Dr. Lulzim Nika/

Sot kujtojmë dy kolosët e lirisë, Rasim Kiçina e Ragip Halilaj, biografitë e të cilëve janë edhe një pjesë e çmuar e historisë sonë.

Drenasi e Drenica është dëshmuar historikisht si pjesë më e pashkëputur e luftës sonë për liri, është gjeneza e secilës përpjekje atdhetare, në secilën etapë historike, në secilën gjeneratë, që kulmoi me këtë të fundit, me luftën e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, ku Rasimi e Ragipi, ishin ndër figurat më emblematike të saj.

Të gjithë rrjedhën historike të kombit tonë, mund ta rrumbullakësojmë ndërmjet dy ngjarjeve kryesore. E para është Lidhja Shqiptare e Prizrenit, që hartoi programin e parë kombëtar të Shqipërisë Etnike dhe e dyta është lufta e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, që kulmoi me lirë tonë; pra, ja ku është heroizmi i Rasimit, Ragipit, ja ku është heroizmi i të gjithë burrave dhe grave që bënë aq sa mundën dhe dhanë krejt çka patën, që ne sot të jetojmë në Kosovën e lirë.

Historia jonë e re, sot shënon një nga ngjarjet më të rënda të saj. Sot, janë mbushur njëzet e një vjet nga rënia heroike e dy luftëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, gjeneral Rasim Kiçina dhe Ragip Halilaj.

Heroi Rasim Kiçina zgjodhi rrugën e vështirë dhe të sakrificës për çlirimin e atdheut tonë të dashur, Kosovës.

Jeta e shkurtër për nga koha, por tepër e gjatë dhe e pasur për nga lavdia është biografia që ka emrin e heroit të Kosovës, Rasim Kiçina, ai ishte ushtar i gjithë gjeografisë shqiptare, duke marrë pjesë në beteja në tërë Kosovën.

Që të dy, Rasimi dhe Ragipi ishin me përkushtim të jashtëzakonshëm për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës. Ata nuk pranonin kurrë të qëndronin neutralë, të durueshëm, të heshtur, para të këqijave që po ushtroheshin mbi qytetarët e Kosovës.

Rasim Kiçina bashkë me Ragip Halilajn më 30 Maj 1999, 10 ditë para çlirimit të Kosovës, pra në agun e lirisë se Kosovës, biejnë në altarin e lirisë, për të mos vdekur kurrë, dhe kjo rënie e këtyre dy kolosëve të historisë tonë, ngjan shumë me legjendën e maratonomakut, që dha jetën, sapo ua kumtoi lajmin e lirisë qytetarëve, pas një lufte të pabarabartë me pushtuesin.

I kemi borxh Rasimit, i kemi borxh secilit të rënë për liri, që Kosovën ta bëjmë siç ata e deshën, siç ata e menduan.

Lavdi Rasim Kiçines e Ragip Halilaj

Lavdi të gjithë te rënve!

I përjetshëm qoftë kujtimi, respekti i kombit për ta!

Dr. Lulzim Nika/

Një djalë i ri, shumë ambicioz, shkoi për të studiuar shkencat teknike në Universitetin e Zagrebit, ku bashkë me rriten e tij djaloshare, atë po e ndiqte edhe hija e rëndë e robërisë.

I pjekur me aktivitetin antijugosllav, do të zbulohej dhe në burgjet ku dergjeshin mijëra atdhetar, heroi Fehmi Lladrovci do të fuqizohej si karakter, si luftëtar dhe ideolog për çlirim. Vrullin e tij, më së miri e përshkruan legjenda e atdhetarizmit, Adem Demaçi i cili thoshte për heroin Fehmi Lladrovci se “është zharavë, zharavë”. Epitet të cilin do ta arsyetoj deri në momentin e fundit të jetës së tij.

Marrëdhëniet e UÇK-së me faktorin politik dhe diplomatik të jashtëm dhe të brendshëm, përfshirë edhe shtetin shqiptar, ishin me plotë sfida dhe tejet të vështira në legjitimitetin e profilizimit politik dhe ushtarak të saj.

Në Maj vitit 1998, plot 24 vjet më parë, Fehmi Lladrovci, pas Epopesë së Jasharajve, ishte njeriu i parë që në stacionet televizive botërore, me ndikim global siç është BBC, mbrojti vlerat e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ai me një diplomaci të mençur, paraqiti hapur orientimin politik e kombëtar, duke u deklaruar: “Do ta kisha për nder ta japë jetën për lirinë e Kosovës”, në një kohë të rëndë të konsolidimit të një politike të qartë dhe të qëndrueshme me kërkesat legjitime për liri të shqiptarëve të Kosovës.

Para opinionit ndërkombëtar paraqitet njeriu i parë i ngarkuar nga Lëvizja për organizimin e luftës së armatosur për çlirimin e Kosovës që nga viti 1984.

Një kthesë e madhe dhe shumë domethënëse për opinionin ndërkombëtar e diplomatik ishte intervista e tij, si diplomat, ideolog dhe strateg i UÇK-së, dhënë BBC-së. Përveç daljes pa maskë, ai do të njofton opinionin ndërkombëtar me argumente se qëllimi jonë nuk është lufta, por ajo na është imponuar nga regjimi fashist serb. Në këtë intervistë dhënë BBC-së, në mënyrë të argumentuar do t’i demaskoj edhe disa qarqe antishqiptare, që bënin përpjekje për t’i dhënë luftës për liri një kahje tjetër.

“Lufta jonë për liri nuk është kundër popullsisë civile serbe, por kundër mekanizmave ushtarako-policor serb, që po bënin masakra kundër popullsisë shqiptare”, thoshte Fehmi Lladrovci.

Në mënyrë të argumentuar, sqaron para opinionit ndërkombëtar se asnjë veprim i UÇK-së, nuk ishte ndërmarrë kundër popullsisë civile serbe. Intervista e Fehmi Lladrovcit dhënë BBC-së, në bazë të analizave dhe dokumenteve të kohës, shihet se imazhi për dhe rreth UÇK-së kishte ndryshuar në qarqet diplomatike ndërkombëtare dhe ishte vlerësuar, si strukturë e organizuar që në përbërjen e saj ka edhe persona që kanë studiuar në Universitetet liberale jugosllave (kështu e quanin Universitetin e Zagrebit, ku kishte edhe studiuar Fehmiu).

Këto të dhëna i dëshmojnë edhe dokumentet tjera arkivore e diplomatike të kohës. Vlen të citohet edhe një opinion interesant dhe i bazuar në pamje, i gazetarit të BBC-së, David Loyd i cili për Fehmi Lladrovcin thotë: “Ai ka qenë shqiptari që më se shumti i ka përngjarë Skënderbeut. I njëjti vështrim që e ka heroi i juaj, mollëzat e hequra, ashpërsi dhe burrëri në shikimin e Tij…”.

Dr.Lulzim Nika