Adnan Mehmeti – Page 2 – Dielli

“Piktura në fjalë” dhe Poetët- Carrie Hooper dhe Adnan Mehmeti

October 16, 2018 by dgreca

Nga Raimonda Moisiu/

Në këtë ditë të bukur tetori Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro–Amerikanë ka promovuar, vëllimin poetik në gjuhën shqipe: “Piktura në fjalë”, të Pedagoges së gjermanishtes dhe të italishtes, njohëse e 9 gjuhëve të huaja mes tyre edhe gjuhën tonë shqipe, sopranon dhe poeteshën shqipfolëse, vajzën e talentuar amerikane Carrie Hooper, që ecën në rrjedhën e jetës drejt dijeve dhe promovimit të vlerave që ajo atribuon. Ka krijuar kontakte miqësie e dashamirëse me botën shqiptare në Diasporë, të cilat sic shprehet edhe vetë shqipfolësja amerikane, kanë qënë një ndihmesë e mrekullueshme dhe profesionale për mësimin dhe perfeksionimin e gjuhës shqipe shumë mirë, me saktësi gramatikore, letrare dhe rrjedhshëm në të folur e shkruar. Talenti, aftësia, kontributi i saj është shëmbulli më njerëzor i dashurisë për jetën dhe universalen. Për këtë poetesha shqipfolëse amerikane Carrie Hooper është vlerësuar shumë nga komuniteti shqiptaro-amerikan. Është një histori tejet interesante. E bukur dhe magjepse. Një histori e mbushur me episode nga më të ndryshmet, që ka të bëjë me dashurinë për gjuhën shqipe dhe shqiptarët. “E papritura më e bukur për “Kuvendin” në këto dekada – do të shprehej botuesi i revistës “Kuvendi” në Michigan, z.Pjetër Jaku- Një vajzë amerikane që zotëron gjuhën shqipe më mirë se një shqiptar i ardhur me arsim të mesëm në Amerikë, që ka njohuri për Historinë e Shqipërisë, Letërsinë Shqipe dhe poetesha shqiptare që adhuron kombin shqiptar”. Me artisten amerikane, pedagogen dhe poeten shqipfolëse , Carrie Hooper, unë bisedoj shpesh në telefon por më pas via internet kam zhvilluar një intervistë, ku ajo u shpreh se “Ëndrrat e mija; Dua t’i ndaj me njerëz të tjerë pasionin tim për Shqipërinë, gjuhën shqipe dhe të këndoj me Inva Mulën në skenën shqiptare.”Sinqerisht, unë jam emocionuar, entusiazmuar, mahnitur nga forca dhe fuqia e shpirtit, e talentit, aftësisve të saj për të folur e shkruar gjuhën shqipe jo vetëm duke kënduar në gjuhën shqipe hymnin shqiptar dhe këngët e Artistes së Madhe Tefta Tashko Koco-por duke thurrur vargje poetike shqip. Ëndrrat për të botuar vëllimin me poezi ia realizoi poeti e publicisti i njohur Adnan Mehmeti, njëkohësisht edhe President i SHSHSHA. Shkrimtar i vërtetë dhe promovues është ai/ajo që mbështet cdo event i cili organizohet në emër të botës së bukur të Artit, Poezisë dhe Letërsisë…! Sentencë e njohur bindshëm dhe ndjeshëm për poetin e publicistin e njohur, Mehmeti. Ky aktivitet promovimi, ceremoni e rrallë dhe kuptimplotë, që po zhvillohet sot, u organizua me nismën, mbështetjen dhe kujdesin e drejtëpërdrejtë të poetit e publicistit, President i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, Adnan Mehmeti. “Pengu” “Premtimi”dhe “Besa e shqiptarit” në memorjen e shumë njerëzve dhe të kombit, janë pesha, me të cilat Adnan Mehmeti ngroh botën e madhe të letërsisë, thitha aromën e gjuhës dhe të kulturës shqiptare, mbi të gjitha poezinë shqipe, i cili me aq përkushtim dhe dashamirësi na e zbuloi me një libër në poezinë shqipe: “Piktura në fjalë”, të veçantën e krijimtarisë të poetes shqipfolëse, Carrie Hooper. Ky është një detyrim, shërbim dhe mirënjohje kaq e madhe morale dhe profesionale, shpirti i poetit e shkrimtarit, Mehmeti ndaj letërsisë, artit, kulturës dhe identitetit shqiptar të poezisë shqipe në Amerikë. Fisnikëria dhe Madhështia e këtij akti njerëzor e qytetar për të ndërtuar urat e mundësitë me punën dhe kontributin e tij krijues, qytetar e intelektual, nënkuptojnë të vërtetën e madhe se brenda forcës së krahëve e duarve, mendjes e dijes, ka perspektiva të ndryshme nga perspektivat e shumicës, përballjen e kontributit gjatë jetës së tij në forma e përmbajtje të ndryshme. Poeti dhe publicist i njohur Adnan Mehmeti me botimin, sponsorizimin dhe prurjen në poezinë shqipe: “Piktura në fjalë” e poeteshës shqipfolëse, Carrie Hooper, – ka dëshmuar potencialin e tij intelektual, dijet, aftësitë krijuese, talentin e mrekullueshëm, vlerat dhe virtytet e tij njerëzore, shpirtërore dhe qytetare. Mehmeti eksploron trysninë e historisë në formësimin e ndërgjegjes kombëtare të identitetit shqiptar në Diasporë. Ndonëse ai trashëgon mjeshtërinë artistike për të ballafaquar realen, Mehmeti vazhdon të gjurmojë

thesaret e cmuara -filozofiken për të shprehur botën shpirtërore dhe përngjashmërinë historike, shëmbëlltyrën dhe simbolet e tyre, vecanti kjo e stilit të tij poetik.

Poeti dhe publicisti Adnan Mehmeti është një nga poetët më të admiruar në letërsinë bashkëkohore, një figurë emblematike në kërkim të muzës poetike e më të bukurës artistike në bashkëpunim me filozofiken, objektiven dhe liriken në të shumtat e rasteve, të shprehura në format indirekte, ndjesore dhe kuptimplote. Këtë akt fisnik e bëjnë poetët dhe shkrimtarët me zemër të ndjeshme dhe shpirt të madh patrioti, me kulturë artistike dhe shije të vërteta poetike. Përulem me respekt e mirënjohje, të thellë ndaj Poezisë së Carrie Hooper dhe Aktit Gjeneros dhe Fisnik të President i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, poetit e publicistit të mirënjohur, Adnan Mehmeti. Një hero i heshtur me penë, që pavarësisht mundësive që ofron Amerika, përballjes me vështirësitë që hasen në emigracion dhe kontributi i tij është më tepër angazhim vullnetar ekstra prej punës e obligimive të ndryshme familjare e ekonomike. Jo pa qëllim në fjalën time përshëndetëse u përqëndrova ndaj dy poetëve të vargut shqip në rrugën e poezisë moderne si edhe me përvojat më të reja të poezisë shqipe sot, sepse që të dy na bëjnë të qartë lidhjen shpirtërore, ajo e Carrie Hooper që “me gjak dhe kombësi është amerikane, por me shpirt është shqiptare, lidhjen fizike e shpirtërore të poetit Mehmeti, me atdheun, vendlindjen dhe Diasporën, në bashkëveprim ndërmjet përvojës personale dhe asaj të shoqërisë.

Ju uroj suksese të mëtejshme në krijimtarinë e tyre mbresëlënëse. Ju përshëndes dhe ju përqafoj të gjithëve nga Florida.

Raimonda MOISIU

Kryetare e SHSHSHA-së

Jacksonville, Florida

“ROZAFA’S MILK”, ANTOLOGJI NE ANGLISHT E POETËVE SHQIPTARO-AMERIKANË

November 20, 2017 by dgreca

BOTOHET NË ANGLISHT ANTOLOGJIA POETIKE “ROZAFA’S MILK” E POETËVE SHQIPTARO–AMERIKANË NË AMERIKË/

Janë 19 poetë shqiptarë, anëtarë të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë të cilët janë prezantuar në këtë antologji. Kjo antologji deri më sot mund të konsiderohet e para e këtij lloji në historinë e letërsisë shqipe që krijohet në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

NGA ADNAN MEHMETI/Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë është një organizëm kulture, duke i dhënë zhvillim artit të ri letrar, gjatë këtyre gjashtëmbëdhjetë viteve. Shumë herë u vlerësua nga emra të njohur të letërsisë amerikane, siç janë Frederic Turner, kandidat për çmimin Nobël në letërsi, Constance Rooke, shkrimtare dhe kritike letrare nga Kanadaja, Rainer Schulte poeti i njohur, Salman Rushdie, ish Presidenti i PEN Qendra Amerikane, Cara Lefebvre, studiuesja amerikane e pasionuar pas letërsisë shqipe dhe mike e Shoqatës, Carrie Hooper, profesoresha dhe poetja e njohur amerikane, njohëse e shumë gjuhëve por e përkushtuar për gjuhën dhe letërsinë shqipe, Louis Romano, autori i romanit të njohur amerikan “Besa”, James Pettifer, shkrimtar dhe gazetar, autor librash për Ballkanin, etj. Pas këtyre personaliteteve letrare, dhe pas botimit të monografisë voluminoze “Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë (Aktivitete dhe krijimtari)”, vjen vlerësimi me botimin në anglisht e poezive të anëtarëve të Shoqatës së Shkrimtarëve.

Shtëpia botuese Mundus Artium Press pranë Universitetit të Teksasit në Dallas, botoi antologjinë poetike me krijues shqiptarë që jetojnë dhe punojnë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, me titull “ROZAFA’S MILK” (Qumështi i Rozafës). Antologjia poetike u përgatit nga profesoresha e letërsisë amerikane, Diane Durant, e cila librin e shoqëron edhe me një parathënie. Në këtë antologji poetike janë përfshirë 19 poetë, anëtarë të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro Amerikanë, si: Teuta Osmani, Adnan, Mehmeti, Yllka Filipi, Raimonda Moisiu, Merita McCormack, Luigj Kola Çekaj, Idriz Çelaj, Mëhill Velaj, Këze (Kozeta) Zylo, Gjekë Marinaj, Veneta Çallpani, Kostaq Duka, Elko Qeparoi, Dalan Luzaj, Fation Pajo, Iliriana Sulkuqi, Albana Melyshi Lifschin, Rozi Theohari dhe Petraq Risto.

Redaktorja, pa i njohur fizikisht poetët, që janë të shpërndarë anembanë Shteteve të Bashkuara, i ka përzgjedhur krijimet e tyre dhe i ka futur në këtë antologji. Për secilin është dhënë një biografi e shkurtër.

Autorja e fillon librin me një hyrje, e frymëzuar nga legjenda e Rozafës, të flijimit të nënës besnike, një metaforë poetike, që ndërlidhet me flijimin tek shqiptarët, që mund të koiçidojnë edhe me sakrificën e rrugëtimit të 19 poetëve shqiptarë, autorë të kësaj antologjie. Lexuesit amerikanë, dhe gjithashtu edhe lexuesit shqiptaro-amerikanë, që për arsye të ndryshme nuk mund të lexojnë shqip, u krijohet mundësia e leximit dhe mësimit për legjendën e njohur të Rozafës.

Për herë të parë në historinë e letërsisë shqipe që krijohet në Shtetet e Bashkuara të Amerikës vjen interesimi nga ana e botuesve amerikanë. Antologjia në fjalë me titull “ ROZAFA’S MILK” (Qumështi i Rozafës), është një ndër kurorat më të bukura të anëtarëve të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, e cila është përzgjedhur dhe përgatitur me mjaft përkushtim dhe i bën nder jo vetëm autorëve të prezantuar në të, por edhe letërsisë shqipe që krijohet në diasporë, në veçanti, dhe asaj shqipe, në përgjithësi.

Botimi i antologjisë në anglisht, shënon një hap përpara në prezantimin e vlerave reale të anëtarëve të Shoqatës së Shkrimtarëve, të kësaj shoqate elitare, në udhën e gjatë të letërsisë së përbotshme. Ky libër hap një derë të re komunikimi, për të lënë të hapur për lexuesin amerikan.

Libri mund të porositet direkt nga portali i shtëpisë botuese www.mundus artiumpress.org

Nju Jork, 19 nëntor 2017

Fjalë Poetike të Mbledhura nga Toka e Vendlindjes…….

October 17, 2017 by dgreca

Esse rreth penës poetike të poetit Adnan Mehmeti/

1-adnan-mehmeti

Shkruar nga Raimonda MOISIU/

1 Raimonda 5 Poezia e Adnan Mehmetit merr forma të gjithanëshme në temat kryesore- që nga lirikja tek epikja dhe deri në atë elegjike dhe baladë. Së bashku me mënyrën dhe këtë llojshmëri trajtash të reja, vargu i ideve të poetit sa vjen dhe maturohet duke shpërfaqur parimet e stilit poetik të admirueshëm e të talentuar, rolin e poetit vizionar, vëzhgues dhe njeriut bashkëkohor, i cili përpiqet të kuptojë marrëdhënien e njerëzores me natyrën, botën e tij të brendëshme, ndjenjat, motivet sociale e historike, gjuhën letrare, humanizmin, letërsinë e reformuar, kombinimin e gjuhës poetike me stilin e të shprehurit, strukturën dhe format, të cilat ushtrojnë një ndikim të rëndësishëm dhe të krahasueshëm në gjuhën amëtare e identifikimit të vlerave të vërteta, që përcaktojnë rolin frymëzues dhe mundësitë e një krijuesi, në letërsinë bashkëkohore. Arritja e tij rezultative është sa komplekse aq edhe e ngrohtë, e sjellëshme dhe e larmishme, sikundër është edhe personaliteti krijues i poetit dhe publicistit Adnan Mehmeti, ëndërrues i përjetshëm dhe vizionar, që ndonëse ndërhyn thellë në eksplorimin e së panjohurës dhe ndërrthurrjen e bukur të gjetjeve e metaforave poetike, të mbledhura këto nga toka e atdheut dhe duke i veshur mjeshtërisht me artin e kuptimit filozofik dhe detajin artistik të fjalës.

I lindur dhe rritur në Luginën e Preshevës, nën ndikimin dhe influencën e traditës epike, baladave dhe legjendave, lirisë dhe dashurisë për familjen e atdheun, me brengën tronditëse për vendlindjen e tij e cështjen kombëtare; se kujt i takon Lugina e Preshevës…!

“Cdo ditë jemi/Një hap pranë vdekjes/Cdo ditë jemi/Një hap prapa jetës./Po ne të shpërndarë nëpër kontinente/Nëse nuk bëmë asgjë për atdheun/S’kemi bërë asgjë për vete./E kujt do t’i takojmë atëherë,/Harresës apo vdekjes?”(poezia “Kujt i takojmë”, fq.142 nga cikli “Festa larg atdheut”).

Me fjalë të tjera, në këto vargje, poeti Mehmeti kridhet thellë në misteret e instiktit shpirtëror, psikikes dhe humanes, stilit të tij poetik; të ndjeshëm e të ngrohtë, imagjinatës dhe avokimi i primatit të bukurisë natyrore, përkufizimit më të ashpër të “Harresës apo vdekjes?”- dhe më të thjeshtë në vargje, për brengën tronditëse, të cilën e vemë re që në titull të kësaj poezie; “Kujt i takojmë?” – dhe më pas në vargun ku ai personalisht e publikisht, mjaft sugjestiv dhe i qartë, iu drejtohet bashkëkombasve, njerëzimit-shoqërisë shqiptare; “Nëse nuk bëmë asgjë për atdheun”! Poeti Mehmeti na lejon të shohim një argument gradual të shpalosur filozofik rreth fjalës “Atdheu”, rreth formës e përmbajtjes, mes jetës e vdekjes, mes dashurisë e urrejtjes, ngjarjeve historike dhe rolit të saj në poezi: “S’kemi bërë asgjë për vete”.

“U fikën dritat nga stuhia/Në Luginën e Preshevës./Si t’i shohim fytyrat e ngrira?/As kandilat nuk ndricojnë më…/Atje në Luginën e Preshevës/Jehona e këngës për liri/Një popull të vrarë mbi të vrarë e ngriti/Me trimat që prinë si vetëtimë./”(poezia “Kushtrimi”, fq.111, nga cikli “Vend Perëndie”). Mehmeti mendon se nuk është më e mundur apo e përshtatëshme të flitet për një version të centralizuar dhe të thjeshtëzuar në “Luginën e Preshevës”, por për t’i mbijetuar me çdo mënyrë dashamirëse e kuptimplote, sfidave, ngjarjeve dhe hapësirës historike, brenda kulturës sonë të identitetit historik e shqiptar, dhe bashkëkombasve të mërguar an’ e kënd, botës! Prandaj poeti Mehmeti kërkon një negocim të ndërsjelltë ndërmjet individit dhe marrëdhënies së njerëzimit, njerëzve që e rrethojnë dhe botës shqiptare me historinë, duke e shëndrruar fjalën “atdheut”, më filozofike dhe më humane, roli i vetëvendosur midis traditës, së kaluarës dhe së tashmes, për të hedhur dritë drejt së ardhmes.

“Merreni dashurinë/ Cojeni përtej detit/Për ta murosur në vendlindje./Nuk do të vonohet shumë për trupin tim,/Ndoshta njëqind vjet…./ Trupi im, nga vonesa/Gjysmëmbetur rrugëve të botës,/Baladë e heshtur,/Do të qëndiset në pëlhurën e hijes sime/Për të ardhur me kuajt e erës/Përtej shtatë maleve,/Përtej shtatë kontinenteve.”(poezia; “Me kuajt e erës përtej detit”, f.17).

Poeti Adnan Mehmeti është njohës i thellë i traditës letrare. I gjendur mes meditimit dhe tundimit të bukurisë, dashurisë dhe tërheqjes shpirtërore, poeti insiston që në vargun e parë, për të shprehur zërin romantik të gjendjes shpirtërore; “Merreni dashurinë/ Cojeni përtej detit,”-komunikon me imazhet e botës së brendëshme shpirtërore, asaj të jashtëme njerëzore dhe gjeografike- “Për ta murosur në vendlindje,”-është avokimi i primatit të dhimbjes, largësisë nga toka mëmë, mallit, brengës, vetmisë, dhe atdhedashurisë për vendlindjen. Gjithashtu në vargjet e mësipërme Mehmeti ndjehet i kapur nga skepticizmi: “Trupi im, nga vonesa/Gjysmëmbetur rrugëve të botës,/”- dhe nevojës për besim, midis arësyes dhe imagjinatës: “Do të qëndiset në pëlhurën e hijes sime/Për të ardhur me kuajt e erës/”-njëlloj ngushëllimi apo katharsisi ky, për të mbijetuar në realitetin e jetës së përditëshme.

Poeti Mehmeti na jep një përkufizim ideo-artistik me butësinë e paepur, të ngrohtë dhe të thjeshtë poetike, ai përcjell ndjenjat e tij më të qarta për jetën dhe vdekjen, dashurinë dhe dhimbjen, në aspektin personal dhe përgjithësues, në të njëjtën ide, që mbartin drithërimën dhe të prekshmen për nga mesazhi; “Dashuria ime/ Është bar i gjelbër,/Mbin aty ku nuk shkelet,”-vargje ku ndjehet aroma e dashurisë, romantizmi, një paralelizëm ky edhe me gjendjen shpirtërore të poetit, se dashuria nuk vdes kurrë, por rritet, sikundër rritet bari, – antagoniste të së vërtetës të cilat formësojnë mendimin dhe poezinë e Adnan Mehmetit.

“Camëri,toka ime!/Ndërgjegja ime e vrarë!/Camëri toka ime!/Shpirt pa qiell e pa varr!/Camëri, toka ime!” (poezia “Camëri, Toka ime!”, fq..31)

Forca e mendimit filozofik dhe artistik e penës poetike të Adnan Mehmetit në këtë poezi, se poeti është më i interesuar dhe brengosur për ngjarjet historike dhe “Ndërgjegja ime e vrarë”(nënkupto-ndërgjegjen kombëtare), sesa për përvojën individuale.

Poeti Adnan Mehmeti demonstron mjeshtërisht zërin e tij poetik, përpiqet të komunikojë emocionalisht ndjenjën e fuqishme dhe të vecantë të dashurisë për “Camëri”, dhe ta bëjë atë epike nëpërmjet imazheve, që ai e përfytyron dhe e ndjen brenda universit të “Toka ime”. Vetëm në disa vargje, nga prozaike në poetike, Mehmeti ka aftësinë të përcjellë një mësazh të fortë dhe madhështor të identitetit historik të trojeve shqiptare, një analizë historiko-sociale bashkëkohore që eksploron thellësisht temat e ndryshme universale e historike të dramës së copëtimit të tokës mëmë. Poeti tregon patriotizmin e guximshëm të tij, duke e ndarë këtë shqetësim dhe interes të vecantë në stilin e vargut; rimë, kadencë dhe format e reja poetike, të cilat jo vetëm kanë kontribuar në përzgjedhjen poetiko-filozofike, por të sjellin ndërmend pafundësinë e meditimit po aq të ndjeshëm dhe të maturuar poetikisht, intensitet thellësisht i mendimit artistik e filozofik, që nënkupton kontrastet mes brengës së “Shpirt pa qiell dhe varr!”, dhe bukurisë së atdhedashurisë për “Camëri, Toka ime!”.

Cfarë do të thotë të jesh Poet…? Është nderim, zotësi apo detyrë…? Poeti është si ai bilbili që këndon në errësirë dhe ngazëllen me tingujt e ëmbël e të këndshëm, me zërin melodioz të një “muzikanti” që nuk e shohim dhe nuk e dimë nga vijnë ata tinguj të magjishëm. Gjuha e poetit është njerëzore, jetike, metaforike dhe melodioze, poeti është “bilbili” nën efektin e frymës dhe muzës poetike, psikikes e filozofikes në universin e marrëdhënieve dhe ekzistencës njerëzore.

Në vargjet lirike të qeta dhe me një lirizëm të përmbajtur e strikt te poezia “Deti dhe Poeti”, (fq. 30) –kushtuar poetit lirik arbëresh, Zef Serembes, – e cila është tërësisht një formë poetike në përputhje me idenë. Aty poeti Mehmeti reflekton dhimbjen e dashurinë, shprehet lirshëm e koshient në thjeshtësinë e tij, përpos pasionit dhe intimitetit njerëzor; “poeti, deti, fati, të dashurën, Adriatiku, Atlantiku,-det dashurie”- dhe nënkupton marrëdhëniet e dashurisë njerëzore me ankthin e pritjes, ëndrrat dhe dëshirat; “E kërkova poetin,/Poeti kërkonte të dashurën./Të dy një fat kemi;/-motivit e veprimit, të përjetuarit të këtyre vlerave dhe përmbajtjen e tyre ideo-artistike, bota njerëzore në akord me natyrën dhe pozitën gjeografike. “Unë përtej Atlantikut,/Ti përtej Adriatikut;/Një det dashurie/Për të shtrenjtën Shqipëri!”

Mehmeti depërton jo vetëm në gjetjen e frazava të duhura me figura artistike e filozofike, por eksploron synimet e tij poetike, interesante, ndjesore dhe fabulore, nëpërmjet vetëdijes dhe subjektivitetit të ndajfoljeve të vendit, të mirëvendosura këto në vargun poetik, duke qenë sentimental edhe joshës; “Unë përtej Atlantikut,/Ti përtej Adriatikut;/-” që hapin; “Një det dashurie/Për të shtrenjtën Shqipëri!”-për të justifikuar jo vetëm admirimin kundrejt poetit arbëresh Serembe, por edhe kundrejt POETIT –në përgjigje të pyetjes; “Cfarë do të thotë të jesh Poet…!”.

Aftësia e të shprehurit të filozofisë së jetës u bë poezi, dhe idea, fabula, përvojat jetësore morën formën e tyre, dhe forca shprehëse e tyre, ndoshta edhe befasuese, suportohet nga një numër i poezive të zgjedhura në vëllimin poetik “Ndajfoljet e vendit”, të vendosura në dymbëdhjetë kapituj me titujt respektivë sikundër:“ Me kuajt e erës përtej detit”, “Zgjedhja e vendlindjes”, “Trillet e dashurisë”, ‘Adresa ime nr 74”, “Në cep të diellit”, “Mbretëresha e zemrave të zgjuara”, “Letargjia”, “Vend perëndije”, “Diellin e kam futur në xhep”, “Dashuri e vazhduar”, “Festa larg atdheut”, dhe “Ecje vertikale”. Tekstet e poezive janë modeste e të paharrueshme, ku mitet e legjendat, jeta e vdekja, dhimbja e dashuria, historia dhe mitologjia, besimi dhe zgjënjimi, përvojat social-ekonomike dhe kulturore, etj, shfaqen përmes fjalësh në vargjet lirike, traditën epike nga heroike në shpirtërore, nga lirike në elegjike me intensitet të fortë emocional, meditative dhe klasike, mishërimmin simbolik të emocioneve dhe dukurive të jetës, qëndresat e një momenti të caktuar dhe poeti Mehmeti kridhet nën “hijen” e tyre, duke kërkuar vlerat simbolike, burimin e një vullneti poetik lirik të shfaqur në poezi historike; heronjtë e vërtetë, njerëzit e shquar të kombit, dhe vende historike, me filozofinë e jetës për jetën, ai ka krijuar heronjtë e poezive të tij. Duke lexuar poezitë e poetit dhe publicistit Adnan Mehmeti, vemë re se ai demonstron një prirje sigurie ndaj asaj që në thelb ai ka dashur të shprehë, duke e shprehur sikundër e ndjen, mendon dhe dëshiron ta thotë. Vëllimi poetik “ Ndajfoljet e vendit” balancon dhe prek simbolikën e traditës gjeografike dhe historike, fjalë dhe kundrinorë vendi, cfarë fshehin ato në të vërtetë, duke u mbështetur në kriteret sipërfaqësore dhe ndërgjegjen e poetit, në vargjet poetike e poezitë historike, filozofike, romantizmi, drama sociale, lirike, epike, klasike, folklori dhe spiritualizmin. Në këtë vëllim poetik, poeti Mehmeti ka ndërtuar sistemin e tij simbolik poetik, duke shtjelluar imtësisht leksikun e besueshëm frymëzues në përputhje me huazimet nga burime të gramatikës, që ngjasojnë në lidhjen logjike dhe tërheqjen reciproke ndaj refleksionit të mendimeve të tij, frymëzimit artistik, nevojës për besueshmëri, stilin e të shqiptuarit dhe të rimës, megjithëse ato tingëllojnë poetike, ëmbëlsisht dhe vrullshëm.

“E largët më është vendlindja/ Rrugë e gjatë më duhet./Shoqëri do të më bëjnë malli dhe dëshirat/Për t’ju afruar, për të dëgjuar, për t’u dehur,/Me aromën e tokës ku u linda, u rrita.”(poezia “Pendimi i mërgimtarit”, fq.141)

Këto vargje na i bëjnë të qartë lidhjen shpirtërore e fizike të poetit me atdheun, duke vendosur në plan të parë simbolet e vendlindjes “Me aromën e tokës ku linda, u rrita” –apo në një varg më poshtë ku poeti thotë denjësisht; “Duke qetësuar eshtrat e thyera,/Pranë varrit të babait…”-me qëllim që të arrijë të shprehë stilin e sistemit poetik që lidh realen me idealen, në kohë e hapësirë; “ Këtu ku dhurova vitet e jetës,/Për një ëndër të paprekur.” Pra, poeti Mehmeti, ëndërrimtar, i vërtetë dhe i bësueshëm, shpërfaq një stil poetik të mprehtë, realist dhe plot finesë, i bindur në vendosmërinë e tij për ta jetuar jetën sido që të vijë e të jetë, dhe jo të “arratiset” prej saj; “Një pjesëz e popullit tim cdo herë lëviz,/Disa e trimërojnë,/Disa e ligështojnë,/Atdheun tim.” (poezia “Lëvizje”, fq. 143).-në bashkëveprim ndërmjet përvojës personale dhe asaj të shoqërisë.

Në poezi të tilla sikundër “Me Nolin në Boston”, “Nëna e Poetit”, “Ndarja e fundit me nënën”, “Betimi i ushtarëve ilirë”, “Premtimi i Skënderbeut”, “Nata në Prishtinë”, “Tri portat e dashurisë”, ‘Epitaf i pashkruar”, “Këpucët e vjetra”, “Historia lakuriqe” ,etj., Mehmeti eksploron trysninë e historisë në formësimin e ndërgjegjes kombëtare. Ndonëse ai trashëgon mjeshtërinë artistike për të ballafaquar realen, Mehmeti vazhdon të gjurmojë filozofiken për të shprehur botën shpirtërore dhe përngjashmërinë historike, shtjellon fjalë aforistike, shëmbëlltyrën dhe simbolet e tyre, vecanti kjo e stilit të tij poetik.

Poeti dhe publicisti Adnan Mehmeti është një nga poetët e më të admiruar në letërsinë bashkëkohore, një figurë emblematike në kërkim të muzës poetike e më të bukurës artistike në bashkëpunim me filozofiken, objektiven dhe liriken në të shumtat e rasteve, të shprehura në format indirekte, ndjesore dhe kuptimplote. Vëllimi poetik me titull “ Ndajfoljet e vendit”, është botim i shtëpisë botuese “ADA”.

Postscriptum

Poeti dhe publicist i mirënjohur nga Lugina e Preshevës, Adnan Mehmeti, është një figurë emblematike e dominuese e letërsisë të Diasporës dhe president i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikane, status që vazhdon edhe aktualisht ta ketë. Nën presidencën e z.Adnan Mehmeti, Shoqata ka pasur rritje në anëtarësim dhe krijimtari në nivel të admirueshëm artistik e krijues, aktivitete të ndryshme me taban historik, kombëtar, atdhetar e letrar. Nga sukseset më simbolike e historike, nën kujdesin e drejtëpërdrejtë të Mehmeti, është dalja në dritë e revistës “Pena” , organ letraro-artistik, kombëtar e historik. Aty pasqyrohen shkrime letrare, poezi, tregime, dhe publicistikë, nga autorë të ndryshëm, anëtarë të shoqatës, komunikimi me lexuesin dhe dashamirësit e letrave shqipe, në evoluimin modern të penave poetike dhe prozë. Revista “Pena’ gjendet në Bibliotekën Amerikane, në atë të Federatës Pan Shqiptare “Vatra”, dhe Bibliotekën e Kishës Autoqefale Shqiptare e Shën Gjergjit, e Fan Nolit, Boston.

Raimonda MOISIU

Tetor, 2017

Nëpër misteret e ditarit poetik të Adnan Mehmetit

September 9, 2016 by dgreca

NGA DR. YLLKA FILIPI/Ditari poetik i Adnan Mehmetit i mbushur me udhëtime në Tokën e Premtuar, është një mozaik kulturor shumëngjyrësh, dekriptues i natyrës, detit, qiellit dhe tokës, për t’i dhënë substancë kuriozitetit të qenies humane përmes syrit zhbirues të shkrimtarit e poetit që depërton në histori, antikitet e trashëgimi kulturore dhe horizontit të pritjes duke hyrë si në ëndërr, në shtëpi të mermerta; breza magjikë me filigranë ari, brigje shkëmbore apo shpella ku burojnë ujërat hyjnore, aty ku prehen poetët, dehur në magji të gjelbër, festa dionisiake, homazhe, pikëllime, frikë, katastrofa natyrore e buzëqeshje që rrjedh që nga legjendat nën lupën poetike, magji e mrekulli natyrore të cilat poeti nuk i prekë me këmbë, por me shpirt. Ky libër është një ftesë për çdo kureshtar të përjetësisë dhe misticizmit të natyrës.

Nuk ishin vetëm romantikët dhe admiruesit e tyre që gjenin prehje e qetësi në gjirin e natyrës, me sa duket poetët e çdo kohe do të mbeten romantikë të përjetshëm. Po të huazonim P.B. Shellin (sipas romantizmit anglez) poetët janë legjislatorët anonimë të botës. Dhe sipas kësaj ligjësie rruzulli tokësor i ngjan një vegimi parajsor që shfaqet e rishfaqet në ëndrrat e njerëzimit mbarë.

Ky libër hap siparin e një shtegtimi nëpër çaste të paharruara të jetës duke shkelur në gjurmët e historisë amerikane, shqiptare e botërore, udhëtim pa infinit drejt Misisipi (Mississippi), Luisiana (Louisiana), Arkansa (Arkansas), Teksas (Texas), Alabama, Oklahoma, Ushington, (Washington, D.C.), Nevada, Nju Jork (New York), Merilend (Maryland), Masaçusets (Massachusets), Florida, Meksiko (Mexico), Kanada (Canada), Roud Ajland (Rhod Island), Nju Xhërsi (New Jersey), Pensilvania, Saint Martin (St. Martin), Kenektiket (Connectikut), Miçigan (Michigan)… e ndoshta ku i dihet në planete të tjerë të pashkelur ende nga njerëzimi, pasi poetët nuk udhëtojnë, poetët magjepsin hapësirat.

Buzëqeshja e lumit Misisipi, ky lumë – portë- e- parë për emigrantët evropianë dhe skllevëret e Afrikës, si edhe qyteti Xhekson (Jackson) ku rrjedh hijerëndë lumi Pearl, janë mbresat e para. Megjithë rebelimin e tij, lumi buzëqesh kryeneç, prej nga jo vetëm Mark Tueni por edhe poeti Adnan Mehmeti, kanë gjetur këtu frymëzimim për ta përjetësuar portretin e tij.

Lumi Misisipi kryeneç/ Nuk çlirohet nga dëshira e rebelimit. /… e mallkojnë këtë gjarpër/ U futet fushave, shtëpive …/ Duke u vjedhur ëndrrat, /Vetëm gratë e përdala, /Hedhin mbi valët e tij / Grimca nga dashuria

Ecim me një tjetër përshtypje:

Kujdes nga krokodilët! … u gjenda në qytetin Sulfur (Sulphur), banorët e saj në hell kishin hedhur krokodolin…

Luisiana është vendi i kulturave të ndryshme. Por, më të shquar janë grupet etnike kejxhën, pasardhësit e një grupi frëngjishtfolës akadians nga Kanadaja, dhe krëol, njerëz me gjuhë të përzier frëngjisht, spanjisht, karaibe, afrikane apo me prejardhje indiane…

Për t’iu bashkuar më tej Paradës Mardi Gras, ku ngjyra lejla qëndron për drejtësi, e gjelbra për besimin, dhe ari për pushtet.

Poeti, metafora dhe librat janë një trinom i shenjtë. I magjepsur nga madhështia e Bibliotekës-Muze të presidentit Bill Klinton, autori motivon qëllimin e këtij udhëtimi një javor në shtetin Arkansa të SHBA, vendi i parë në botë ku Miniera me diamant është e hapur për publikun, Kapitoll Hill dhe Biblioteka e Bill Klintoit, apo Tre shtëpitë-muze të presidentit Klinton, përmasa të një burrështeti të famshëm.

Qyteti është i frekuentuar nga turistët në katër stinët e vitit. Në rrëzë të malit, në qendër të qytetit është ndërtuar hoteli madhështor, aty ku i kalonte netët Al Kapono. Duke kaluar natën në këtë hotel të shtrenjtë, seç m’u kujtua poeti Dritëro Agolli me poezinë “Në krevatin perandor”-shkruan autori.

Çdo vizitor, kam bindjen, kur vjen për herë të parë, pyet: Pse ky objekt në formë të objektit të gjysmëkryer?

Ndërtesa simbolizon urën e ndërtuar për shekullin e ri, për shekullin XXI, që Bill Klinton arriti të ndërtojë, të ndërlidhë, të bashkojë dy shekujt, me veprën e tij të madhe. Të vjen ndërmend Pallati i ëndrrave të Kadaresë, veçse ndryshe, në invers, pro njerëzimit, pro lirisë:

Kati i parë,…Këtu zë vend të rëndësishëm Lufta e Kosovës, … refugjatëve shqiptarë në Kosovë; karvanet e tyre në ikje nga shtëpitë, malësorët me plisa të bardhë me pamje të trishtuar, fëmijë të zhveshur, gra shqiptare duke vajtuar, paramiletarë barbarë serbë, 78 ditë rresht të bombardimeve të NATOS mbi Serbinë, mbledhjet në Shtëpinë e Bardhë nga qeveria amerikane, fjalimet e Klintonit për popullin e Kosovës, … duke shtypur butonin, arrin të dëgjojë fjalimet më kryesore për vendimet e Klintonit për luftën…

… vazhdon me tablotë nga Lufta në Bosjnë dhe në Ballkan, për të vazhduar në Lindjen e Mesme, në Afrikë, etj. Vlen të përmendet se çdo gjë që është botuar për Klintonin, apo qoftë edhe ndonjë letër që ka marrë nga njerëz të ndryshëm: nga shkrimtarë, nga artistë, nga sportistë…mundesh të gjesh nëpër stendat e bibliotekës.

…

Kati i dytë, galeri të ndryshme. Udhëtimet e presidentit Klinton, pasionet e tij, sidomos në muzikë dhe sport, dhuratat e shumta dhe atraktive që ka marrë nga miq nga mbarë bota, etj., etj.

…

Kati i tretë, është privat dhe ruhet nga sigurimi shtetëror. Ka dalje private gjithashtu, shihet si në pëllëmbë kryeqyteti i bukur litel Rak (Little Rock).

…

Biblioteka posedon 2 milion fotografi, 80 milion faqe dokumentesh, 21 milion mesazhe dhe përafërsisht 80.000 produkte (sende, dhurata).

– Yll të vetmuar që shkëlqen mbi Shtetet e Bashkuara, e quan poeti Teksasin, lidhur me imazhin e kaubojit. Litarin e hedh lart në qiell, / Duke lëshuar një iso të shkurtër….

/ Kauboji i ngrysur/ Një re ogurzeze…/…Kafsha është e pushtuar/ Siç u pushtua kjo tokë me forcë. Vijojmë:

Alamo është shumë pranë qytetit të bukur dhe romantik, San Antonio… Kam shëtitur në shumë qytete, por për mendimin tim, është një ndër qytetet më të bukura në mbarë botën.

…

Roller Coasters një ndër lojrat tërheqëse më të shpejta dhe më të frikshme në jetën time. Një dëfrim i shfrenuar, i papërshkrueshëm gjatë “fluturimit” të çmendur, bashkë me fëmijët dhe gruan time.

“Kujtoni Alamon! /Një shtëpi e vjetër, / E zhveshur nga mobiljet, / Si klithmë që nuk ndalet. /…Fillon ngjarja e madhe / Sa dhembja e saj vrsastare. / Të kaluarën nuk e përfillin në Teksas.

Alamo – fortesë e qëndresës heroike në San Antonio (1836), nga dyqind burra të Teksasit, në përleshje për pavarësi. Të gjithë luftëtarët u vranë nga katër mijë ushtarë meksikanë. “Kujtoni Alamon!”, i referohet rrethimit të tyre. Dhe më tej:

“San Antonio”: /River Uolknëpër shekuj është si një lak /Mes për mes qytetit kalon si një fjongo e bardhë/ Lumi me shekuj nuk u pastrua aspak /Nga bekimet… (Aty gjindet Ura e Bekuar… sipas gojëdhanave, prekja e saj, sjell fat në dashuri…- Shënim i autorit).

Autori nuk mund të anashkalojë edhe katastrofat natyrore. Në Galveston në vitin 1900 nga uragani vdiqën mbi gjashtë mijë banorë të ujdhesës dhe kjo mbeti tragjedia më e madhe nga fatkeqësitë natyrore në SHBA.

Vijojnë vargjet tragjike në vazhdim: Lutet poeti, varen pemët, ngrijnë lotët nëpër degë…

“Pemët e rrëzuara”: /Lutjet e besimtarëve, / Varen në degët e pemëve, / ngrijnë në lot të akullt/…

Vjeshta ka qenë kurdoherë objekt frymëzimi për poetët:

“Vjeshta në Lufkin”, Simfoni, gjethe, fustan, vals… Në kopshtin tim gjethet bien një nga një nga pemët/ Si për t’u nënshtruar, /…Ndjeva dridhje të ftohtë … Gjethet i merr era, për të mos i kthyer. …/ …/…Gruaja veshur me fustan të verdhë, / Vjeshtës i thotë ndiqmë/ …/Me një vals rreth trupit të saj.

Vijojmë me “Sweet Home Alabama”. Ja si shprehet autori: Para së të bëhesha vizitor i Alabamës, më duhej që të bëhesha pak fëmijë, që brenda vetes, nuk e mbaja dot entuziazmin. Mbase isha bërë dhe një djalosh ëndërrimtar që në bankat e gjimnazit kërkon që të prekë tërë botën. Pse jo, dhe hënën dhe nëndetin. E kur një ditë prek një nga ëndrrat, atëherë dukesh se prek njëkohësisht një kokërr mollë të pjekur e të lakmuar nga të gjithë kalimtarët, por shumë më tepër shumë, shumëëëëëë. Vizita drejt Alabamës, tok me atë të Misisipit, ishte një dëshirë e vjetër. Kjo dëshirë e kahmotshme gjenezën e ka patur që kur isha gjimnazist. Oh, vitet rinore, të vikan këtu si një letër e largët që postjeri e ka harruar diku në sirtarët e një poste të largët e ja, një ditë kujtohet të ma sjellë. Nuk ka më pengje postjeri. Me kërshëri lexoja për ndasitë racore në shtetet jugore amerikane. Me ardhjen në Amerikë, m’u zgjua.

Në Alabama, ku të gjithë rrugët të çojnë drejt portit Mobil (Mobile), një nga qytetet më të vjetra në Shtetet e Bashkuara, një qytet që ka një bukuri të rrallë. Autori përmend Mobil i cili një kohë shërbeu si kryeqytet i kolonive franceze, si edhe Rosa Parks, simbolin e femrës afrikano -amerikane për të drejta të barabarta.

Vijojmë drejt historisë indiane në Oklahoma nga të cilat veçojmë:

Është shumë e vërtetë që edhe poetët kanë një kod mençurie për vetveten kur duam të flasim për jetën e tyre.

Nuk mund të njohësh Amerikën pa parë Oklahomën. Atje janë rrënjët e historisë jetike së saj. Madje duhet që ta shohësh pëllëmbë për pëllëmbë, plis më plis, gur më gur, ditë më ditë… Duke kujtuar këto të dhëna, mendja më shkon sigurisht edhe në Kosovën time të pasluftës dhe peripecitë që na sollën armiqtë dhe kundërshtarët politikë. Ashtu siç i tha jo kongresi amerikan para një shekulli për ndarjen e Oklahomës, ashtu tha jo edhe për ndarjen e Kosovës.

Duke kërkuar rrënjët e historisë së popujve të botës, autori grish der në dhimbje plagët e kombit të tij.

Presidenti Bush vendos një kurorë tek Varri i Ushtarit të Panjohur, në Varrezat Kombëtare të Arlingtonit.

Ndalemi tek Shtëpia e Bardhë. Gjatë luftës me Anglinë, në vitin 1812, u dogj, por u rindërtua duke ruajtur po të njëjtën arkitekturë: Uashingtoni është qytet që mban rekordin për monumente dhe muzeume. Ishin me interes vizitat tek Monumenti Uashington, Monumenti Xheferson, Monumenti Linkoln, Monumenti i Luftës së Dytë Botërore, Monumenti i Luftës së Koresë, Monumenti i Luftës në Vietnam,etj.

Poeti bëhet nostalgjik, i rikthehet shekujve:

I ulur në shkallët e Kapitol Hill, duke përcjellur koncertin, seç u riktheva në histori. Nga ky tempull i demokracisë ku fillimisht u “përshpërit” për një popull të vogël në Evropë, të rrethuar me armiq, tani në fillimin e shekullit të ri Njeriu numër 1 i Shteteve të Bashkuara, presidenti Xhorxh Bush, çonë në Tiranë një mesazh se Shqipëria dhe populli shqiptar është një realitet i ri politik në Ballkan dhe më gjerë.

Pë t’u ndalur në:

Ditën e të rënëve (Memorial Day) …drejt Arlington të Virxhinisë aty ku gjinden Varrezat…në anën tjetër të lumit Potomak përballë Uashingtonit. Atje flenë eshtrat e mëse 300 mijë amerikanëve të vrarë që nga Lufta Civile Amerikane rreth 150 vjet më parë.

Nuk ka sesi të mos i këndojë poeti mallit dhe brengës për vendlindjen e tij:“Zgjuar”: Në Luginën e Preshevës, …/ Njerëzit e mi të mirë …/…/ Lundrojnë ndër ëndrra të bardha. /Buzëqeshjet iu treten…/

Autori e përshkruan Las Vegas-in si qyteti i pagjumë…. Aty i thonë se ka edhe shqiptarë.

…bindesh se po iu ofrohesh “oazës së parajsës”. Palmat dhe bashkë me to mrekullitë në shkretëtirë…

Poeti fluturon për ca kohë me ëndrrat e bukurisë së qytetit… aq shumë drita. Drita. Drita. Vetëm drita. Darka romantike në katin 106, për çiftet që vallëzojnë në “qiellin e lumturisë”, duke zgjedhur simotrën e bukurisë së parajsës.

Por, ja edhe një befasi e këndshme. Alban – Albania. Teuta – Albania, Enis – Albania… a ka shqiptarë në Las Vegas? … vetëm në këtë Casino- mbi 70 shqiptarë:

Më tej rrjedh madhështore nëpër faqet e ditarit poetik, Ujëvara e Niagarës, aty ku bashkohet Qielli me Tokën. Pas Ujëvarës Viktoria në Afrikë është e dyta në botë. Ujëvara na foli shqip: “Mirë se vini në Niagara”. …me fuqinë e dallgëve që të gllabëronin në prehër, si në ëndërr…ishte simfonia… një magjepsje. Dhe kjo mrekulli luhet me mijëra vjet,

A është njeriu i lirë pranë natyrës? A është liria brenda njeriut apo jashtë tij? Kush e sjell lirinë të rënët apo të gjallët? Poeti aludon e vetvetishëm na vijmë ndërmend filozofët:

Njeriu-thotë Sartri, është i lirë, njeriu është liria! Në një frazë klasike ai thotë se njeriu është dënuar për të qenë i lirë… dhe se Liria është e tmerrshme! (Po, kështu kishte folur Kirkegardi për marramendjen e lirisë!)

Këtu kemi parasysh qenien në vetvete (l’en-soi) dhe qenien për vetveten (le pour -soi), pra njeriu krijon vlerat dhe nëpërmjet tyre vetveten si edhe imazhin e natyrës njerëzore. Brenda këtyre ligjeve universale alla-sartiane, autori ka zgjedhur procesin e krijimit të vetvetes, jo vetëm për veten, por për të gjithë njerëzit.^[1]

Zgjerohet panorama poetike me Merilendin dhe qytetin Baltimore që na kujton poetin e madh amerikan Edgar Allan Poe i cili botoi këtu librin e tij të famshëm “The Raver”.

Masaçustes, … “djepi i Lirisë”- kujton autori. Më tej sjell një panoramë të letërsisë amerikane të pasur me shkrimtarët që jetuan dhe krijuan në këtë vend: Edgar Allan Poe, si një nga poetët dhe shkrimtarët më origjinalë; poeten Emily Dickinson, e njohur me fatin e botimit të poezive të saj; Ralph Waldo Emerson poet dhe eseist; Henry Wadsworth Longfellow poet, edukator dhe përkthyes. Profesori i njohur, më 1873, ka shkruar një poemë të titulluar “Scanderbeg”, të shqipëruar nga Noli:

“Nga kështjella shpejt ka rënë/

Flamuri me gjysëm hënë,

/Edhe populli shikon…

Një vëmendje e rëndësishme në vepër i është kushtuar Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro – Amerikanë në Boston për të nderuar Nolin dhe Konicën.

Në vitin 2001 u formua Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikane. Si njerëz të letrave shqipe zgjodhëm pikërisht 22 marsin për të vizituar Bostonin, sepse lidhej me figurën e Fan Nolit. Katedralja e Shën Gjergjit është një vatër e emigrantëve shqiptarë. Që në hyrje të katit të parë, është i vendosur busti i Nolit, i derdhur në bronz…. Noli vazhdon të frymëzojë brezat. Tingëllon e gjallë edhe sot në Amerikë thënia e tij profetike “Rron or rron, e nuk vdes shqiptari!” Bashkërisht, anëtarët e shoqatës dhe bostonasit e vjetër e të rinj, shkuam tek varri i Fan Nolit dhe bëmë homazh nderimi duke vendosur lule. Varret e dy kolosëve, Fan Noli dhe Faik Konica, janë shumë afër njëri- tjetrit. Por, siç dihet, në vitin 1995, eshtrat e Faik Konicës u kthyen në atdhe e prehen në parkun e liqenit në Tiranë. Megjithatë, duke vizituar varrin e Nolit të madh, përkulesh edhe para varrit, ku pushuan për një gjysëm shekulli eshtrat e Konicës…

Vargjet në vijim i janë kushtuar Konicës dhe Nolit:

Kthimi i eshtrave të Faik Konicës në Atdhe:

Ti, nuk mbaje pasaportë, / As biletë udhëtimi. /Mbështjellë me flamurin kuq e zi… / I tretur për Shqipërinë…

– U vonova!

– U vonova, pëshpërite duke shpejtuar… Udhë e mbarë, Kostandin!

“Me Nolin në Boston” (Në Katedralen e Shën Gjergjit në Boston)

Me sytë e mi e pashë Nolin. /… shkallëve të Katedrales së Shën Gjergjit/ …/…/…/Duke u lutur për mëkatet tona:/ Kam festë sot, -tha. /Vijnë nga larg, shkrimtarët…

Panorama thyhet me magjinë e Orlandos dhe Disni Uorld (The Walt Disney World Resort), në Florida:

… si ajo kështjella Sindorella në Disney World, për t’u futur në botën magjike, në botën përrallore, në botën ku sundon lumturia. Një qytet utopik që “përshpejton për të nesërmen”…

Dhe: Hasta la vista Cancun – një ektazë turistike. Perla e Meksikos, zhytje në ujërat e Karaibeve. Është vërtet një moment, që të ndalet fryma, nga koloriteti i peshqve, koloriteti i botës detare-shprehet autori. Miliona peshq të afrohen dhe notojnë në drejtime të ndryshme.

Asgjë nuk mund t’i nxjerrë më shumë në dritë detyrimet pa fund që ka njerëzimi ndaj zbulimit të hyjnores, pasi konstatojmë se asnjë mjet tjetër nuk mund ta verifikojë këtë të vërtetë të madhe e të rëndësishme.^[2]

Në këtë rrugëtim pa fund hasim Tulum, qytet i lashtë Mayan me mure të trasha…para viteve 300 para erës sonë, piramida dhe tempuj, një formë të shkruari përmes… hieroglifeve… matematikë… astrologji dhe: XCARET, ishull i dikurshëm i civilizimit Maya, i ndodhur në xhungël… ku humb nëpër shpellat mijëvjeçare; zhytesh në fund të oqeanit për t’u mahnitur me bukurinë e peshqve, i hap sytë nën det dhe sodit një “parajsë” të çastit.

Hasta la vista Cancun! –përsërit poeti.

Vijon udhëtimi për në Kanada dhe kthehesh në historinë evropiane. Niagra Fallas, Ontario, (CN Tower) ikonë e Torontos dhe simbol i Kanadasë.

Njuporti (Newport) me pallatet përrallore, nga ku futesh si në ëndërr në historinë e tyre të kahershme.

Vetiu të kujtohen nimfat e detit, Bijat e Nereut, Nerejdat në ujdhesat oqeanike: Le të ndalemi në njërën prej tyre. Shtëpia e mermertë, u ndërtua gjatë viteve 1888-1892, me më shumë se pesëdhjetë dhoma, e cila shërbeu vetëm si shtëpi vere dhe për koncerte.

Festat Dionisiake dhe Vreshtat popullore, Fort Adams, më tej, Koncert i Valëve, në Atlantic City, Dallgëzohen mendimet, imazhet…A lëviz natyra në mënyrë të verbër? Qiell-Tokë-Qiell…

…

Krijuesit e Diasporës në Vendlindje

August 9, 2016 by dgreca

*Bujanoc: Amerika dhe Lugina e Preshevës të lidhura përmes kulturës shqiptare/

* Në sallën e madhe të shtëpisë së kulturës së Bujanoc është promovuar monografia për Shoqatën e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë me autor Adnan Mehmeti nga fshati Letovicë i komunës së Bujanocit./

Bujanoc, 5 Gusht 2016- Dashamirë të librit, familjarë, miq të autorit, përfaqësues te jetës kulturore, arsimore dhe politike morën pjesë në këtë manifestim.

Bilall Maliqi, kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve “Feniks” në Preshevë në kuadër të së cilës është bërë ky organizim theksoi se aktivitetet e këtilla pasurojnë më shumë jetën kulturore dhe se është një sukses i madh i autorit në këtë drejtim.

Sevdail Hyseni, publicit e poet foli për librin e autorit dhe vlerësoi lartë veprimtarinë e Adnan Mehmetit në fushën e letrave shqipe.

“Autori i kësaj monografie ka shkruajtur poezi për Skënderbeun, për heroin Komandant Lleshin, Letovicën e veprimtarë tjerë të kësaj ane. Kritika letrare e ka vlerësuar lartë krijimtarin e Adnan Mehmetit”, theksoi mes tjerash Hyseni.

Ai shtoi se duhet të krenohemi se nga ky vend njerëzit që kanë shkruar të punojnë në perëndim kanë mbrojtur gjuhën, kulturën, traditën dhe identitetin kombëtarë.

Kryetari i komunës së Bujanocit, Shaip Kamberi përshëndeti këtë promovim duke i uruar autorit suksese të mëtutjeshme.

“Edhe pse gjenden larg nga vatrat e tyre nuk e harrojnë vendin e tyre. I urojë sukses jo vetëm në krijimtarinë e tij por që krahas kësaj ta ngrit edhe Luginën e Preshevës e dhe Bujanocin ”, tha Kamberi para të pranishmëve në të këtë manifestim.

Jonuz Musliu, kryetar i Këshillit Kombëtar Shqiptarë theksoi se ky promovimi i librit flet se shqiptarët e Bujanocit, Preshevës dhe Medvegjës kemi një ambasadorë në Amerikë i cili kontribuon në kulturën shqiptare.

Përfaqësues të zyrës për të rinj të Bujanoc kontribuuan në zhvillimin e këtij aktiviteti duke lexuar për vlerësimet e shkrimtarëve të mëdhenj për veprën e autorit, Adnan Mehmetit dhe krijimtarinë tij letrare e publicitiske.

Autori i librit Monografi për Shoqatën e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, Adnan Mehmeti falënderoi të gjithë për pjesëmarrje dhe se është shprehur që sa herë që vjen këtu është i mbushur plotë me emocione.

“Shoqata jonë ka një aktivitet të madh, ne promovojmë letrat shqipe në kontinentin e Amerikës dhe kemi një përgjegjësi të madhe dhe ne mundohemi që të vazhdojmë traditën e letrave shqipe”, tha mes tjerash Mehmeti.

“Shoqata jonë është një bërthamë që sjellë bashkim të gjithë krijuesve nga të gjitha viset dhe në Amerikë ka një pjesë të madh të shqiptarëve të Luginës dhe bëjnë punën më të mirë të që mundë të bëjnë për këtë vend”, deklaroi Adnan Mehmeti.

Për veprimtarinë e Adnan Mehmetit folën edhe shumë njerëz tjerë te jetës publike nga vendi dhe diaspora, Llukman Halili, Xhemaledin Salihu, Agim Hasani e të tjerë të cilët uruan që autori mos të ndalet ne fushëveprimin e tij dhe të jap kontribute edhe më të mëdha për kombin shqiptarë dhe vendin e tij në përgjithësi./Kortezi: Titulli.com/