Nga Azgan HAKLAJ/

Ky vit përkon me 100 vjetorët e Konferencës së fshehtë të Ambasadorëve në Londër, vrasjes së Ded Gjo Lulit, vrasjes së kapidanit të shqiptarizmës, Çerciz Topulli dhe intelektualit të shquar Muço Qulli .

Sapo lamë pas 120 vjetorin e lindjes së Ahmet Zogut, burrit që themeloi shtetin modern shqiptar, i cili ishte vetëm 17 vjeç delegat në Kuvendin e Shpalljes së Pavarësisë në Vlorë.

Kane kaluar vetem pak dite nga 107 vjetori i Kongresit te Manastirit.

Edhe pak muaj na ndajnë nga 100 vjetori i vrasjes së Isa Boletinit. Në këto momente që vendosa të shkruaj këta rreshta për këto ngjarje të mëdha të memories kombëtare më erdhi në mendje betimi i ministrit të Jashtëm të Perandorisë Austro-Hungareze, kontit Berthold : “Nuk do ta heq revolen nga brezi pa e shpallur Shqipërinë të pavarur.”Ai kishte në konsideratë jo vetëm kontributin e shquar që kombi ynë i dha qytetërimit dhe lirisë së Evropës. por edhe realitetin e ri gjeopolitik që do të krijohej në Ballkan dhe Evropë nga shembja e shpejtë e Perandorisë Otomane.

Në krye të betejave të mëdha që janë zhvilluar që nga kundërshimi i Reformave të Tanzimatit në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni u vunë strateg e patriotë të shquar si : Binak Alia, Sokol Rama, Rrapo Hekali, Zenel Gjoleka, Hodo Aliu,Tafil Buzi,Dervish Cara.

Këto lëvizje dhe Rilindja Shqiptare ishin preludi i Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, ku për herë të parë ata do të startonin me një platormë të qartë politike.

Sylejman Vokshi, Ali Ibra, Ali Pashë Gucia, Omer Prizreni, Abdyl Frashëri, Mic Sokoli, Bajram Curri, Haxhi Zeka, Mehmet Pashë Dëralla janë plejada e parë e ndritur e plisave dhe xhamadanëve të epokës së Lidhjes së Prizrenit, e cila do të pasohej nga një brez burrash mendjendritur si: Hasan Prishtina, Ismail Qemali, Luigj Gurakuqi, Murat Toptani, Aqif Pashë Elbasani,Naxhip Draga të cilët duke qënë në krah dhe frymëzues të strategëve të mëdhenj si : Isa Boletini, Idriz Seferi, Ded Gjo Luli, Elez Isufi dhe Islam Spahia kurorëzuan me sukses kryengritjet e mëdha të viteve 1910-1911-1912 dhe ëndrrën për pavarësi.

Në nëntor 1912 Mali i Zi dhe Serbia pasi thyen ushtrinë turke hynë në Kosovë dhe, si dikur hordhitë e Xhengis Khanit, shkatërruan gjithçka me zjarr dhe hekur.Për të kuptuar sado pak përmasat e kësaj tragjedie vlen të theksohet se mbretëria serbe angazhoi në Kosovë 4 armata, pra rreth 230.000 mijë ushtarë të armatosur deri në dhëmbë.

Kundër ripushtimit të ri të Kosovës e ngritën popullin në këmbë viganët e qëndresës Bajram Curri, Isa Boletini, Hasan Prishtina, Shota e Azem Galica, Ahmet Delia, Sali Rama i Gjorgjevikut, Bedri Pejani, Hoxhë Kadri Prishtina dhe Zefi i vogël. Pushtuesit serbë burgosën trurin e kryengritjes kombëtare Hasan Prishtinën për të sabotuar Aktin e Shpalljes së Pavarësisë.Nga zjarri i betejës me hordhitë malazese kryetrimi shqiptar i shekullit XX ,Isa Boletini u nis me shpejtësi drejt Vlorës me 300 kalorës trima të tij.

Pas marshimit nga Nishi drejt Krujës të Gjergj Kastriotit në nëntor 1443 ardhja në Vlorë e Isa Boletinit dhe gardës së tij është një ngjarje e shënuar me germa të arta në historinë e kombit. Ai u bë mbrojtësi e garanti i qeverisë së parë kombëtare pas 500 vjetësh të udhëhequr nga korifeu i kësaj Pavarësie plaku i urtë Ismail Qemali. Konferenca e Ambasadorëve në Londër në vitin 1913 nën presionin e Perandorisë Ruse dhe të fqinjëve shovenistë ballkanas lanë gjysmën e trojeve etnike jashtë kufijve të shtetit të ri shqipëtar.

Patriotët e popullit shqiptar nuk u pajtuan kurrë me këtë padrejtësi. Populli ynë ka një proverb profetik “Uji fle, hasmi s’fle”. Traktati i fshehtë i Londrës i vitit 1915 kishte vendosur në parim copëtimin e Shqipërisë në dobi të serbo-grekëve dhe italianëve. Kjo do të kishte kosto jashtëzakonisht të lartë e në kufijtë e të pamundurës. Për të realizuar këtë platformë organizuan eleminimin fizik të prijësave të shquar të luftrave për liri: Ded Gjo Lulit, Isa Boletinit, Çerciz Topullit, Muço Qullit. Kalvari i vrasjeve do të vazhdojë vite më vonë Themistokli Gërmenji, Azem Galicën, Bajram Currin, Elez Isufin, Hasan Prishtinën, Luigj Gurakuqin.

Kjo strategji ogurzezë nuk u realizua.Prijësit e lirisë u eliminuan vërtet, por shkuan drejt lavdisë së përjetshme për t’u vendosur në panteonin e kombit. Flakadani i lirisë që ata ndezën nuk u shua dhe udhëtoi si pishtar olimpik drejt Kongresit të Lushnjes, Luftës së Vlorës, Konferencës së Pezës, të Mukjes dhe asaj të Bujanit duke sanksionuar përjetësisht lirinë, pavarësinë e unitetin e atdheut në moton: “Një komb, një histori, një gjuhë, një flamur”.

Nga Marrëveshja e Paqes në Paris dhe marrëveshje e Jaltës, ku pavarësisht se Shqipëria i shpëtoi egzistencës, ajo doli e cunguar dhe ky cungim do të çertifikohej me ndarjen e kombit në pesë shtete.

Shqipëria edhe pse u çlirua nga fashizmi ra në kthetrat e komunizmit për një gjysmë shekulli. Ëndrra e Shqipërisë etnike e Shaban Polluzhës, Mehmet Gradicës dhe Bedri Pejanit që u eliminuan fizikisht dhe e shumë luftëtarëve të tjerë do të mbetej përgjysmë.

Jasharajt dhe Haradinajt janë të fundit të kësaj plejade të ndritur të plisit dhe xhamadanit.
Dy simbolet e shenjta tashmë krahas Atdheut, Flamurit Kombëtar e Gjuhës Shqipe.
Ngadhnimi i ekipit kombëtar të futbollit në stadiumin e Beogradit ku djemtë tanë si matador mbrojtën Flamurin e Skënderbeut përballë demave të tërbuar të kujton Betejën e Termopileve të 300 spartanëve të Leonidhës përballë ushtrive të panumërta perse të Kserksit.

Kualifikimi për në Kampionatin Europian, festimi mbarëpopullor dhe refreni “Me plis në Paris”çertifikon Epokën e Plisit.

Sot, në këtë prag të 28 Nëntorit kundër Kosovës janë hartuar dy marrëveshje: Demarkacioni me Malin e Zi dhe Zajednica me Serbinë, prandaj Unioni Aristik i Kombit Shqiptar fton të gjithë artistët dhe gjithë qytetarët që të bëhen pjesë e Festës Protestë në Prishtinë të organizuar nga opozita e udhëhequr nga simboli i qëndresës Ramush Haradinaj, i cili vuri në themel të Kosovës tre vëllezërit e tij Luanin, Shkëlzenin dhe Enverin. Ai shkoi në Hagë si dorzan i Pavarësisë të Kosovës. Me betejën e tij të gjatë triumfoi dhe legjitimoi Luftën e UÇK-së dhe të NATO-s për kauzën e drejtë të popullit të Kosovës.

Pikërisht sot është detyrim i çdo shqiptari kudo që jeton për t’u bërë pjesë e mbrojtjes të çdo pëllëmbe të tokës shqiptare.