Hashim Thaci – Page 3 – Dielli

Kosova, të ardhme sigurt në kuadër të BE-së, NATO-s dhe OKB-së

December 5, 2017 by dgreca

6 Thaci Forc Armat -Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, mbajti fjalimin e fundvitit para pjesëtarëve të Forcës së Sigurisë së Kosovës/

PRISHTINË, 5 Dhjetor 2017-Gazeta DIELLI-B.Jashari/ Presidenti i Republikës, Hashim Thaçi, the sot se, Kosova dhe qytetarët e saj janë popull autokton evropian, prandaj e ardhmja e jonë, duke përfshirë edhe vlerat që përfaqësojmë, është e natyrshme dhe e sigurt në kuadër të Bashkimit Evropian, NATO-s dhe OKB-së.

“Kosova do të arrijë të përmbyllë me sukses periudhën e vuajtjeve dhe konfliktit me Serbinë, duke nënshkruar Traktatin e Paqes dhe Pajtimit”, u shpreh ai.

Thaçi theksoi se, qytetarët e Republikës së Kosovës duan të shohin liderët e tyre të zgjedhur politikë të bashkuar në të gjitha çështjet e interesit nacional dhe shtetëror.

“Prandaj, është detyra e imja, detyra e juaja, detyrë e të gjithë neve, që të punojmë pa u ndalur për të mirën tonë të përgjithshme. Uroj që të na prijë e mbara në realizimin e qëllimeve tona të mira në shërbim të qytetarëve dhe shtetit tonë”, u shpreh ai.Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, foli në një adresim publik për qytetarë të bërë nga kazerma “Adem Jashari” e Forcës së Sigurisë së Kosovës, në Prishtinë, ku tha se Forcat e Armatosura të Kosovës po bëhen në koordinim të plotë me NATO-n dhe partnerët tanë. “Ashtu siç krenohemi sot me Forcën e Sigurisë së Kosovës, ashtu do të krenohemi me të edhe si forcë shumetnike, profesionale dhe mbrojtëse”, theksoi ai.Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, mbajti fjalimin e fundvitit para pjesëtarëve të Forcës së Sigurisë së Kosovës.

***

FJALIMI I PLOTE I PRESIDENTIT HASHIM THAÇI

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Jam krenar dhe shumë i privilegjuar që sot jam para jush. Ju me punën tuaj keni arritur t’i bëni krenarë prindërit tuaj, fëmijët tuaj, por mbi gjithçka, ju jeni krenaria e Republikës së Kosovës.Më lejoni t’iu falënderoj për këtë mundësi të adresimit sot.Ne duhet reflektojmë së bashku për të arriturat deri më tani.Të flasim për zhvillimet në vendin tonë dhe së bashku të gjejmë përgjigje të përbashkëta për sfidat dhe mundësitë që i kemi para vetes.Cilësia e demokracisë sonë nuk duhet të varet vetëm nga një sprovë e përfaqësuesve politikë me qytetarin vetëm përmes zgjedhjeve.Unë besoj se demokracia ndërtohet dhe forcohet nga shkëmbimi i vazhdueshëm dhe i drejtpërdrejtë i ideve dhe përvojave tona.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Më lejoni që në fillim të shpreh mirënjohjen për faktin që sivjet kemi kaluar dy teste të rëndësishme të pjekurisë demokratike përmes organizimit të suksesshëm të zgjedhjeve. Aq më tepër kur kujtojmë faktin që këto zgjedhje janë mbajtur në një atmosferë jo të lehtë politike, ku debatet e brendshme ishin më të gjalla dhe dinamike se kurdoherë më parë.

Të nderuar të pranishëm,

Të kthejmë kokën prapa dhe kujtojmë të kaluarën tonë. Shpejtësia me të cilën Kosova ka arritur ta kthejë fatin e vet në rrugë të mbarë në tri dekadat e fundit është e pashembullt.Ne e kemi pasur fatin dhe nderin të jemi pjesë e gjeneratës historike që e nxorëm këtë vend nga shkelja, përbuzja, keqtrajtimi dhe nënshtrimi.Kemi bërë shumë për vendin tonë dhe për këtë jemi përgjithmonë ballëhapur. Por, a ka përfunduar puna jonë me kaq? Sigurisht që jo.Mendoj se ne mund të bëjmë shumë më tepër.Jemi afër nga data kur do të shënojmë dhjetëvjetorin e pavarësisë. Këto data na mundësojnë të shkëputemi nga përditshmëria dhe të bëjmë një reflektim të përbashkët. Të flasim për të arriturat dhe sfidat që i kemi tejkaluar, e po ashtu të mendojmë qetë edhe për ngecjet, edhe dështimet, sado e pakëndshme të thuhet e mendohet kështu.Duhet të jemi plotësisht të sinqertë, Kosova sot është duke kaluar sfida jo të lehta.Ne kemi arritur të konsolidojmë shtetin tonë, duke shtrirë institucionet në secilin cep të vendit, mirëpo në shumë fusha të funksionimit dhe qeverisjes, ende mbesin punë për t’u bërë. Edhe pse sot ne funksionojmë si shtet, ende shumë fusha mbesin jashtë autoritetit tonë shtetëror.Një numër i pa justifikuar i misioneve ndërkombëtare ende funksionon në Kosovë, duke krijuar përshtypjen se jemi në një stad shumë të hershëm të tranzicionit. Në rrafshin ndërkombëtar ne kemi arritur një numër të madh të njohjeve dhe anëtarësimit në organizata ndërkombëtare, por nuk jemi ende aty ku dëshirojmë dhe meritojmë të jemi. Projektet që ne kemi përpara nuk janë lehta.Sfida të mëdha kemi përpara, por nëse fokusohemi dhe punojmë së bashku, ne mund t’i përballojmë e tejkalojmë.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Kohërat e vështira mund të na hutojnë, mirëpo ne nuk guxojmë të lejojmë që pengesat ta turbullojnë vizionin tonë. E kaluara e jonë është e dhimbshme, e dominuar nga shtypja dhe pushtimi.Gjithmonë do t’i kujtojmë me dhimbje të gjitha viktimat e pafajshme të luftës së përgjakshme. I kujtojmë me përulje, por edhe krenari të gjithë martirët dhe heronjtë që dhanë jetën e tyre për lirinë që ne sot e gëzojmë. Nuk harrohen dhe nuk duhet të harrohet kurrë deportimi i gjysmës së popullsisë sonë, në një përpjekje për spastrim etnik. Kjo dikujt mund t’i duket se po flasim për një histori të vjetër e të harruar, por jo.Po flasim për historinë tonë, për vëllezërit dhe motrat, të afërmit dhe miqtë tanë, për vuajtjen tonë. Vuajtja ende nuk ka përfunduar, sepse edhe sot shumë familje në Kosovë vazhdojnë të jetojnë duke mos e ditur se ku i kanë të afërmit e tyre.Me gjithë këtë barrë historike, ne nuk do të lejojmë që dhimbja dhe tmerri që kemi përjetuar, të na mbajnë peng.Nuk do të mendojmë dhe as nuk do të sillemi si viktima, sepse ne e kemi fituar luftën dhe kemi një histori me të cilën mburremi.Por, detyra historike që kemi para vetes është që ta fitojmë edhe paqen.Qëllimi ynë mbetet i qartë, të ndërtojmë një ardhmëri të Kosovës si një vend i lirë, demokratik dhe paqedashës, i cili do të jetë atdhe i të gjithë qytetarëve të saj.Republika e Kosovës si një vend i pavarur, sovran, demokratik, unik dhe i pandashëm, me përcaktim evropian dhe euroatlantik, duhet të jetë e pakontestuar dhe e integruar në familjen e kombeve botërore.

Këto qëllime duhet t’i arrijmë me ngulm e vetëbesim, duke përmbushur standardet demokratike, por jo duke u bërë servil të projekteve shterpe, të cilat shpesh janë të importuara dhe të imponuara.Tashmë çdo ditë po shtohen zërat që po kërkojnë identitet më të qartë në mënyrën se si qeverisim.Për një kohë shumë të gjatë u jemi përshtatur nevojave të kohës. Kemi bërë lëshime të shumta në çështje që do të duhej të kishin një reflektim të brendshëm më të madh dhe përfillje më të madhe të asaj se kush jemi.I ftoj të gjithë që të mendojnë më shumë për atë se si mund ta bëjmë një Kosovë që reflekton kërkesat, nevojat, ëndrrat dhe dëshirat e qytetarëve të saj, para së gjithash.Deri sa besoj në nevojën për reformim të vazhdueshëm e modernizim, unë mendoj se këtë duhet të bëjmë në mënyrën që më së miri i përshtatet vendit tonë. Koha e misioneve të huaja ndërkombëtare në Kosovë ka kaluar.Ne i mbetemi mirënjohës bashkësisë ndërkombëtare për çdo të mirë që i ka sjell Kosovës, ashtu siç i mbajmë përgjegjës për të gjitha lëshimet dhe dështimet e tyre. Partneriteti i mirëfilltë funksionon në mënyrë reciproke.Bashkësia ndërkombëtare gjithmonë do të mund të llogaris në partneritetin e fortë dhe bashkëpunimin me ne, si parim bazë.Por tani, përgjegjësia për rrugëtimin tonë, për të sotmen dhe të ardhmen tonë, është në duart tona.Prandaj, të gjithë kemi përgjegjësi që të sillemi si zot shtëpie në vendin tonë.Para se të fajësojmë rrethanat dhe këdo për çfarëdo që na duket se nuk po shkon mirë, ne duhet të bëjmë një vetëreflektim. Sot shoqëria jonë është më e polarizuar, e fragmentuar politikisht dhe çdo gjë ka filluar të politizohet skajshëm.Unë e kuptoj se sa sfiduese është për të gjithë ata që kanë kontribuuar për këtë gjendje.Ata duhet të gjejnë forcën dhe ta tejkalojnë këtë model të ndarjes dhe përçarjes.Spektri politik në Kosovë mund të mos të pajtohet për çështje të caktuara, por ne nuk guxojmë që të humbim qoftë edhe një minutë duke lejuar degradimin e mëtutjeshëm të debatit.

Dhuna nuk ka vend në Kosovë.

Aq më tepër, dhuna në institucione dhe nga përfaqësues institucionalë është turp dhe nuk mund të justifikohet me asgjë .Fatkeqësisht, kjo qasje shkatërrimtare e brendshme e ka dobësuar dhe po e dobëson vendin tonë.Sulmet ndaj institucioneve, dëmtimi i pronës publike e private, duelet fizike të deputetëve, janë ndër fatkeqësitë më të dhimbshme sot.Pasojat janë shumë më të mëdha se titujt sensacionalë që këto situata prodhuan si brenda edhe jashtë vendit.Prandaj, lutja ime për të gjithë është që të distancohen nga ky lloj i sjelljes dhe të punojnë për ndërtimin e urave të komunikimit dhe bashkëpunimit. Në Kosovë sot me lehtësi të madhe vihen në pikëpyetje dhe përdoren për politikë ditore çështje të interesit të përbashkët shtetëror.Ne urgjentisht duhet ta rindërtojmë konsensusin nacional për çështjet e interesit të përbashkët.Unë, si president do të vazhdojë të bëjë përpjekje të vazhdueshme që këtë element të përgjegjësisë sime ta respektoj dhe kultivoj në çdo aspekt të ushtrimit të funksionit tim. Janë disa gjëra që nuk do të duhej të varen nga ajo se kush është duke qeverisur e kush është në opozitë.Në tema të caktuara, qytetarët tanë janë të vendosur dhe unik.Uniteti i qytetarëve duhet të rezultojë në unitet të përfaqësuesve të tyre.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Zhvillimi dhe rritja ekonomike, punësimi, edukimi dhe shëndetësia janë disa nga çështjet që duhet adresuar në mënyrë urgjente.Zhvillimi i prodhimtarisë bujqësore, rritja e kapacitetit të prodhimit të energjisë elektrike, investimet e huaja strategjike, janë çelësat e rritjes ekonomike. Po ashtu, është bërë punë e madhe në përmirësimin e infrastrukturës arsimore, në sigurimin e kushteve më adekuate të mësimdhënësve, duke përfshirë rritjen e pagave. Përkundër kësaj, ne duhet të rifokusojmë përpjekjet tona në përmirësimin e mëtutjeshëm të cilësisë së arsimit, në mënyrë që të përmbushim nevojat e tregut të punës.Në të njëjtën kohë, lufta kundër krimit të organizuar dhe korrupsionit duhet të vazhdojë të mbetet prioritet ynë.Imazhi i keq për Kosovën, në masë të madhe është rezultat i perceptimit për shkallën e lartë të korrupsionit.Prandaj, kjo situatë duhet të ndryshojë njëherë e përgjithmonë.Se sa do të jemi të suksesshëm në çdo fushë, varet nga cilësia e sundimit të ligjit.Nuk ka fushë që është përfolur, analizuar, diskutuar dhe investuar më shumë se sa fusha e sundimit të ligjit.Prandaj nuk ka dyshim për rëndësinë e këtij sektori.Qasjet dhe modelet speciale, shpeshherë eksperimentale, e rrallë të përdorura gjetiu, gati janë bërë normë në Kosovë.Me qindra milionë euro të taksapaguesve evropianë janë shpenzuar dhe vazhdojnë të shpenzohen për mbarëvajtjen e misionit EULEX.Si është e mundur që me gjithë këtë përfshirje, të pashembullt, përgjegjësia të jetë vetëm në anën kosovare.E theksoj qartë se qëllimi ynë shtetëror është anëtarësimi në BE dhe jo që në Kosovë të ketë misione të përjetshme të saj.Besoj ka ardhur koha që disa nga institucionet tona duhet të tregojnë më shumë përgjegjësi dhe vetëbesim.Mungesa e dijes dhe guximit për të kryer detyrën me nder, nuk mund të justifikohet.Prandaj mesazhi im i qartë për të gjithë zyrtarët që e duan punën e tyre dhe shtetin tonë është: zbatojeni ligjin plotësisht dhe pa dallim, sepse kështu nuk do t’i japim askujt pretekst për të pretenduar vazhdimin e misioneve në pafundësi.Në verën e vitit të ardhshëm, ne do të shohim përfundimin e plotë të mandatit aktual të misionit EULEX.Nëse deri tani kemi folur për tranzicion, për tkurrje, ne tani duhet të flasim menjëherë për fazën përmbyllëse.Ne jemi krenarë që jemi pjesë e qytetërimit të civilizuar evropian dhe jemi të përkushtuar t’i mbrojmë vlerat perëndimore, që i kemi trashëguar nga të parët tanë.Nuk ka gjë më të shenjtë, se sa ta ruajmë tolerancën fetare dhe ndëretnike.Prandaj, jemi dhe do të mbesim kampion në luftën kundër ekstremizmit, fundamentalizmit dhe çfarëdo forme të terrorizimit.Kosova njësoj sikur pjesa dërmuese e shteteve perëndimore, është prekur nga elementet fundamentalistë dhe terroristë.Mirëpo institucionet tona të sigurisë, me sukses janë ballafaquar me këtë kërcënim të rrezikshëm.Kështu do të jetë edhe në të ardhmen.Do të jemi të pa kompromis kundër atyre që synojnë që me dhunë të na e ndryshojnë kulturën, traditën dhe mënyrën tonë të jetesës.Ata shtetas të Kosovës të cilët kanë rënë në rrjetën e ideologjisë ekstremiste, fundamentaliste dhe terroriste, do të përballën pamëshirshëm me forcën e ligjit.Do t’u japim goditje të vazhdueshme atyre që rrezikojnë vlerat tona kombëtare dhe shtetërore.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Këto janë tema jo të lehta për ne.Por, ne jemi këtu pikërisht për t’u marrë me tema të vështira.Padyshim, e tillë është edhe tema që mori vëmendje të madhe së fundmi që ka të bëjë me “Gjykatën Speciale”.Bashkësia ndërkombëtare e ka imponuar themelimin e saj.Institucionet tona e kanë pranuar një gjë të tillë, sepse në të kundërtën, ne do të ishim të pafuqishëm të parandalonim themelimin e një gjykate tjetër ndërkombëtare, nën ombrellën e OKB-së.E votuam në atë kohë për të ruajtur partneritetin me SHBA-në, BE-në dhe NATO-n.Unë mendoj se Gjykata Speciale nuk do të mund të arrijë të bëjë atë që e proklamon, të forcojë ndjenjën e drejtësisë për viktimat e luftës.Sikur të kishte drejtësi të tillë çfarë trumbetohet nga faktori ndërkombëtar, 100 gjykata speciale të këtilla do të duhej të bëheshin vetëm për krimet që Serbia e Millosheviqit i ka bërë në shtetet e Ballkanit dhe këtu në Kosovë.Ndërsa, paradoksi me të cilin ne ballafaqohemi është dëshpërues.E njëjta Serbi sot e ka derën e hapur për në BE, ndërsa Kosova mbahet e izoluar.Kosova dhe të gjithë ne e duam drejtësinë, por nuk pranojmë të diskriminohemi e poshtërohemi në emër të saj, vetëm e vetëm për të kënaqur ata që nuk e durojnë dot ekzistencën dhe suksesin e shtetit tonë.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Kosova duhet të përfundojë tranzicionin e Forcës së Sigurisë së Kosovës dhe të themelojë ushtrinë shumetnike, pra Forcat e Armatosura të Kosovës.Këtë jemi duke e bërë në koordinim të plotë me NATO-n dhe partnerët tanë.Ashtu siç jeni sot, ju do të jeni forcë shumetnike, profesionale, mbrojtëse, që do të përfaqësoni me krenari shtetin tonë.Kosova duhet të ketë kapacitet të plotë mbrojtës dhe një ushtri moderne, që do t’i kontribuojë paqes dhe stabilitetit në rajon dhe kudo në botë. Ashtu siç po e dëshmoni çdo herë, ju pjesëtarë të FSK-së po shkëlqeni në secilin ushtrim apo garë ku merrni pjesë.Ju po shkëlqeni në akademi ushtarake të njohura në botë.Uniforma që ju bartni është ëndrra e stërgjyshërve tuaj, e kthyer në realitet.Ju jeni profesionistë dhe keni shumë për t’u dhënë misioneve të ndryshme paqeruajtëse.Por, para së gjithash, ju e meritoni shansin e realizimit të potencialit të tuaj, duke u bërë së shpejti pjesëtarë të Forcave të Armatosura të Kosovës.Ne jemi duke shikuar drejt ardhmërisë, por asnjëherë nuk do të harrojmë të gjithë ata që dhanë shumë për vendin tonë.Në themelet e lirisë sonë qëndron kontributi dhe sakrifica e shumë veteranëve të UÇK-së, që kurrë nuk hoqën dorë nga ëndrra e lirisë.Ne nuk do të heqim dorë nga përpjekjet tona që të sigurojmë mirëqenie dhe jetë të dinjitetshme për veteranët, invalidët e luftës dhe familjet e dëshmorëve.Këtë do ta bëjmë jo në dëm të funksionimit të shtetit, sepse për këtë jam i sigurt se askush nga ata nuk dëshiron të dëmtojë qëndrueshmërinë fiskale të shtetit tonë.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Jemi në një kohë kritike edhe në marrëdhëniet tona me botën e jashtme.Ne besojmë në vlerat thelbësore të BE-së.Vullneti i qytetarëve të Kosovës është në favor të anëtarësimit në BE.Nëse na jepet një mundësi e drejtë dhe një perspektivë e qartë, ne do të bëjmë gjithçka në fuqinë tonë për të reformuar, përmirësuar dhe përmbushur të gjitha kriteret e BE-së.Por, që kjo të ndodhë, BE-ja duhet t’i japë fund izolimit të qytetarëve tanë.Ne e dimë fare mirë që sot, perspektivën evropiane e kemi shpresë, dëshirë, synim, por jo edhe realitet të mirëfilltë. Kosova, si vendi më proevropian në Ballkan, është shteti më i izoluar në Evropë.E, në anën tjetër “Evropianët e rinj” sot janë evropianë të izoluar.Është kjo ndjenjë e pafuqisë, e dëshpërimit, e mërzisë që na bashkon të gjithë neve në Kosovë: qofshim politikanë, ekonomistë, biznesmenë, artistë ose edhe qytetarë të zakonshëm. Me hyrjen në fuqi të Marrëveshjes për Stabilizim-Asocimin, malli i një afaristi kosovar nuk ka më kurrfarë pengesash për t’u ofruar në tregun evropian,Por, vetë ky afarist, nuk mund të lëvizë dot në Evropë pa vizë.

Kështu është edhe me artistët tanë.Filmat dhe veprat nuk njohin kufij, por këta kufij vlejnë për vetë autorët e tyre.Izolimi, të lënit anash, të qenit i harruar, çdo ditë po shfrytëzohet prej ekstremizmave politikë dhe fetarë në Kosovë.Ky izolim po shfrytëzohet me qëllim të dobësimit të lidhjeve të kamotshme qytetëruese dhe kulturore të Kosovës me Evropën.Pse Kosova trajtohet kështu, kur dihet se Bashkimi Evropian, ka qenë pjesë e ndërtimit të demokracisë në Kosovë, në vitet 1999-2008, dhe më pas, kur BE ka qenë pjesë në procesin e shtetndërtimit të Kosovës? Politikanë dhe diplomatë, policë, prokurorë dhe gjykatës, ekspertë të të gjitha fushave të BE-së dhe të shteteve anëtare të BE-së, janë pjesë e pandashme e sukseseve tona. Gjithsesi, ata janë edhe pjesë e gabimeve dhe dështimeve tona.Nuk ka integrim evropian pa tejkalimin e izolimit diskriminues të imponuar e të stërzgjatur.Më lejoni të jem i qartë, ne e dimë se Kosova nuk do të jetë e gatshme për t’iu bashkuar BE-së vitin e ardhshëm.Sidoqoftë, besoj të gjithë jemi të vetëdijshëm dhe të shqetësuar nga fakti se procesi është i padrejtë.Liberalizimi i vizave është një shembull i qartë.Përveç që është lënë e fundit, Kosovës i janë dhënë 95 kritere, kur fqinjët e saj kanë pasur vetëm rreth 50 të tilla.Për më tepër, Kosova ka përmbushur plotësisht të 95-at nëse interpretohen sipas udhërrëfyesit formal.Kriteri i fundit i mbetur sipas BE-së për ratifikimin e marrëveshjes për shënimin e vijës kufitare me Malin e Zi, duhet të plotësohet pa humbur kohë.Qeveria e Republikës së Kosovës e ka miratuar dje këtë marrëveshje të cilën unë me përgjegjësinë më të lartë shtetërore e kam nënshkruar më 26 gusht 2015.Çdo dështim i institucioneve tona shtetërore për t’i kryer me përgjegjësi obligimet ndërkombëtare, po i shërben BE-së si justifikim për të mbajtur Kosovën të izoluar.

Zvarritjet e panevojshme, qofshin ato për qëllim të blerjes së kohës, apo për shkak të tekave personale, apo të një grupi të caktuar, janë të papranueshme.Këto zvarritje janë të dëmshme jo vetëm për procesin e liberalizimit të vizave, por edhe për raportet ndërshtetërore me Malin e Zi.Prandaj, institucionet shtetërore duhet të marrin vendim tani, sepse vonesat sjellin vazhdim të izolimit dhe zbehin besueshmërinë tonë në sytë e shteteve mike.Ne nuk duhet t’i lejojmë vetes që të dështojmë në përmbushjen e obligimeve shtetërore dhe në të njëjtën kohë të bëjmë fajtor vetëm BE-në, apo bashkësinë ndërkombëtare.Institucionet tona kanë dështuar për gati tri vjet me radhë që të ratifikojnë marrëveshjen për kufirin me Malin e Zi.Kështu, jo vetëm që e kemi humbur betejën e argumentit me BE-në, por e kemi luhatur besimin tek partnerët tanë strategjikë ndërkombëtarë.E njëjta gjë mund të thuhet edhe për zbatimin e marrëveshjes për themelimin e Asociacionit të Komunave me shumicë serbe në Kosovë.Po bëhen më shumë se katër vjet nga nënshkrimi i Marrëveshjes së Brukselit dhe ratifikimit të saj në Parlamentin e Kosovës.Për fat të keq, qeveria ende nuk e ka përmbushur obligimin e vet për themelimin e Asociacionit, përkundër faktit se gjithçka është e qartë dhe plotësisht ligjore e kushtetuese.Prandaj, opinioni publik duhet t’i ketë gjërat të qarta.Për aq sa është fajtore BE-ja për izolimin e Kosovës, po aq janë fajtore institucionet shtetërore për mos përmbushjen e obligimeve të veta, duke i dhënë pretekst BE-së të na mbajë të izoluar. Nuk kam dyshim që qytetarët tanë do ta gjejnë mënyrën për ta tejkaluar izolimin.Kemi gjetur mënyra për të tejkaluar situata shumë më të vështira.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Po bëhet çdo ditë me e qartë që nuk ka integrim evropian të njëanshëm.Kosova nuk njihet nga pesë shtete anëtare të BE-së.BE-ja duket e bindur se disa nga anëtarët e saj mund të vazhdojnë të mos e njohin pavarësinë e Kosovës.Si rrjedhojë kjo e bën të pamundur që Kosova një ditë t’i bashkohet BE-së.Ky është ai lloji i të menduarit të dyfishtë, që nuk pritet nga një institucion demokratik dhe transparent.A e gëzon Kosova një perspektivë evropiane apo jo?A munden disa vende, për shkak të problemeve të tyre të brendshme, të shuajnë shpresën e 2 milionë njerëzve që një ditë t’i bashkohen BE-së.Deri kur duhet ne të shtiremi sikur po integrohemi edhe deri kur do të vazhdojmë të sillen kinse problemi jemi ne.Procesi i integrimit mund të jetë i gjatë dhe i ngadalshëm, por së paku neve na duhet një perspektivë konkrete. Qasja e tanishme është e paqëndrueshme.Nëse nuk ka vizion dhe guxim e vullnet politik, frikësohem se jo vetëm që nuk do të kemi hapa përpara, por edhe më keq, do të shohim regres, sepse durimi po humbet me zbehjen e kredibilitetit të BE-së. Nganjëherë krijojmë përshtypjen se sa më shumë mundohemi ne, prodhohet më shumë skepticizëm tek disa vende të BE-së. Kosova është rast unik dhe përvoja jonë nuk ka asnjë paralele me rastet tjera në BE e gjetiu.Frika që njohja apo avancimi i Kosovës do të ketë efekt negativ te këto vende, është joracionale dhe një qasje e gabuar. Bashkimi Evropian e ka kuptuar që nuk ka mënyrë tjetër më të mirë për të siguruar paqen afatgjate në rajonin tonë, përveç anëtarësimit të të gjitha shteteve të Ballkanit Perëndimor në BE.Unë dua ta them qartazi se Bashkimi Evropian vetëm forcohet duke hapur derën për popujt e mbetur ende jashtë tij.Ky duhet të jetë një vendim i shpejtë strategjik i BE-së dhe assesi një proces i pafund teknik dhe procedural.Veprimi dhe vendimi me adekuat i BE-së do të ishte anëtarësimi i pesë shteteve të Ballkanit Perëndimor në BE në bllok, pra në të njëjtën kohë.Konsideroj dhe shpresoj se Komisioni Evropian dhe shtetet anëtare të BE-së, duhet të marrin në konsideratë realitetin tonë.Këtë realitet ta përfshijnë në udhërrëfyes gjatë hartimit të strategjisë për zgjerim, që do të bëhet publik në fillim të vitit të ardhshëm.Edhe në raport me fqinjët tanë, Kosova është faktor i stabilitetit dhe nuk mund të anashkalohet.Askush nuk do të na shkelë më kurrë, kjo është e sigurt.Të gjithë ata që janë të interesuar që të kenë një bashkëpunim me ne, duhet të na trajtojnë si të barabartë.

Ne jemi për një stabilitet dhe bashkëpunimi rajonal, por kostoja dhe përfitimet duhet të jenë evidente për të gjithë.Kosova ka më shumë se pesë vite që ka hyrë në dialogun me Serbinë, të lehtësuar nga Bashkimi Evropian.Besoj se, po pati vullnet politik në BE dhe te miqtë tanë ndërkombëtarë, ne do të mund të kalojmë në një fazë të re, më ambicioze dhe me domethënëse se deri më tani.Ne jemi të përkushtuar ndaj dialogut, sepse përmes tij kemi arritur të avancojmë konsolidimin dhe integritetin shtetëror të Kosovës. Sot, si rezultat i kësaj përpjekjeje, kemi shtrirje të institucioneve në të gjithë territorin e Kosovës.Sot kemi një sistem të drejtësisë unik dhe gjithëpërfshirës, kemi një polici në të gjithë territorin e vendit.

Këtë proces tani duhet ta përfundojmë me një marrëveshje historike përfundimtare për normalizim dhe pajtim.Ky proces duhet të përfundojë me marrëveshje ndërshtetërore, traktat ndërkombëtar që siguron një paqe afatgjate, njohje të ndërsjella dhe që mundëson integrimin në strukturat euroatlantike.Siç kam thënë, kjo duhet të jetë një përpjekje jona e përbashkët, prandaj edhe së shpejti do të propozojë një model të krijimit të një ekipi gjithëpërfshirës politik.Në këtë ekip do të krijohet hapësirë e mjaftueshme për të gjithë përfaqësuesit e partive politike dhe të shoqërisë civile.Shtetet e Bashkuara të Amerikës do të jenë të përfshira edhe më drejtpërdrejtë në këtë dialog.Ne duhet të mendojmë më shumë edhe rreth bashkëpunimit rajonal me të gjitha vendet e rajonit.Jemi të gjithë dëshmitarë të shumë nismave në kuadër të procesit të integrimit evropian për të avancuar bashkëpunimin me të gjithë në rajon. Një e nismë e tillë ambicioze është edhe zona ekonomike rajonale, që do të mundësojë lëvizjen e lirë të mallrave, shërbimeve dhe profesionistëve. Unë mbështes ide të tilla, por ne si Kosovë do t’i respektojmë obligimet që i marrim.Por, kjo mund të bëhet vetëm pasi të hiqen barrierat dhe vetëm atëherë kur Kosova të trajtohet si e barabartë.Ne kemi përkushtim të plotë për paqen, për stabilitetin, por dëshirojmë të ecim para se të vrapojmë.

Duhet bërë e qartë që ky lloj bashkëpunim mes fqinjësh duhet të rezultojë në shërbim të të gjithëve, e jo të agjendave dhe lehtësimit të ecjes përpara të vetëm disa vendeve të caktuara të rajonit.Edhe një gjë, bashkëpunimi ndodh vetëm duke u trajtuar të barabartë dhe askush tjetër përveç nesh, nuk mund të flasë në emër të Kosovës.Për më tepër, përpjekjet e ndonjë shteti të caktuar për të dominuar ose udhëhequr rajonin tonë në çfarëdo forme, janë përpjekje të kota.Ëndrrat e së kaluarës duhet të harrohen, sepse ato na përçajnë.Vetëm e ardhmja e bazuar në vlera civilizuese dhe reciproke, mund të na bëjë bashkë.

Të nderuar ushtarë dhe oficerë,

Të nderuar qytetarë të Republikës së Kosovës,

Me lejoni të përmbyll këtë adresim publik për ju dhe për qytetarët e Republikës së Kosovës kudo që janë, duke ritheksuar se: Kosova dhe qytetarët e saj janë popull autokton evropian, prandaj e ardhmja e jonë, duke përfshirë edhe vlerat që përfaqësojmë, është e natyrshme dhe e sigurt në kuadër të Bashkimit Evropian, NATO-s dhe OKB-së.Kosova do të arrijë të përmbyllë me sukses periudhën e vuajtjeve dhe konfliktit me Serbinë, duke nënshkruar Traktatin e Paqes dhe Pajtimit.Qytetarët e Republikës së Kosovës duan të shohin liderët e tyre të zgjedhur politikë të bashkuar në të gjitha çështjet e interesit nacional dhe shtetëror.Prandaj është detyra e imja, detyra e juaja, detyrë e të gjithë neve, që të punojmë pa u ndalur për të mirën tonë të përgjithshme.Uroj që të na prijë e mbara në realizimin e qëllimeve tona të mira në shërbim të qytetarëve dhe shtetit tonë.

Faleminderit për durimin dhe vëmendjen tuaj!

Të shemben muret mentale

October 6, 2017 by dgreca

1 Thaci

nga Hashim Thaçi*/Marrëdhënia e Komisionit Evropian me Ballkanin Perëndimor si edhe vetë politika e zgjerimit ka qenë e ndërlikuar. Të frikësuar nga ndjenjat ksenofobie, të përziera me lodhjen nga zgjerimi përbrenda BE-së, administrata pat nxituar të thotë se nuk do të ketë zgjerim të BE-së gjatë mandatit 2014-2019. Edhe pse të gjithë njohësit e politikave të zgjerimit e dinin se vështirë se do të kishte diçka konkrete për zgjerim deri në vitin 2019, megjithatë shprehja e kësaj politika në mënyrën më eksplicite ka pasur pasoja shkatërrimtare në rajon, duke minuar përpjekjet reformuese. Fakti që kancelaria Merkel e pa të nevojshme nisjen procesit të Berlinit për gjashtë vendet e Ballkanin Perëndimor, si përpjekje për të mbajtur gjallë perspektivën evropiane pavarësisht deklaratave të Komisionit, është shumë domethënës.

Muajin e kaluar, Ballkani Perëndimor mori edhe një goditje tjetër nga Komisioni aktual. Në letrën e publikuar pas fjalimit vjetor para Parlamentit, Presidenti i Komisionit Evropian premtoi një strategji për pranimin e Malit të Zi dhe Serbisë në BE deri në vitin 2025. Problemi qëndron në faktin se katër vendet e tjera të Ballkanit Perëndimor janë lënë jashtë kësaj perspektive të ripërtërirë dhe të përforcuar. A është e nevojshme të përmendet se tri nga katër prej këtyre vendeve janë vende me shumicë myslimane dhe tri nga të katërtat kanë shumicë ose popullsi të konsiderueshme shqiptare? Ky veprim ngriti spekulime se kjo ishte një përpjekje për t’i bërë qejfin forcave që anojnë më shumë nga e djathta, e që po shfaqen në të gjithë BE-në. Megjithatë, çfarëdo qoftë arsyeja, kërcënimi i rritjes së ndikimit rus në Malin e Zi dhe Serbi nuk duhet të shpërblehet nga BE-ja, ashtu siç nuk duhet të kthehet në disavantazhmungesa e kërcënimeve të ngjashme ose alternativave për Kosovën.

Për fat të keq, për Kosovën komplikimet nuk përfundojnë këtu. Kosova mbetet pa njohje nga pesë shtete anëtare të BE-së. BE-ja ende duket e bindur edhe pse disa nga anëtarët e saj mund të vazhdojnë të mos njohin pavarësinë e Kosovës se edhe Kosova një ditë do t’i bashkohet BE-së. Ky është përkufizimi i të menduarit të dyfishtë Oruellian, i papërshtatshëm për një institucion demokratik dhe transparent. Zgjidhjet e pamenduara deri në fund, e të cilat u gjetën për të mbajtur procesin në lëvizje por pa rënduar shtetet jo-njohëse (siç ishte nënshkrimi i Marrëveshjes për Stabilizim Asociim pa qartësi të plotë për hapat e ardhshëm), në një moment do të vihen në test dhe një përgjigje e qartë duhet dhënë: A e gëzon Kosova një perspektivë evropiane, apo jo?

Më lejoni të jem i qartë: nuk ushqej ëndrra se Kosova do të jetë e gatshme për t’iu bashkuar BE-së vitin e ardhshëm. Ne në Ballkan e dimë mirë se sa shumë kohë merr ky proces. Sidoqoftë, ne jemi njëlloj të vetëdijshëm- dhe të shqetësuar – për faktin se procesi është po aq i padrejtë. Liberalizimi i vizave është një shembull i qartë. Përveç që është e fundit në rend, Kosovës i janë dhënë 95 kritere, kur fqinjët e saj i kanë pranuar me përmbushjen e rreth 50 kritereve. Për më tepër, Kosova ka përmbushur plotësisht të 95-tat, nëse interpretohen në mënyrën e paraparë në udhërrëfyesin formal, por qytetarët ende mbesin të izoluar. Të dy kriteret “e mbetura” kanë qenë dhe vazhdojnë të ri-interpretohen nga BE-ja për arsye politike si një justifikim për t’i penguar kosovarët që të udhëtojnë lirshëm. Qeveria e Kosovës është “përpjekur të përmbyllë” demarkacionin e kufirit me Malin e Zi, edhe pse Kuvendi nuk e ka ratifikuar ende atë. Mirëpo, sa më shumë që Kosova i është afruar fazës finale, aq më e ashpër u bë kjo kërkesë. Mos të përmendim këtu faktin që jemi përballur me një kërkesë asimetrike, pasi që Malit të Zi nuk i është kërkuar të bëjë të njëjtën gjë në udhërrëfyesin e tyre për liberalizim të vizave. Për më tepër, Kosova ka adresuar kriteret që kanë të bëjnë me luftimin e krimit të organizuar dhe korrupsionit në një masë shumë më të madhe se sa që ka bërë në procesin e liberalizimit të vizave cilido shtet tjetër që ka përfituar nga ky proces. Neve po na kërkohet vazhdimisht të punojmë “më shumë” në luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar pa asnjë qartësi se çfarë do të paraqiste përmbushja e këtyre kriteri të mbetura. Arsyetimi i bërë shpesh nga shumë zyrtarë të BE-së se përse Kosova po vlerësohet më ashpër, është se BE-ja mëson nga përvoja e saj e kaluar. Megjithatë, kjo vetëm e ekspozon faktin se kemi të bëjmë me qasje të ndryshueshme dhe se ky sistem është çdo gjë tjetër përveç se i drejtë. Në rastin tonë, është diskriminues.

Ne e dimë se rruga përpara është e gjatë dhe e mbushur me pengesa, por ne jemi të gatshëm të punojmë. Ajo që ne kërkojmë është e thjeshtë: Të formalizohet perspektiva e anëtarësimit për të gjashtë vendet e Ballkanit Perëndimor. Çdo strategji për anëtarësim duhet të përfshijë të gjitha vendet që gëzojnë një perspektivë të tillë. Duke anashkaluar disa dhe duke dhënë data për anëtarësim vetëm për disa prej tyre, automatikisht zvogëlon kredibilitetin e pjesës tjetër. Kjo, nga ana tjetër, është demoralizuese dhe ngadalëson shpejtësinë e procesit dhe rrezikon t’i frenoj proceset reformuese.

Përparësitë e trajtimit të barabartë janë veçanërisht të dukshme në rastin e Kosovës dhe Serbisë. Në kontekstin e dialogut për normalizimin e marrëdhënieve midis dy vendeve tona, ku forca kryesore shtytëse është procesi i integrimit në BE për secilin vend, stimulimi asimetrik është shkatërrues. Si mund të presë dikush që populli kosovar, koalicioni qeverisës dhe opozita të bien dakord për reforma jashtëzakonisht të pakëndshme në favor të një pakice që dikur na ka shtypur, nëse shohin se frytet e një marrëveshjeje të tillë do të jenë vetëm në të mirë të palës tjetër?

BE-ja shpesh na e përsërit se ne duhet të tregojmë lidership dhe të marrim vendime që nuk janë as të lehta dhe as popullore, por që janë në interes të vendit tonë. Epo, tani kanë rastin e mirë për të na dëshmuar këtë. Pavarësisht lodhjes me zgjerimin dhe rritjes së partive të djathta populliste – bëjeni gjënë e duhur!? Zgjerimi është padyshim i mirë për secilin nga vendet e rajonit, individualisht dhe si grup, si dhe do të ishte i mirë edhe për vet BE-në, sepse do të krijonte stabilitet dhe mundësi ekonomike në një rajon të shkatërruar nga lufta që ndodhi me pak se 20 viteve më parë.

Unë ende besoj në vlerat fondamentale të BE-së dhe në atë se vullneti qytetar për një kontinent të bashkuar dhe të integruar, do të mbizotërojnë. Kosovarët janë me shumicë dërmuese në favor të anëtarësimit në BE dhe janë plotësisht dhe tërësisht të përkushtuar ndaj vlerave evropiane. Nëse na jepet një mundësi e drejtë dhe një perspektivë e qartë, ne si popull do të bëjmë gjithçka që është në fuqinë tonë për t’u reformuar, përmirësuar dhe për të përmbushur të gjitha kriteret e Kopenhagës. Por që kjo të ndodhë, BE-ja duhet t’i japë fund izolimit të kosovarëve dhe të shemb muret mentale, të ndërtuara mbi paragjykime të rreme dhe të rrezikshme.

*editorial i Presidentit të Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, për portalin panevoprian “EurActiv”:

Thaçi: Marrëveshja me Serbinë, jetike për integrimet e Kosovës

September 20, 2017 by dgreca

86735720-B6FA-4F91-8CB8-270F21D56E1A_w650_r1_s

NGA ARBEN XHIXHO/VOA/Presidenti i Kosovës Hashim Thaçi ndodhet këto ditë në Nju Jork, ku po zhvillon punimet Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara.Mbrëmë Presidenti Thaçi u takua me Presidentin e Serbisë Aleksandër Vuçiç në prani të shefes së politikës së jashtme të Bashkimit Evropian Federika Mogherini.Sipas zyrtares së lartë të BE-së, takimi ishte vazhdim i dialogut mes të dy vendeve me ndërmjetësinë e BE-së për normalizimin tërësor të marrëdhënieve mes tyre.Zonja Mohgherini tha se përparimi i të dy vendeve drejt integrimit evropian është i lidhur ngushtë me përparimin në dialogun mes tyre.Zëri i Amerikës intervistoi drejtëpërdrejt nga Nju Jorku në emisionin “Ditari” Presidentin e Kosovës, Hashim Thaçi.

Zëri i Amerikës: Zoti President mirë se vini në programin e Zërit të Amerikës.

Presidenti Thaçi: Mirë se ju gjeta, faleminderit shumë për mundësinë tuaj.

Zëri i Amerikës: Zoti President, kohët e fundit janë intensifikuar komentet si nga Beogradi edhe Prishtina për fazën e re të dialogut. Presidenti i Serbisë është shprehur se “nuk mund t’i fshihemi më realitetit” ndërsa ju para disa ditësh u shprehët për Zërin e Amerikës, se “dua të besoj që do të hapet një faqe e re e dialogut që nënkupton perspektivën e sigurt të Kosovës për t’u integruar në organizatën e OKB-së”. Ministri i jashtëm i Serbisë iu përgjigj komenteve tuaja duke thënë se “Presidenti Thaçi ushqen iluzione, Serbia kurrë nuk do të njohë Kosovën”. Ku e mbështesni ju optimizmin për anëtarësimin e Kosovës në BE-, a ka ndonjë përparim në këtë drejtim dhe kur parashikoni që kjo të ndodhë?

Presidenti Thaçi: Është jetike normalizimi i raporteve në mes të Kosovës dhe Serbisë për ecjen përpara të të dy vendeve në perspektivën evropiane por edhe në perspektivën euro-atlantike për Kosovën, sepse Kosova është e përcaktuar që të jetë pjesë e NATO-s, e Bashkimit Evropian dhe Organizatës së Kombeve të Bashkuara. Ne, ka një kohë që të dy vendet jemi në një gjendje status quo-je, prandaj kemi menduar që është jetike në këtë moment ,nën udhëheqjen e zonjës Mogrehini dhe mbështetjen e plotë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, të fillojë një fazë e re e dialogut. Një dialog që mund të them që do të sjellë marrëveshjen përfundimtare për normalizimin e plotë dhe pajtim mes shtetit të Kosovës dhe Serbisë dhe kjo do të krijonte një mundësi që me të vërtetë Serbia ta njohë realitetin në Kosovë, siç ka deklaruar edhe vet presidenti Vuçiç, por edhe Kosova të vazhdojë në perspektivën e saj të anëtarësimit sa më të shpejtë në Organizatën e Kombeve të Bashkuara. Prandaj, një marrëveshje mes dy vendeve tona me udhëheqjen e Bashkimit Evropian, mbështetjen e plotë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës është më tepër paqe, stabilitet dhe fqinjësi e mirë jo vetëm mes Kosovës dhe Serbisë, por edhe për tërë rajonin e Ballkanit Perëndimor. Prandaj edhe mbrëmë në takimin që zhvilluam në zyrat e BE-së këtu në New York, nën udhëheqjen e zonjës Mogrehini, u konfirmua se ne duhet të lëvizim më shpejt në një proces më dinamik dhe me shpresë se ky proces do të përmbyllet me një marrëveshje finale, që do të nënkuptonte njohje të realiteteve të ndërsjella dhe perspektivë të sigurt të të dy vendeve për perspektivën evropiane. Por, e ritheksoj edhe për anëtarësimin e Kosovës në Organizatën e Kombeve të Bashkuara, ky është edhe synimi ynë.

Zëri i Amerikës: A ekziston mundësia e anëtarësimit të Kosovës në OKB edhe pa u njohur nga Serbia?

Presidenti Thaçi: Realisht ne duhet të punojmë maksimalisht me të gjithë partnerët tonë, Bashkimin Evropian dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës, duhet të punojmë edhe me vendet hezituese në procesin e njohjes së pavarësisë së Kosovës, por në momentin që arrihet një normalizim i plotë raporteve Kosovë-Serbi, atëherë askush nuk ka asnjë të drejtë as morale e as politike, as ndërkombëtare që të vejë veto për Kosovën në Këshillin e Sigurimit.

Zëri i Amerikës: Çfarë nënkuptoni me normalizim të plotë të marrëdhënieve?

Presidenti Thaçi: Normalizimi i plotë i marrëdhënieve nënkupton njohjen e realiteteve të ndërsjella, ne jemi vende sovrane, kemi perspektivë të sigurt Evropiane. Ndërtimin e raporteve të fqinjësisë së mirë sipas kritereve dhe standardeve evropiane të një bashkëpunimi të ndërsjellë institucional, duke mos e penguar, por lehtësuar njëra tjetrës rrugën për perspektivën evropiane.

Zëri i Amerikës: Por jo domosdoshmërisht nënkupton edhe njohjen e pavarësisë së Kosovës, apo jo?

Presidenti Thaçi: Njohja e Kosovës nga Serbia nuk mund të pritet menjëherë por ajo është një proces i pandalshëm dhe do të ndodhë herët a vonë, mirëpo është herët të spekulojmë apo prejudikojmë se si do të përmbyllet marrëveshja përfundimtare, por ne do të punojmë që diçka e tillë të ndodhë në përmbyllje të këtij procesi.

Zëri i Amerikës: Zoti president, ju keni deklaruar se marrëveshjen përfundimtare me Serbinë do ta hidhni në referendum. A mund të ndani me ne përse e shihni të nevojshëm referendumin?

Presidenti Thaçi: Mendoj se marrëveshja përfundimtare në mes të shtetit të Kosovës dhe Serbisë është një marrëveshje historike. Ne kemi pasur për më tepër se një shekull probleme, armiqësi dhe luftëra me njëra tjetrën. Serbia ka kryer edhe gjenocid në Kosovë. Në momentin që arrihet një marrëveshje e tillë historike e normalizimit dhe pajtimit, mendoj se nuk është vetëm aspekt procedural por është aspekt edhe jetik i vullnetit të qytetarëve dhe këtë marrëveshje unë mendoj që të dy vendet dhe popujt tanë duhet ta vulosin me vet vullnetin e tyre përtej procedurave dhe pengesave të politikave ditore, qoftë të qeverive tona, qoftë të parlamenteve tona. Pra, vet qytetarët e vendit të Kosovës të vulosin këtë marrëveshje, a janë në favor apo nuk janë, por jam i sigurt se qytetarët e Kosovës duan të jenë pjesë e Organizatës së Kombeve të Bashkuara sepse edhe e meritojnë, dhe duan që të lëvizim sa më shpejt për anëtarësim edhe në NATO dhe perspektivë evropiane dhe e theksoj; e ardhmja evropiane e Kosovës dhe e ardhmja evropiane e vet Serbisë varen nga normalizimi i raporteve tona të ndërsjella, sepse me këto raporte të ndera nuk do të mund të lëvizim shpejt, mirë dhe në mënyrë produktive. Përkundrazi, mund të kalojmë në një fazë të një status quo-je të re që do ta paguajnë me çmim jo të lehtë të dyja vendet dhe popujt tanë.

Zëri i Amerikës: Keni paralajmëruar krijimin e një ekipi të unitetit për bisedimet me Serbinë. Një ide që është kritikuar nga një pjesë e analistëve. Përse ka nevojë për ekip uniteti dhe a keni mbështetjen e dy partive më të mëdha të opozitës të Vetëvendosjes dhe LDK-së?

Presidenti Thaçi: Javën e kaluar unë kam zhvilluar takim me shoqërinë civile dhe kam diskutuar shumë hapur për mundësinë e krijimit të ekipit të unitetit. Mendoj se kjo është marrëveshja finale dhe historike në mes të shtetit të Kosovës dhe Serbisë dhe këtu duhet të marrin pjesë të gjithë, jo vetëm të kritikohet apo akuzohet dikush. Mendoj që bartësit e institucioneve, partnerët e koalicionit, partitë opozitare, personalitetet publike me ndikim, shoqëria civile dhe media, duhet të jemi të gjithë së bashku që këtë proces ta shtyjmë përpara, sepse në këtë proces ose do të fitojmë të gjithë, apo do të lëndohemi të gjithë në kuptimin e asaj që të mos vonohemi. Unë mendoj se çdo ditë që shtyhet mos anëtarësimi i Kosovës në Kombet e Bashkuara, jemi humbës të gjithë, çdo ditë që vonojmë anëtarësimin e Kosovës në NATO gjithashtu dështimin e paguajmë të gjithë, prandaj këto vonesa u kushtojnë të gjithë njerëzve të Kosovës pa dallime politike dhe etnike. Për këtë arsye mendoj që formula e krijimit të një ekipi të unitetit që do të ndërtonte një platformë shumë të qartë, të qëndrueshme dhe profesionale të standardeve dhe vlerave euro-atlantike do të jetë ajo e cila do të shtyjë përpara këtë proces të ri në këto rrethana të reja dhe në një bashkëpunim të ngushtë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimin Evropian. Në fund e theksoj se është në interes që marrëveshja përfundimtare të vihet në diskutim publik dhe të kemi një deklarim të vullnetit të qytetarëve, për herë të parë në historinë e Kosovës, përmes referendumit. Në rregull pajtohem, dikush mund të thotë që Kosova s’e ka të drejtën kushtetuese apo ligjore për referendum, por mund të them që është gjetur hapësira ligjore dhe do t’i drejtohemi Gjykatës Kushtetuese dhe me pyetjen që të krijohet hapësira legale, që me një ligj të veçantë për çështje të caktuara, qytetarëve të Kosovës t’u lejohet që të deklarohen vet për këtë çështje që do të përmbyllet në një të ardhme jo të largët.

Zëri i Amerikës: Zoti President, Kosova është i vetmi vend në Ballkan që ka nevojë për viza udhëtimi në vendet e BE-së. Një nga kushtet për liberalizimin e vizave është kufiri me malin e Zi që Kosova nuk ka arritur ta ratifikojë dhe madje qeveria e re kërkon rinegociimin e saj. A është çështja e vizave një kapitull i mbyllur që nuk mund të realizohet për sa kohë çështja e kufirit ka mbetur pezull?

Presidenti Thaçi: Kosova prej 95 kritereve që është dashur t’i zbatojë për liberalizim të vizave, 94 prej tyre i ka zbatuar dhe ka zbatuar më shumë kritere dhe standarde se sa çdo vend tjetër në rajonin tonë. Çështja e kufirit me Malin e Zi është jetike dhe duhet të kaloj në parlamentin e Kosovës, sepse edhe në takimin që zhvillova me Presidentin (Donald) Tusk edhe gjithashtu me zonjën Mogherini, qëndrimi i Bashkimit Evropian është qëndrim unik dhe i qartë; pa ratifikim të marrëveshjes për shënimin e kufirit me Malin e Zi nuk do të ketë liberalizim të vizave për qytetarët e Kosovës. Prandaj e ftoj gjithë spektrin politik për një urtësi, për një kohezion dhe të shikojmë rreth ndërtimit të një qëndrimi të përbashkët dhe qytetarët e vendit për shkak të politikave ditore apo elektorale, të mos mbesin peng të mos lëvizjes së lirë në të gjitha vendet e BE-së. Pra, pa ratifikim nuk ndodh liberalizimi i vizave. Për fat të keq ky është qëndrimi i qartë dhe i prerë i Bashkimit Evropian. Sot ministri ynë i jashtëm, Behgjet Pacolli, është takuar me ministrin e jashtëm të Malit të Zi, por tani më kjo nuk është çështje ndërshtetërore, është kryekëput vendim i institucioneve të Kosovës, Kështu që përgjegjësia është e Kosovës. Dialog dhe biseda mund të ketë, por gjithmonë duhet pasur parasysh se ne ndërtuam institucione për të marrë vendime, me ndodh liberalizimi i vizave, për të themeluar Forcat e Armatosura të Kosovës dhe me lëvizë më shpejt drejt perspektivës evropiane dhe asaj euro-atlantike. Nuk kemi kohë për të humbur dhe ritheksoj edhe në këto momente kërkohet që të bashkohemi të gjithë dhe të kaloj ky proces dhe t’i japim fund izolimit të padrejtë që po u ndodh qytetarëve të Kosovës.

Zëri i Amerikës: Gjatë kohës që jeni në Shtetet e Bashkuara pritet edhe një takim i vendeve të Ballkanit perëndimor më shefen e politikës së jashtme të Bashkimit Evropian Mogherini. Një nga idetë që janë hedhur është edhe krijimi i një tregut të përbashkët rajonal. Cili është qëndrimi juaj ndaj kësaj ideje?

Presidenti Thaçi: Qëndrimi i Kosovës është që të kemi marrëdhënie bilaterale me secilin shtet veç e veç. Unë kam theksuar edhe më herët; nuk jam adhurues i ndonjë unioni të modelit të ish-Jugosllavisë apo të kohës së Titos. Perspektiva e çdo vendi të Ballkanit Perëndimor është në familjen evropiane, në Bruksel dhe jo ne unione rajonale. Kur të përmbyllet procesi i integrimeve në Bashkim Evropian atëherë është çështje tjetër. Nuk duhet të jetë kjo parafazë apo mund të themi edhe humbje kohe apo zhagitje e procesit apo arsyetim i disa zyrtarëve të Bashkimit Evropian për krijimin e një unioni regjional për t’u vonuar në integrim në Bashkim Evropian. Pra synimi ynë është Brukseli dhe jo kryeqytetet rajonale. Pastaj ne mund të jemi pjesë e këtyre iniciativave së diskutuari, por natyrisht si të barabartë. Ne jemi të vetëdijshëm që Serbia ende nuk e ka njohur Kosovën dhe këtu duhet të futemi në çfarëdo iniciative vetëm si vende të pavarura e të njohura reciprokisht.

Treni i fundit për një paqe të qëndrueshme

August 17, 2017 by dgreca

NGA HASHIM THACI/*Kosova dhe Serbia janë duke dialoguar për më shumë se gjashtë vjet tani, me ndërmjetësimin e Bashkimit Evropian dhe me mbështetjen e fuqishme të Shteteve të Bashkuara, me synim të normalizimit të marrëdhënieve.

Derisa duhet të pranojmë se janë bërë hapa të mëdhenj në këtë drejtim, duke arritur kulmin me nënshkrimin e Marrëveshjes së Parë mbi Parimet e Normalizimit të Marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë në vitin 2013, megjithatë normalizimi i plotë i marrëdhënieve ende nuk është arritur.

Dy shtetet dhe popujt tanë aspirojnë që ta ndërtojnë një të ardhme më të mirë në të cilën janë tërësisht të integruar në familjen evropiane (e në rastin e Kosovës edhe në NATO) dhe në një të ardhme ku gëzojnë një standard dhe mirëqenie më të lartë sesa që kanë tani. Por, këto qëllime vështirë se mund të arrihen nëse vazhdohet me këtë gjendje që, në thelb, është një konflikt i ngrirë ndërmjet dy vendeve tona.

Deri më tani, Kosova dhe Serbia kanë pasur tri raunde të negociatave ndërkombëtare: në Rambuje në vitin 1999, në Vjenë në 2005-2007 dhe tani në Bruksel që nga viti 2011.

Unë kam qenë pjesë e të tri negociatave dhe jam krenar të them që Kosova gjithmonë është akorduar me marrëveshjet të cilat ishin të ndërmjetësuara nga komuniteti ndërkombëtar.

Serbia, në anën tjetër, nuk e pranon pavarësinë e Kosovës dhe vazhdon të investojë shumë resurse për të penguar përpjekjet tona për të forcuar subjektivitetin ndërkombëtar të Kosovës.

Për shkak të këtij qëndrimi armiqësor, aspirata e Serbisë për anëtarësim në BE mbetet e pasigurt.

Prandaj, të dyja shtetet janë të bllokuara dhe e ardhmja e tyre euroatlantike varet nga aftësia e tyre për të arritur një marrëveshje përfundimtare historike për normalizimin e marrëdhënieve dhe për pajtim.

Dialogu në Bruksel është zvarritur. Marrëveshja e prillit 2013 ishte një triumf politik, por kanë kaluar katër vite qëkur e njëjta u arrit dhe zbatimi i disa pikave të marrëveshjes është duke ngecur ende. Përderisa natyra teknike ishte një parakusht për t’i filluar bisedimet, tani ka ardhur koha të përballemi me thelbin e problemit-çështjen që e bën të vështirë zbatimin madje edhe të marrëveshjeve më teknike: mungesa e pajtimit dhe njohjes së ndërsjellët.

Kredibiliteti i dialogut është vënë në dyshim, përkundër të arriturave në disa fusha, mu për shkak se është e qartë, për cilindo vëzhgues të këtyre bisedave, se antagonizmi ndërmjet shteteve është i gjallë sot po aq sa edhe në të kaluarën.

Për shembull, përderisa bisedimet në Bruksel kanë prodhuar një marrëveshje mbi pjesëmarrjen e Kosovës në organizata rajonale, Serbia vazhdon të bëjë fushatë të fuqishme kundër përpjekjeve të Kosovës për anëtarësim në organizatat ndërkombëtare, madje edhe kur nga këto anëtarësime do të përfitonte trashëgimia kulturore e Kishës Ortodokse Serbe në Kosovë (siç ishte përpjekja për anëtarësim në UNESCO) apo serbët e Kosovës.

Sukseset graduale, në pika të veçanta, kanë qenë të gjitha të rëndësishme, por me këtë shpejtësi, marrëdhëniet tona do të mund të normalizoheshin ndoshta pas 100 vjetëve. Është e qartë se ka ardhur koha për një vizion dhe për lidership më të gjerë e më të guximshëm që i adreson çështjet ndërmjet nesh një herë e përgjithmonë.

Çështja themelore është, natyrisht, se ne vazhdojmë ta shohim njëri-tjetrin si kundërshtar. T’i fshehim ndarjet tona të thella nën qilim, nuk është zgjidhje dhe nuk do të çojë në pajtim.

Nuk mund të pajtohemi rreth asaj se ku po shkojmë nëse kemi mosmarrëveshje bazike rreth asaj se prej nga vijmë. Kjo është arsyeja pse unë i kam dyfishuar përpjekjet e mia që të merrem me disa nga pyetjet më të vështira rreth së kaluarës sonë duke krijuar një Komision për të Vërtetën dhe Pajtim.

Përfundimisht, ne besojmë se rrugëdalja do të ishte nënshkrimi i një Marrëveshjeje mbi Normalizimin dhe Pajtimin ndërmjet dy shteteve tona.

Përmes saj, ne do të angazhoheshim që të zgjidhim të gjitha mosmarrëveshjet me mjete paqësore. Në fund, marrëveshja historike ndërmjet Kosovës dhe Serbisë do të duhej të përfshijë njohjen e ndërsjellë si rrugë e vetme që t’u jepet fund të gjitha mosmarrëveshjeve njëherë e përgjithmonë.

Arritja e këtij qëllimi përfundimtar është jashtëzakonisht i vështirë për të dyja vendet dhe kërkon lidership të guximshëm dhe të mençur. Fuqimisht besoj që, si në Kosovë ashtu edhe në Serbi, lidershipi mbetet i përkushtuar ndaj asaj se çfarë pret populli ynë nga ne-që të arrijmë paqen ndërmjet nesh.

Që kjo të ndodhë, të gjithë duhet të jemi kreativë dhe të jemi të gatshëm që të bëjmë kompromise të mëtutjeshme. Duhet të jetë e qartë për të gjithë se ky është imperativ për hir të paqes së qëndrueshme në mes të popujve tanë dhe të gjeneratave që do të vijnë.

Ashtu siç do të duhej që zgjidhja përfundimtare e konfliktit tonë të njohë realitetet historike dhe realitetet aktuale, ajo gjithashtu duhet të adresojë kërkesat e së ardhmes.

E ardhmja e Kosovës dhe e Serbisë, sikurse ajo e pjesës tjetër të Ballkanit, është të jenë fqinjë miqësorë brenda Bashkimit Evropian. Jam i bindur se normalizimi dhe pajtimi është hapi i parë për të na çliruar nga pesha e së kaluarës dhe një hap që do të na shtyjë në një të ardhme më të ndritur.

Është e qartë se kur ne të veprojmë kështu, Bashkimi Evropian duhet të njohë përpjekjet tona, dhe se përderisa e rrisim shpejtësinë ne në këtë cepin tonë të Evropës, shpejtësinë duhet ta rrisë edhe treni i anëtarësimit në BE, si në Bruksel ashtu edhe në kryeqytetet evropiane.

Duhet të sigurohemi që të mos humbasim trenin e fundit për një paqe të qëndrueshme.

*-Editorial i Presidentit të Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, i botuar sot – 17 gusht 2017 në të përditshmen gjermane “Frankfurter Allgemeine Zeitung” lidhur me dialogun për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë/

Zgjedhjet lokale në Kosovë do të mbahen më 22 tetor

June 21, 2017 by dgreca

LAJMI I FUNDIT: Presidenti i Kosovës vendos që zgjedhjet lokale të mbahen më 22 tetor/

hashim-thaci-nenshkruan-komunen-e-gores

Prishtinë, 21 qershor 2017-Gazeta DIELLI/ Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, ka caktuar datën 22 tetor 2017 për mbajtjen e zgjedhjeve lokale.

Në mbështetje të nenit 4 të Ligjit Nr.03/L–072 për Zgjedhjet Lokale, nenit 6 të Ligjit Nr.03/L–094 për Presidentin e Republikës së Kosovës, pas konsultimit me partitë politike, presidenti Thaçi ka marrë vendim që zgjedhjet për organet vetëqeverisëse lokale të mbahen më 22 tetor 2017.

Presidenti ka udhëzuar Komisionin Qendror të Zgjedhjeve që t’i ndërmarrë të gjitha veprimet e nevojshme për organizimin dhe mbajtjen e zgjedhjeve lokale, në përputhje me vendimin e tij dhe legjislacionin në fuqi.