• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

NENE TEREZA:Kush eshte Jezusi per mua?

September 4, 2017 by dgreca

Kush eshte Jezusi per mua?/

auto_71503597248

Nga Nene Tereza*/

Jezusi është Fjala e Mishëruar./

Jezusi është Buka e Jetës./

Jezusi është viktima e ofruar për mëkatet tona në Kryq./

Jezusi është sakrifica e ofruar në Meshën e Shenjtë/

Për mëkatet e botës dhe të miat.

Jezusi është Fjala – për ta folur.

Jezusi është e Vërteta – për t’u thënë.

Jezusi është rruga –  të ecësh.

Jezusi është Drita – të ndizet.

Jezusi është Jeta – për të jetuar.

Jezusi është Dashuria – ta duash.

Jezusi është gëzimi – për t’u shperndarë.

Jezusi është Sakrifica – që do të ofrohet.

Jezusi është Paqja – që do të jepet.

Jezusi është Buka e Jetës – për t’u ngrënë.

Jezusi është i urituri – për t’u ushqyer.

Jezusi është i eturi – per t’i dhëne uje .

Jezusi është i zhveshuri –   ta veshësh.

Jezusi është i pastrehuari – për t’u marrë brenda.

Jezusi është i sëmuri – për t’u shëruar.

Jezusi është i vetmuari – per t’u dashur.

Jezusi është i padëshiruari – për t’u deshiruar.

Jezusi është Lebrozi – për të larë plagët e tij.

Jezusi është Lypësi – t’i jepet atij një buzëqeshje.

Jezusi është pijaneci –  per t’u dëgjuar.

Jezusi është i ngadalësuari – për ta mbrojtur atë.

Jezusi është i Vogli – ta përqafosh atë.

Jezusi është i verbëri – ta udhëheqësh atë.

Jezusi është memeci – të flasësh për të.

Jezusi është i Gjymtuari – të ecësh me të.

Jezusi është i varur nga droga – për t’u shoqëruar me të.

Jezusi është prostituta – për ta hequr nga rreziku dhe për t’u bërë miq te sinqerte.

Jezusi është i burgosuri – për t’u vizituar.

Jezusi është i plaku – për t’u shërbyer.

 

Për mua –

Jezusi është Zoti im.

Jezusi është bashkëshorti im.

Jezusi është jeta ime.

Jezusi është dashuria ime e vetme.

Jezusi është gjithçka  e imja ne te gjitha.

Jezusi është gjithçka  e imja.

 

Jezusin e dua me gjithë zemrën time,

me gjithë qenien time.

Unë i kam dhënë atij  gjithcka,

madje edhe mëkatet e mia,

dhe ai më ka përkushtuar ndaj vetes me butësi dhe

dhe dashuri. Tani dhe për jetën unë jam bashkëshortja e bashkëshortit tim të kryqëzuar. Amen! Lutja e marrë nga “Jezusi është gjithçka ime në të gjitha: duke u lutur me” shenjtin e Kalkutës….Përktheu nga anglishtja: Merita B. McCormak

Filed Under: Politike Tagged With: Jezusi per mua?, kush eshte, Merita B McCormack, Nene Tereza

Kush është Milovan Drecun-i?

December 26, 2015 by dgreca

Nga Bardhyl Mahmuti/
Nga serbët e parë që reaguan kundër vendimit të Gjykatës Kushtetuese për Marrëveshjen e Asociacionit të Komunave serbe, reagimi i Milovan Drecun-it zuri vend të rëndësishëm në mediet e Kosovës. Fatkeqësisht të gjitha publikimet që iu bënë reagimit të Milovan Drecun-it u shoqëruan me sqarime vetëm për funksionin e tij si Kryetar i Këshillit të Kuvendit të Serbisë për Kosovë.
Funksioni që ushtron aktualisht Milovan Drecun-i është domethënës për të kuptuar vazhdimësinë strukturore të regjimit të Millosheviqit. Këtë temë e kam trajtuar më gjerësisht në librin tim «Mashtrimi i Madh». Në këtë reagim të shkurtër po sjell vetëm disa fakte që do t’u ndihmonin atyre që nuk e dinë se kush është ky person për të kuptuar se Milovan Drecun-i nuk mund të dilte me qëndrim tjetër. Për më tepër, faktet që do t’i sjell janë tejet bindëse për të potencuar se gjithmonë kur përmendet ky person Portalet dhe mediet në gjuhën shqipe duhet ta shoqërojnë lajmin më RIKUJTIMIN se vendi i këtij krimineli është në burg!
Po rikujtoj se gjatë agresionit ushtarak serb mbi Kosovën Milovan Drecun-i ishte gazetari për çështje ushtarake i Radio Televizionit të Serbisë. Në këtë cilësi a volli pareshtur vrer dhe nxiti në maksimum urrejtjen kundër shqiptarëve. Në veçanti u shqua për “intervistën ekskluzive” me Bekim Mazrekun, të riun që e kishin torturuar tmerrësisht derisa e kishin detyruar të pranonte se gjoja kishte marrë pjesë në ekzekutimin e civilëve serbë në Kleçkë. Akuza për gjoja djegien e kufomave të civilëve serbë në «Krematorin e Kleçës» është akuzë e shpërndarë në përmasa shumë të mëdha te gazetarët e huaj që vinin në Media Centarin e krijuar nga regjimi i Millosheviqit, pikërisht nga Milovan Drecun.
Krahas shpërndarjes së gënjeshtrës për «Krematorin e Kleçës» një rol të rëndësishëm luajti në shpërndarjen e gënjeshtrës se gjoja në fshatin Reçak nuk ishin vrarë civilë shqiptarë por “ushtarë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të cilëve, me udhëzime të instruktorëve amerikan dhe britanik, ua kishin hequr uniformat, i kishin veshur me tesha civilësh dhe i kishin gjymtuar për të krijuar përshtypjen se kishte ndodhur një masakër”.
Për të gjitha nxitjet dhe gënjeshtrat që kishte bërë kundër shqiptarëve gjeneralkoloneli famëkeq serb Nebojsha Pavkoviqi e dekoroi me dekoratën më të lartë që ndonjëherë kishte marrë ndonjë gazetar.
Pas përfundimit të luftës në Kosovë dhe tërheqjes së forcave serbe Bekim dhe Luan Mazreku, pasi ishin dënuar në procesin e montuar gjyqësor nga 20 vjet burg, u liruan nga Gjykata Supreme e Serbisë si të pafajshëm.
Pas përfundimit të luftës në Kosovë u ndriçua në tërësi akti gjenocidar i kryer në fshatin Reçak.
Për përgjegjësitë në krimet e kryera në Kosovë, gjeneralkoloneli famëkeq serb Nebojsha Pavkoviqi u dënua nga Gjykata ndërkombëtare e Hagës me 22 vjet burg. Ndërsa, njëri nga të dekoruarit e tij, Milovan Drecun-i, i cili kishte marrë pjesë në nxitjen e akteve të dhunës, në montimin e proceseve kundër vëllezërve Mazreku dhe në fshehjen e gjurmëve të gjenocidit, nuk u dënua.
Po rikujtoj se më 1 korrik 2009, në Gjykatën për Krime Lufte në Serbi, Shoqata e Gazetarëve të Pavarur të Serbisë dorëzoi padinë kundër gazetarëve të «Radio Televizionit të Beogradit», të «Radio Televizionit të Novi Sadit» si dhe kundër gazetarëve të gazetave «Politika», «Večernje Novosti» dhe të gjithë atyre që gjatë shpërbërjes së Federatës Jugosllave u vunë në shërbim të propagandës luftënxitëse.
Me këtë padi penale, Shoqata e Gazetarëve të Pavarur të Serbisë akuzoi gazetarët, që i shërbyen kësaj propagande, se duke manipuluar me mediet, ndikuan në përhapjen e urrejtjes ndërnacionale dhe ndërfetare, në nxitjen e diskriminimit dhe të armiqësive, me çka kanë krijuar parakushtet psikologjike për dhunën dhe për krimet më brutale.

Për këtë arsye, ky asociacion kërkoi nga Gjykata për Krime Lufte në Serbi që në përputhje me nenin 145 të Kodit Penal të Republikës Federative të Jugosllavisë të dënoheshin këta gazetarë për vepër penale të organizimit dhe të nxitjes së kryerjes së gjenocidit dhe të krimeve të luftës.
Në mesin e gazetarëve, që u paditën për manipulime mediatike në funksion të nxitjes së krimeve në Kosovë, Shoqata e Gazetarëve të Pavarur të Serbisë akuzoi edhe Milovan Dracun-in, gazetarin e çështjeve ushtarake e politike të Radio Televizionit të Serbisë
Akuza e Shoqatës së Gazetarëve të Pavarur të Serbisë për manipulime mediatike në funksion të nxitjes së krimeve, për përhapjen e urrejtjes ndërnacionale dhe ndërfetare, si dhe për nxitjen e diskriminimit dhe të armiqësive nuk pati asnjë pasojë negative për Milovan Drecun-in. Përkundrazi, ai pati vetëm privilegje!
Pas veprimtarisë së gjatë aktive në kuadër të partisë së Milošević-it, në qershor të vitit 2011 u anëtarësua, në Partinë Përparimtare Serbe të kryesuar nga Kryeministri aktual i Serbisë, Alеksandar Vuçiqi. Po i sjell për lexuesin që nuk është i informuar se bëhet fjalë për partinë politike të themeluar nga presidenti aktual i Serbisë, Tomislav Nikoliqi, që ka qenë nënkryetarë i Partisë Radikale Serbe të Vojislav Sheshelit.
Në vend që të përgjigjet për pjesëmarrje në krimet e kryera në Kosovë, ai në cilësinë e kryetarit të Komisionit Parlamentar të Serbisë për Kosovë vazhdon logjikën e përhapjes së urrejtjes dhe nxitjes së armiqësive kundër shqiptarë. Shoqata e Gazetarëve të Pavarur të Serbisë insiston që ky kriminel të merr dënimin e merituar. Fatkeqësisht mediet tona i japin hapësirë qëndrimeve të këtij krimineli i cili i cilëson Kushtetutën e Kosovës dhe Qeverinë e saj si “të ashtuquajtura” dhe kërkon ndryshimin e Kushtetutës për t’ia mundësuar Serbisë kthimin në Kosovë!

Filed Under: Analiza Tagged With: Bardhyl Mahmuti, kush eshte, Milovan Drecun-i?

CËSHTJA DOSHI- KUSH ËSHTË I TRETI?

March 22, 2015 by dgreca

Në interes të hetimit janë realizuar përgjime ambientale ndërmjet Tom Doshit dhe Durim Bamit, nga ku rezultoi se Durim Bami i qëndron faktit se ngjarja është e sajuar nga ai dhe Toma, madje përmend dhe nje person te trete pa emër cituar, këtë gjë e dimë unë, ti dhe ai…..
Personi i tretë të cilit i referohet Durim Bami, por emrin e të cilit nuk e tregon, besohet nga Prokuroria, të jetë organizatori kryesor i gjithë skenarit të pretenduar për vrasjen e deputetëve Tom Doshi dhe Mhill Fufi.
Por burime nga organi i akuzës, bëjnë të ditur se Durim Bami ua ka treguar prokurorëve emrin e personit enigmatik, e bashkë me të, ka hedhur dritë mbi motivin e gjithë skenarit të vrasjeve politike.
Të njëjtat burime, sqarojnë se kjo nuk është zbuluar as në relacionin dërguar kuvendit, pasi është e nevojshme të kryhen hetime shtesë mbi dy deputetet Doshi e Frroku, për të cilët është kërkuar leja e Parlamentit për arrestimin e tyre.
Për akuzën, ekzistojnë dyshime të forta se ideatori kryesor i skenarit nuk është as Doshi e as Frroku, por dikush tjetër. Dhe këtë version, e ka mbështetur me dëshminë e tij Durim Bami.
Bashkëpunimin mes Doshit dhe Frrokut, që së bashku kanë detyruar Bamin të flasë për një skenar të paqenë, e saktëson edhe Prokuroria në dokumentin dërguar deputeteve në Kuvend.
Ndërkohë, mësohet se edhe i vetmi person i arrestuar deri më tani nga Krimet e Renda per ngjarjen, Durim Bami, i ka kaluar për kompetence Prokurorisë se Tiranës, pasi tashme ai nuk është me i dyshuar per akuzën e vrasjes se mbetur ne tentative te funksionareve publike, por per kallëzim te rreme.
I kontaktuar nga Vizion Plus, avokati mbrojtjes i Bamit, Ilir Murati tha se pas kalimit te dosjes ne Prokurorinë e Tiranës, kësaj te fundit i duhet qe brenda 10 ditësh te beje rivlerësimin e masës per Bamin, ndërsa vete mbrojtja do te kërkojë lirimin e tij.(Kortezi- VIZION PLUS)

Filed Under: Kronike Tagged With: Çështja Doshi, I TRETI?, kush eshte

KUSH ËSHTË MË (ANTI) ENVERISTI?

February 25, 2014 by dgreca

 Nga Frank Shkreli/

”Unë do të isha shumë i interesuar, që duke u bazuar në fakte, të zgjidhë disa situata bazë ekzistenciale të jetës së njeriut — për tu përballur jo vetëm me frikën që kemi për të ardhmen, dhe frikën që ndiejmë ndaj lirisë si një fenomen i ri, por tani duhet të vendosim se si të merremi  edhe me frikën që kemi nga e kaluara.”  (Vaclav Havel 1991)

Problemet e tranzicionit në Shqipëri nga diktatura komuniste në demokraci vazhdojnë.   Jo vetëm në çdo përvjetor të rrëximit të monumentit të Enver Hoxhës, siç ndodhi edhe javën e kaluar, por pothuaj në çdo debat publik — përfshirë edhe seancat e parlamentit shqiptar — gjatë këtyre dy dekadave të tranzicionit politik, ka mbizotëruar një atmosferë që të bindë se edhe i vdekur, Enver Hoxha edhe sot e luan rolin e tij shkatërrues në jetën e shqiptarëve.  Hija e turbulltë e Enver Hoxhës  fatkeqsisht vazhdon të pengojë ato që duhet të ishin rrezet e një transformimi dhe të  një dekomunistizimi të vërtetë të vendit dhe të shoqërisë, ashtu siç ka ndodhur dekada më parë në  shumicën e vendeve të tjera ish-komuniste.  Kjo hije e zezë e ka zënë dritën e zhvillimit të një demokracie të vërtetë, të përparimit të një shoqërie që dëshiron integrimet europiane dhe euro-atlantike — aty ku shqiptarët gjithmonë e kanë pasur vendin.  Por fatkeqsisht, duket sikurë kjo klasë politike është e pa-aftë të heqë dorë, njëherë e mirë, nga trashëgimia e një sistemi që ka lënë rrënjë të thella në psikikën e shoqërisë dhe të politikës shqiptare.  Nga ky debat, është shumë e vështirë të dallohet se kush është “enveristi” dhe kush është “anti-enveristi”.

Ëndërrat  shekullore të 23 viteve më parë për krijimin, e një shoqërie shqiptare të lirë dhe me vlera demokratike, janë këthyer gjatë dy dekadave të fundit në një zhgënjim dhe jo siç pritej, në një demokraci funksionale, për të cilën ka qenë dhe është aspirata e të gjithë shqiptarëve kudo.  Në vend të një shkëputjeje përgjithmonë nga ai sistem, edhe kohët e fundit vihet re një nostalgji për ish-diktatorin dhe regjimin e tij që fatkeqsisht vazhdon të frymëzojë dhe të drejtojë jetën politike të vendit. Ishte ky një sistem që dallohej nga mos tolerance dhe I cili bazohej në zhdukjen e kundërshtarit politik me çdo mjet.   23 vjetë pas rënjes së atij regjimi, lufta për vlerat e vërteta të demokracisë është zëvëndësuar me një luftë të re politike të klasave, për të siguruar interesat personale dhe partiake, kryesisht të një natyre materiale.

 

Pothuaj në asnjë vend tjetër ish-komunist nuk ndodhë që 20- e sa vjetë pas rënjës së komunizmit, debatet politike në parlament dhe në media të mbizotërohen nga akuzat dhe kundër-akuzat se kush ishte më shumë ose më pak mbështetës i atij regjimi dhe idhullit të tij, sikurë vendi nuk ka probleme të tjera serioze.  Në përgjithësi, ky debat pothuaj ka marrë fund anë e mbanë Europës ish-komuniste, pasi në shumicën e këtyre vendeve, gjatë kësaj periudhe, ishin zgjedhur disidentë dhe kundërshtarë të regjimit komunist për president dhe detyra të larta qeveritare dhe shtetërore. Andaj debate të tilla, sidomos në parlamentin e kombit, nuk i bëjnë nder shqiptarëve dhe duken më tepër si një përbuzje dhe nënçmim i parlamentarizmit demokratik dhe rregullave të tij, se sa një forum i përfaqsuesve të popullit, ku duhen debatuar zgjidhjet e problemeve të vjetëra e të reja të vendit, përfshirë edhe dekomunistizimin e politikës.
Andaj duhet më shumë se kujtimi i një përvjetori që të zhduket hija dhe trashëgimia e Enver Hoxhës dhe regjimit të tij të errët.  Por, nëqoftse me të vërtetë urrehet aq shumë figura e Enver e Hoxhës, siç u përpoqën të tregonin anti-enverizmin e vet në debatet e parlamentit shqiptar javën që shkoi pozita dhe opozita,  atëherë ky mund të jetë momenti historik që të dy palët, me përpjekje të përbashkëta, të tregojnë seriozitetin  dhe gatishmërinë e tyre për tu marrë me këtë çështje dhe  të ulen në një tryezë e të miratojnë ligje për de-komunistizimin e vendit, bazuar në ligjet dhe në përvojën e vendeve të tjera ish-komuniste, si dhe në një numër rezolutash të Këshillit të Europës dhe të Parlamentit europian.  Ky duhej të ishte debati i vërtetë që duhet të bëhet aty në tempullin e demokracisë, në parlament duke ulur poshtë gishtin akuzues, për lidhjet me ish regjimin e Enverit, ndaj njëri tjetrit dhe të drejtonin akuzat dhe të dënonjnë hijen e atij regjimi që ende mbizotëron politikën dhe jetën shoqërore.  Ekziston nevoja për një marrveshje  mbi standardet morale dhe cilësi jetese ekonomike dhe shoqërore europiane, nëqoftse klasa politike shqiptare, me të vërtetë, dëshiron t’i bashkohet Europës.  Është shënjë e mirë që shoqëria shqiptare ka elementë që megjithëse të zhgënjyer nga periudha e tranzicionit, ata nuk pushojnë t’i bëjnë thirrje klasës politike, që të dalë nga ky qorrsokak e të shkëputet nga kjo e kaluar.  Ndër këta zëra u dalluan thirrjet e përfaqsuesve të Lëvizjes Studentore të vitit 1991. “E duam Shqipërinë si gjithë Europa! nuk janë realizuar nga bartësit e pushtetit politik në të dy krahët politikë”, tha për median Ilir Dizdari, Kryetar i Lëvizjes Studentore.  Ndërsa Blendi Gonxhe, një tjetër ish-student i asaj Lëvizjeje deklaroi javën e kaluar duke i bërë thirrje   shoqërisë shqiptare se, “Duhet t’i themi të gjithë ndal kësaj lufte klasore që vazhdon për 23 vite, ku njëra palë del dhe konteston palën tjetër dhe pas një paqeje 4-mujore jemi përsëri në prag të një lufte dhe përsëri në prag të një mohimi total të gjithçkaje dhe pastaj gjithë shoqëria gjendet përballë këtyre dy krahëve që sa herë përplasen, krijojnë këtë lloj stanjacioni ku ndodhemi gjithmonë”.   Edhe deputetja e Partisë Demokratike, Mesila Doda, gjithashtu pjesëmarrëse në Lëvizjen Studentore të vitit 1991, e konsideron gjëndjen në të cilën ndodhet vendi, si pasojë e mbizotërimit të filozofisë komuniste në jetën politike të Shqipërisë dhe i kërkon, “Të gjithë spektrit politik shqiptar që të distancohen nga krimi politik i 45 viteve të shkuara dhe nga mentaliteti i kohës”, që sipas saj ”është nj mentalitet që po na mban të mbërthyer të gjithë krahët e politikës shqiptare.”

Veç këtyre, javën e kaluar u dëgjuan edhe zëra të tjerë, përfshirë edhe grupet dhe zëdhënsit e të përndjekurve të regjimit komunist, të cilët bënë thirrje për dekomunitizimin e shoqërisë shqiptare për hapjen e dosjeve tani të famëshme.  Por ndërkaq, disa të tjerë bënë thirrje për rivlersimin pozitiv të veprës dhe jetës së Enver Hoxhës, madje shkojnë aq larg sa e fusin ish-diktatorin në të njëjtin thes me Nënë Terezën dhe Gjergj Kastriotin Skënderbe, si njërin ndër figurat kombëtare që po fyhen këto kohët e fundit.  Është kjo një përpjekje e këtyre revizionistëve të historisë – në mungesë të një shprehjeje më të përshtatshme — që të konfuzojnë brezin e ri duke fshehur faktet dhe traumat e tiranisë komuniste.   Një konfuzion i vërtetë moral!  Është e vështirë të merret me mend se cilat, sipas këtyre njerëzve, janë vlerat morale dhe njerëzore që Enver Hoxha ndanë me Nënë Terezen dhe me Gjergj Kastriotin -Skendërbe!
Nëqoftse kjo klasë politike dhe jo vetëm klasa politike, nuk ballafaqohet me të kaluarën komuniste, atëherë sipas shkrimtarit gjerman Jurgen Fuchs i cili ka folur nga përvoja gjermane, hija e asaj historie do të ndjekë përgjithmonë ata vet dhe vendin e tyre, me pasoja të dëmshme dhe afatgjatë për politikën shqiptare.   Ka qenë dhe është detyra e qeverive të këtyre 20- viteve të fundit që të përpilonin një strategji — ashtu siç ka ndodhur në vende të tjera — për t’u ballafaquar me atë histori, në mënyrë të drejtë dhe të balancuar, dhe për të vendosur përgjegjësitë — pa hakmarrje — për krimet dhe abuzimet sistemike dhe sistematike kundër të drejtave të njeriut.  Ky është një obligim moral për çdo qeveri!   Vendosja e drejtësisë, madje edhe në nivelin  simbolik, do të ndihmonte në procesin e pajtimit kombëtar,  në ndërtimin dhe në zhvillimin e një shoqërie morale, të një shteti përgjegjës dhe llogari -dhënës dhe njëkohësisht do të shërbente si mjet frenues për abuzime të tilla në të ardhmen.

Përballimi me të kaluarën, përveç zbulimit të fakteve dhe të së vërtetës, nevojitë edhe kujtesa të përherëshme siç janë monumentet, muzeumet  dhe të përcaktohen me ligj ditë përkujtimi për viktimat  e tiranisë komuniste dhe të abuzimeve të të drejtave të njeriut, ashtu siç ka bërë e gjithë Europa.

Viktimat e komunizmit janë vrarë e kanë vdekur, ndërsa shumë prej tyre as varrezat nuk u dihen dhe si të tillë nuk kërkojnë dëmshpërblime as nuk kërcënojnë pozitat politike të asnjë njeriu. Andaj, enveristët e dikurshëm dhe anti-enveristët e sotëm, si hap të parë, nëqoftse janë serioz për  dekomunistizimin e vendit të propozojnë:  Një minutë heshtje, njëherë në vit në Kuvendin shqiptar për viktimat e komunizmit si dhe të caktojnë me ligj një ditë kushtuar viktimave të atij regjimi. Një propozim i tillë, do të ishte — të pakën simbolikisht — një hap përpara në këtë drejtim.   Një gjë e tillë, nuk nevojitë as fonde as debate maratone, por vetëm kurajo morale për të bërë atë që është e drejtë.  Kjo është rruga që është ndjekur nga shumica e vendeve ish-komuniste të Europës Lindore.   Mos kini frikë nga e kaluara!

 

Filed Under: Analiza Tagged With: (anti) Enverist, Frank shkreli, kush eshte

Pas Detroitit, kush është në radhë?

July 22, 2013 by dgreca

Shkruan: Wall Street Journal/

Menaxheri emergjent i Detroitit, Kevyn Orr, i ka tmerruar sindikatat dhe investuesit, duke synuar hedhjen e borxheve të qytetit te banorët e pasur nëpërmjet falimentimit. Por ajo që kreditorët me gjasë i shqetëson edhe më tepër, është se plani mund të paraqes precedent për komunat e tjera që do të dështojnë, shkruan në fillim të artikullit e përditshmja Wall Street Journal, duke e trajtuar çështjen e kërkesës për falimentim të Detroitit.
Për disa vite, Detroiti i ka shkatërruar shërbimet dhe i ka thithur taksapaguesit shterpë, për t’i financuar obligimet pensionale dhe për t’i paguar borxhet.
Afro 70% e vend-parkimeve janë mbyllur prej vitit 2008, dhe në 40% të rrugëve nuk funksionojnë dritat.
Qyteti e ka zvogëluar forcën e tij policore për 40%, për një dekadë.
Koha e përgjigjes së policisë është pesë herë më e gjatë se mesatarja kombëtare, dhe e ka njërën prej shkallëve më të larta të krimit të dhunshëm në vend, shkruan Wall Street Journal.
Njëherësh, banorët e Detroitit paguajnë taksa më të larta për pasuri dhe të ardhura në shtet. Vitin e kaluar, taksat për biznes janë dyfishuar.
Afro 40% e të ardhurave shkojnë për përfitimet pensionale dhe borxhet, pjesa më e madhe e të cilave janë krijuar gjatë 10 viteve të fundit, për t’i financuar kontributet pensionale.
Gazeta Wall Street Journal përkujton se ka të atillë që kanë mundur të presin ndonjë ndihmë shtetërore dhe thekson se kjo nuk do të ndodhë dhe kjo është e drejtë.
Guvernatori Rick Snyder, e ka nominuar zotin Kevyn Orr, për ta ripërtërirë qytetin në agoni, dhe ai ka refuzuar ta marrë ndonjë copë tjetër nga taksapaguesit e Detroitit.
Në vend të kësaj, ai ka planifikuar për ta shfrytëzuar falimentimin, për t’i ulur përfitimet pensionale, për ta goditur tregun e kapitalit të borxhit dhe për të riinvestuar 1.25 miliardë dollarë në shërbime publike.
Sindikatat, që e kanë përhapur pohimin se pensionet janë të paprekshme, heshtas duket se kanë zbuluar se ata mund ta kenë pasur gabim. Njëherësh, investitorët duken të habitur se atje nuk ekziston diçka e tillë si kthim pa rrezik, gjë të cilën ata kanë mundur ta mësojnë nga Greqia dhe Argjentina, shkruan Wall Street Journal.
Tash shtrohet pyetja se nëse Detroiti nuk është aq i madh për të dështuar, a ekziston ndonjë qytet i tillë?
Në vazhdim gazeta shkruan se derisa disa komuna janë në situatë të pashpresë ekonomike ose të falimentuara si Detroiti, shumë mund të huazojnë rëndë, t’i rrisin tatimet dhe ta dobësojnë pagesën e pensioneve dhe të obligimeve ndaj borxheve.
Disa, sikur Detroiti, së shpejti mund të vendosin se ngarkimi i atyre që kanë fletobligacione dhe i pensionistëve, është opsion më i mirë se sa mbajtja e goditjes ndaj taksapaguesve. Në këtë kuadër, gazeta i përmend qytetet Oklland, Filadelfia dhe Çikago, që poashtu ballafaqohen me probleme.
Në Oklland, që sipas gazetës, e ka shkallën më të lartë të krimit në Kaliforni, aktualisht janë pushuar nga puna më se 100 policë, me qëllim që të mbështeten përfitimet pensionale dhe fletobligacionet pensionale.
Vrasjet dhe vjedhjet janë shtuar për afro 25%, vitin e kaluar.
Për t’i ikur shkurtimeve më të thella, qyteti ka marrë hua shtesë prej 210 milionë dollarëve për financimin e pensioneve.
Filadelfia dhe Çikago kanë qenë më pak skrupuloze në financimin e pensioneve dhe tash duhet të bëjnë pagesa të fryra për ta parandaluar shkatërrimin e fondeve të tyre pensionale.
Njëri nga përfitimet e mundshme të falimentimit është se u lejon borxhlinjve zhveshjen nga detyrime, që në anën tjetër e ngadalësojnë rritjen dhe investimet.
Ky përfitim duhet të krahasohet me çmimin e ngrirjes së tregut të fletobligacioneve, që mund të jetë gjë e mirë, nëse parandalon më tepër huazime për t’i financuar çmimet, që nuk mund të mbahen në një nivel të pandryshueshëm, shkruan, pos tjerash, e përditshmja Wall Street Journal.

 

Filed Under: Kronike Tagged With: kush eshte, në radhë?, Pas Detroitit

  • 1
  • 2
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • “ROLI I MËRGATËS SHQIPTARE NË BOTË DHE NË MËNYRË TË VEÇANTË I MËRGATËS TONË KOMBËTARE NË SH.B.A”
  • SHQIPËRIA, LUFTA DHE KRIZA E ÇMIMEVE, SI DO NDRYSHOJNË EKUILIBRAT
  • NË BE ME STANDARDE TË PLOTËSUARA DHE JO ME RETORIKË SARKASTIKE
  • KALATË PELLAZGE TË GANJOLLËS, PECËS E XIBRIT 

  • Përfaqësuesi Special i Bashkimit Evropian, Miroslav Lajčák takime në Kosovë
  • BETEJA E FUSHË-KOSOVËS 1389 DHE TRASHIGIMIA E SAJ…! 
  • President Biden and World Leaders Affirm Unity at the G7 Summit in Europe
  • KOSOVA PARA 33 VITEVE, DAULLE LUFTE TË SERBISË NË DITËN E VIDOVDANIT
  • Pikniku vjetor i AADLC dhe shkollës shqipe “Children of the Eagle”
  • Mundësi të barabarta? – Endërra në sirtar!
  • 20 vite më parë, Familja Mbretërore kthehej përfundimisht në Atdhe
  • “UNË JAM ANEMONE” NJË LIBËR NË KËRKIM TË DREJTËSISË DHE DËNIMIT TË KRIMEVE SERBE NË KOSOVË
  • DRITAN ABAZOVIQ, DRITE NE ERRESIREN POLITIKE TE BALLKANIT
  • Përvoja 15 vjeçare e Shkollës Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit New York
  • Lunxhëria visi me heshtje dhe kambana me gjuhë

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari Albin Kurti alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fadil Lushi Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Hazir Mehmeti Ilir Levonja Interviste Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT