësitë që kisha nuk përputheshin. Për një vit punova shumë dhe kurseva disa para. Aplikova në dy universitete: “Columbia University” dhe në “New York University”. Konkurrova në “NYU” dhe mora rezultate të mira e u pranova. Por për fat të keq nuk kisha mundësi të mjaftueshme financiare. Kisha punuar shumë dhe kisha mbledhur vetëm pesë mijë e 500 dollarë. Këto para ishin të mjaftueshme për të ndjekur vetëm dy lëndë. Këto ishin gjithë paratë e mia dhe i investova në shkollim. Ky ishte një motivim i madh, sepse unë kisha edhe detyrimin që të ndihmoja familjen. Kjo më shërbeu që të studioj shumë dhe t’ia dal. Pasi mbarova ato dy lëndë arrita të siguroj një bursë të vogël, edhe pse vështirësitë vijuan dhe m’u desh të përballesha me to. Pasi mbarova universitetin “NYU” përfundova edhe dy mastera. Një në shkenca kompjuterike dhe një në menaxhimin e sistemeve të informacionit. Këto dy mastera më hapën dyert për më tej. Deri në atë moment po punoja për “Nielsen Media Research” pastaj për Neë York Stock Exchange dhe më vonë në “Bloomberg”.

Ju jeni goxha i përfshirë në aktivitetet e komunitetit shqiptaro-amerikan këtu në SHBA, por edhe në ndihmë të shqiptarëve në atdhe. Mund të më flisni pak për veprimtarinë tuaj në këtë fushë?

Së pari dua të them se unë sot jam gjallë dhe familja ime është gjallë falë komunitetit shqiptar në Amerikë. Është një komunitet i mrekullueshëm. Është një komunitet shumë aktiv që sakrifikon çdo gjë për shqiptarët në Ballkan. Kur erdha këtu në fillim u frymëzova shumë, por nuk i kisha mundësitë. Isha i shkolluar dhe e dija mirë gjuhën. Ndaj u angazhova shumë t’i ndihmoj shqiptarët, sidomos politikanët që vinin nga Ballkani. Nisa të jepja përkrahjen time maksimale, me qasje në sistemet legjislative dhe kudo, sepse i kisha mundësitë. Por të them të drejtën, jam i zhgënjyer me gjeneratat e vjetra të politikanëve tanë. Ata vijnë me njëfarë vetëpromovimi dhe e harrojnë misionin e tyre kryesor në shërbim të njerëzve. Komuniteti shqiptar në Amerikë është i shpërndarë, por mbetet i mrekullueshëm. Në çdo moment bën promovimin e interesave kombëtare. Edhe unë jam shumë i frymëzuar me shqiptarët këtu.

Cili ka qenë roli juaj dhe çfarë po bëni aktualisht? Më përmendët para se të nisnim intervistën se jeni të angazhuar që të sillni studentë shqiptarë që të vijnë e të shkollohen këtu në Amerikë.

Unë i kam të dy prindërit profesorë, por unë nuk do të bëhem kurrë i tillë. Edhe pse jam i shkolluar. Kam arritur në përfundimin se vetëm përmes shkollimit, mund të ndryshojmë për mirë vendin tonë, apo edhe botën. Para disa vitesh u angazhova me fondin “Kosova-America Education Found”. Ky është një program edukativ që prej 14 vitesh sjell studentë nga Kosova që të marrin master këtu në Amerikë me detyrimin që të kthehen në Kosovë dhe të ndryshojnë vendin në të mirë. Tani jam në bordin e drejtorëve të “American Councils” me shtab qendror këtu në Washington, D. C. Jam i vetmi shqiptaro-amerikan aty dhe ne jemi përgjegjës për programet edukative në 80 shtete të botës, përfshirë Shqipërinë, Kosovën e shumë shtete të tjera të Ballkanit. Misioni ynë, misioni im, është që të çojmë një mesazh të fortë për shqiptarët në Ballkan, se me punë dhe bashkëpunim me njëri-tjetrin, çfarëdo industrie mund të shpërthejë në përmasa globale. Sidomos teknologjia. Tanimë nuk ka asnjë pengesë që të rinjtë shqiptarë në Shqipëri e Kosovë, të mos bëjnë ato çka ka bërë “Google” apo “Facebook”. Çdo pengesë logjistike ka rënë. Qasja në internet është e hapur.

Detyra ime dhe mesazhi kryesor është që edhe pse është vështirë që të marrim fonde prej komunitetit, sepse shkollimi është i shtrenjtë në amerikë, është që çdo i ri, nëse punon fort dhe bashkëpunon me të tjerët, sepse pa bashkëpunim nuk arrihet asgjë, mund t’ia dalë për çdo gjë. Mesazhi im i dytë shkon për shqiptaro-amerikanët në Amerikë. Të vazhdojnë të jenë të mrekullueshëm dhe i ftoj që të përfshihen sa më shumë në jetën e komunitetit këtu. Të rinjve shqiptaro-amerikanë ju rekomandoj që të jenë sa më shumë aktivë në komunitetin shqiptar. Jo për të tjerët, por për veten e tyre. Sepse nëse angazhohen, do të jenë më aktivë edhe në fushën e tyre të punës. /Kortezi: tesheshi.com/