Me Kongresin e Lushnjes nis historia e Shqiperise moderne

January 21, 2017 by dgreca

Kongresi Kombëtar i Lushnjes dhe zgjedhjet e para Parlamentare pluraliste/

-21 Janar 1920 nisi punimet ne qytetin e Lushnjes Kongresi Historik Kombetar i Lushnjes/ -Kongresi Kombëtar i Lushnjës solli rimëkëmbjen dhe rifitimin e Pavarësisë së Shtetit Shqiptar, nisi një kthesë historike – Këshilli i Ministrave hartoi më 5 dhjetor 1920, projektligjin e zgjedhjeve për Këshillin Kombëtar – Zgjedhjet e para pluraliste, u organizuan në muajin janar 1921 nga Kryeministri Iliaz Vrioni – Kandidatët që u pëfshinë në këto lista, në pjesën dërmuese, ishin anëtarë të organizatës patriotike “Krahu Kombëtar” e cila përfaqësohej nga intelektualë të shkolluar në perëndim -Përse u tërhoq grupi i Koço Kotës nga kanditimi /

Shkruan: Harallamb Kota, studiues i historisë/

Situatat Politiko –Shoqërore dhe Kongresi i Lushnjës Vitet 20-të, me vendimet që mori Kongresi Kombëtar i Lushnjës lidhur me Rimëkëmbjen dhe Rifitimin e Pavarësisë së Shtetit Shqiptar, nisi një kthesë historike, një epokë e re, ku procesi historik kishte përmbajtje e synime të reja. Pas pranimit të Shqipërisë në Lidhjen e Kombeve dhe vendimeve të Konferencës së Ambasadorëve më 9 nëndor 1921, u forcuan pozitat ndërkombëtare të shtetit shqiptar. Sadopak u lehtësua barra e madhe që u diktonte shqiptarëve nevoja e mbrojtjes së vëndit dhe shtetit. Kjo situatë e re, krijoi kushte të favorshme që gjithë forcat politike të shtetit shqiptar të saporimëkëmbur, tu kushtoheshin zgjidhjes së problemeve të brendshme. Në skenën politike shqiptare, dominoi lëvizja për demokraci liberale, që mori tiparet, madje të shprehura fuqishëm në shtypin e atyre viteve si “Lëvizja për OKSIDENTALIZIM”. Gazeta “Fjal e Lirë”, që botohej në Vlorë, duke shprehur dhe zbërthyer në mënyrë origjinale konceptin e qarqeve liberalo-reformatore për Oksidentalizimin e Shqipërisë, bënte këtë zbërthim: Operacione (shkurtime) në nëpunësa, Koncensione për zhvillimin ekonomik, Shkurtime në çdo degë të administratës, Veçim i të ligut dhe të pamoralit, Demokraci me fakte e jo me fjalë, Energji në Legalitet të Drejtësisë, Nacionalizëm me tru e jo me ngjyrë, Taksa të lehta sipas fuqisë, Asamble Kushtetuese në rast të favorshëm, Liri për shtyp por me frana llastiku, Irredentizëm për moralin kombëtar, Sinqeritet në shpenzime e në urdhra, Miqësi me shtetet që u shkon fjala, Afrim i elementit të duhur të opozitës në bashkëpunim. Situatë problematike parazgjedhore Në situatat politiko-shoqërore të krijuara pas Kongresit të Lushnjës, Shqipëria po i drejtohej zgjedhjeve të para për legjislativin. Këshilli i Ministrave hartoi më 5 dhjetor 1920, projektligjin e zgjedhjeve për Këshillin Kombëtar, që u dekretua nga Këshilli i Naltë më 14 dhjetor 1920. Sipas ligjit zgjedhjet do të bëheshin me votim të tërthortë, dyshkallësh. Kandidat për deputet mund të ishte çdo shtetas, i cili dinte shqipen me shkrim e me gojë dhe nuk “ishte shërbëtor i kurkujt”. Të varfërit përjashtoheshin nga konkurimi, ndërsa gratë dhe ushtarakët nuk kishin të drejtë vote. Emëri i kandidatit duhej të shkruhej me dorë nga votusi. Duke qenë se 80% e popullsisë ishte analfabete, ligji e lejonte që emërin e kandidatit ta shkruante edhe një person i tretë. Kjo mënyrë votimi do krijonte mundësi për të shkelur vullnetin e lirë të pjesës më të madhe të zgjedhësve. Nën trysninë e forcave të jashtme e të brendshme, qeveria dhe Këshilli Lartë pranuan të drejtën e komuniteteve fetare që të dilnin në zgjedhje me listë të veçantë deputetësh. “Ligji për zgjedhjet, -shënohet në f.178 të volumit Historia e Popullit Shqiptar, botim i Akademisë së Shkencave viti 2007, u kritikua nga rrethet atdhetare e përparimtare, sidomos nenet që në procesin e zgjedhjeve i ndanin shtetasit sipas përkatësisë fetare, ç’ka nuk i shërbente bashkimit kombëtar të shqiptarëve. Por këto kundërshtime nuk arritën të ndryshojnë rrjedhën e ngjarjeve. Zgjedhjet e para pluraliste Zgjedhjet e para pluraliste, u organizuan në muajin janar 1921 nga Kryeministri Iliaz Vrioni, sipas listave të miratuara nga prefekturat e Shqipërisë. Kandidatët që u pëfshinë në këto lista, në pjesën dërmuese, ishin anëtarë të organizatës patriotike “Krahu Kombëtar” e cila përfaqësohej nga intelektualë të shkolluar në perëndim, apo të dalë nga shkolla revolucionare e turqve të rinj, (oficerë e civilë), për të organizuar dhe drejtuar “Lëvizjen Kombëtare” dhe për mbrojtjen e stabilizimin e Shtetit Shqiptar; pjesa tjetër ishin figura atdhetare të arësimuar në europë e amerikë, si dhe patriotë shqiptar të diasporës që kishin përqafuar mentalitetet perëndimore. Në zgjedhjet e para pluraliste, kjo organizatë politike atdhetare, kishte si synim zgjedhjen për deputetë të personave: “Me parime politike të Kongresit të Lushnjës”, i cili sipas Dr.Prof. Hysen Kordhës shënuar në referimin Studime Historike, solli kthesën historike për fatet e popullit tonë dhe nisën përpjekjet për ndërtimin e forcimin e shtetit të saporiformuar shqiptar, për demokratizimin e jetës socialo-politike, për zgjidhjen e problemit agrar dhe sidomos për afrimin e Shqipërisë me Evropën, ose siç thuhej atëhere për oksidentalizimin e Shqipërisë. Veç të kandituarve nga “Krahu Kombëtar”, në zgjedhjet e para pluraliste, morën pjesë edhe kandidatë të propozuar nga klasa e pronarëve të mëdhenj të tokave, nga nacionalistët dhe nga elementi kosovar që vinte nga “Komiteti Mbrojtja e Kosovës”. Megjithatë, zgjedhjet e para pluraliste në Shqipëri, krijuan edhe situata problematike, sidomos në zonat e Shqipërisë së Mesme, ku ende qarkullonin mjaft elementë turkoman, të cilët nxisnin fshatarësinë e atyre anëve që të mos pranonin të votonin dhe të zgjidhnin deputet për në parlamentin e Shqipërisë. Elementë të ndryshëm me tituj dhe ofiqe perandorake, kërkonin ende që Shqipëria të ishte “Principatë Turke”. Ata frynin urrejtje karshi administratës shqiptare, flamurit shqiptar, gjuhës shqipe dhe elementit të krishterë shqiptar. Krahas elementit turkoman…. Krahas elementit turkoman, në Shqipërinë Juglindore vepronte energjikisht elementi grekoman. Më 3 shkurt 1921, sipas Kastriot Dervishit shkruar në librin e tij “Historia e Shtetit Shqiptar 1912-2005” botim i v.2006, nëprefekti i Gjirokastrës Kolë Tromara, i telegrafonte MPB, se shtypi grek shkruante se: “ishin bërë përpjekje deri në Konferencën e Paqes për të mos zhvilluar zgjedhje në jug të Shqipërisë dhe se ky lajm kishte bërë përshtypje të thellë në Shqipëri”. Përfaqësuesi i prefektit, Hasan Dosti, telegrafonte po ato ditë se klubet “vorioepirote” kishin protestuar për shkak të mbajtjes së këtyre zgjedhjeve. Lufta politike, citohet në librin “Historia e Popullit Shqiptar” faqe 179, botim i Akademisë së Shkencave, gjatë fushatës zgjedhore qe tepër e ashpër. Madje në dy prefektura, në atë të Korçës e të Shkodrës, u spekulua edhe me ndarjen fetare të popullsisë. Kështu disa kandidatë për deputetë të “grupit popullor” të Korçës të kryesuar nga Koço Kota me të kaluar të mirë atdhetare, por të pakënaqur me listën e kandidatëve të propozuar nga partia e tyre, u bënë thirje të krishterëve që të bojkotonin zgjedhjet. Nga ana tjetër vlonte propaganda e organizimit të zgjedhjeve sipas përkatësisë krahinore e fetare, e cila binte ndesh me vlerat e mendimtarëve të Rilindjes Kombëtare Shqiptare. Sipas teorisë së këtyre propogandistëve, shprehet Sejfi Vllamasi; “Ç’do geg që bashkëpunon me toskët nuk është geg. Geg i vërtetë është ai që është kundër toskëve”. Më tej Sejfiu deklaron:Mustafa Kruja ka mendimin dhe çfaqur me bindje se; “gegët duhet të sundojnë toskët”. Për këtë qëllim, qysh në kohën e shpalljes së idipedencës kombëtare, Mustafa Kruja, Luigj Gurakuqi, Lef Nosi dhe Ahmet Dakli, krijuan “Kuadrumviratin”. Komisioneve zgjedhore i diktohen listat Qeveritare Bazuar në librin “Mbi Lëvizjen Kombëtare dhe Demokratike Shqiptare në vitet 1918-1924” botim i Institutit të Historisë e Gjuhësisë të USHT, në Korçë “lufta elektorale mori një karakter të ashpër”. Në Korçë, ndryshe nga krahinat e tjera, kishte një nivel më të lartë politik dhe pregatitjet për zgjedhjet u ndien më shumë se kudo. Lufta politike që u zhvillua në Korçë me rastin e zgjedhjeve parlamentare ishte më tepër një luftë midis personerve të të njënjtit grup politik, por që kishin qëndrim të ndryshëm për sa i përket asamblesë kushtetuese, si dhe për listën e personave që do të zgjidheshin. Grupi që kryesohej nga Koço Kota nguli këmbë që zgjedhjet të bëheshin për asamble kushtetuese, kurse grupi Cale-Frashëri ishin për zgjedhje parlamentare. Prefekti i Korçës dr.Koço Kotta dhe Kryetari i Bashkisë Sotir Kotta, ngritën Komisionin Zgjedhor dhe morën të gjitha masat e duhura që kandidatët për deputet, pjesëmarës në këto zgjedhje të paraqiteshin para popullit në zonat e ndryshme të prefekturës, në fshatra, katunde dhe qytete. Për të shmangur keqkuptimet midis kandidatëve për tu zgjedhur deputet, Koço Kota i kërkoi Ministrit të P.Brëndëshme z.Fuad Dibra, dorheqjen nga detyra e Prefektit të Korçës, me arësyetimin e kandidimit si deputet, kërkesë e cila u pranua. Në vendin e tij, prefekt i prefekturës së Korçës u caktua provizorisht Nikolla Zoi, që ishte përkrahës i Pandeli Cales. Lidhur me emërat që u përfshinë në listën e kandidatëve për deputet në Prefekturën e Korçës, referuar sa shënon Sejfi Vllamasi, ato u organizuan qysh në Tiranë nga Eshref Frashëri dhe Pandeli Cale. Qëllimi i tyre, shprehet Vllamasi, ishte për të formuar një grup deputetësh solidarë në mendime, mentalitete dhe interesa, për ta përfaqësuar Korçën në emër të “bejlerëve, turqve e kaurëve të lidhur me ta”. Prandaj, thotë Vllamasi; “Ata më zëvëndësuan mua me Xhafer Ypin”. Po kështu vepruan edhe me Koço Kotën, i cili përfshihej në listat për kanditat për deputet. Ai ishte anëtar i vjetër i “Krahut Kombëtar”, shok i pandarë i Sotir Pecit dhe i emi, por ishte kundra Eshrefit dhe Pandeli Cales me shokë. Kundërshtia e tij me ta, nuk ishte nga mospajtim idesh e mentalitetesh, por rridhte sepse Koço Kota figuronte në listën e kandidatëve që përbëhej prej 4 të krishterëve dhe 4 muslimanëve. Koço nguli këmbë që të hynte në listë vetë i tretë, bashkë me Kol Rrodhen dhe Llambi Bimblin, që të tre patriotë të vjetër. Atëherë Pandeli Cale edhe ay veteran patriot, mbetej automatikisht përjashta listës. Pasi përfunduan zgjedhjet e para, të zhvilluara nëpër fshatra, katunde dhe qytete, komisioni zgjedhor shpalli zgjedhjet e dyta. Sipas ligjit zgjedhor, zgjedhësit e dytë u thirrën në godinën e prefekturës dhe në prani të titullarëve përkatës të prefekturës, të këshillave administrative e të katunarive e të gjykatës vendore u ftuan të hedhin votën e tyre në kutinë e votimit me emërat e aq deputetëve sa kishte prefektura. Grupi i Koço Kotës tërhiqet nga kanditimi Në kulmin e kësaj situate, për të ruajtur qetësinë dhe unitetin kombëtar shqiptar të popullit Korçar, i cili sapo ishte mëvehtësuar nga francezët e grekët dhe sapo i ishte bashkuar shtetit shqiptar, Koço Kota me cilësitë patriotike që karakterizonin pinjollët e familjeve Kota, me moton “Shqipëria mbi Gjithçka”, e tërhoqi listën e grupit që përfaqësonte. Komisioni Zgjedhor, mori në shqyrtim vetëm Listën e paraqitur nga Pandeli Cale, e cila përbëhej nga: Tefik Mborja, Loni Kristo, Pandeli Cale, Pandeli Evangjeli, Sejfi Vllamasi, Sotir Peci, Banush Hamdi, Eshref Frashëri, Tefik Panariti e Kristo Kirka. Sipas kësaj liste, grupi i përfaqësuar nga Koço Kota, kaloi në minorancë. Për votusit korçarë kishin mbetur vetëm dy mundësira: -Ose të votonin kandidatët sipas listës qeveritare ( lista e paraqitur nga Pandeli Cale), – Ose nuk duhej të mernin pjesë në votim ( pasi Koço Kota e tërhoqi listën me kandidatët e grupit të tij). Në këto kushte, kur u panë haptazi edhe favorizimet e qeverisë për kandidatët e sajë të përfshirë në listën e Pandeli Cales, grupi i përfaqësuar nga dr.Koço Kota, më 10 shkurt 1921 dha orientimin që të krishterët shqiptar të mos mernin pjesë në zgjedhjet parlamentare. Sipas kësaj deklarate botuar në shtypin ditor “Gazet e Korçës” date 16 shkurt 1921, thuhet: “Si lajmërohemi, Shqiptarët e Krishterë të Qarkut t’onë, duke parë se Qeverimi i Shtetit Shqiptar, që kur se u njojt Shqipëria si shtet më vehte, nuk u largua kursesi nga mënyra e qeverimit të Turqisë, gjë që shkaktoj gjer më sot shum’herë rrëzike të jetës politike e kombëtare të Shtetit t’onë, dhe duke qënë të sigurtë se vazhdimi në këtë mënyrë qeverimi, ka për ti sjellë vdekjen Shtetit e Kombit t’onë, për të shpëtuar Atdheun e dashur nga rrëziqe të sigurta, vendosnë për mosmarje pjesë në votimet e pa-ligjshme, q’u krijuan prej Qeverisë, dhe ti shfaqim kësaj me anë të një permendoreje kërkimet e tyre të bazuara mbi themele të provuarë e të sigurtë për shpëtimin e vetëm shpëtimin t’Atdheut, përndryshe, duke u a lënë përgjegjësinë Qeverisë dhe elementit Muhamedan, Shqipëtarët e Krishterë do të heqin dorë fare dhe do mos marrin pjesë në organizimin e Shtetit. Si po lajmërohemi, përmendorja po i paraqitet Prefekturës në këto dy a tri ditë”.

Refoma në drejtësi hap historik për qytetarët e Shqipërisë

July 22, 2016 by dgreca

Në fillim të ditës të premten (22.07) pothuajse gjysmë ore pas mesnate, 140 deputetët e Parlamentit të Shqipërisë, miratuan paketën e ndryshimeve kushtetuese për reformën në drejtësi.Vota e konsensuale, që kurorëzoi një proces 18 mujor angazhimi të politikanëve, ekspertëve vendas dhe të huaj, të mbështetur fuqimisht nga BE dhe SHBA, kaloi pas një maratone negociatash që u shoqëruan me mosmarrëveshjesh dhe grindje politike mes palëve pozitë-opozitë. PD i kundërshtoi deri në minutën e fundit disa dispozita të draftit të reformës në drejtësi, gjë që e shtyu zvarriti procesin. Marrëveshja e arritur me maxhorancën qeverisëse në mbrëmjen e së mërkurës (20/07/2016) u anullua nga PD pak orë më vonë për shkak kërkesash të reja që morën dje 14 orë për të arritur përsëri marrëveshjen. Sjelljet politike të opozitës ngjallën zemërimin e Brukselit, Uashingtonit por dhe të qytetarëve të Shqipërisë, që zhvilluan manifestime para Parlamentit në mbështetje të miratimit të reformës. Më tepër se përgjegjshmëria ndaj vendit dhe qytetarëve duket se ka qenë presioni ndërkombëtar në arritjen e konsensusit, presion që arriti kulmin e vet me paralajmërimin për “pasoja specifike, negative, të rënda dhe afatgjata nga Shtetet e Bashkuara” ndaj politikanëve të opozitës nëse nuk arrihej një marrëveshje e re. Ndërkohë që Brukseli paralajmëroi me kohë që dështimi për dakortësi mes palëve “do të hiqte mundësinë e hapjes shpejt të negociatave të anëtarësimit me BE”. Por përtej perspektivës së hapjes së negociatave vota konsensuale u kërkua me këmbëngulje nga maxhoranca qeverisëse dhe faktori ndërkombëtar edhe si një parakusht që reforma në drejtësi të ketë legjitimitet dhe të gjejë zbatim.

Reforma në drejtësi mbështetet nga 91% e qytetarëve të Shqipërisë që në jetën e tyre të përdishme kanë vuajtur për më shumë se dy dekada mungesën e drejtësisë prej kapjes së saj në mënyrë kapilare nga gjyqtarë dhe prokurorë të korruptuar. Qytetarët kanë parë mosndëshkimin e politikanëve të korruptuar dhe janë dëshmitarë të rasteve kur gjyqet kundër tyre janë mbyllur për procedurë nga gjykatës të blerë. Interesin e qytetarëve ka kryefjalë edhe deklarata përshëndetëse e BE-së në orët e para të mëngjesit (22.07). BE e vlerëson miratimin e reformës si «një hap të paprecedent , që adreson një kërkesë të vjetër nga shumica dërrmuese e qytetarëve për një drejtësi të përgjegjshme, të pavarur dhe transparente. Reforma përbën gjithashtu një kontribut për luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar. Të gjitha këto janë përparësi kyçe për rrugën e Shqipërisë drejt integrimit në BE » theksohet në deklaratën e delegacionit të BE-së në Tiranë.

Edhe SHBA e cilësuan miratimin e reformës «një fitore të popullit shqiptar». Në deklaratën përshëndetëse, ambasadori i SHBA-së, në Tiranë Donald Lu vë në dukje që «SHBA është krenare që ka mbështetur hartimin dhe negocimin e kësaj pakete reforme të fortë».

Rama: fshesa e hekurt e Vetting-ut për gjykatësit dhe prokurorët e korruptuar

Edhe kryeministri Rama e vlerësoi paketën e miratuar si «arritjen më të shëndetshme, më të ndershme, më të drejtë të kësaj reforme. I siguroj të gjithë shqiptarët, se gjykatësit e prokurorët e korruptuar do t’i fshijë nga sistemi i drejtësisë fshesa e hekurt e Vetting-ut”, tha ai pas miratimit të reformës në Parlament.

Marrëveshja mes palëve parashikon që të gjithë anëtarët e Këshillit të Lartë Gjyqësor,(KLGJ) dhe të Këshillit të Lartë të Prokurorisë (KLP) t’i nënshtrohen Vetting-ut nga struktura e Operacionit Ndërkombëtar të Monitorimit (ONM). Ajo parashikon edhe hedhjen e shortit në rast se gjatë dy raundeve të para të votimit, Parlamenti nuk i zgjedh dot anëtarët e KLGJ dhe KLP.

Paketa kushtetuese e miratuar sjell një riorganizim thelbësor të sistemit të drejtësisë në Shqipëri dhe synon pavarësinë e gjyqtarëve dhe prokurorëve nga politika. Ajo do të plotësohet nga ligje dhe akte nënligjore, procedura dhe rregulla që do të shtrihen në gjithë sistemin e reformuar të drejtësisë.

DEMOKRACIA KOMUNISTE E SHQIPËRISË

January 17, 2015 by dgreca

“Nipi i Spiro Kolekës arreston nipin e Enver Hoxhës” ( A1 Report TV)/
Nga Kolec TRABOINI/
Çeshtja e revoltës së studentëve në dhjetor 1990 por edhe shkurt 1991 është e diskutueshme se sa ka arritur (ose jo) të fusë duart Sigurimi në mes tyre për ta çuar gjithë këtë lëvizje në kahjen që i interesonte Ramiz Alisë. Por gjithsesi, ne që e kemi përjetuar atë kohë e ato ditë e kemi ndjerë që ata që po ulërinin më shumë nëpër mitingje apo në rrugë ishin të gjithë sigurimsa ose të siguruar se nuk do të kishin pasojë, madje kishte edhe me pistoleta sigurimi nëpër xhepa. Nuk ishte aspak e vështirë të vihej re se pushteti po kalonte nga komunistët tek po komunistët. Mjafton të sjellësh emrat e personave që i kishin zgjedhur për pardesy të bardha, o komunistë ose bashkëpunëtorë të sigurimit. Siç merrnim ushqimet me listë, Ramiz Alia i zgjodhi politikanët e të ardhmes me listë.
Të gjithë pardesytë e bardha, të piketuar për udhëheqës duheshin mbrojtur nga sigurimi i shtetit në situata të turbullta nëse gjendja dilte jashtë kontrollit. Lexoni emrat e atyre që u gjenden dhe formuan Partinë Demokratike. Dhe dëgjoni pohimin fantastik të Preç Zogajt kur në një emision TV ku tha se në formimin e partisë të gjithë ishin të ftuar, pra formimi ishte i hapur, çfarë nuk ishte aspak e vërtetë, po nuk thotë se kush e hartoi listën dhe si na u gjendën ta zëmë i biri i kriminelit komunist Josif Pashko, anëtar i Komitetit Qendror të PPSH, pra i ati ka qenë kryetar gjykate në dënimet me vdekje të nacionalistëve shqiptarë kur e morën pushtetin komunistët, çfarë shënonte jo çlirimin por robëruan popullin. Ky do të përfaqësonte përmbysjen e madhe të komunizmit, ku bashkë me ish agjentët e sigurimit që u gjendën në atë mbledhje. Pra bijtë po përmbysnin baballarët?! Po kush kishte qenë armiku kryesor i komunizmit në dyzet vjet, kush kishte hequr mizoritë në burgje e internimet.Ku ishin bijtë e të pushkatuarve, pse nuk i bënë vend as dhe njërit. Preç Zogaj është një poet i mirë, por një politikan i keq, sepse kushtëzohet prej pengut të vet në diktaturë, është si puna e kalit që nëse e rreh një herë ai nuk bën më për kalë shale, por veç të mbrehet në karrocë, kështu që mbrehur në karrocë vazhdon edhe sot e kësaj dite. Mirë këta të PD-së që gjetën një ish sekretar partie e komunist prej 24 vjetësh dhe e vunë në krye, është afër mendsh që nuk mund të vinin një njeri që nuk kish qenë komunist e nuk kishte lidhje me udhëheqësit komunistë. Po kush i thirri këta, kush i bëri vend në atë formim të partisë “opozitare”? Padyshim krejt udhëheqës-ekipi i Partisë së re u hartua nga të dërguarit e Ramiz Alisë. Kishin përvojë komunistët në këtë drejtim dhe ka një përqasje aspak të çuditshme në mes të formimit të PD dhe të PKSH. Më 8 nëntor 1941 të gjitha letrat i luante jugosllavi Miladin Popoviç, i cili gjeti tek Enver Hoxha dishepullin e vet a më mirë të thuash gjeti shërbëtorin e vet siç e thotë edhe Liri Belishova në intervistën e vet tek gazeta “Panorama” 15 janar 2015.
Kështu ndodhi edhe në dhjetor 1990 kur Ramiz Ali kish afruar pranë studentëve njerëzit e vet për të parë mundësitë për të ndikuar në çdo lëvizje që ato do të bënin. Sigurimi shqiptar ka qënë shumë i zhvilluar, dinte edhe sa lugë kishe në shtëpi, siç thoshte populli dhe nuk na paska qënë në gjendje të kontrollonte zhvillimet në qytetin e studenteve. Problemi i saj ishin disa studentë të cilët për shkak të temperamentit të tyre ishte e vështirë t’i përpunoje, prandaj dhe për të krijuar një solucion zbutës u dërgua tropojani i mjeksisë. Le ta mbulojnë sa të duan, të gjithë që në atë kohë i kanë përjetuar ngjarjet kanë thënë, nga na doli ky doktori si udhëheqës politik, e kur u shfaqën Gramoz Pashko dhe Aleksander Meksi e të tjerë, nga na dolën edhe këta. Por këto dilema nuk i kishte as ministria e brendshme, as Komiteti Qendror i Partisë së Punës. Gjithçka shkonte sipas parashikimit anipse të dërguarit e Ramiz Alisë i dolën fjale e nisën të mendojnë për vete, por gjithnjë duke e ruajtur mesazhin që ishte dhënë, që udhëheqja e komunistët pavarësisht që për 40 vjet kishin shtypur me egërsi me dhunë, nuk do të pësonin asgjë dhe pushteti do t’u jepej bijve të tyre dhe jo reaksionit, nacionalistëve e ballistëve. Pra kemi dy formime që përqasin aq shumë, një formin nga Miladin Popoviçi 1941, tjetri prej Ramiz Alisë 1990, ndryshimi i vetëm është se ky i fundit u bë nga një shqiptar dhe jo nga një jugosllav.
Kulmi ka qënë kur na doli edhe ministri i diktaturës Gjinushi e bëri dhe ai parti bashkë me Lisjen Bashkurtin që ka qënë sekretar i parë i Komitetit Qëndror të Rinisë Komuniste dhe në atë kohë dërgova një shkrim rreth diplomacisë së shtetit komunist e riciklimit të komunizmit dhe ia dërgova Frrok Çupit në gazetën e sapo dalë RD, në fund të janarit 1991, por nuk ma botoi. Më kishte botuar më parë më 16 janar shkrimin “Vlera e simboleve kombëtare” ku kërkoja heqjen e yllit nga flamuri kombëtar, por këtë për riciklimin e komunistëve jo. Prandaj kam mendimin se gjithçka ka qenë e manipuluar veç rasteve kur kjo nuk ka qenë e mundur. Xhelil Gjoni ish anëtar i Byrosë Politike që ka dalë së fundi me një intervistë ka të drejtë kur thotë se ishte piketuar rruga nëpër të cilën do të ecte demokracia me pikatore, sepse ja ku jemi, vërtet iku Xhelili nga pushteti asokohe, por ja ku mbeti i biri. U bë ministër i brendshëm i biri. A mendohej kjo në dhjetor 1990 apo në shkurt 1991? E keni deputet edhe sot e kësaj dite. Po të kish ndodhur demokracia e vërtetë kjo vazhdimësi e pjellë komuniste nuk do të kishte më vend në parlament, as në ndonjë post qeveritar, nuk do të kishte as bashkëpunëtorë të sigurimit ministra e deputetë. Prandaj është jo pandehmë, por bindje e plotë se siç e planifikuan ashtu ndodhi. Por Xhelil Gjoni gënjen kur thotë se mitingu që organizoi ai kundër atyre që u futën në ambasada më 2 korrik 1990, ishte i lirë. Jo. Ka pas urdhër të rreptë nga Komiteti i Partisë së Tiranës që duhej të ishin të gjithë punonjësit në miting tek Pallati i Kulturës, dhe po mungove pushoheshe nga puna. Për këtë kishin vënë edhe njerëz të merrnin firmat nëpër institucione që do të shkoje patjetër në miting (Janë gjallë njerëzit që i vunë ata të Byrosë së Partisë të na i merrnin firmat në Kinostudio në korrik 1990). Pra ka qenë miting me detyrim dhe me firmë ndryshe nuk do të shkonte asnjë veç komunistëve. Por edhe gjendja reale që kemi ende dhe sot e kësaj dite tregon se demokracia e vërtetë me dekomunistizimin e shoqërisë shqiptare nuk është bërë kurrë ndaj edhe më tej Shqipëria do të jetë e kapur prej pinjollëve të tyre, edhe kur këta shtiren si demokratë të mëdhenj. Ja edhe mendësinë e medias që ka kurajën të shpalosë në publik edhe lajme të këtij lloji, “A1 Report TV” i Koço Kokëdhimës, i quajturi sejmeni i Pali Miskës së Byrosë Politike(thonë se ia ka shitur televizionin Karlo Bolinos, por politika vazhdon njësoj) pikërisht në këtë TV, thuhet se “Nipi i Spiro Kolekës arreston nipin e Enver Hoxhës”. Pra edhe prej televizionit që është afër Qeverisë e përkëdhelet prej saj, konsiderohet luftë brenda llojit. Konkluzioni që del është se që nga viti 1944 e sot pushtetin vazhdojnë ta kenë komunistët e pinjollët e tyre. E vetmja gjë që ka ndryshuar është liria për të folur dhe shkruar, por edhe kjo e kufizuar se nuk ka një Media plotësisht të lirë e jashtë politikës në Shqipëri. Nuk gjen dot një organ që kritikon të dy palët e politikës, partive të cilat nuk janë opozitare, por thjesht kundërshtare, sepse nuk i ndajnë idetë e platformat, por thjesht kolltuku për të cilin bëhet lufta. Gjithsesi demokracia komuniste e platformës së Ramiz Alisë me pikatore ka triumfuar, duam apo nuk duam ne, duan apo nuk duan ta pranojnë të huajt, dielli me shoshë nuk mbulohet.

PAPA PALI VI PËR SHQIPTARËT DHE KARRIGA BOSH E SHQIPËRISË NË OKB

October 20, 2014 by dgreca

Nga Frank Shkreli/
Të djelën, në mbyllje të Sinodit të Jashtzakonshëm mbi Familjen që u mbajtë në Vatikan, Papa Françesku celebroi meshën me këtë rast në Sheshin e Shën Pjetrit. Gjatë meshës, Papa Françesku beatifikoi paraardhësin e tij Papa Palin e VI, duke e shpallur atë të lumtur. Me këtë njoftim, Papa Françesku e cilësoi Palin e VI si një “Papë të madh”, si një të “krishtër guximtar” dhe një “apostull të palodhshëm”. Kardinali italian Giovanni Battista Re u citua të ketë thënë për Papa Palin VI, se ai ishte “një mendimtar i madh” dhe “shumë i ndjeshëm ndaj sfidave të botës moderne”. Ai tha gjithashtu se Pali i VI ishte i vetdijshëm se shumica e njerëzve në këtë botë nuk ishin katolikë, fakt ky që e bënte atë një “burrë të madh të dialogut”, jo vetëm me përfaqsues të besimeve të tjera, por edhe me ata që nuk i përkisnin asnjë besimi. Kardinali Battista Re u citua nga media të këtë thënë se Papa Pali VI, “ishte shembull i dialogut duke treguar respekt për të tjerët, si njëri që dëgjonte dhe respektonte pikëpamjet e tyre dhe si i tillë besonte se çdo njeri ka vlerë….”
Papa Pali i VI është njëri prej papëve që nuk njihet aq mirë nga shqiptarët, pasi jetoi dhe veproi gjatë luftës së ftohtë dhe kur feja ishte e ndalur me ligj në Shqpëri dhe ishte edhe koha e ndjekjeve dhe persekutimeve të klerit katolik në Shqipëri, në një kohë kur regjimi komunist i Enver Hoxhës e quante Vatikanin si “qëndrën e obskurantizmit botëror”. Megjithkëtë, besimi i Papa Palit VI në vlerat dhe në traditat dhe vetitë cilësuese të shqiptarëve, si dhe respekti i tij ndaj historisë së shqiptarëve dhe të vuajtjeve të tyre në përgjithësi, e sidomos respekti ndaj heroit kombëtar të shqiptarëve Gjergj Kastriotit – Skendërbe, u tregua me pritjen që ai u bëri shqiptarëve në vitin 1968, me rastin e 500-vjetorit të vdekjes së Fatosit kombëtar.
Shqiptarët kishin shkuar në Romë për të festuar 500-vjetorin e vdekjes së Gjergj Kastriotit nga të gjitha anët e botës së lirë, përveç nga Shqipëria komuniste. Kishin vajtur atje arbëreshët e Italisë, shqiptarë nga Kosova,mërgimtarë nga Europa dhe Australia, madje edhe nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Organizata Pan-shqiptare Vatra ishte e pranishme në krye të një delegacioni shqiptaro-amerikanësh, që i printe i ndjeri Anthony Athanas. Ishin këto festime e kujtime 3-4 ditëshe në Romë dhe në Vatikan më 1968, ku mërgimtarët e ri të arratisur nga murtaja e komunizmit e shekullit 20 u bashkuan me arbëreshët që ishin detyruar të largoheshin nga trojet e tyre nga otomanët pesë shekuj më pare. U bashkuan në Romë dhe në Vatikanpër një takim vëllazërimi, rreth heroit të tyre kombëtar, pa dallim feje as krahine — ashtu si ishte dikurë dhe si duhet të jetë edhe sot. Revista Shëjzat e botuesit Ernest Koliqi, në një përshkrim të gjatë të festimeve, shkruante se emëri i Shqipërisë dhe i Fatosit të saj Gjergj Kastrioti -Skënderbeu gjatë festimeve të 500-vjetorit, bëri jehonë anë e mbanë botës si asnjë herë më parë, falë edhe fjalimit të mbajti me atë rast para shqiptarëve Papa Pali i VI. Në fjalimin e transmetuar nga media ndërkombëtare e kohës, Papa Pali i VIiu drejtua shqiptarëve të pranishëm dhe “gjakut të shprishur” të përhapur anëe mbanë botës me këto fjalë:
“Bijë fort të dashur Shqiptarë,
Po ju sjellim një mirëseardhje të veçantë në këtë ditë që jeni mbledhur për të kujtuar 500-vjetorin e Gjergj Kastriotit – Skanderbeg, fatosit tuaj të emërit të krishterë, pranë kësaj Selie Apostolike, të cilën mund ta konsideroni si shtëpinë tuaj atnore.
Ne ju shohim me kënaqsi, pse e dijmë se shpirti me të cilin ju e kujtoni këtë ditë është ai i gjithmonshmi i fisit tuaj, i cili gjithëherë, mbi çdo interes ka vendosur vlerat e trashëguara të Besës, të Nderit e të Burrënisë (fjalë këto që Papa Pali i VI i tha në gjuhën shqipe).
Fatosi Skandërbeg ka qenë personifikimi i gjallë i këtyre cilësive: ai ua ka lënë si trashëgim, bashkë me miqësinë e miqëve të vjetër të Atdheut tuaj, ndër të cilët kjo Seli Apostolike gëzohet se bën pjesë, mbasi e numëron veten ndër ata që kurrë s’i dolën fjale. Këto virtyte Gjergj Kastrioti ua ka lënë në roje trashëgim të shënjtënë Atdhe dhe në mërgim.
Dhe nëqoftse se historia ju ka parë të shtypur e të shpërndarë, mirësia e Zotit ka premtuar që ju, me të gjitha të mirat e gjakut tuaj të shprishur, (edhe këto fjalë Papa Pali i VI i tha në shqip) me veprimtarinë e gjallë që e kini në shpirt dhe me njohuri të fituara, u bëtë urë miqësishë e bashkpunimesh, dhe në këtë mënyrë jeni bërë para-ardhësit e ekumenizmit modern.
Urimi ynë në këtë rast pra për ju, për të gjithë Shqiptarët, të jetë që vuajtja të shoqërohet gjithmonë nga shpirti i juaj kreshnik që kini trashëguar nga të Parët tuaj. Uroj që kjo trashëgimi të japë mundësi dhe meritim, që të jeni element kuptimi dhe paqeje ndërmjet fisesh e gjuhësh të ndryshme.
Këso dore do të rindërtohet testamenti i Skandërbegut dhe Atdheu i juaj do të shkëlqejë me meritime të reja, Atdheu i juaj, të cilin na e kemi aq fort për zemër dhe që e bekojmë me dashuri atnore.”
Shqiptarët e shpërndarë në të gjitha anët e botës së lirë kishin vajtur në Romë për të kujtuar heroin e tyre kombëtar, Gjergj Kastriotin Skënderbe — i cili në 500-vjetorin e vdekjes i mblodhi ata ashtu siç i pat bashkuar princat shqiptarë më 1444 kundër armikut të përbashkët. Kishin vajtur aty gjithashtu për tu takuar me Papën me këtë rast nga dhe per të dëgjuar fjalët përshëndetse dhe tepër miqësore ndaj kombit shiqptar dhe për të marrë bekimin e tij.
Megjithëse me 1968 dhe në raste të tjera, Papa Pali i VI ishte shprehur me një fjalor superlativ për Shqipërinë, për Shqiptarët dhe për heroin e tyre Gjergj Kastriotin – Skënderbe, regjimi komunist i Enver Hoxhës i shikonte ndryshe rrjedhat e historisë së Vatikanit me Shqiptarët.Tre vjetë më heret në tetor të vitit 1965, Papa Pali i VI ishte Papa i parë në histori që vizitoi Shtetet e Bashkuara dhe i pari udhëheqës i Kishës Katolike që ishte ftuar të mbante një fjalim para Organizatës së Kombeve të Bashkuara (OKB). Bota priste me ankth mesazhin e parë të një Pape para OKB-së, në të cilin ai bëri thirrje për paqë duke deklaruar, “Kurrë më luftë, kurrrë më….” Në atë fjalim, ai i bëri gjithashtu apel ndërgjegjes morale të njeriut duke thënë, se “Ka ardhur koha për një moment reflektimi shpirtëror, pothuaj për një moment lutjeje, për një moment për të menduar rishtas për origjinën tonë të përbashkët. Sot më shumë se kurrë, në një periudhë që dallohet nga përparimi njerzor, ekziston nevoja për të bërë një apel ndaj ndërgjegjës morale të njeriut.Sepse rreziku nuk vjen nga progresi, as nga shkenca, përkundrazi po të përdoren ato ashtu siç duhet, këto mund të zgjidhin shumë prej problemeve me të cilat përballet sot bota. Rreziku i vërtetë vjen nga vet njeriu….Me pak fjalë, qytetërimi modern duhet të ndërtohet mbi parime shpirtërore…..”,tha ai në fjalimin e tij në Asamblenë e Përgjithshme.

Si fjalimi i parë nga një Papë në OKB,sipas shtypit vendas të kohës, u prit me entuziazëm dhe duartrokitje të ngrohta nga të gjitha 117 delegacionet e atëhershme, vende anëtare të OKB, me përjashtim të diplomatëve të Shqipërisë komuniste. Por paraqitja e Papa palit të VI në foltoren e OKB-së kishte zemëruar pa masë regjimin komunist të Enver Hoxhës. Shtypi amerikan, përfshirë edhe televizionin, njoftoi se njëri prej vendeve anëtare të OKB-ës, përfaqsuesit pra të Shqipërisë komuniste të Enver Hoxhës, kishin dalur nga salla e Asamblesë së Përgjithshme, në protestë kundër pranisë së Papës Palit të VI në podiumin e OKB-së dhe kundër fjalimit të tij për paqë, para organizatës botërore. Kamerat e televizionit, sipas njoftimeve të shtypit të kohës, tregonin karrigat bosh të delegacionit të Shqipërisë enveriste. Bojkoti i Shqipërisë komuniste ndaj fjalimit të Papa Palit të VI, në bazë të lajmeve të kohës, shkaktoi një indinjatë të thellë jo vetëm në Kombet e Bashkuara por edhe në radhët e publikut amerikan. Por nuk mjaftoi bojkoti.Dalja jashtë në protesë kundër Papës nga salla e OKB-ës e delegacionit të Shqipërisë komuniste u pasua nga një fushatë me kritika të ashpëra kundër Papës dhe Vatikanit, të urdhëruara nga Enver Hoxha dhe të shpërndara nga mjetet e propgandës së tij me radio dhe me shtyp. Në një prononcim të ish-diktatorit shqiptar në lidhje me vizitën e Papa Palit VI në OKB, thuhet se, “Misioni i papës është një ndihmë që ai i jep agresionit amerikan dhe revizionizmit sovjetik.Papa e hoqi maskën e tij spirtiuale.Udhëtimi në UNO u vendos nga vetë Papa, në përgjigje të kërkesës qëtu vintenë ndihmë dhe të mbështesteimperilaizmin amerikan dhe revizionizmin sovjetik që janë duke humbur terren.” Ndër të tjera, Enver Hoxha deklaroi me atë rast se, “Këthimi i Vatikanit në akcionet dhe metodat mesjetare ka për të prurë një katastrofë të pashmangshme….”
Gazeta Shiptari i Lirë, organ i Komitetit Shqipëria e Lirë, shkruante për indinjatën e madhe të komunitetit shqiptaro-amerikan për ato që ai cilësonte si “sjellje të panjerzishme e delegacionit komunist të Tiranës në Organizatën e Kombeve të Bashkuara ndaj Papa Palit të VI duke qenë të vetmit që nuk ishin të pranishëm në Sallën e Madhe të Asaamblesë së UNO-s, kur Shënjtëria e Tij mbajti fjalimin e lartë me 4 Tetor 1965.” Gazeta Shqiptari i Lirë, si zëdhënse e njoftonte gjithashtu komunitetin shqiptaro-amerikan edhe për telegramet protestë që kishte dërguar Kryetari i Komitetit Shqipëria e Lirë, Dr. Rexhep Krasniqi, dërguar autoriteteve botërore duke kritikuar bojkotin e Papës nga delegacioni shqiptar, përfshirë edhe një telegram dërguar Ministrit të Jashtëm të Shtetit të Vatikanit, Kardinalit Ciccognani,në të cilin thoshte: “Komiteti Shqipëria e Lirë, zëdhënës i popullit shqiptar — i venë sot në heshtje — dhe anëtar i Kuvndit të Kombeve të Robëruara Europiane, i lutet Shkëlqesisë tuaj të bëheni ndërmjetës pranë Atit të Shënjtë, Palit VI duke i shfaqur atij indinjatën e thellë të Komitetit Shqipëria e Lirë, për sjelljen e urrejtshme të delegacaionit të qeverisë komuniste të Tiranës me rastin e mbajtjes së fjalimit të Papa Palit të VI në favor të paqës në Kombet e Bashkuara.” Dr. Rexhep Krasniqi vazhdon telegramin e tij drejtuar Ministrit të Vatikanit, duke e siguruar atë se, “Ajo sjellje e urrejtshme është plotësisht në kundërshtim me ndjenjat e respektit të thellë dhe dashurisë që populli shqiptar ushqen ndaj Kryetarit të Kishës Katolike”, përfundon, Dr. Rexhep Krasniqi njërin prej telegrameve që ai kishte dërguar personalitetve botërore, për t’i siguruar ata se përfaqsuesit e regjimit komunist të Tiranës, me bojkotin e tyre, nuk përfaqsonin ndjenjat e popullit shqiptar për Papën ose për Vatikanin, por theksonte ai, në vend që të shikojnë interesat e kombit shqiptar, ata janë promovoues të revolucionit Bolshevik ndërkombëtar dhe si të tillë, me largimin e tyre nga salla e OKB-së, nuk mund të përfaqsonin ndjenjat dhe respektin e popullit shqiptar ndaj Selisë Apostolike.
Dr. Rexhep Krasniqi kishte të drejtë! Historia e provoi se populli shqiptar, pa marrë parasyshë se ç’pretendonte regjimi i Enver Hoxhës, ruan ndjenja miqësore, dashurie dhe respekti për Papët gjatë historisë, dhe ansjelltas. Kombi shqiptar këtë respekt dhe dashuri e tregoi qartë sidomos gjatë vizitës muajin e kaluar në Tiranë të Papa Françeskut dhe gjatë vizitës së Papa Gjon Palit II pas shëmbjes së komunizmit me 1993. Pritjet madhështore nga shqiptarët dhe deklaratat e tyre gjatë vizitave në Shqipëri, por edhe fjalimi i Papa Palit të VI me rastin e 500-vjetorit të Skënderbeut ku ai i deklaroi botës, cilësitë dhe vetitë dalluese të kombit shqiptar, besa nderi e burrënia, fjalë këto që ai i tha në gjuhën shqipe, venë në dukje historinë e ndjenjave të respektit dhe dashurisë midis Vatikanit dhe kombit shqiptar ç’prej kohës së Skënderbeut. Fjalimet dhe deklaratat e këtyre papëve dhe të tjerëve gjatë historisë, mund të jenë bërë në periudha të ndryshme historike, por në thelb, përbëjnë vazhdimësinë e marrëdhënjeve miqësore dhe përmbajnë kujdesin, dashurinë dhe respektin e Vatikanit për kombin shqiptar dhe për mirëqenjen e tij, por reflektojnë gjithashtu edhe respektin që kombi shqiptar ka pasur dhe vazhdon të ketë për Papët e Romës.

LISTA NR 10- NJIHUNI ME KONTRIBUTIN E SHQIPTARËVE TË AMERIKËS PËR SHPËTIMIN E SHQIPËRISË

August 18, 2014 by dgreca

NE LISTEN E SOTSHME DO TE LEXONI: -KONTRIBUES VATRANE NGA : WATERBURY, CONN. NEW FLORENCE, PA. ELARMA, PA. HUDSON, MASS. QUINCY, MASS. RED WING, MINN. AKRON, OHIO, CLEVELAND, OHIO. SOUTHBRIGDE, MASS.
(Vijon nga Dielli online, 30 korrik, 31 korrik, 3, 5-6, 9 ,11, 13,15 gusht 2014)- Ja kontribuesit e dates 3 qershor 1917 (Fushata vijoi edhe ne vitin 1918).
Do te vijojme te publikojme edhe listat e tjera, jo me shume per shumat e dites se pare te fushates se sa per evidentimin e vatraneve te asaj kohe .
NEW FLORENCE, PA.
Ali A. Kuçi $ 25
Reis Ismail $ 20
Riza A. Dumcka $ 15
Hair R. Kuçi $ 10
Myftar V. Vishani $ 12
Sotir K. Kapinova $ 11
Ismail H. Zereci $ 10
Jaçe H. Zereci $ 11
Çaush K. Barçi $ 11
Ali R, Brakulla $ 15
Brahim Braja $ 12
Husein Muglica $ 10
Ali I. Grabova $ 16
Jan Gjika Vërtopi $ 12
Hysejn Q. Kuçi $ 15
Dake R. Strafica $ 12
Kasem A. Qafa $ 10
Nafis Hasho $ 10
Hamit Manga $ 10
Hysni R. Barçi $ 10
Veisel Xh. Verzhezha $ 21
Adem O. Kurjani $ 10
Sefe R. Vishani $ 10
Pertef D. Zereci $ 10
Shaban H. Kurjani $ 10
S(h)uma e ndihmave $ 318
Numëri i ndihmëtarëve 25
Ndihma midisore $ 12.72

Rekordin e kollonisë e mban Z..Ali A. Kuçi me $ 25.
_______
ELARMA, PA.
Murad Gaba $ 10
Servet Zano $ 5
Late Sinan $ 7.50
Mevlan Sinan $ 7.50
Bedri Osman $ 8
Safet Haxhi $ 5
Rasim Gozhita $ 6
Vëll. Haki Sulo Meni $ 20
Isak Selim $ 5
Kamber Sinan $ 10
Rapo Mato Lazarati $ 5
Tefik Baxhaja $ 5
Vejsel Baxhaja $ 5
Kajto Gjini $ 5
Sejdo H. Mashkullora $ 5
Zenel M. Mashkullora $ 5
Teza Gjorçeku $ 5
Rusho Sinan $ 5
Alush Jaço $ 5
Shefki Sinan $ 5
Emin Gaba $ 5
Arsllan Hysen $ 6
Ismet Musta $ 5
S(h)uma e ndihmave $ 150
Numëri i ndihmëtarëve
Ndihma midisore

Rekordin e kollonisë e ka Z. Murat Gaba me $ 10
_______
HUDSON, MASS.
Mandi Mano $ 30
Thanas Vasil $ 25
Pandi Qako $ 15
Vangjel Mihal $ 15
Lamkë Tefi $ 15
Tushi Miller $ 15
Nikollaq Ançe $ 15
Sadik R. Petrani $ 11
Laqi Mandi $ 10
Azis Elmas $ 10
Nuçi Face $ 10
Haxhet Bexhet $ 10
Sadik Hajrulla $ 10
Aqif Përmeti $ 10
Isuf Xhafer $ 10
Vait Sulejman $ 10
Luka Gjika $ 10
Bexhet Mersin $ 10
Mantho Melani $ 10
Hajdar Febi $ 10
Koci Bratko $ 10
Ahmet Abdulla $ 10
Misto Vasil $ 10
Kristo Sguraleci $ 10
Rexhep Osman $ 10
Arqimidhi Tabaku $ 10
Stavre Aleks $ 10
Kristo Tane $ 10
Koço Dushari $ 10
Qamil Mustafa $ 11
Zihni Belul $ 10
Kuli Kasapi $ 10
Koci Kristofor $ 10
Dhori Mitace $ 10
Paskal Aleksi $ 10
Gaqo Bratko $ 10
Stillo S. Buhali $ 10
Mitka Dishnica $ 10
Dhimitri Robo $ 10
Vangjo Miller $ 10
Ibrahim Osman $ 10
Stefan George $ 10
Nisi Opingari $ 10
Koço Argjir $ 10
Mihal Dionis $ 10
Andrea Dionis $ 10
Ismail Karafil $ 10
Hasan Moko $ 10
Hysen Axhi $ 10
Lambi Lara $ 10
Peter Kreshpani $ 10
Nuri Thëllimi $ 10
Koli Lami $ 10
Safet Lytfi $ 10
Nijazi Mustafa $ 10
Hysen Hasan $ 10
Shero Basho $ 10
Ysni Gani $ 10
Andon Nako $ 10
George Anastas $ 10
Tefik Sulejman $ 10
Mid’hat Hajdar $ 10
Lili Petro $ 10
Ilo Melçani $ 10
Mili J. Buhali $ 10
Vangjel Thimi $ 10
Dhimitri Jovan $ 10
Gavril Mingo $ 10
Pando Gaqo $ 10
Charles Berry $ 10
Vani Botka $ 10
Luka Petro $ 5
Peter Mano $ 5
Kristo Andon $ 5
Vasil Mano $ 5
Mili Loli Buhali $ 5
Fejzo Idris Përmeti $ 5
Tefik Ysen $ 5
Kosta Botka $ 5
Ilo Miti $ 5
Stefan K. Berberi $ 5
Vangjo Lara $ 10
S(h)uma e ndihmave $ 872
Numëri i ndihmëtarëve 84
Ndihma midisore $ 10.38

Rekordin e kollonisë e ka Z. Mandi Mano me $ 30.
_______
QUINCY, MASS.
Vëll. Seil Hotova $ 15
Qerim Halil $ 5
Vëll. Halil Tremishti $ 10
Vasil Andon $ 5
Dake Selim $ 5
Vëll. Sulejman Gosnishti $ 6
Kristo Lipa $ 2
Riza Male $ 5
Fari Bektash Hotova $ 10
Hysein Veliko $ 5
Vëll. Qamil Zleusa $ 5
Shaban Didiu $ 5
Riza Muharem $ 5
Sulo Jaçe Miçani $ 5
Brahim Tremishti $ 5
S(h)uma e ndihmave $ 93
Numëri i ndihmëtarëve 15
Ndihma midisore $ 6.02
_______
RED WING, MINN.
Vëll. Ndinka Poradeci $ 20
Vangjel Papa $ 10
Dimitri K. Niço $ 10
Ramadan A. Alerupi $ 10
Kopi Shkurti $ 10
Thoma Tushi $ 8
Jovan S. Poradeci $ 5
Gavril N. Mokra $ 3
Kopi Vangjel $ 1
Todi K. Mokra $ 10
S(h)uma e ndihmave $ 87
Numëri i ndihmëtarëve 10
Ndihma midisore $ 8.70
_______
AKRON, OHIO
George P. George $ 20
Gaqi A. Sterja $ 16.80
George M. Hotova $ 15
Vëll. Kristo Katundi $ 20
Vëllazëria Koci Harami $ 25
Peter Zavalani $ 15
Stavre Progri $ 7
Dimitri Mulaa $ 10
Sulo J. Progonati $ 10
Islam T. Lekdushi $ 5
Reis Nure $ 5
Vëll. Veti Zavalani $ 10
John Pappas $ 10
Isuf A. Gjinokastra $ 5
Ali Brahim Konispoli $ 7
Milo Lekli $ 10
Vesel Mazercka $ 10
Andon Kristaq Bilishti $ 10
Qemal Sulo Lekdushi $ 15
Dashamir Përmeti $ 10
Visi Dimitri Treni $ 5
Fuat Përmeti $ 10
Daut Ljaho Vlora $ 15
Xhavit Dilaver Përmeti $ 10
Sotir K. Treni $ 10
Bilbil Rustem Kotras $ 10
Kristo Gjika $ 10
Sotir Kristo Karagjozi $ 5
Luka Vasil $ 10
Z. Temlengri $ 5
Peter Jamo $ 5
Nick Postoli $ 5
Guri Dimitri Tërova $ 5
Kosta Vangjel Ormani $ 5
Ilo Dodi $ 5
Vëll. V. Hoçishti $ 20
Irakli Sinjari $ 10
Dhori Popullo $ 10
Bogdan Dimitri $ 10
Koli Avaleja $ 5
John Ktona $ 5
Kostaq Lepçishti $ 10
Miti Teno Hoçishti $ 10
Nuni D. Harami $ 10
Sotir Matzuli $ 10
S(h)um e ndihmave $ 455.80
Numëri i ndihmëtarëve 46
Ndihma midisore $ 9.09

Rekordin e kollonisë e ka Z. George George Me $ 20.
_______
CLEVELAND, OHIO.
Arif Hikmet Ohria $ 20.12
Isuf Berisha Jakova $ 20
Abas T. Bolena $ 15.15
Kopi V. Tushemishti $ 10
Kristo V. Alarupi $ 10.18
Mehmet M. Leshnica $ 10
Estref E Leshnica $ 11
Nazif Rakip Leshnica $ 5
Ramadan M. Gjakova $ 15
Jonus Gjakova $ 30
Margarit Halarupi $ 10.15
Hysen P. Shkodra $ 2
Isuf T. Gjakova $ 10
Bekir N. Zagorçani $ 10
Spasio George $ 5
Fehim Ohria $ 20
Vëll. T. Halarupi $ 10
Kristo Josif Poradeci $ 5
Bekir H. Gjakova $ 10
Vëll. Koli Halarupi $ 10
Shukri H. Gjakova $ 10
S(h)uma e tërë $ 258.60
Numëri i ndihmëtarëve 21
Ndihma midisore $ 12.25

Rekordin e kollonisë e ka Z. Jonus Gjakova me $ 30
_______
SOUTHBRIGDE, MASS.
Pandi Poradeci $ 10
Gaqi V. Venetiku $ 25
Muke M. Zëmblaku $ 10
Sefer O. Prishta $ 15
Lame J. Kamenica $ 10
Thanas Lubonja $ 20
Loni Konstandin Sheqi $ 10
Ligor S. Berati $ 10
Vangjel Tushemishti $ 10
Vasil Q. Berati $ 10
Ibrahim Zëmblaku $ 10
Gaqi T. Fjeri $ 10
Vëll. J. Tushemishti $ 30
Leksi Lubonja $ 10
Koço N. Korça $ 5
Ferid M. Berati $ 10
Ligor D. Vlora $ 1
Kozma N. Fjeri $ 1
Kristo S. Vlora $ 1
Sulo Tahir Vlora $ 2
Kristaq Markush $ 1
Miho Lera $ 1
Dimitri Govaxhiu $ 1
Lazo V. Berati $ 1
Sotir M. Binjaku $ 1
Bushi Ig. Fjeri $ 10
Irakli R. Fjeri $ 10
Mitush P. Matko $ 10
Dimitri Dh. Petoshe $ 10
Kristo Th. Vlora $ 2
Shaban M. Polerat $ 1
Hasim M. Polerat $ 1
Stefan Droboniku $ 1
Andon R. Lusnja $ 1
Trifon I. Berati $ 2
Theodor Ç. Çifliku $ 10
Ligor S. Fjeri $ 5
Brahim R. Çepani $ 10
Hasan R. Rovica $ 5
Xhelo M. Filati $ 2
Adem V. Zaberzani $ 5
Gjikë Koli Korça $ 10
Ligor Nikolla $ 10
Andrea K. Korça $ 10
Mihal K. Berati $ 2
Zonja Areti Th. Berati $ 1
Adam Treska $ 1
Nikolla Vangjel $ 1
Ahmet F. Berati $ 5
Loni K. Korça $ 1
Mihal Leskoviku $ 1
Sotir S. Alarupi $ 5
Mito S. Tushemishti $ 5
Estref M. Velusha $ 10
Kristaq L. Bellovoda $ 2
Vangjel Ll. Poradeci $ 10
Zisi P. Rëmenji $ 10
Tasi Dëshnica $ 2
Vëll. Milo P. Poradeci $ 12
Pandel Th. Tushemishti $ 10
Tushi S. Tushemishti $ 10
Vani K. Tushemishti $ 10
Vëll. Kristo Poradeci $ 10
Thoma A. Poradeci $ 5
Hasan A. Ohria $ 2
Irakli M. Korça $ 10
Tasi V. Vithkuqi $ 10
Mihal Xh. Lubonja $ 10
Vëll. Kovi Lubonja $ 20
Martin S. Ohria $ 15
Llazo Poradeci dhe Koço Sotir $ 15
Stavre K. Belica $ 5
Rapi Lubonja $ 10
Vëll. S. Tushemishti $ 20
Vasil P. Shuke $ 10
Llambi N. Fjeri $ 12
Shuqri H. Veulsha $ 10
S(h)um’ e tërë $ 596
Numëri i ndihmëtarëve 77
Ndihma midisore $ 7.74

Rekordin e kollonisë e ka Z. Gaqi V. Venetiku me $ 25.
_______
WATERBURY, CONN.
Hasan M. Bitincka $ 60
Faik R. Babani $ 60
Fazlli A. Buzi $ 5
Mihal L. Progri $ 40
Neim M. Çoroguni $ 10
Maliq M. Çoroguni $ 10
Telha K. Panariti $ 30
Aden S. Vishocica $ 20
Shefki Gjonxhi $ 15
Nuri Suli $ 10
Emin Sh. Suli $ 10
Gani V. Çoroguni $ 10
Ramadan I. Vranishti $ 10
Qamil Ç. Libohova $ 10
Elmas M. Piluri $ 10
Rakip Idris Tresteniku $ 10
Adem Rexhep $ 10
Adem N. Zhabokika $ 10
Shaqir Demir Babani $ 10
Fejzo H. Smokthina $ 10
Mehmet T. Progri $ 20
Sabri Sadik Stropani $ 20
Besim Jashar Bitincka $ 10
Ajdin Sadedin Taçi $ 10
Muharem Eçmeniku $ 10
Xhavit K. Gjinokastra $ 20
Hajdar D. Panariti $ 20
Zenel M. Piluri $ 10
Halim M. Stropani $ 10
Estref Z. Graca $ 15
Ibrahim I. Korça $ 10
Sabri A. Korça $ 10
Qazim D. Salaria $ 10
Demir Selim Kuta $ 10
Xhepe Vërmiku $ 5
Karafil M. Kuta $ 10
Ali M. Zvezda $ 10
Elmas P. Çorushi $ 10
Shyqyr S. Babani $ 5
Nure Adem Pojani $ 10
Reis Iljas Golemi $ 5
Qani Xhelaledin Picari $ 10
Refat M. Menkulazi $ 10
Xhafer M. Menkulazi $ 10
Shyqyr M. Menkulazi $ 10
Hajro Jonus Koshtani $ 10
Neim Xhepa $ 10
Hasan Z. Kuta $ 10
Demir R. Kalivaçi $ 10
Qazim M. Luftinja $ 10
Qazim V. Zhabokika $ 5
Ibrush I. Matohasanaj $ 10
Myslim I. Gjinokastra $ 10
Ali A. Vërmiku $ 10
Muharem B. Drizari $ 10
Xhe,al A. Piluri $ 10
Rakip M. Bulgareci $ 5
Sadik M. Bulgareci $ 5
Sadik R. Hekali $ 10
Shaban B. Eçmeniku $ 10
Mehmet Sh. Tazati $ 5
Hysen M. Eçmeniku $ 10
Teme A. Maricanji $ 10
Hekuran M. Kuta $ 5
Hasan S. Arza $ 10
Hetem H. Gostivishti $ 10
Hasan Sh. Pirgu $ 10
Haki B. Neviçishti $ 5
Xhelo A. Zëmblaku $ 10
Ramadan Y. Dpbrani $ 5
Besim Y. Dobrani $ 5
Neim Qazim Babani $ 20
Aliko R. Vërmiku $ 5
Riza A. Lufinja $ 5
Mevlan B. Matohasanaj $ 5
Avdi M. Kudhësi $ 5
Ibrahim K. Isvori $ 5
Medin M. Matohasanaj $ 5
Nure M. Gorishova $ 5
Refat Sh. Bitincka $ 10
Nezir E. Gollobërda $ 10
Qamil R. Bitincka $ 5
Yzeir Arza $ 10
Ismail B. Babani $ 10
Dajlan R. Babani $ 10
Jonus M. Babani $ 10
Lulo M. Matohasanaj $ 10
Halim M. Çorushi $ 10
Budo Gusmari $ 5
Ismail I. Graca $ 10
Sile R. Kuta $ 5
Murat I. Tresteniku $ 5
Xhemal A. Suli $ 10
Ali H. Çorushi $ 15
Zenel D. Izvori $ 10
Shyqyr Q. Suli $ 10
Sadik H. Fratari $ 10
Jusuf Ç. Mashkullora $ 10
Ferik M. Matohasanaj $ 10
Myrteza S. Kuta $ 5
Nuredin I. Matohasanaj $ 10
Musa Ç. Matohasanaj $ 5
M. Fuat $ 20
Shaban Sh. Korça $ 10
Gani Gllava $ 5
Arsllan Sh. Rabia $ 5
Sheme M. Buzi $ 5
Adem Ch. Rabia $ 5
Jaho S. Matohasanaj $ 5
Daut A. Lazarati $ 5
Qamil S. Selcka $ 5
Xhelaledin A. Selcka $ 5
Shefik D. Maricani $ 5
Adem H. Izvori $ 5
Behlul H. Çoroguni $ 5
Asllan M. Çorushi $ 5
Riza M. Levani $ 2
Maze H. Kalivaçi $ 2
Hysen Ç. Berishti $ 5
Sheskë B. Gorishti $ 5
Pasho A. Sinanaj $ 5
Osman J. Gorishti $ 5
Qerim Xh. Kudhësi $ 5
Zagoll P. Drizari $ 5
Meleq P. Drizari $ 5
Hasan P. Drizari $ 5
Myslim B. Mezhgorani $ 5
Refat M. Kudhësi $ 5
Muharem J. Drizari $ 2
Hysen J. Drizari $ 2
Qerim B. Kreminari $ 4
Rexhep R. Drizari $ 5
Qazim G. Rabia $ 10
Feijzo L. Izvori $ 5
Fetah K. Zhulati $ 5
Hysni Ch. Mashkullora $ 10
Muharem Xh. Zhulati $ 10
Islam I. Gjinokastra $ 5
Shefik N. Matohasanaj $ 5
Bilal K. Nivica $ 5
Qamil A. Gorishti $ 5
Jaho D. Bënça $ 5
Musa F. Kashishti $ 2
Nasip V. Dam5si $ 2
Muharem M. Luzati $ 5
Qerim Gjori $ 10
Hysni Z. Vlora $ 10
Petro Th. Fjeri $ 10
Elmas I. Velça $ 10
Aqif G. Gjinokastra $ 10
Haxhi M. Gjinokastra $ 5
Dajlan M. Çorushi $ 5
Qamil P. Gorishova $ 5
Sabri M. Kuqari $ 5
Jonus M. Kuta $ 5
Zija H. Gjinokastra $ 10
Ramo H. Kudhësi $ 5
Musa B. Kalivaçi $ 2
Divit L. Lekdushi $ 6
Hate Xh. Çorushi $ 5
Nasip Y. Picari $ 15
Veli A. Çorushi $ 5
Dervish H. Kuta $ 5
Xhelil D. Çorushi $ 5
Hodo Z. Çorushi $ 5
Adem M. Krapsi $ 5
Muharem Kuta $ 1
Hodo M. Çorushi $ 2
Maze F. Çorushi $ 3
Spiro Gj. Vërtopi $ 2
Gani F. Bubësi $ 1
Hysen Sh. Bubësi $ 5
Duro O. Glava $ 5
Demir S. Bitincka $ 2
Hamdi V. Picari $ 10
Islam S. Çorushi $ 5
Ismail I. Suli $ 5
Tefik Ali Gollobërda $ 5
Dervish emin Kuçi $ 10
Rexhep Shaqir Kuçi $ 5
Riza Veli Bitincka $ 5
Ibrahim Sh. Bitincka $ 4
Haki Jashar Bitincka $ 5
Sadik Resul Bitincka $ 3
Riza Sh. Bitincka $ 4
Besim Arap Bitincka $ 5
Dalip Elmas Bitincka $ 1
Sulo Alush Bitincka $ 3
Xhelil Salih Bitincka $ 3
Hamit Bajram Bitincka $ 3
Nure Shaban $ 3
Zhafer Qerim Zhabokika $ 10
Xhemali Telha Martallozi $ 2
Emin Maksut Maricani $ 5
Myhtar Rustem Kuqari $ 3
Mehmet Ibrahim Bubësi $ 5
Vahit Selman Menkulasi $ 5
Fezo Ibrahim Gollobërda $ 5
Ibrahim SH. Kuçi $ 5
Salih Hysen Gollobërda $ 10
Abdurahman Vishocica $ 5
Mehmet A. Vishocica $ 5
Ibrahim Ali Stropani $ 2
Sherif Alush Vërleni $ 5
Ismail Çoman $ 5
Abas Ago Panariti $ 10
Caci Konomi $ 25
Jani Gora $ 5
Nick Poci $ 10
Petro Anes $ 2
Kristaq Pogradeci $ 20
Dushi Papas $ 10
George Beluri $ 10
Gani Petrusha $ 10
Musa Ç. Matohasanaj $ 5
Rexhep Zy. Bulgareci $ 5
Hamit S. Smokthina $ 10
Riza M. Çorushi $ 10
Refat G. Kuçi $ 5
Demir A. Babani $ 10
Telo I. Matohasanaj $ 5
Zenel Xh. Vishocica $ 5
Kapo K. Kuta $ 5
Mehmet E. Bilishti $ 20
Kasëm A. Cangonji $ 5
Ahmet Sh. Progri $ 5
Rexhep M. Cangonji $ 5
Jusuf Sadik Kolonja $ 5
Sabri Sali Zëmblaku $ 5
Nazif selman Zëmblaku $ 10
Nuredin N. Zvezda $ 1
Qamil B. Zëmblaku $ 5
Shaban E. Zëmblaku $ 5
Shaban E. Zëmblaku $ 5
Ali Raxhep $ 5
Shefki Hahi $ 5
Hodo Zyfer $ 10
Shyqyr Elmas $ 5
Sefer Mersin Zëmblaku $ 5
Fazlli H. Cangonji $ 5
Bektash M. Melova $ 10
Hasan X. Melova $ 10
Estref H. Piluri $ 10
Hamit A. Rabia $ 15
Rexhep I. Bançi $ 10
Çaçi Mici $ 10
Vangjel Mici $ 10
S(h)uma e ndihmave $2153.50
_______