PROVOKIM NË SHENJTËRIM

TOLERANCA FETARE E SHQIPTAREVE DHE PROVOKIMI IRINEJ-JANULLATOS-RAMA NE MES/
IM ZOT NOLI: FALI SE NUK DIJNE C’BEJNE!
Nga Dalip Greca/
Bashkimi i ortodoksizmit botëror në kryeqytetin shqiptar më 1 Qershor 2014 me rastin e Shënjtërimit të Kishës së re, Katedrales “Ngjallja e Krishtit”, ishte një rast që vuri në provë tolerancën ndërfetare shqiptare dhe frymën antishqiptare të ortodoksizmit serbo-grek. Shqiptarët edhe një herë treguan tolerancën e tyre fetare që mbetet sërish një nga vlerat e cënuara më pak nga erozioni kohor shumëvjeçar i tranzicionit postkomunist dhe sherrnajës politike, ndërsa ortodoksizmi sllavo-grek fatkeqsisht mbetet ende i përfshirë nga ekspasioni territorial për trojet etnike shqiptare dhe fryma e antishqiptarizmit të përbetuar.
Natyrish që njeriu i Zotit, eksarku serb Irinej, tregoi edhe një herë intolerancën e fesë që përfaqëson, fallsitetin e fesë që predikon, tregoi primitivizmin e tij ultranacionalist, pabesueshmërinë fetare, tregoi se është ai vetë frymëzuesi i sloganit se “Kosova-është Serbi” dhe se Kosova është e shënjtë për Serbinë”, se “ Serbia nuk e lë Kosovën për Bashkimin Evropian” etj…Ky udhëheqës shpirtëror i tragjedisë ballkanike, gjeti kohë që të prishte festën e ortodoksve shqiptarë në Ditën e Shënjtërimit të Tempullit, madje edhe në sy të vetë Patriarkut Ekumenik Bartholomeu të Kostandinopojës! Zot, na ruaj nga blasfemitë! Ta besojmë?
Qëndrimi i Kryepeshkopit Serb në Tiranë, deklarata provokative e tij në ditën e shënjtërimit, nuk ra nga qielli dhe nuk ishte e papritur; ai e ka këtë slogan-moto të shërbesës së vet fetare dhe është ideali i tij ultranacionalist. A nuk ishte ky primat i ortodoksizmit sllav që nxiti shpirtrat e serbëve në luftën e çmendur nacionaliste dhe bekoi armët e vrasësve e kriminelëve serb?
A nuk po e udhëheq ai kursin antieuropian të Serbisë?
Çfarë prisnim nga ai, të kërkonte falje për krimet e serbëve në Kosovë?
Dekarata e tij natyrisht që nuk ishte e papritur dhe nuk ka pse interpretohet si e atille.Dhe nuk është e para herë që deklaron se Serbisë nuk i duhet Europa pa Kosovën,vendi më i shenjtë i Serbisë! Problemi qëndron se përse iu krijuan kushtet që ta bënte atë deklaratë mu në zemër të Shqipërisë?
Ftesa që iu bë, nga njëra anë, shpreh tolerancën e shqiptarëve, por a duhej toleranca me ekstremsitin ultranacionalist?
Pavarësisht presioneve që mund të ketë pasë Kryeministri i Shqipërisë për të mos e përjashtuar nga lista e të ftuarëve, ai duhej që ta kishte menduar se ekstremizmi serb vazhdon të jetë agresiv dhe se “Kosova-tokë e shenjtë e serbisë’, mbetet ende platformë e Shtetit dhe Kishës Serbe, njësoj si para lufte. Po, nëse Rama e ka pasë të kushtëzuar ftesën e Kryepeshkopit me vizitën e përgojuar dhe të shtyrë disa herë,viztë që Kryeministri ynëka ndërmend të bëjë në Beograd, ky është një kompromis antikombëtar dhe i dënueshëm.Shqiptarët nuk kanë për t’ia falur.
Nuk mund të justifikohet Kryeministri me bojkotimin e pretenduar të drekës zyrtare, që paska bërë dhe nga një deklarate, ku është servirur një fjali as mish as peshk, të cilën media afër kryeminsitrit është përpjekë ta ngjyrosë emocionalisht dhe t’i fusë pranë togfjalshin” reagim i ashpër.” Ku është ashpërsia, në reagimin që ai i ka cilësuar deklarimet e Irinejt“tërësisht të padëshirueshme “!
Fjala e padëshirueshme, nuk thotë asgjë, dhe vetëm ashpërsi nuk ka. Në fakt ato deklarime nuk janë vetëm të padëshirueshme, por të dënushme. Thënë shqip; kryeministri e goditi kryepeshkopin me pambuk!
Që në titull, provokimin në ditën e shenjtërimit, e kemi cilësuar si vepër në bashkëpunim të Kryepeshkopit Janullatos me Irinejn, pavarësisht se në mes është Kryeministri Rama, që nuk mund t’i ikë përgjegjësisë.
Përse është dyshja Janullatos-Irinej? Kush e hartoi protokollin e të ftuarëve, Kisha apo shteti? Në Shqipëri Kisha është e pavarur nga Shteti dhe është e drejta e saj që të bëjë ftesat, siç është e drejta e kreut të qeverisë të shpallë person non grata kryepriftin e fandaksuar që e ka shpirtin të rënduar nga mëkatet ndaj Kosovës, dhe nga gjaku i shqiptarëve të pafajshëm të Kosovës, vrarë nga kriminelët, armët e të cilëve i ka bekuar pikërisht ai prift shpirt zi. Kam mendimin se po të ishte për Qeverinë, e majtë apo e djathtë, kushdo që do të ishte në pushtet, nuk do të linte jashtë ftese dhe dy kishat ortodokse të vendeve fqinjë, Malit të Zi dhe Maqedonisë, me të cilat Shqipëria ka marrdhënie relativisht të mira. Mirëpo ato nuk u ftuan sepse Kisha serbe nuk i njeh dhe po të ftoheshin ato, do t’i prishej qejfi kryepeshkopit Irinej. Fortlumturia e Tij, kryepeshkopi ynë grek, nuk mund t’ia prishte qejfin”vëllamit” serb.Kjo është e vërtetuar dhe nuk ka nevojë për arsyetim më të thellë. A nuk ishin bashkë në një mendim edhe në kohëluftës e Kosovës?
Po t’i shtojmë kësaj logjike edhe dekleratën televizive përmes zëdhënësit të Kishës Ortodokse Autoqefale, Thoma Dhima,”se deklarata e patriarkut serb është tërësisht personale”, interpretimi bëhet më i lehtë. Zëdhënësi i Janullatosit përpiqet të lajë duart nga përgjegjësia dhe të shfajësojë Fortlumturinë. Në fakt nuk thotë asnjë fjalë për prishjen e festës fetare të besimtarëve shqiptar.
Nga ana e saj politika shqiptare, si gjithmonë, u ngatërrua me vete dhe e komentoi deklaratën trimërore të kreut të Kishës serbe fare përciptas.U mor vetëm me Irinejn, pa thënë asnjë fjalë për Fotlumturinë Janullatos, që është në krye të Kishës Autoqefale ,përkohësisht, gati që prej një çerek shekulli. Dhe të gjithë të këqiat vijnë prej uzurpimit që ai i ka bërë fronit të Kryepeshkopit, edhe pse nuk është shqiptar me gjak e gjuhë, siç e kërkon. Edhe pse në Statutin e Kishës Autoqefale Shqiptare ,hartuar në Korçë 29 qershor 1929, thuhet se “Gjuha zyrtare e Kishës ëshët shqipja”, Janullatosi ka kohë që predikon se Zoti ka për zemër Gjuhën helene!Dhe vazhdon të qëndrojë përjetësisht në krye të fronit për merita të politikës naïve shqiptare!Zot, na ruaj nga politikanet naïve dhe shtetaret e pa pergjegjshem!
Ku shkoi mundi I martirëve të Kishës Shqiptare? Po kryevepra e Imzot Nolit? I vetmi, Kryebashkiaku I Prishtinës, Shpend Ahmetaj, pati guximin që të zinte me gojë në atë situatë tensioni emrin e Im Zot Nolit, në prononcimin e tij qytetar, duke shtruar pyetjen: Çfarë do të thoshte Noli?
Vërtetë, çfarë do të thoshte Noli për humbjen e Autoqefalisë reale ët Kishës Autoqefale Shqiptare? Politika e Tiranës ka kohë që nuk merret me Nolin, ndoshta e quajnë ët vjetëruar mentalitetin e tij të dikurshëm për rrezikun që i vjen Kishës Shqiptare nga ajo greke, që e ka mallkuar, siç ka mallkuar dhe gjuhën shqipe. Ndoshta pyetjes së Shpend Ahmetit mund t’i japin përgjigje ata predikojnë dhe luten tek tempulli i Nolit, në Kryekishën e Shën Gjergjit, ku nuk mungon portreti i madh i Nolit të Madh! Eh, imzot, po kalojmë kohë të vështira!Fali se nuk kanë se ç’bëjnë!
Në gjykimin tim, akti i Kryepeshkopit serb ishte provokim në shënjtërim, pavarësisht se ata të Kishës Autoqefale Shqiptare të udhëhequr nga Janullatosi nuk e cilësuan të atillë-, ata thjesht, ia faturuan atij si deklaratë personale, dhe kaq!
Po t’i shtojme tablose serbo-greke ne Tirane dhe pjesmarrjen e Geixhit,ne ceremonine e Janullatosit,faktet e nxjerrin ne drite te diellit antishqiptarizmin e nje shenjterimi te provokuar, jo nga shqiptaret.
Jo zotëri, ishte fyerje për besimtarët shqiptarë dhe provokim për telerancën fetare shqiptare.