Komisioneri për Zgjerimin dhe Politkat e Fqinjësisë, Stefan Fyle, u shpreh sot gjatë takimit të 6-të të Këshillit të Stabilizm Asociimit mes Shqipërisë dhe BE-së se, “Qeveria dhe opozita duhet të bashkëpunojnë për çështjet e përbashkëta”.
Fyle u shpreh se raporti I Komisionit Evropian për Shqipërinë është drejt finalizimit dhe do t’u jepet vendeve anëtare.
“Kemi mbajtur shënim hapat e ndërmarra nga qeveria në një sërë fushash, veçanërisht sa i përket shtetit të së drejtës, reformën në gjyqësor dhe luftën kundër krimit të organizuar. Është në dorën e Shqipërisë që të vazhdojë të ndërtojë mbi progresin e bërë dhe të konsolidojë momentin e reformave”, tha Fyle.
Komisioneri Fyle është shprehur se nuk do i zbulojë ende detajet e raportit. “Duhet të japë rezultate konkrete, bindëse sa i përket fushës së prioriteteve, të cilat janë jetike për progresin e Shqipërisë në rrugën e saj drejt integrimit. Gjithmonë kam besuar se që procesi i integrimit të jetë i suksesshëm, duhet të jetë një proces gjithëpërfshirës”, tha komisionari Fyle.I pranishëm në takimin e 6-te të Bashkimit Europian-Shqipëri në Bruksel, ishte edhe ministri i Punëve të Jashtme të Greqisë, Evangjelos Venizelos. Ai tha gjatë fjalës së tij se, “sot kemi nënvizuar se BE është e angazhuar në rrugën e saj drejt integrimit. Kujtojmë politikanët e dy palëve që të punojnë së bashku.
“BE konsideron se dialogu i qëndrueshëm dhe konsutrikv është jetik që Shqipëria të adresojë axhendën e BE se lidhur me reformat dhe bën thirrje për përpjekje të vazhdueshme në këtë aspekt”, tha Venizelos.
Sipas ministrit të Punëve të Jashtme të Greqisë, Venizelos, axhenda e reformave duhet të ndiqet në frymën e kompromisit dhe gjithëpërfsshirjes të cilat do të cojnë në rezultate konkrete. “Gjatë takimit të sotëm kemi theksuar nevojën për reforma, luftë kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar”, tha Venizelos
Basha: Të enjten fillon protesta për rrëzimin e qeverisë Rama
Në emër të PD-së dhe opozitës, Kryetari Lulzim Basha akuzoi kryeministrin Rama për implikimin e drejtëpërdrejtë të fshehjes së skandalit dhe mbështetje politike të trafikut të drogës dhe i kërkon të japë dorëheqjen.
“PD dhe mbarë opozita kërkojnë sot dorëheqjen e Edi Ramës dhe qeverisë së tij, ky është imperativi i ditës për të ndalur revanshin e narkotrafikut. Populli nuk pranon të qeveriset nga një qeveri kukull apo e bërë njësh me narkotrafikun” tha Basha duke shtuar se “PD do të udhëheqëë protestën e pandalshme deri në dorëheqjen e qeverisë Rama.”. Basha doli në një deklaratë për median pak pas përfundimit të mbledhjes së grupit PD. Protesta e parë do të jetë të enjten në orën 10:00 para Parlamentit.
Deklarata e plotë
Avioni i radhës i drogës nuk u ngrit, siç janë ngritur të tjerë pas tij, nga Gjadri, Kardhiq. Po të ishte nisur, po të mos kishte pësuar avari, sot do ishim sërish në një beteje të madhe përballë një kryeministri deh një qeverie bojë dalë, e cila do të tallej sërish nga akuzat e opozitës. Po mos të ishte prishur njëra nga fuoristradat e drogës, do kishte ikur dhe ajo bashkë me makinat e tjera. Por faktet u lidhën në atë mënyrë sa të mos linin asnjë shteg trafikut të drogës.
Avioni i drogës iu ra në prerë, droga iu ra në derë. Dorëheqja e kryeministrit është e nevojshme, trafiku është bërë normal. Dorëheqja e qeverisë do ishte normale, për publikun sa i takon kuaj ngjarje të jashtëzakonshme. Kryeministri nuk foli për dorëheqje, madje nuk foli as me ndjesë, për të gjitha turpet që foli për avionët fantazim. Tani që iu plasi në kohë, Rama dhe Tahiri flasin se ndaluan dhe bënë një operacion të suksesshëm. Folën për bllokimin e dhunshëm të mediave, folën dhe po flasim me presione dhe kërcënime që po u bëhen mediave, gazetarëve, për tu mbyllur gojën dhe tu bëjnë iso. Kështu kanë bërë që prej fillimit, heshtën, refuzuan, u tallën me akuzat tona. Nuk lëvizën gishtin për të mbrojtur dëshmitarët, por i lanë të terrorizoheshin. Ata heshtën, sepse e dinin.
Kjo sepse janë brenda, sepse përfitojnë, po bëjnë lekë droge, dhe duan të rrënjosin pushtetin e parave të drogës. Rënia, pas gjithë zhurmës, dhe rënia e drogës në prehrin e Ramës, tregon qartë se këto kanë qenë në funksion për narkokartelin për shtimin e këtij trafiku me bazë në Shqipëri. Opinioni i shëndosh publik akuzon sot me të drejtë Ramën dhe kupolën e krimit.Si opozita e vendit jemi përballur me beteja të vazhdueshme me këtë qeveri. Me shkeljen e saj të Kushtetutës, ligjit, konsensusit, me reprezaljet në administratë, me oreksin për pushtete që nuk i takojnë dhe politika të gabuara ekonomike.
Po kjo e drogës nuk është betejë mes opozitës dhe qeverisë, ky është fundi. Drejtësia po heton ne i kemi ofruar gjithë mbështetjen tonë. Përgjegjësia politike e Edi Ramës është sot evidente në dritë të diellit për çdo shqiptar. Partia Demokratike kërkon sot dorëheqjen e Edi Ramës. Për të ndalur marshin ogurzi të narkotrafikut. Populli shqiptar nuk pranon të qeveriset as nga një qeveri kukull e krimit të organizuar as nga një qeveri e bërë njësh me narkotrafikun.
Nuk mund të pranojë shndërrimin e vendit në një kartel të drogës. Qytetarët shqiptarë janë gati të ngrihen pa kursyer asnjë gjë për lirinë dhe sovranitetin. PD do udhëheqë protestën e pandalshme popullore deri në dorëheqjen e Edi Ramës. Këtë të enjte në orën 10:00 ftojmë qytetarët në një protestë popullore. Të ngrihemi në protestë për të ndalur kursin kriminal të oligarkisë së drogës. Të ngrihemi në këmbë më të bashkuar se kurrë për të çuar në shtëpi qeverinë e narkotrafikut.
GJUKANOVIÇI NUK MUND TË SHKULË RRËNJËT DHE KUJTESËN HISTORIKE TË SHQIPTARËVE
Deklaratë e Unionit Artistik të Kombit Shqiptar-Tiranë/
Sjellja politike e Milo Gjukanoviçit, esktremizmi i tij ndaj shqiptarëve etnik që jetojnë në Mal të Zi, nacionalizmi donkishotesk e shovinist , tërësisht i papranueshëm në Evropën e shekullit të XXI e bëjnë liderin e Malit të Zi një figurë groteske e qesharake. Ai bëhet i tillë jo vetëm në sy të Brukselit, të Uashingtonit e Londrës, por akoma më shumë në sy të shqiptarëve nënshtetas të Malit të Zi dhe të mbarë kombit tonë, i cili i ndërgjegjshëm për të shkuarën e tij të lavdishme historike e ka të qartë e të sigurtë të ardhmen e tij si një komb që do të ketë një rol determinues për paqen, sigurinë e demokracinë në gadishullin tonë.
Meqenëse zoti Gjukanoviç është një nxënës mediokër i historisë së Ballkanit e të kombit shqiptar, në veçanti dëshiroj t’i kujtoj se aventura e tij për t’i përçarë shqiptarët në Malin e Zi, për t’iu mohuar atyre të drejtat që janë sanksionuar në Kartën e OKB dhe në Kartën Europiane të të Drejtave të Njeriut, reprezaljet e shtetit të tij policor ndaj bashkëkombësave tanë me akuza absurde për terrorizëm e irredentizëm do të dështojnë me turp.
Shqiptarët janë trashëgimtarë të drejtëpërdrejtë të Ilirëve e Arbnorëve, banorë prej mijëra vjetësh në trojet e tyre kur nuk kishte as Rusi, as Serbi e as Mal të Zi. Në antikitet ai që sot quhet Mali i Zi ishte Mbretëria Ilire e Ardianëve, e cila është qeverisur nga Agroni, Teuta dhe Genti.
Në këto troje lindi perandori i famshëm i Romës, Diokleciani. Ai pasi i dha shkëlqim dhe lavdi Perandorisë Romake dha dorëheqjen dhe i kaloi vitet e fundit të jetës në pallatin e tij në Dubrovnik. Shprehja e tij e famshme se “e gjeta Romën me baltë e qerpiç dhe e lashë atë të veshur me mermer” është treguesi sinjifikativ i dijenisë shqiptare dhe i aftësisë së tyre qytetare qeverisëse.
Shqiptarët e Malit të Zi janë të shquar historikisht për vokacionin e tyre perëndimor dhe kontributin e madh të dhënë në qytetrimin Europian. Që në shekullin e lll-të pas Krishtit, Shën Jeromini, i lindur në këto anë, u bë një ndër njerëzit më të famshëm e më të ditur të Perandorisë Romake, me përkthimin integral të Biblës nga greqishtja e vjetër, ai u bë një ndër intelektualët më të famshëm në histori.
Në Mesjetë, pas çlirimit nga pushtimi serb, dinastia e fuqishme arbërore e Balshajt sundonin jo vetëm Malin e Zi të sotëm, por shtriheshin në kufijtë e një perandorie dhe kontrollonin një territor njëqindmijë kilometër katrorë.
Pas rënjes së Balshajve principata e vogël e Zetës, siç quhej në atë kohë Mali i Zi i sotëm, u qeveris nga nipi i Gjergjit ll Balsha, nga Stefan Çernojeviçi. Nuk është rastësi që në Besëlidhjen e Princave Shqiptarë, që u mbajt në Lezhë më 2 mars 1444, Stefan Çernojeviçi erdhi në këtë Kuvend historik bashkë me dy djemtë e tij. Ai ishte martuar me princeshën Mara, motrën e Gjergj Kastriotit, por dhe vet ishte me gjuhë e gjak arbëror dhe pinjoll i dinastisë të ndritur të Balshajve.
Pas epopesë 25 vjeçare të Gjergj Kastriotit-Skënderbeut e pushtimit turk të Ballkanit, shqiptarët e Malit të Zi përfaqësues të fiseve të fuqishme të Vasajoviçëve, Kelmendasve, Pipërit, Kuçit e Palabardhit e mbajtën të pashuar zjarrin e luftës për liri. Ata jo vetëm nuk i ulën armët, por u bënë inicijator të kuvendeve mbarëballkanike dhe hartuan strategjinë e luftës çlirimtare.
Nga korriku deri në shtator të vitit 1614 u mbajt në Kuçin shqiptar, që ndodhet në Mal të Zi, Kuvendi i Kuçit i kryesuar nga prijësi i kësaj treve, Lala Drekali. Në këtë aleancë ballkanike antiosmane pati përfaqësues edhe nga Bosnja, Hercegovina, Maqedonia e Serbia. Kuvendi vendosi për fillimin e luftës çlirimtare sipas modelit të strategjisë fitimtare të Skënderbeut e shqiptarëve në shekullin e XV dhe kërkoj ndihmën e Papatit e të Mbretërisë së Spanjës.
Edhe në Kuvendin Ballkanik të Prokopit të vitit 1615 e atë të Beligradit të vitit 1620 krerët shqiptarë Lala Drekali, Gjeç Bardhi, Gjon Renësi e prelati Pjetër Budi, ishin jo vetëm truri e shpirti i këtyre ngjarjeve të mëdha, por edhe të ngarkuar si ambasadorë në Vatikan, Venedik, Spanjë e Francë për të siguruar armë e aleatë për luftën çlirimtare.
Për disa dekada me rradhë, këtu në Mal të Zi, qeverisën Bushatllinjtë.
Stërgjyshërit e Gjukanoviçit, një pakicë sllave që u vendos në Mal të Zi, jo vetëm nuk u treguan mirënjohës ndaj të zotëve të shtëpisë, pra shqiptarëve etnikë, por që nga dalja në skenë e Rusisë si fuqi europiane në kohën e Pjetrit të Madh e të Katerinës së Madhe me anë të popëve malazezë, me agjentë, para e dhunë, u munduan të shkombëtarizojnë shqiptarët vendas e t’i kthenin në besimin ortodoks për t’i asimiluar. Me krijimin e Principatës së Malit të Zi oreksi i shovinistëve të Knjaz Nikollës erdhi duke u shtuar.
Në memorien historike të shqiptarëve dhe mbarë Europës kanë ngelur përjetë betejat legjendare të ushtrisë së Lidhjes Shqiptare të Prizrenit për mbrojtjen e Plavës e Gucisë, të Hotit e Grudës, të Ulqinit e Tivarit, nga Gjukanoviçët e Malit të Zi të asaj kohe.
Nëse Ulqini i Agronit, Teutës e Balshajve më 25 nëntor 1880 ra në në kthetrat e përgjakshme malazeze kjo ndodhi jo për shkak të pazotësisë të tyre, të shqiptarëve, por u desh një ushtri turke prej 20.000 vetash dhe flota ushtarake e Fuqive të Mëdha për ta detyruar të dorëzohet qytetin krenar iliro–arbnor.
Gjatë një shekulli të pushtimit sllav shqiptarët pësuan një genocid e dhunë të egër, spastrim etnik dhe mohim të të drejtave elementare e njerëzore, mosnjohje të gjuhës e të kombësisë së tyre.
Në vitin 1913 në Plavë e Guci, në Tuz e Ulqin, me një akt të pashembullt barbarie çetnikët serbo–malazezë me bekimin e eprorëve të tyre, masakruan qindra burra shqiptarë pasi nuk pranuan të ktheheshin me forcë në besimin ortodoks sllav me qëllim për të fshirë nga kujtesa qëndresën heroike të shqiptarëve të udhëhequr nga Dedë Gjo’ Luli në vitin 1911 ku për herë të parë pas qindra vjetësh u ngrit flamuri i Skënderbeut në Deçiç.
Akoma më e tmerrshme ishte masakra që u projektua nga Beogradi e u zbatua jo rastësisht në Tivarin shqiptar kur brenda një nate u ekzekutuan me mijëra djemë të Kosovës . Kjo barbari të kujton kohën e Çengis Khanit e të Timur Lengut , Vlad Dragulës [hungulësi], Erik qimekuqit të Vikingëve, apo Ivanit të tmerrshëm të Rusisë.
Pas një gjysëm shekulli shqiptarët ranë nën diktaturën e Titos e të Millosheviçit, ku provuan genocid të paparë dhe torturat më çnjerëzore mesjetare duke iu vendosur kryqin e hekurt të skuqur në shpinë, fytyrë e zemër.
Shqiptarët e Malit të Zi janë qytetarët më të denjë në këtë republikë të vogël dhe artificiale. Ata me votën e tyre përcaktuan shkëputjen nga Serbia dhe i dhanë goditjen e fundit Sllobodan Millosheviçit. Falë lidhjeve të ngushta me SHBA-në për shkak të diasporës së madhe që kanë në këtë vend mik, janë faktorë themelor për të sotmen e të ardhmen e bashkimit të natyrshëm të trojeve etnike shqiptare në një shtet të vetëm. Në shekuj shqiptarët nuk luftuan që tokat e tyre të qeveriseshin nën emblemën serbo-malazeze, por që në qiellin e kaltër mbi fortesat e tyre të fluturojë e lirë e krenare shqiponja Iliro-Arbërore dhe të valvitet flamuri i kombit të tyre. Ky është flamuri i Lekës së Madh, Pirros, Teutës , Balshajve, Gjergj Kastriotit, Nënë Terezës, Rugovës, Dedë Gjo’ Lulit e Ismail Qemalit, të cilin e mbrojtën simbolet e qëndresës shqiptare të shekullit të XX Adem Jashari, Ali Ahmeti e Ramush Haradinaj në betejat për liri në Kosovë e drejtësi në Hagë.
Unioni Artistik i Kombit Shqiptar , i bën thirrje Gjukanoviçit dhe frymëzuesëve të tij që të ndalë provokimet ndaj historisë dhe simboleve kombëtare shqiptare.
Të heqë dorë nga apartejdi, kolonizimi i trojeve shqiptare dhe përçarja e tyre.
Gjukanoviçi duhet ta mësojë mirë historinë e ta kuptojë se për shqiptarët nuk është më koha e Lidhjes së Prizrenit, e Luftës së Parë Ballkanike apo e diktaturës Titisto – Enveriane.
Kombi shqiptare prej 10 milionësh në Ballkan është i ndërgjegjshëm të kryejë mirë rolin që i ka caktuar historia e Mileniumit të ri (Mijëvjeçarit të Tretë) dhe të mbrojë me vendosmëri të drejtat e bashkatdhetarëve të tij e të zgjidhë përfundimisht çështjen shqiptare dhe bashkimin e tyre, atë që kombet tjera e kanë kryer me kohë.
Për Unionin Artistik të Kombit Shqiptar
Presidenti
Azgan HAKLAJ
Zgjedhjet parlamentare evropiane dhe ekstremizmi i djathtë
Nisur nga një hulumtim i bërë nga gazeta suedeze “Svenskadagbladet” dhe Fondacioni Exspo, në zgjedhjet për parlamentin evropian që do të mbahen me 25 maj, pra edhe dy javë të plota, partitë ekstremiste do të marrin mandate më shumë se asnjëherë më parë/
Nga XHAVIT ÇITAKU/
Partitë e krahut të majtë dhe të ekstremit të djathtë janë duke u zhvilluar si një forcë që në të ardhmen duhet të llogaritet në to. Sipas një hulumtimi të bërë nga gazeta autoritative suedeze “ Svenskadagbladet” dhe Fondacioni Exspo në zgjedhjet parlamentare të BE-së që do të mbahen kah fundi i këtij muaji, shihet se këta dy krah do të fitojnë mandate më shumë se asnjëherë më parë. Zaten, një sukses i tyre në rrugën e depërtimit të vendosjes së parlamentarizmit evropian shtrojnë edhe pyetjet: Kush janë ata? Çfarë kërkojnë ata? Cili është suksesi i tyre.
Pikërisht këto pyetje dhe shumë çështje të tjera që lidhen më këtë problematikë kishin shtyrë këtë medium dhe këtë Fondacion që t’i rrekën kësaj çështjeje apo më mirë me thënë këtij realiteti të hidhur, në mënyrë që të kuptohet më shumë ky fenomen politik shumë i diskutueshëm në kohën e sotme. Në faqen e hapur posaçërisht për këtë fenomen të përgatitur nga Exspo, përfshihet një përmbledhje e plotë dhe unike të të gjithë krahut të majtë dhe të krahut të djathtë populist si kandidatë për Parlamentin Europian. Në këtë faqe paraqitën të dhënat e rezultateve të zgjedhjeve në njëzet vjetët e fundit në mënyrë që të tregohet imazhi i populizmit të djathtë në BE dhe ekstremizmit të krahut të djathtë si një fenomen unifikues me gjithë kompleksitetin e saj të natyrshëm.
Partitë populiste të djathta janë ato që kombinojnë; ruajtjen e hegjemonitetit kulturor dhe etnik; Auktoritarizmi”- besimi në një shoqëri të organizuar në mënyrë rigoroze duke kërkuar ligjin dhe rendin për realizimin e synimeve të tyre; partitë që pohojnë se përfaqësojnë një popull të shtypur kundër një elite multikulturale. Këso partish sot veprojnë në disa shtete si për shembull “ Demokratët suedez”, Partia Popullore Daneze, Partia e Vërtetë Finlandeze, “ Definicioni politik shkencor CAS MUDDES i Holandës etj.
Përtej këtyre partive gjendet partia e krahut të djathtë ekstrem NPD- ja gjermane. Ata që përbëjnë këtë formacion politik janë palë të lidhura në shkallë të ndryshme me traditat fashiste të mendimit dhe të simbolizimit.
Fjala ekstremizëm është fjalë e hapur. E djathta në të këtë kontekst nuk thotë asgjë lidhur me politikat ekonomike të partive, të cilat në të shumtën e rasteve janë të orientuara në të majtë, por në vend të kësaj vizioni i tyre i vazhdueshëm synon ultra- konservatizmin e demokracisë, lirisë, respektimin e minoriteteve dhe idenë e barazisë njerëzore. Programi i këtyre partive ndryshon në shumë pika. Mirëpo, gjatë veprimtarisë së tyre ato përkujtojnë njëra- tjetrën. Ata të gjithë së bashku përfaqësojnë një forcë politike, që në shumicën e rasteve janë kundër projekteve të BE-së, i cili dëshiron për të kufizuar emigracionin në Europë nga shtetet tjera jashtë këtij unioni dhe shumë herë duke folur për të njëjtin problem me të njëjtin lloj të retorikës. Ata shkojnë në zgjedhje me një ëndërr të një Europe krejtësisht të ndryshme nga ajo siç BE është munduar të krijohet kësisoj çfarë është sot.
Mos do të jetë kjo një ëndërr e një fundi të Europës?
Kryerepublikani Mediu në Uashington
Kryetar i Partisë Republikane, Fatmir Mediu, ndodhet për një vizitë zyrtare në ShBA, ku po zhvillon takime në Kongres me senatorë dhe kongresmene. Gjatë vizitës në SHBA, Mediu u takua me senatoret James Inhofe dhe Roy Blunt, kongresmenin Robert Aderholt, zv/ president i Asamblese Parlamentare të OSBE dhe bashkëkryetar i Grupit për Shqipërinë në Kongresin e SHBA-ve.
Mediu falenderoi senatorët dhe kongresmenët për mbështetjen që SHBA dhe ata personalisht i kanë dhënë Shqipërisë për anëtarësimin në NATO dhe njëkohësisht për demokratizimin dhe rrugën europiane të Shqipërisë.
Njëkohësisht, Mediu vuri në dukje se mbas zgjedhjeve të qershorit fatkeqësisht, qeveria socialiste dhe LSI, në mënyrë konsistente janë përpjekur dhe po përpiqen të uzurpojnë Institucionet Kushtetuese dhe t’i përdorin ato politikisht.
“Gjykata Kushtetuese ka marrë vendime të njëpasnjëshme kundër vendimeve të mazhorancës, të cilat kanë qenë tërësisht antiligjore dhe antikushtetuese”, ka pohuar Mediu.
“Çështjet e sigurisë, janë të një rëndësie parësore për të dy vendet si anëtare të NATO, por dhe në kuadër të luftës kundër terrorizmit dhe krimit të organizuar. Politizimi i Institucioneve, prishja e parimeve kushtetuese të Check and Balance, krijon probleme të pakthyeshme në garantimin e sigurisë dhe ruajtjen e rendit publik”, theksoi ai.
Gjithashtu, Mediu është shprehur se “opozita mbështet pa mëdyshje rrugën europiane dhe marrjen e statutit të vendit kandidat, por dhe kërkon njëkohësisht nga qeveria të ndale veprimet antikushtetuese dhe antiligjore”
“Ne do kryejmë detyrimet tona si opozitë për të garantuar transparencën në përputhje me autoritetin që na jep Kushtetuta në parlament”, është shprehur Mediu.
- « Previous Page
- 1
- …
- 441
- 442
- 443
- 444
- 445
- …
- 458
- Next Page »