dgreca – Page 5509 – Dielli

Fox- News : Tiranë, Memorial në përkujtim të ish-burgosurve politikë

April 5, 2013 by dgreca

Pjesë të Murit të Berlinit janë vendosur në memorialin shqiptarë “Postbllok” për të burgosurit politikë gjatë regjimitkomunist/

Nga BEQIR SINA, New York/

NEW YORK : Në Tiranë u hap memoriali “Postbllok” në përkujtim të ish-të burgosurve politikë, të cilët janë bërë viktima të diktaturës së Enverit. Memorialit jo pa qëllim i është bashkëngjitur edhe një pjesë të Murit të Berlinit, për të treguar se gjithëçka në rënjen e komunizmit në Shqipëri, nisi nga rënja e atij muri të famshëm që ndau dy Gjermanitë e asaj kohe. Memorial në përkujtim të ish-burgosurve politikë në mënyrë sinjikative është vendosur në hyrje të lagjes “Blloku”, ku për afro gjysmë shekulli jetuan “pashallarët e kuq”.

Memoriali “Postbllok”, është një dëshmi e vogël e asaj gjëme të madhe që gjatë regjimit komunist mbi 100 mijë shqiptarë u burgosën, u dërguan në kampet e përqendrimit u torturuan,ose u pushkatuan pa gjyqe. Dhe në 22 vjetë demokraci ka shumë nga ish-të burgosurit politikë, që janë të pakënaqur me kompensimet dhe me reintegrimin e shoqërisë shqiptare.

Javën e kaluar njëri prej kanaleve televizive më të shikuarat në SHBA, televizioni konservator Fox-News(http://www.foxnews.com/world/2013/03/26/piece-berlin-wall-used-in-albanian-memorial-for-communist-political-prisoners/), Shqipëri – shfaqi reportazhin e huazuar nga Associated Press me titull:” Piece of Berlin Wall used in Albanian memorial for Communist political prisoners”. Ku tregohet se ky është një memorial që përmban një copë 2.6-ton të Murit të Berlinit Ky memorial i i pagëzuar nga autorët me emrin e frikshëm “Postbllok” është i pari në Tiranë – Shqipëri, për të kujtuar dhe nderuar ish-të burgosurit dhe të presekutuarit politikë, të cilët vuajtën nën regjimin komunist të diktatorit Enver Hoxha më shumë se në çdo vend të botës.
Televizioni amerikan Fox- News, thotë se Memoriali u zbulua të martën më 25 Mars 2013, në një zonë banimi në Tiranë, e njohur si’Bllok’, ku anëtarë të lartë të regjimit të Hoxhës kan jetuar dikur. Kurse, fragmenti Muri i Berlinit është vendosur pranë një bunkerbetoni dhe pjesë “fortifakate” betoni nga rrethimi i Burgut të Spaçit 60 milje (100 kilometra) në veri të Tiranës. Si dhe janë marrë disa plita betoni dhe hekuri nga një minierë famëkeqe ku të burgosurit politik ishin të detyruar për të punuar, me turne.
Më tej në reportazh theksohet se rreth 100,000 shqiptarë u burgosën, dërguan në kampet e internimit ose janë ekzekutuar gjatë regjimit represiv të Hoxhës, e cila zgjati nga viti 1944 deri në dhjetor 1990.

Bunkeri, pjellë e këtij vendi, e ndërtuar nga alibia e frikës së një sulmi imagjinarë të diktaorit Enver Hoxha dhe udhëheqësve të tjerë të asaj kohe janë ndërtuar dhe filluan të mbijnë si kërpudhat gjatë viteve 1960, kur Shqipëria prerë lidhjet me Bashkimin Sovjetik dhe më pasë kur u prish edhe me Kinën morën një hov të paparë. Ngaqë regjimi komunist i Tiranës kishte frikë se Shqipëria mund të sulmohet në një sulm të dyfishtë, nga SHBA dhe BRSS, ashtu si predikonte në atë kohë udhëheqësi më i egër stalinist Enver Hoxha .

Mirëpo, mbas viteve 90′ ndryshimeve të mëdha demokratike në Shqipëri, erdhi demokracia vendi eci me hapa të mëdha drejt Europës. Nga një vend i izoluar dhe i rrethuar me tela më gjëmba u bë vendi që shikimin e saj dhe aspririmin e saj e kishte nga Perendimi dhe jo më nga lindja.

Për zhvillimin e vendit dhe ecjen përpara të saj – duke iu referuar ceremonisë së zbulimit të
në qendër të Tiranës të memorialit “Postbllok, memorial ky në përkujtim të ish-burgosurve politikë, Televizioni amerikan Fox News, ka cituar sipas Associated Press Kryeministrin e Shqipërisë zotin Sali Berisha, i cili ka thënë se : “Ne shqiptarët kemi shumë arsye për të kujtuar të kaluarën në rrugën tonë për ndërtimin e së ardhmes tonë “.

Kryeministri Sali Berisha shtoi gjatë fjalës së tij gjatë kësaj ceremonie, citon Fox – News, Shqipëria, sot është një anëtar i NATO-s që nga viti 2009, dhe një vend që ka aplikuar për anëtarësim e saj në Bashkim Evropian”

Fox News përmend faktin se memoriali “Postbllok, memorial ky në përkujtim të ish-burgosurve politikë, është vendosur poshtë zyrës së ish diktatorit Hoxha, që tani shërben si selia e Parlamentit, në hyrje të Bllokut.

Ndërkohë që shumë mjedise të saj tani janë duke u përdorur për strehim publik, bankat, zyrat e kompanive, klube nate dhe bare kafe.

“Kjo është e dedikuar për të gjithë ata që nuk kanë arritur të jetojnë me anë të diktaturës,” tha Fatos Lubonja, një nga krijuesit e memorialit dhe një ish-i burgosur politik . Rreth 100,000 shqiptarë u burgosën, dërguan në kampet e internimit ose janë ekzekutuar gjatë regjimit represiv të Hoxhës, e cila zgjati nga viti 1944 deri në dhjetor të vitit 1990.

Dr.Anna Kaminsky, Drejtoreshë e Fondacionit Federal për Diktaturën:

“Më lejoni në hyrje të fjalës sime, të falënderoj të gjithë ata që ata njerëz dhe në përfaqësim të tyre Zoti Fatos Lubonja, Ardian Isufi, Lindi Ndoçi, z. Gëzim Peshkëpia, z. Agron Tufa, pikërisht duke përfaqësuar të gjithë ata njerëz që kanë vuajtur nën reprezaljet e diktaturës të shkuar dhe diktaturës komuniste dhe sigurisht shumë të nderuar zotërinj ministra, zoti kryeministër, i nderuar zoti Kryetar i Bashkisë, e nderuara zonja ambasadore, të nderuar zonja dhe zotërinj.

Deri përpara disa muajve, pak muajve pra, në vendin ku deri në fillim të viteve ’90 qëndronte statuaja e diktatorit Hoxha, (këtë periudhë na i kujtonte vetëm një tabelë e thjeshtë) pra ishte një ndër simbolet e pakta në të gjithë hapësirën e qytetit që na kujtonte ketë periudhë të vështirë. Në vend të saj, sot shikojmë këtu një oaz vërtet të gjelbër dhe mjaft të bukur. Pikërisht këtu në këtë oaz, jemi duke inauguruar sot një monument i cili na kujton për fat të keq vuajtjet e njerëzve në diktaturë dhe që pikërisht këto vuajtje dhe këto kujtime duhet të kemi mundësi t’i përballojmë dhe t’i trajtojmë siç duhet.

“Unë shpresoj se ky memorial do të bëjë thirrje të gjithëve për të kujtuar të kaluarën dhe të përballet me atë,” tha Anna Kaminsky drejtore e Fondacionit të rivlerësim e diktaturës në ish-Gjermaninë Lindore, e cila ndihmoi të sjellë seksionin e Murit të Berlinit si një dhuratë nga qyteti e të burgosurve politik Berlini, përfundon reportazhin me titull “Piece of Berlin Wall used in Albanian memorial for Communist political prisoners”Televizioni i njohur konservativë amerikanë Fox News.

Mëkatet e grekëve, që nga Troja deri te Çamëria

April 5, 2013 by dgreca

Nga Hyqmet Zane/

Leximi i librave të antikitetit grek të japin jo vetëm një kënaqësi të veçantë, por edhe faktin se janë të papërsëritshme në llojin e tyre dhe kanë në brendësi thelbin e mesazheve te zhvillimet edhe në kohët moderne se, në fund të fundit, në atë kohë elementët e demokracisë u thurën nga filozofët më të shquar të shekullit të artë, siç ka qenë cilësuar shekulli V p.e.s në Greqi.

Nga libri “Proza antike greke” kam shkëputur një fragment nga “Këshilla për Dominikun”, nga Isokrati, mes rreshtave lexon këshillën se “Të mos shpresosh kurrë se, në bëfsh ndonjë punë të ligë, nuk do të merret vesh, se dhe në mos e mësofshin të tjerët, ti vetë do ta dish”.

Ky postulat do të ishte i përshtatshëm për të etiketuar sjelljen e grekëve të sotëm në kohët moderne që u kanë vdekur prej shekujsh filozofët dhe që librat e tyre u janë zvjerdhur. Grekët e sotëm janë zhytur në mëkate pa fund ndaj vetvetes dhe kombit të tyre, po aq sa edhe ndaj fqinjëve e veçanërisht ndaj shqiptarëve. Për këtë rast do të doja të citoja një shprehje që përsëriste shpesh xhaxhai im i nderuar Nustret Zane kur thoshte se “të shkruash mëkatet e grekëve do të duhej që detin ta bësh bojë dhe qiellin letër dhe nuk do të sosnin”.

Përse i them kështu, do të pyeste lexuesi i respektuar. I them sepse ajo situatë që po ndodh sot në Greqi, me protesta, me dhunime, me situata të ndera dhe të pazakonta, me rrënim të ekonomisë, me djegiet e territoreve të tëra gjatë kohës së verës, por edhe me lëvizje të shpeshta sindikaliste dhe së fundi edhe me shpërthimin e krizës që është më e madhja dhe më shkatërruesja, po aq sa edhe me naziskizmin e deputetëve të Agimit të Artë, të zi do ta quaja unë e çdo njeri me mend ne koke.

Të gjithë këto kanë në strukturën e tyre mungesën e sinqeritetit dhe pashpirtësinë e vetë grekëve që nga qeveritarët e deri tek më i fundit. Nuk janë të sotmet, por të një shekulli të tërë me shqiptarët, po aq sa edhe me fqinjët e tyre turq e bullgarë, si dhemaqedonas.

Nëse do të shtyheshim deri në thellësitë e shekujve, do të thoja se edhe Troja është dëshmitarja e mëkateve të grekëve nga pabesia, ashtu siç e vuajtën këtë mëkat gjatë gjithë shekujve se i ndoqi nga pas hija e pabesisë ndaj kombeve të tjerë. Një mungesë sinqeriteti në marrëdhëniet dypalëshe dhe shumëpalëshe, që kanë një fund dhe që një ditë shpërthejnë në fomat e tyre froidiane.

Grekët kanë dëshiruar shumë t’i dhunojnë, t’i poshtërojnë, t’i varrosin jetët e shqiptarëve në veçanti, siç edhe bënë për shekuj të tërë që nga Troja deri te Çamëria, derisa me çamët treguan kulmin e sjelljes së djallit ndaj paqësisë çame. Janë male të tëra mëkatesh e gjynahesh bashkë që grekët kanë bërë si ndaj trojanëve e deri tek çamët derisa i dogjën me zjarr e me hekur njerëzit e shtëpitë.

Shpagimi që ata marrin për mëkatet që kanë bërë janë jo të dëshirueshme për ne, se nuk ia dëshirojmë të keqen askujt, por në ksi rastesh thuhet fjala se “ka një Zot që merr hak, se borxh pa larë dhe hak pa marrë nuk ka”. Kush nuk e di se çfarë ka shkruar i madhi Faik Konica tek “Ju rrëfej grekët”, ku mëkatari dhe Juda me emrin Thanas çdo mëngjes në Janinë kërkonte nga një shportë me syshqiptarësh që duhej të vriteshin, se kështu e kënaqnin Thanasin mizor.

A nuk janë gjynahe që kërkojnë ndëshkim këto dhe që nuk është marrë se paqësia shqiptare është e madhe. Kush nuk e di se sa paqësisht janë sjellë çamët me grekët, edhe pse çamët ishin në vatrat e tyre, por sjellja barbare dhe gjenocidiste e grekëve që ishin yzmeqarë në shtëpitë e vendasve, ishte kriminale dhe mëkatare gjithashtu që realisht ka mbetur pa ndëshkim 66 vjet a për një shekull të tërë.

Kush nuk e di jo vetëm në Greqi, por edhe në Shqipëri se amerikanët e ngritën Greqinë dhe e bënë të pasur me bazat e NATO-s, por po aq dihet se sa mosmirënjohës janë treguar grekët me amerikanët sa u tregua edhe tek vizita e Klintonit në 1999 ishte treguesi i pabesisë karakteristike greke me djegie flamuri, me gjuajtje të makinës së Klintonit me vezë e me domate, me ndalimin e marinsaveamerikanë në selanik për të mos vajtur në çlirimin e Kosovës etj.

Kush nuk e di se sa e përkëdhelur ka qenë Greqia nga Evropa dhe se sa i ka marrë Evropës kjo Greqi në emër të shqiptarëve meprojekte abuzimesh dhe se si është përfundimi i financave të tyre, sa ka kaluar në faliment shtetëror dhe në një trysni financiare që po e çon gjithnjë e më në greminë.

Dhe të gjitha këto e të tjera si këto pafundësisht vetëm e vetëm për mëkatet që ata kanë mbi vete, të sotmet e të mbarturat, gjatë një shekulli apo 20 a 30 shekujsh që nga Troja e deri ndaj shqiptarëve e fqinjëve. Duke iu referuar psikoanalistit të shquar Zigmund Frojd, studiuesi i tij po aq i madh, novelisti Stefan Cvajg shkruante se “Arti i mirëkuptimit të ndërsjelltë, më i rëndësishmi

në marrëdhëniet njerëzore, e gjithmonë e më i nevojshëm midis kombeve, i vetmi, me një fjalë, që mund të na ndihmojë në ndërtimin e një shoqërie njerëzore më të zhvilluar, ky art, pra, nuk ka përfituar nga asnjë doktrinë moderne që ka të bëjë me sferën e mendjes aq sa nga doktrina frojdiane e personalitetit ; falë Frojdit u mor vesh për herë të parë, në një kuptim të ri e aktiv, rëndësia e individit, vlera e mirëfilltë dhe e pazëvëndësueshme e çdo shpirti njerëzor”.

Pikërisht këtu kanë gabuar grekët dhe e kanë pësuar tashmë nga vetëligësia e sjelljeve të tyre si një ndëshkim i vetëgatuar nga ata, sa u sillte kënaqësi edhe vetë kënga “greko maskara” që e këndojnë me kënaqësi nëpër buzuqet e tyre. Statistikat flasin për 72 të masakruarit e Prroit të Selanit në Çamëri më 27 mars 1913. Më pas ndjekjet, persekutimet, burgimet, internimet, torturat, plaçkitjet dhe grabitjet nën pretekstin e çarmatimit gjatë viteve 1914-1921, veprimtaria terroriste e komitaxhinjëve, provokacioni i vitit 1921 i Gjen Bajras, të gjithë këto tregojnë realitetin e mjerimeve në të cilat u vu popullata çame në kohën e pushtimit grek.

Po ashtu imponoi për shpërnguljen e elementit mysliman të Çamërisë në këmbim me grekët e Azisë së Vogël, duke i konsideruarshqiptarët e Çamërisë si turq. Ky akt i turpshëm i qeveritarëve të Athinës, u has në rezistencën tonë dhe në ndërhyrjen e Lidhjes së Kombeve. Viktimat dhe humbjet sipas statistikave të deritanishme gjatë masakrave të 1944-1945 në kurriz të minoritetit shqiptar në Greqi, arritën numrin 2877 vetë të ndarë si vijon: Filat dhe rrethe 1286; Gumenica dhe rrethe 192; Paramithia dhe rrethet 673; Marglliçi e Parga 626. Janë këto fakte që ka konstatuar Komiteti Antifashist i emigrantëve Çamër në Shqipëri i pas Luftës II Botërore më 1947 drejtuar Komisionit Hetimor të Këshillit të Sigurimit të UNO-së rreth trajtimit dhe masakrave në minoritetin çam në Greqi.

Për të gjitha këto dhe për atë qëndrim të konsoliduar të
qeveritarëve të Athinës ndaj popullatës shqiptare që ishte minoritet në Greqi, për 66 vjet me radhë, vetiu të lind pyetja: A duhet të kërkojnë të falur këta shovinistë dhe terroristë që ushtruan një gjendocid antinjerëzor ? Kush do të vërë dorë mbi mëkatet e grekëve ndaj shqiptarëve në përgjithësi, por në veçanti ndaj paqësisë çame ? Për këtë unë kam thënë se “Ka një Zot që merr hak”, se këto që po i ndodhin Greqisë në këto vitet dhe ditët e fundit janë mëkatet që ata duhet të lajnë se ato janë sa të reja, aq edhe të lashta që nga Troja e deri tek Çamëria.

Por duke iu referuar përsëri një postulati nga këshillat e Isokratit për Domenikun, që janë perlat më fushën e këshillave, që thotë se “Të kesh frikë nga shpifjet edhe kur janë të rreme, se njerëzia nuk e dinë të vërtetën, por gjykon nga ato që thuhen poshtë e lart”. Kështu ka ndodhur me bëmat greke, ato janë fshehur dhe grekët kanë hedhur vetëm gënjeshtra në opinionin evropian që edheevropianët i kanë besuar, se grekët janë mjeshtrat e mashtrimit dhe të fshehjes të të vërtetave me avokatët e tyre nëpër Evropë e deri më SHBA me Nicholas Gage, që mashtron edhe me librin e tij “Eleni” të botuar para shumë kohësh.

Por edhe ky lobues i madh i grekëve nuk e shpëton dot Greqinë nga mëkatet që ka për të larë se dita e ndëshkimit gjithnjë vjen. Dihet tashmë edhe qëndrimi i lobit grek edhe në SHBA ndaj shqiptarëve të atjeshëm, por edhe rrufetë që ka lëshuar ndaj Shqipërisë dhe shqiptarëve gjithnjë kundër interesave të një shteti që fati i keq i ka dhënë një fqinj gjarpër, sot dhe ashtu siç na e përshkruajnë edhe vetë rilindasit tanë të shquar si Asdreni tek poezia e tij.

Përballë këtij realiteti, çdo lëvizje misionare progreke apo çdo gabim që mund të bëj ai apo ajo që kërkon të krijojë përçarje mes komunitetit çam për interesa të ngushta, do të bëhet pjesëtar në mëkatet dhe gjynahet si grekët dhe kush s’do të ketë mundësi t’ia lajë se janë më të thella e të pafalshme mëkatet kur bëhen brenda llojit. Zoti detyrimisht do të marrë hak në një formë a në një tjetër se vonon, por s’harron.

SOFRA POETIKE E DIELLIT- POEZI NGA ISUF LUZAJ

April 5, 2013 by dgreca

FISHTËS /

Nga Isuf Luzaj/

Concerto/

Allegro/
Burimi te zalli nën hënë udhëtimin/

Tek qau e ndaloi./

Bilbili malor/

Mbi lulet bërbuqe të pishës cicrrimin/

Në fllad mëngjesor:/

E preu, e ndau, e, e pushoi./

Kreatyra gjallore/

E ujit, piskatse, tek ikte, vishkllimin/

Nën valë të rrepta të plakut dimror/

Me ndejenjë mugullore/

E këputi that, veshi ngrehosi/

Fare s’pipëloi,/

Natyra e gjithë me dimra e vera/

Me pemë e shtazë e kreatyra të tjera/

Heshti:

Një fytyrë shenjtëesije u duk sikur deshti

Të ndëgjojë

Atë tingull të ëmbël që zu të prodhojë

Një shpirt I madh I gjërë e I trishtuar

E rrezët të gjitha I ndau caktuar

Seicilli n’udhë të tija

Një hije të zezë bota ish mbuluar

Me yje lozi shah, Mat, vetë Perëndija

Botën gjith e bëri e e bëri rop të saj

Rruzujt vdiqën e lënda e tyre

Iku ngadalë, si këngë në bylyre

A si vaj

I një nëne plakë për të birë q’u palos.

Shqipet shqipot dhe nën shqiponja

Një mjegullë t’rënd ishin errsuar

Një tingull lyre

U ndëgjua atëher or Zot

Një gjisht Zaroastre i madh sa hapsira

U ënt, nëpër sfera të gjakut Shqiptar

Tregoj shpirtin e madh të pa vdeksuar

Atë shpirt të frymzuar

Ndjenjash të tija

E në të gjithë pamë, e djalërija

Bres pas brezi do t’a mbajë mënt

Këtu në këtë vent.

Fjala e shenjt që jehoj qe zotrote

Kushtrim legjendar qe Lahuta jote

Or Zot që tinglloi tek Ty

E LEKET pran saj I mblodhi

Zjarrin në dej t’arbrorit e hodhi

Dhurata të shënjta të Zotit t’Madh Hy.

Oh po u hidhrove t’padrejtës shekullore

Shqipot e egër një nga një për dore

I zure, u fole e u tregove

Bijt e kujt ishin, e detyrat që kishin

Detyrat e shenjta të nderit të tyre

Tinglloi at-her ajo fare lyre

Mbi fushat pjellore

Në brigje të zalltë lumënjsh argjëntar

Në kum të breshëritur të hupët si ar

E mbi male prej bore

Dritë

Brezit t’ri

Dhe q’at ditë

Agimi veror

Shëndriti ëmbël ne

Lype t’bëhshe theror,

Për liri nder e atdhe

Fyelli kushtronjës frymzoi

Gjaku t’ënë të zjarrtë në vite

Një hershi

Një komp të tërë në këmbë e ngrite

Mbi zjarr kush mundi m’I pari vrapoj.

E kushtrim më I mire në botë s’u pat dhënë

Vec atij të bilbilit Frashërit zë madh.

Kur fyelli kushtronjës që me frymë I fryve

Të ra në dorë

Fiset kombi e rraca t’u përgjunj

Shpata vetëtima e armë të lara

u-kkryqëzuan përpara teje

me shkëndi rrufeje

e me frëngëllime

Burrat në gerxhe si shqipet në erë

Ball e vetull gjak e gryka me vrerë

Arbreshkat ngarkuar me bore

Q’e shkrinin

E bijve luftëtarë

Uj’ u a epnin t’a pinin

I pe!

Dejet e grisur të shqipove bujar

Kuqën cdo shkëmb e cdo bucë dheu

Balli I tyrej m’kuror dafin e ar

Bëri cdo gërxh altar memedheu.

Arbreshi I Shashicës me zjarr nëpër deje

Stërnipt e Komnenvet që në shekuj që’shkuan

Mbi shpata u betuan

Arbreshi I Cikës në maja prej veje

I ujit boror me flakë rrufeje

Rritur me shpënt e egra në natyrë

Gaboi I Gramozit e I Lunxhërisë

Që në tym zjarr’ e mjegull I dha sisë

E ëma kur lindi

Shqipua I Tomorit Dodanës kreshnike

Që n’muret e vjetra në kohra jetike

La fame zulmë madhi tek derdhi gjak

Një popull të egër aziatik e bindi

E e hodhi në lak

Atë bishë myxyre

Leka sy kuq vetëll madhi Hotit

Tmeronjës, flakën e barotit

Armikut I a fut në zemër e në sy

Leka I Grudës porsi vetëtima

Si hastrit bje në luftë. Si bubullima

Shpata e tij gjëmon.

Shaljani trim I hollë e I gjatë

Që luftën me t’mirë e bën nëpër natë

E plagëve të tija kurrë s’u ankon

Si bishë e tërbuar merr udhën përpara

E ti o shpirt I madh me gojë të Martit

U flet:

“Urra djem u dhasht e mbara”

Në statutin t’ënd këta janë skalitur

Marash sy vetëtima e Oso rrufeja

Askujt më shumë s’I ngjajnë

Se kastriotve që kur u the eja

E u bë beja

Në zjarr ranë

Zonjushëza shqipe, zonjë në vete dolli.

. . . . . .

Kënga jote lumturinë e mbolli

Kur e pe shqiptarin ashtu si t’a kish kënda

E këndove ëmbël e e përkëdhele

Herojt e ketij kombi janë fryti I pendës t’ënde

Gjaku I nxeht që n’a vlon nëpër deje

E kemi zjarr të marrë prej teje

Rilindjen e shpirtit na I fale ti.

Pomendoren e kombit të platintë e ngrite

Bijt e mëmëdheut në të I skalite

Burra të cilve kur fringllonte ajo pallë

Botën drithmonin e rrallë

Dielli të tjerë si ata pa.

Piramid e mermertë që ti themelove

GJuhë e popull me të lëmtërove

E I pasqyrove

Të mbet ty gur mos harrimi

Për ne mbeti altar gjunjëzimi

Kur po falemi te Zoti

E si do që t’a bjerë stina e moti

Emri yt për ne ësht plot “Një Shenjtësi”

Statutn t’ënt të Shenjt e mori “Përjetësi”

Koha nuk ka të bëj fare me të.

Bota jote me ndjenja bujare

Shëmbëll do jetë për rracën shqiptare

Në vijat e gjëra të jetës së saj

Ti dhe vetëm ti

Parathe popullit udhën e shpëtimit

Këndove me laved gazin e fitimit

Këtë vetëm ti e ke bërë

Një njeri bën të njohur një popull të tërë

Në fletët e kohës ngadalë e skalite

Në stina e vite

E atë mëngjezin e ftohtë të nëntorit

Kur pranë një deti lot I arbërorit

I shkiste mbi faqe, mbi një varr tëmath

Burrat e kombit rrinin gjunjëzuar

Përpara heroit veprash të shkuar

Q’e bëri Shqiprinë gëzimin si a pa

Se iku e e la,

Adagio

Atë ditë or Zot zana jote qau

Me lote në faqe e në shoqe e ndau

Hidrimin e saj

E zun dhe ato të ckriheshin në vaj

Pastaj ajo hipi

Te shpell e Petritit

Mbi mal të Bishkasit

E Asaj të Tirteut I thirri e I tha

– Ti s’erdhe të qaje me mua që mbaj zi

Por qofsh sa për vete un s’ta kam lakmi!

Ndënji dhe pak e lotet I fshiu

E bashk me një erë veriu

Notën e lshoi

Vark

E zëri sajë jehoi

Sa lark e shumë lark.

– Oj ti e bukura ne ora perrallzore

Oj ti Herë zonja

E ti o Afërditë dashurore

Broj ti Kaliope sy shqiponja

Oj ti Melpomenë, oj ti zona e Tirteut

Pa ndëgjoni një zanë shqiptare

Te vjeshkve Ljubotimit

Burimesh të akulltë të uji të Drinit

T’Arbërit

Që këndova në të katër anët e dheut!

Dije oj zanë e lumtur dija

Moj e gjezdisura hije më hije

Dije se kenga m’e bukur hyjnore

S’u gjet vetem tek ju e s’u gjet vargu pike platin

Vetëm tek ju. E as kurrë kushtrim

Kaq të forte ju s’kini dhën kurrë

Sa që me mija armiq vec një burrë

Të qëndrojë në luftim.

Jo vetëm Ju dijtët t’këndonit së pari

Fitimet e larta të popujve t’vjetër

Jo vetëm ju late zulmë në letër

E ngadhnjyesit I vutë kurorë ari

Jo vetëm ju ndër sfera bujare

Me Zot Pindarin fluturuat

E atje lart Zotin vështruat.

Jo kurrë e as fare

As ndryshe Tirteu

As Homer famë madhi

Dot s’e pat thënë

Kushtrim kaq të zjarrtë si ky që imzot

M’Lahutë amalcorë rracës arbrore

Po I thëret sot

Ashkush s’e ka then dot.

Me mija shekuj dot’ jehojë eteri

Frym’ e t’im zot vjen nga Jupiteri.

Këtë melodi të këputur në shpella

E në gryka të thella

Me oshëtima

Në lisa të lartë ku qëllon vetëtima

Jehoi e lumtura lugin

E Malit Ljubotin.

Ja o I madh c’thosh e lumtura zanë

Atje në veri, e botës m’at anë

U ndëgjua jehona e saj

Mërisë, Ora e Qorrit t’ndëgjuar

Mbi varr t’llionit ngurruar

Filloi të qaj

Allegro Finale

Oh merri të lutem këto lulet e mija

Të rëna prej ere nga zonjë selvija

Brenda në vorrezë

Vorreza e madhe varre ka me mija

Por s’gjendet një emër as një pllak e shkruar

Për t’u kujtuar

Cila familje paska mbetur e zezë

Për trupat heronjsh që kalb balt mavrija

Oh po vorrez e heronjvet shqyptarë

Që për komb flamur e atdhe jan ndarë

Nga jetat e reja

Vorrez e heronjvet luftash të tua

Që ti u a ke hua

Pomendoren e madhe të kombit t’ënë

Ata u nisnë kur pat qënë bër beja

Kur paten ndëgjuar që ti thoshje: “Eja”

Tash Lahutës t’ënde I a kërkojnë zënë.

Ku rata jetonin or Zoti im hyjnor

Atdheu gjendej në buzë të humnerës

Vetëm vdekja e tyre vëndin arbror

I a hiqte nga duart bishës n’prak t’derës

Që po e gëlltit’ te më së fundi

Pa menduar Perëndi

Ata u lëshuan si lshohet rrebeshi

Lëftuan pa frik si lëfton arbreshi

Burrat më këmbë

Vetëm shesh për shesh

U ndesh, luftim I pa barazuar

Si Anteu me armikn e tërbuar

Herkulin përrallzor. Të gjith dhëmb për dhëmbë

Shqipua I Arberit lëftoi

Armikn’ e tmeroi.

Atje u bë tym e flake e mjegull

Bota gjithë u ngëthye në crregull

Dolli uji I zi!

Dheu u ca u bë zgavër e vrima

Malet e pemët e gjata vetëtima

Për dhe I ka shtri.

Botën të gjithë e drodh si tërmeti

Deri yjet cuditen me veti

Udhën e ndërrojnë

Djelli I kuq si I gjakosur

Rruzulli I gjithë merr si të plagosur

Duket se Shqipua lëfton

Për besë lëfton në këmbë shqiptari

E ikën përpara kush të vejë m’I pari

Armikun t’a zerë me dorë

Zjarr e mjegull për dhe e për erë

Me gojë shkrrumuar mbushur me vrerë

Kocka të cara nëpër shkëmbenj

Gjaku rrëke

Trajtoi lumënj

Lumënj gjaku që rrjeth tatëpjetë

Shqipua në këmbë qëndron

E lëfton

E shënon

Me sy të rrëshqepur bërë kupë filxhan

Të qofsha falë aman Zot aman

Lufta pushoi e I huaji iku

Shqipua c’duku cdo gjurmë armiku

E tymi I barotit t’luftës kur nga qielli

U ngrit përpjetë

Për të then te Zoti sipër në për retë

C’pa në këtë jetë

Në mes një pylli një mjegull të zezë

Mbeti një vorrezë

Me varre me mija

Ku hidhsi përralli e driza ka mbuluar

Heronjtë q’I dogji Atdhe Dashurija

As një pllakë atje njeri s’e ka shkruar

Ja lulet selvish të heronjvet mbuluar

Me baltë të zezë

Janë këta lot që po më bijen mua

Këtyre hernonjvet Epopoenë hua

U a ke ti or Zot!!!

E si vjet si sot si mot

N’atë yorrezë në mes selvish t’mija

Mbuluar pirgje lulesh që hija

Ftohtëson

Pushojnë or Zot Heronjt e Kombit t’on.

Në mbrëmëje aty vonë

Nga kok e cdo varri

Dalën cikëndi nure cika zjarri

Atje vjen edhe një Hy

E rri me ta. Un këndoj Haj Botë Haj

Kur lodhem nga fyelli I care,

Filloi duke qarë

E ckrihem në vaj

Por o Zot as njeri

S’do të më ndëgjojë se thon jam I ri

Ashkush s’do të dijë se qaj se ankoj

At botë un foshnjës në vesh I këndoj

I këndoj fosnjës e varrit

Që nxjerr shkëndi zjarit

Hyu I varrevet fillon t’më pushojë

Me gjishtin tregonjës q’e pështet përmbi gojë

– Ka kush ti qajë

Me lot e me vajë

Këta – më thot I madhi Hy.

“Heronjtë dëshmorë or Zot kërkojn Ty.”

Druvarit

të

Qafës së Vreshtavet

nga Isuf Luzaj

O ti druvar, që me spatën e ngarë

hedhur në qafë zë udhën e mbarë

që në mëngjes e n’agim të parë

I bje pishës së lartë e e rrëzon,

Ndalou të lutem shumë e ndëgjomë mua

Sa herë të shtrihec të picë ujë në krua

Fytyrën t’ënde ti ke për t’a parë

në ujë: si të nëmur si nga lija e vrarë

në eshtra e lodhur e syri i carë

nga nëmat mallkonjse që druri t’ka dhënë

sa herë q’e ke prerë

e Zoti dhe bimvet u a ndëgjon zënë

Po ti a e ndëgjon?

– Ja’ kricma e trungut që kur e can rënkon.

Pastaj mos harro se cdo pemë e lartë

me moshën e vjetër tregon kohën e artë

Ai ah i madh që ti pa mëshirë fare

prej reje ku piqej me të e në dhe

Te shtritur sa gjerë e gjatë e shkurton

Esht për të gjitha kohët legjendare

Krenar që ndodhit e kombit dëshmon

Gjakun e ri të flijes djaloshare

…………….që për atdhe

…………….pa u trembur ra

…………….Syri i tij e pa

Tek ai ah buz’ atij burimi

Pështeti shpatullat e gjëra burrërore

……………luftëtari trimi

e plagës së plubmit madh në krahruar

……………si pëndë ndalimi

të gjakut, i vuri një feste verore

Si currjegë cesme tatëpjetë rridhte gjaku

……………në rrënjët t’atij ahu

dufeku në sy e në këmbzë rrih dora

– O djema përpara se u muar zjarr Vlora –

bërtiti goja e luanit nga vreri

……………e me burrëri

mësynte si tigri armikun e ti

e shkonte gjaku rrëke

si gjaku i kaut me shkumë qe theri

……………mishtari i zi.

– O djema përpara

Kush të vdes për atdhe! –

……………Tha goja e tij.

I përgjunjur burri me këmbë të ndara

nga turpi, u unj e nduku n’at ah

ku kish mbetur në eshtra qindra vjet përpara

stërgjyshi i tij në luftë si rrufe

e u ngrit luftëtari pa thenë një Ah

– burra me dorë me palla të lara

O burra o djema kush të vdes më përpara

…………….Kush të vdes për atdhe –

E shkuan pas sajë stina luftëtare

Q’i soditi mirë ajo pemë legjendare

Që nga gjaku i barotit e tek gjaku i heshtave

I ka parë nëpër shekuj ajo qafa e vreshtave

C’do buce gjelbrine ësht ngopur me gjak

Kur fisi i shqiptarit dha e mori hak

Dëshmitarë tek janë ato pemë të larta

Që mbëllyjnë në moshë kujtime të arta,

Prandaj o druvar të lutem ndalo

spatën e shpejtë e rri pak e mendo

se sa ahu që pret ësht i shenjtë për ne

……………..Për komb e atdhe

T’a dicë ti, t’a dinte spata jote

Se ahu i madh që pa mëshirë zotrote

…………….po e pret

Sa vleftë pati në kohët që shkuan

me njerzit e vjetër që fare u harruan

……………Ti kurrë s’e pret

Atje nënë hije për anë burimit

heronjt e një kombi e bënin betimin

Krahët me shpata zgjatur kryqëzuar

përmbi armët e lara nderuar

Në luftra ku gjaku pat marrë kullimin

E bërtisnin burrat një zëri

që kush e ndëgjonte e ngiste hajgërri

-Na burrat e maleve betohemi për Besë

Të vdesim në luftë për mëmëdhe

Asnjë i gjallë nuk duhet të mbesë

Përpara se armiku të shkelë ndër ne.

E pastaj si gjarprinj e astrita mali

I visheshin pyllit ai farë djali

E bëhej lufta e tmershm sa s’ke.

Kur turma barbare me shuma e mësynte

Djalërija shqiptare për pritë i vinte

Armikut, kraharorin e saj

E vetë ferri me turmat e tija

Të ngrihej mbi dhe e vetë mizërija

Botash të egra të vinte kundër ne

Shqiptari kurrë nuk do e lshonte

pritën e fortë që me dhëmbë e mpronte.

O krahë të druvarit e ti spata e tija

Kini mëshirë pse ahu zotrija

që gjysmën e pyllit të madh e mbulon

Ka parë në burra se si mbahet beja

Si shkëlqejnë shpatat nga fjala dhe theja

Se si merrte flakë era dhe reja

Kur luft’ e pa ndarë një vënt e tmeron.

Oh ai ah me syt e tij i ka par

…………….Heronjt legjendar

…………….të kombit Shqiptar

Prandaj o druvar të lutem mos e pre!

(Marre nga “Rrefimet” (1932)

Emir Kusturica To Make Film On Kosovo Organ Trafficking

April 5, 2013 by dgreca

Almost a week after Kusturica announced that he was planning on recording a film about organ trafficking in Kosovo, the head of the Kosovo association of film artists, Lijirak Celjaj, announced that he wanted to make Kusturica persona non grata regarding his announcement about his upcoming project. He described Kusturica as a director whose film scripts are favorable to the Serbian government./

By Deana Kjuka/

It is certainly not the first time that well-known and at times controversial Bosnian Serb film director Emir Kusturica has found himself in the middle of a controversy about his work regarding the complicated past of the Balkans.
Almost a week after Kusturica announced that he was planning on recording a film about organ trafficking in Kosovo, the head of the Kosovo association of film artists, Lijirak Celjaj, announced that he wanted to make Kusturica persona non grata regarding his announcement about his upcoming project. He described Kusturica as a director whose film scripts are favorable to the Serbian government.
However, Kusturica already said that the project, which he envisions will take him three years to complete, will be filmed in Russia, because he is aware that he wouldn’t be allowed to film on location in Kosovo.
The majority of the scenes will be shot in Russia, the location of the plot. The film will also allude to themes in Russian novelist Fyodor Dostoevsky’s books.
Already in June, Kusturica is due to begin filming “Love and War,” featuring actress Monica Bellucci.
Kusturica’s 1995 film “Underground,” which tells the life story of three friends from World War II to the Balkan wars in the 1990s, was awarded the Palme d’Or, the highest prize awarded at the Cannes Film Festival.
Besides receiving accolades, the film was also criticized by French critics for offering a “postmodern version of the most drivelling and lying Serb propaganda.”
In an interview with Tanjug news, Kusturica said that organ trafficking was one of the major topics of this century and “the most brutal act and strongest sign of a return to pagan times.”
In October 2012, the EU special task force that has been tasked to look into the alleged organ trafficking that took place in Kosovo and Albania in the 1990’s announced its plans to begin interviewing witnesses in Serbia.
In 2010, Dick Marty who at the time was the human rights rapporteur at the Council of Europe, released a report linking former members of the Kosovo Liberation Army (UCK), including current Kosovo Prime Minister Hashim Thaci, to trafficking in organs taken from Serbian prisoners following the 1998-99 conflict in Kosovo.
However, it was the former chief prosecutor at the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia, Carla Del Ponte, who initially made these allegations in “The Hunt: Me and the War Criminals,” a book she published in 2008, shortly after she stepped down as chief prosecutor.

Photo: Emir Kusturica has already said that the film will be shot in Russia, because he is aware that he wouldn’t be allowed to film on location in Kosovo.

Zbulohen 130 mijë emra me xhirollogari të fshehta

April 5, 2013 by dgreca

Një hetim global gazetaresk i ka zbuluar emrat e 130 mijë njerëzve nga 170 vende, që dyshohet se i kanë deponuar paratë e tyre në xhirollogaritë e institucioneve financiare jashtë shteteve të tyre, që vlerësohen si parajsa të tatimeve.
Të dhënat e tilla janë zbuluar nga Konsorciumi Ndërkombëtar i Gazetarëve Hulumtues (ICIJ), që është një rrjet i reporterëve në më tepër se 60 vende dhe medieve kryesore ndërkombëtare, me seli në Washington.
Në këtë listë përfshihen personat e ndërlidhur me bashkëshorten e zëvendëskryeministrit të Rusisë, Igor Shuvalov, presidentit të Azerbajxhanit,Ilham Alijev, me gruan dhe vajzat e tij.
Michael Hudson, redaktor i rrjetit, i tha Radios Evropa e Lirë se kanë dështuar të gjitha përpjekjet për të kontaktuar bashkëshorten e Shuvalovit.
“Bashkëshortja e zëvendëskryeministrit rus Igor Shuvalov, ka një kompani në ishujt Virgin. Ne bëmë përpjekje të marrim komentet e saj, por ajo ka refuzuar. Së këndejmi ne nuk e dimë se për çfarë përdoret kompania. Fakti që dikush ka një kompani të tillë, nuk do të thotë domosdoshmërish që bëhet fjalë për diçka të keqe, por ngre çështjen e transparencës”.
“Përse e keni kompaninë? Çfarë afarizmi zhvilloni? A ka para që janë nxjerrë jashtë vendit tuaj? Këto janë ai lloj i pyetjeve që ne u shtrojmë zyrtarëve tatimorë dhe atyre për sundimin e ligjit gjithandej nëpër botë, derisa ata shqyrtojnë rastet e tilla”, tha Hudson.
Ai shpalosi hollësi rreth llogarive të Alijevit.
“Ne kemi gjetur se tri kompani janë regjistruar në ishujt Virgin në vitin 2008 në emrin e të bijave të presidentit të Azerbaigjanit, Ilham Aliev. Ato ishin 19 dhe 23 vjeçare në atë kohë. Në regjistra, personi që ato e kishin emëruar si drejtor të kompanive ishte Hassan Gozal, një manjat, perandoria afariste e të cilit është ngritur mbi kontrata miliarda dollarëshe me projektet masive ndërtimore të presidentit. Ne bëmë përpjekje të kontaktojmë me familjen presidenciale dhe me zotin Gozal, por nuk arritëm të sigurojmë komentet e asnjërit prej tyre”.
Ky rrjet i gazetarëve njoftoi se afro 2.5 milionë dokumente, që kanë rrjedhur nëpër kanale sekrete, tregojnë se njerëzit e pasur i shfrytëzojnë parajsat e taksave për t’i fshehur paratë e tyre.
Një ish shef i ekonomistëve në kompaninë globale konsultuese,McKinsey&Co, ka vlerësuar se më se 2100 miliardë dollarë mund të fshihen në llogaritë e tilla të jashtme.(a.konushevci)