• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

POETI VLONJAT IDAJET JAHAJ NE SOFREN POETIKE TE DIELLIT

July 25, 2016 by dgreca

NJE CIKEL POETIK NGA IDAJET JAHAJ ENKAS PER DIELLIN/

MENDIMET/

( e dikurshme apo…?)/

Natë e ditë më bluajnë mendimet/
për jetën e lumtur, kulturën, artin;/
Po ç’e do, detyrohem nga mjerimi/
të marr rrugën e emigrantit…/

Gjysma e jetës më shkoi në terr,/
rinia e bukur- flutur;/
Tani mendimet më pikojnë vrer/
për kohën e artë, të humbur./

Mendimet, të lodhura, më shkojnë kudo,/
në sfera të jetës, në politikë;/
Veç përherë më rri ndezur përmbi to/
shqetësimi i këndshëm poetik…/

 

U DOGJA, O PISHE E NDEZUR…/

-(rinore ?)/

…I ra gurit,/
e thërmoi…/

I ra lisit-/
e shkrumboi,/

Më ra mua
e gjeti Ty
brenda.

…U dogja,
o pishë e ndezur
në muzg.

Ti- altar,
e unë-
murg…

Plejadat rreth hënës
dhurojnë rini
e treten.

Po ti, ti,
në ç’ plejadë
e galaktikë
bën pjesë –
e s’jepesh ?

E s’ jepesh ?!…

Po ha kujtimet,
vetveten…

 

NENA

(nga gojëdhëna lindore)

…E na i thënka nënës
i biri qafir:

-Aty të rrish,
në t’ errët,
pa yll !

Tek e lidhte për peme
mesnatës në pyll.

E na i thënka nëna
me zemrën fir:

-Kujdes, biro, veten,
të bëhesh i mirë;

Ktheji gjoksin erës,
mos ftohesh,bir…

Cijatnin fletët
nën erën- zefir,

E yjet pëshpërisnin:
-bir, bir…

 

DY POEZI PER REXHEP QOSEN- NDER I Kombit

-me rastin e 80-vjetorit të lindjes-

1.Besnik – Naim

Perëndia
s’e vdiq Naimin,
E hodhi farë
nën dhe.

E prej tij
mbitë Ju,
o Rexhep Qose-
besnik-Naim.

O fjalë-lotuari
bubullim,

O mjekërtreturi
i kombit tim,

Qe hedh firmën
yll-pranverë:

“Ti, Shqipëri,
më jep nder !”

Që skuq firmën
zjarr e valë :

Shqipëri,
të qofsha falë !”…

2.Yll i Kombit

Si dritë inxhie ndrijnë
mendimet për Shqipërinë.

Si shamia në një valle
ndriçon “Porosia e Madhe”.

Flaka-shatërvan i diellit-
prerë nga drit’ e Naimit.

Sytë-paqe, zjarr e bindje,
mjekra -tretur në Rilindje.

Vepra -shatërvan i nderit,
feks me harqet e ylberit.

Balli-i gjerë, hark Kosove,
Yll’ i Kombit, djersë fitoreje.

Pus i dijes, trim mentar,
krenari për çdo shqiptar !

 

NJE GRUSHT GRURE…

…Një grusht grurë
të mbjellur mbi një mur.

Një grusht fjalësh,
një grusht vargjesh…

Një grusht shtëpish
të mbledhura mes lagjes.

Një grusht yjesh
të çelura mes valësh,

Një grusht malesh…

Një grusht hi,
një grusht dhe;

Një grusht këngësh
për stinën e re.

Vetëm grushti-
si çekan fytyrash
duhet hequr nga pasqyra…

 

FJALA “POPULL”

Iku
dhe fjala “popull”.
“Popull”-
s ka më.

Ka pjesëza:
“shoqatë,
kolektivitet,
komunitet…

Pra -popullatë,-
si kafshatë e thatë…

Pra, pak fat
për fjalën “Popull” !

Pak vorbull .

Por, për çudi,
ajo fjalë
duket, zhduket,
çel sërish
si bishë,

hije-dritë
në orbitë
vjen rrotull…

Top of Form

 

FJALEZA TE URTA PER PUSHTETIN

…Pushteti
është këmishë zjarri.
Kur e largon-ftohesh,
kur e afron-digjesh !…

…Mund ta kesh trupin dhe postin
të madh- si ari,
Por sërish mund të mbetesh
një mikro-njeri !

…I ëmbël është shumë
kolltuku i pushtetit,
por fsheh brenda tij-
dhjetë ballë tërmeti !

…Kur i mbaroi kolltuku,
iu kujtuan shokët atij,
por atëhere mbeti rrugës
i lagur me…vetmi !…

 

NAIMI DHE MALET

-me rastin e 170-vjetorit të lindjes së poetit të madh (25 maj)…-

Naimi s’ka vdekje kurrë
sepse malet vdekje s’kanë,
E nxorrën nga thelb’ i tyre,
-Këndo, bir, tani !- i thanë.

I dhanë kartën në duar
edhe fjalëzën e artë,
Me shpirtin e përvëluar
këndoi mallin e zjarrtë.

U duhej bilbil-Naimi
maleve kurrize-blertë,
Ndaj e ngurosën Bilbilin
nëpër lisa monument.

Malet gjetën tek Naimi
krehërin e një pasqyre,
që të krihnin nëpër shekuj
flokët e gjelbër të tyre…

 

DHIMBJE PER POETIN

-me rastin e 80 vjetorit të vrasjes së poetit të madh spanjoll-Frederiko Garsia Lorka-

…Pllanga-pllanga gjaku
bota.
Pllanga-pllanga gjaku
koha.

Siç duket
ajo s’ do të rrotullohej

pa marrë mbi to,
ose edhe mbi njërën prej tyre-
Frederiko-Garsia Lorka…

 

HAIKU
(tre-vargsha)

…Përmbytje fushash.
Një kryq mbi ujë-
dorë lutjeje…

…Pranverë e plleshme
me lëng bari.
Kodrat-burime…

…Shkretimë fshati.
Selvia e shkollës
përkund cicërima nxënësish…

…Pemë e tharë.
Veç një xhufkë në majë-
blerim kujtese…

 

E TMERRSHME…

…Një komb hëngri
një tjetër më të vogël,

Një zjarr në Ekuator
shuajti një pyll;

Një tufë luanësh
preu brenda llojit,

Një yll i madh-
një tjetër yll…

…Një popull drejt Hadit
duke duartrokitur Zeusin…

…Një popull në këmbët
e një tjetri për bukë,

Segmenti i kohës
që pjell kriminelë !…

 

ÇAMERI-PELLG I DHIMBJES

(Duke parë një ekspozitë te fotografit të shquar çam-Skënder Beqirit)

…Gjtihçka aty brenda
gjëmon.
Gjithë
ulërimat e thekshme
të dramës.

Gra
me sy të errur
tmerri e vuajtjeje
për burrat e therur…
Ato-duar-lidhura
jetës ç’ t’i japin ?

Fëmijë
me zemra e koka të ngethura
urie e ere,
këmbëçarë nga ciknat…

Vasha
(oh, yllesat shqiptare!)
-në radhë për një copë bukë !

Sytë e hirtë, të vdekur
të një plaku
bri ullirit të djegur
vallë hënës ç’i thonë ?!…

Një magnetofon diku,
në skaj,
shpërndan simfoninë e dhjetë
të përgjakur çame.

Toka atje
lëkundet ende
nga valët e gjakut,
nga rrathët e dhimbjes.

Një djalë i sotëm çam
(prej Vlore)
puth muret e shtëpisë së gjyshit
atje në Çamëri.

Gurët aty s’janë
veçse lotët e ngrirë
të çamëve.

Mbi gërmadhat enden
me tym të zi e të kaltër
legjendat e Çamërisë.

Motër, bijë, Çamëri,
gjer kur do të të shohim
vetëm në fotografi ?

Çamëri-Hiroshimë shovene,
Çamëri- dy herë Bosnjë e Kosovë
retrospektivë e shekullit…

 

LIVADHI

T’i njihja gjithë lulet emër për emër,
Të emërtoja kështu krejt livadhin e gjelbër…

Ta lexoja livadhin, si libër ta ktheja ,
Çdo faqe me lule dhe aroma të reja…

Me pamje të tjera e të tjera ngjyra
që i stolis me aq ankth dor’ e mëmës-natyra.

E kështu, mes lulesh, do doja pa mbarim
të endej e të tretej përjetë shpirti im…

Sepse në zemër më ndrit një livadh me lule,
që zemrave dua t’ua jap
si me tinguj cule…

 

 

 

Filed Under: LETERSI, Sofra Poetike Tagged With: Idajet Jahaj, mendimet, ne sofren e Diellit, O Pishe e ndezur..., U dogja

Duro Mustafai në Sofrën e Diellit

July 17, 2016 by dgreca

                       I –  KU TA KËRKOJMË LIRIN:Ë ?../

                Mos e kërkoni te të tjerët lirinë/

Mos e kërkoni te guri që nuk flet,/

As tek malet që nga drurët  nxijnë/

Kërkoheni brënda vetes lirinë,/

Liria është njeriu vet…../

  Liria nuk shitet as blihet,/

Atë  askush s’ta dhuron,/

Nuk është suvaja që mureve u vihet…/

Kur shiu nga çatija i dëmton.

Liria  djell i shpirtit, që   përtrihet,

Kur me të dhe për të lufton

 

Liria  nuk është  vetëm  një grusht mielli,

 Për stomakun e tharë e të uritur

Po nuk  është as një ëngjëll që zbret nga qielli,

Me diellin në dorë për të na ndritur.

Liria shkëlqen për ne  si dielli,

Kur për lirinë luftojmë e s’rrijmë duke e pritur..

 

 Liria  si lule e bukur  në shkretirë

Që diellin dhe ajrin  adhuron.,

Liria ndriçon  çdo errësirë.

Kur ajri  dhe drita si mungon

Se pa ajër e dritë askush s’është i lirë,

Dhe pa liri askush nuk jeton ..

      

          II – SAZANI

Sazani ,si margaritar    ka mbirë  në det,

Si  lulja  e  gjelbërtë  mbjellë në kaltërsi,

Është dorë e zgjatur e Vlorës që përshendet,

Pulëbardhat  që fluturojnë të lira e sjellin dashuri.

      Kështu ka qënë Sazani në qindra vjet

 

Sazani,  kështjella jonë  e murme mbi det,

Me njërin sy nga Vlora e tjetrin nga Mesdheu 

Mbi të kanë fryrë stuhi e çfryrë  rrufetë

Po trupin s’e  largoi nga mëmëdheu

Kështu ka qënë ai në qindra vjet,

 

Sazani, ishulli mbështjellë me histori,

Dikur një pjesë e zëmrës së coptuar,

 Kur lakmuan ta kishin për vete  armiqtë  e zinj

Nga Vlora kurrë se patën larguar,         

  Me Vlorën për jetë mbeti përqafuar.

 

Armiqtë që e shkelnin,  nën këmbë u digjej bari

Kryelart erdhi  këtu,po kokëulur iku edhe  Jul Qezari

Mbi vete mban gjelbërimin  që nuk shteron,

Po brënda trupin e ka veshur me hekur e beton,

             Nga dashuri e Vlorës lindi, për Vlorën rron…

Në vend të një replike

TË VJEN KEQ SE JAM PLAKUR ? …

                             -Pas  bisedës për moshën, me një shokun tim të viteve të rinisë,dhe pyetjes së tij :“Edhe ti, po plakesh ?..“-

Ty të vjen keq që unë jam plakur  ?

Apo keq të vjen  se do plakesh dhe ti ,

Unë vitet e rënda,pas vetes kam flakur

Dhe pleqërinë nuk e jetoj si pleqëri

Po ti pleqërinë  e afroje  qysh në rini..

 

 Dhe   ty të vjen keq që unë jam plakur,?

Se mendon që erdhi koha të plakesh dhe ti                      

 Dhe  vitet e arta pranë vetes dot si ke mbajtur,

Prandaj të tmerron edhe fjala pleqëri,

Ty, që pleqërinë e fute brënda vetes, qysh në rini.

 

Vërtet  pleqëria ka ardhur për mua ?

Dhe ty të vjen keq, që  si më parë nuk je .

 Po ti, keqardhjen e ke për vete, apo për mua,

Se  tek ty pleqëria ka kohë që ka bërë fole.

Ndaj  ke  harruar dhe fjalët “ të dua”?

Fjalët që na mbajnë të rinj, ty, edhe mua…

Të ardhka  keq  që s‘jam më i ri, si dikur ?

Dhe te plakja ime shikon plakjen tënde

Çudi, nuk e di, që dashuria s’plaket kurrë ?

Dhe ajo  s’të lë të plakesh në shpirt e në mëndje.?

Po dashurinë  mos e burgos brënda vetes tënde..

 

Vitet vërtetë nuk zvogëlohen

Po jetën gjithëkush vetë  e ndreq

Të moshuarit mes të rinjëve rinohen,

Po një ditë edhe  të rinjtë  bëhen pleq.

Dhe për këtë, ty s’të zë gjumi, të vjen keq ?

 

Në do të mbetesh plak, pa pleqëri,

Të lutem plakjen,mos  e ço në mëndje

Mos thuaj :”Rinia iku, unë mbeta pa rini…”

Mendo  rilindjen e moshës tënde

Se edhe bari që pritet, lind përsëri ,

Se ka bimë që përkulen, po s’ thyhen as në stuhi,

Këtë të vërtetë të jetës, mësoje, në se nuk e di..

 

 

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: Duro Mustafai, ne sofren e Diellit

POETESHA DE AKTORJA E NDJERE XHESIKA (JESSICA) MULLIQI-NE SOFREN POETIKE TE DIELLIT

May 27, 2016 by dgreca

Xhezika Mulliqi, u nda nga jeta aksidentalisht ne moshen e re ne qytetin e Feniksit ne Arizona me daten,1 dhjetor,20014,duke lene pas vetes nje krijimtari te pasur letrare dhe artistike.Poashtu,Ajo ishte edhe nje veprimtare dhe moderatore e dalluar e shume aktiviteteve te Komunitetit shqiptaro- amerikan te Nju Jorkut,Kolorados dhe te Arizones.Me kete rast per sofren poetike te Diellit,kemi shkeputur per ti botuar disa poezi nga permbledhja poetike”Qyteti i Engjejve”…/

XHESIKA (JESSICA) MULLIQI,u lind ne fshatin Abri e Eperme,te Drenices ne Kosove ne vitin 1984.Shkollen fillore e perfundoi ne vendlindje,ndersa shkollimin e mesem e vijoi ne Gjimnazin”Gjergj Kastrioti-Skenderbeu” ne Drenas.Me pas ajo ishte regjistruar ne Teatrin e te rinjeve”DODONA” te Prishtines.Meqe Serbia ushtronte dhune te papare ndaj popullates shqiptare te Kosovës,duke mbyllur Shkollat ne te gjitha nivelet,nga ai parashkollor e deri te ai universitar dhe duke burgosur,maltretuar,plagosur dhe vrare shqiptare te pafajshem,Ajo si kurse edhe shume shqiptare te tjere qe detyruar te emigroje ne Ameriken mike,ku gjeti strehim dhe perkrahje morale dhe materiale.Vendosja ne SHBA,per Xheziken solli nje jete te re ,ku Ajo studio dhe diplomoi per Teater dhe aktrim ne Kolegjin”Theride” ne Kolorado(SHBA).Me pas Ajo ka luajtur ne Teatrin e qytetit te Phoenixit “Harkins Theatre ” duke interpretuar Ofeline nga “Romeo dhe Xhulieta”.Ajo nuk eshte ndal ur me kaq,por ka luajtur edhe ne shfaqjen e radhes “Person in my Heart” apo (Personi i zemres sime) si dhe ne disa shfaqjen te tjera aktoreske.Zhezika Mulliqi,me letersine filloi te merret qysh heret,ku me vone ne SHBA publikoi disa nga krijimet e saj se pari ne proze sic Ishin,novelat ne gjuhen Angleze” Two for Two” si dhe romanin per femije”The Last Kiss in Paris”Veprimtaria e saj frytdhenese dallohet edhe ne fushen e poezise e cila la te botuar ne gjuhen Shqipe,permbledhjen poetike” Qyteti I Engjejve”.Xhezika Mulliqi, u nda nga jeta aksidentalisht ne moshen e re ne qytetin e Feniksit ne Arizona me daten,1 dhjetor,20014,duke lene pas vetes nje krijimtari te pasur letrare dhe artistike.Poashtu,Ajo ishte edhe nje veprimtare dhe moderatore e dalluar e shume aktiviteteve te Komunitetit shqiptaro- amerikan te Nju Jorkut,Kolorados dhe te Arizones.Me kete rast per sofren poetike te Diellit,kemi shkeputur per ti botuar disa poezi nga permbledhja poetike”Qyteti i Engjejve”.
Qyteti i Engjejve
Dikur shikoja filmat me kauboje dhe Indiane
Apo te James Bondit dhe Marilyn Monroes
Yje qe ata linden bashke me yet e nates
Kur u shnderruan ne uje te kristalte

Walk fame(shetitje fame)
Ku rruget e Hollywoodit
Vizitohen nga million a njerez
Qe ndryshe pagezohet
Qyteti i Engjejve

MALL
Kur te kesh mall per mua
Tek liqeni shko
Nese ndjen ndonje ere
Te lutem mos u largo

Tek dyqani ku u takuam shko
Nese e takon ndonje vajze
Qe me ngjan mua
Mos u largo

Kur te kesh mall per mua
Tek Shkollat ime shko
Nese e takon shoqerine
Te lutem bisedo

Kur te kesh mall per mua
Te lutem te shtepi a ime shko
Nese e takon nenen
Te lutem mos u largo

Kur te kesh mall per mua
Tek Varri im shko
Nese te parafytyrohet fytyra ime
Te lutem mos u largo!

NE DATELINDJEN TENDE
Ne datelindjen Tende
Nuk do te kesh telefonate
Ne datelindjen Tende
Do ta kesh zemren te ngrate
Ne datelindjen Tende
Nuk do te kesh me dhurate
Ne datelindjen Tende
Nuk do te kesh me urate
Ne datelindjen Tende
S’ke me arome
Ne datelindjen Tende
Do te mungon pergjithmone
Zeri im i ngrohte!

NENES SIME
Qe Kur me solle ne kete bote
Nga ti mesova kenget e ninullave
Me rrite me plot gezime dhe hidherime
Ti e paharruara nena ime.

Nene e dashur nga ti mesova
Shkronjat e para te Abetares
Nga ti mesova krenarine
Nga ti mesova nderin
Atdheun dhe shqiptarine.

Ti me je me e shtrenjte se jeta
E dashura nene,Une bija jote
Do te mundohem t’ ndjej
Hapat e krenarise sate!

MALL PER FEMIJERINE
Sa mall kam qe edhe nje here
Te kthehem ne femijerine time
Te luaj e te mendoj si me pare
Me gaz e hare jeten ta kaloj

Ah,me mungon oxhaku i shtepise
Sa shume me mungojne
Kenget e femijerise
Ah,me mungojne kujtimet e femijerise.

Duke ecur neper sokak
Ah,me mungojne bagetite
Qe dikur i mbanim me aq deshire
Me mungon shumecka e femijerise

Sa me mungon Atdheu
Uji i burimit te ftohte
Ah,sa me mungon ajo bote
E shenjte e femijerise sime.

LULEKUQET E JASHARAJVE
Sa here nenat i perkundin femijet
Juve me mall Ju kujtojme
Sa here hapet Shkolla ne shtator
Juve me mall Ju kujtojme
Sa here ngrihet flamuri
Juve me mall Ju kujtojme
Sa here vjen marsi
Juve me mall Ju kujtojme
Ju jeni lulet e lirise me truproje
Ne Kosoven e lire
Ju lule te Jasharajve
Ju Lulekuqe te Kosovës
Ne Token tone martire.
Pergatiti per botim:
Mr.sci.Lulzim Mulliqi.

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: Lulzim Mulliqi, ne sofren e Diellit, XHESIKA (JESSICA) MULLIQI

MYSAFIRE NE SOFREN E DIELLIT: ALFONS GRISHAJ, AGIM DESHNICA, FASLLI HALITI

May 20, 2016 by dgreca

ALFONS GRISHAJ/

  Kujtimi Im/

Kujtimi im, meteor i shuar/

Në gotën shampanjë e helmuar,/

Të asaj kënge të epur, të fikur,/

Në botën tekanjoze  ikur./

 

Më le të shkretë, në vetmi/

Brengë në shpirt, pa melodi./

Humbën përqafimet tua,/

Frymë e zjarrit në prag u shua./

 

Tani, mbuluar në harresë,

Në ethe të natës, pashpresë.

Oh, ti, dashuri! Sot demon…

Grish një tjetër, unë në akuilon!

 

Dhe pse u shite origjinale,

Trup e shpirt tjetrit ia fale!

Mbaj kujtim të pafajësisë

Zjarrin, puthjen e rinisë.

Rrëgjakur vello e pendesës

Do e skuq lëkurën e zbehur,

Mbi bar kristalet e vesës

Shkëlqimin tim, boten e dehur.

———————————————————-

Kjo poezi u shkrua në   Zejmen, 30 vite më pare …(Origjinali)

Botohet për here të parë. Kjo poezi u afishua tek “Gazeta e Murit” në PD Shkodër…E kopjuan shumë studetë të  “ Luigj Gurakuqit” dhe të shkollave të mesme…Njëra nga ato studente  pat qenë  dhe gruaja ime , Mirela Grishaj…

Dashuria Platonike

 Si petale trëndafili

Buzët kish kjo bukurosha

Zemërflakë e ndjek bandilli

I palodhur pret n’një qoshe.

 

Dhe kur bjen shi e dëborë

I përvluari rri e pret

Si fakir që shtrin një dorë

Sa monedh’ në dorë t’i prek.

 

Rrugës ecën si sorkalle

Arom lulesh erëmon

Me bisht syut si kunalle

Shikon hijen që e gjurmon.

 

Eh , përdit me shpresë djali

Se dikur do ketë mëshirë

Kurr buzëgaz çupa s’ i fali

Dhe në ankth e la pahir.

 

Me shpirt djaloshi ishte prekur

Zemër k’putur shkoi me ngut

Poshtë ullirit , frymëhequr

Lutej, por perri’ s’u duk.

 

Vonë lëndinës vajza doli

Porsi dielli shënd e verë

Dhe kur hija s’e përcolli

U pik’llua, u bë vrer.

 

Tek po kthente skaj ulliri

Pa një varr të zbukuruar

Dhe në foto, shkrirë si qiri

Hija që e kish gjurmuar!

 

Diamant rrodh pik’ e lotit

Nga qërpikët-hala pishe

Përdëllyer iu lut Zotit:

“Merrmi hiret që më vishe!”

 

Hapin ndali n’ atë qoshe

Kur e priste ai dikur.

Ç’e vajtoi kjo bukuroshe

E pastaj s’u pa më kurrë!

——————————————

Kjo poezi u shkrua në   “Shën Vasi” Sarandë , rret 28 vite më parë, dhe u botua në vitin 1995 në vëllimin  me poezi : “Hapësira.”

Më Fal Një Lule

Më fal një lule

zonjëza ime,

ta qaj botën për vdekjen e saj;

më fal një të puthur

jeta ime,

se do shkoj i lumtur

pa dhimbje e vaj.

*Kjo poezi (tip madrigal),  u botua në vëllimin me poezi “Hapësira”  1995 , kushtuar Mirela Grishaj (Gruaja ime).

 

DY POEZI NGA AGIM Dëshnica

-PER ZANAFILLEN

DHE GJUHEN SHQIPE –

ILLYRI!

Rend historia me hapa shekujsh, Illyri!

Në kohëra dyndet mjegull e zymtë

dhe pluhur gri shtrohet mbi gjurmë.

Bëmat e ndodhitë fshehin, Illyri!…

 

Rendin lumenjtë, përherë zhurmshëm,

Të katër detet, dallgë shkumbore

hedhin në ranë e mbi shkëmbinj

dhe lart në gryka vikamë e erës,

jehona zërash, nga lashtësi e thellë

tok me gojëdhanat,

mbërrijnë dhe gjemojnë.

 

Mister e terr mbulon gjithçka,

si reja qiellin.

Ndaj pluhur e re fshijmë, Illyri!…

Zbulojmë themelet, vatrat e puset,

lexojmë mbishkrimet,

gjallninë e herëshme, paqen e luftën,

me djersë e gjak.

 

Mbi tokë, nën tokë, në kodra e fusha,

mure, shkallare, urat mes honesh,

tempujt e faljes, kubetë e gurta,

artin ndër vazo, stolitë prej ari,

edhe shtatoret dhe përkrenaret,

edhe parzmoret, edhe mburojat,

shpatat kalitur bronz e çelik,

për madhështinë e shkuar

dëshmojnë, Illyri,

në hapësirat e tua!

 

I FALEM GJUHËS SHQIPE!

I falem gjuhës shqipe plot magji,

që zanafillën ka në lashtësi.

Në rrjedha çiltërish, larg mizorive,

ndesh me murranat, pranë dashurive,

ku deti valët shtyn e hedh puhinë,

e brazdë e jetës çan nëpër djerrinë.

 

Në malësinë e kullave e gurrave,

shtruar këmbëkryq në log të burrave,

me doke e zakone, gjykime e shestime,

ku bardët me ngulm sodisnin yje,

dëgjonin të heshtur zogjtë në pyje,

rreth sofre me bukë e kripë e zemër,

në rite dhe sjellje, me besë e nder.

 

I falem gjuhës shqipe plot risi,

që zanafillën ka në Perëndi.

Pranë vatrës, te rrëfenjë e ngrohtë e nënës,

në shpirtin e trazuar të gojëdhënës,

ndër ëndërrime e nën peshë të halleve,

në lutje, ndër këngë, në vrull të valleve,

ndër telat ngazëllyes të lahutarëve

e gumëzhitje e rreptë e lodërtarëve.

 

Ndër sokëllima trimash majë brigjesh,

kur qark “ ushtojnë lugjet prej ortiqesh,

prej ortiqesh kah po bijnë ndër gropa “-1

dhe Bernardini ndër loke e etër,

lumnoi e qau me penë e letër.

 

Në shqip, mbi djep fatia engjëllore,

kumtoi me dhimbje dramën arbërore,

që mbijeton në çdo rrebesh e shqotë

dhe gjurmë të kaltërt drite lë në botë.

 

Kjo gjuhë burrash e shtojzovallesh,

rrjedh si Valbona teposhtë zallesh.

Kjo gjuhë bilbili, britmë sokoli,

kumbon te Naimi, Fishta e Noli.

Kjo gjuhë Ilirie me rrënjë në lashtësi,

në gaz e vaj – e gjallë! Përjetësi!

———-

P.s.

  1. Copëz vargu nga rapsodia e

famshme“Martesa e Halilit.”

FASLLI HALITI SJELL PERKTHIMET:

JACQUES PRÉVERT

    1900 -1977

KORTEU

Një plak i artë me një orë në zi

Një mbretëreshë e munduar me një burrë  anglez

Dhe me punëtorë të paqes me tutorë deti

Një Hussar i kompanisë me një budalla të vdekjes

Një gjarpër kafeje me një mulli me syze

Një gjahtar me litar me një kërcimtar kokash

Një marshall prej shkume në pension me një llullë

Një foshnjë e salindur me fustan të zi me një zotëri në pelena

Një kompozitor për në trekëndësh me një varëse muzike

Një koleksionist besimi me një rektor fuçi

Një mprehëse Coligny me një admiral prej gërshërësh

Një murgeshë e Bengalës  me një tigër të San Vincenzo të Pavlit

Një profesor porcelani me një axhustator filozofie

Një kontrollues i Tryezës së Rrumbullakët me kalorës të  të Kompanisë së Gazit në Paris

Një rosë në Shen Elenë me një Napoleon gatuar me portokall

Një gardian i Samotrakës me një Fitore varrezash

Një rimorkiator i një familjeje të madhe me një baba në det të hapur

Një anëtar i një prostate me një ipertrofi të Akademisë franceze

Një kalë i fuqishëm në partibus me një peshkop të madh  cirku

Një kontrollues me zë të bardhë me një kor të vogël autobus

Një kirurg i tmerrshëm me një fëmijë dentist

Dhe gjenerali i perlave me një hapës të Jezuitëve.

   Përktheu: Faslli Haliti

 

 WEI-LI-BO

PEMA E MAGNOLIAS


E Lodhur nga dita e ëmbël
e pranverës
në gjumin e saj
pema e magnolias
hap duart e bardha.
Mbi rrezen e hënës  

pushon shkëlqimi i luleve.

Përktheu Faslli Haliti

 

Filed Under: LETERSI, Sofra Poetike Tagged With: Agim Deshnica, alfons Grishaj, Faslli Haliti, Mysafire, ne sofren e Diellit

Faslli Haliti sjell 3 poezi të DUSHKA VERHOVAC në Sofrën e Diellit

May 1, 2016 by dgreca

DUSHKA  VERHOVAC/

  1. KUR NJË FËMIJË VDES/

(Nikolas)

 Kur një fëmijë vdes/

lotët janë të pashtershëm/

çdo ankesë/

dhe vaj/

është tepër i tingullt/

për rropullitë/

në të cilat përgjohej/

kur një fëmijë vdes

ylli nuk bie

por ngrihet edhe më shumë

fluturon i pakthyeshëm

në rrugën e mallkuar

të yjeve.

 

  1. SËRISH

Arrin 

dhe kërkon një strehim

hap gojën

por në horizont për ty

asgjë më

ti e di

ke mbetur

atje

ku doje

pikërisht atje je ti

në çdo frut

në rritje e sipër drita

ju bashkon

por zëri

nuk është më fjalë,

por fije bari e tharë

dhe nuk ka re kalimtare.

 

  1. ASGJËSIM

 

Asgjësimi merr kohën e tij.

Nga e njejta pëlhurë panoline  dhe velenxa

Nga i njejti dru djepi dhe arkivoli.

Nga e njëjta intrigë lumturia dhe hidhërimi.

Nga i njëjti zjarr flaka dhe të hiri.

Në të njëjtën lëkurë e shumëzuar pa fund

etja për jetën dhe dëshira për vdekjen.

 

 Përktheu Faslli Haliti

 

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: DUSHKA VERHOVAC, Faslli Haliti sjell 3 poezi të, ne sofren e Diellit

  • « Previous Page
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • …
  • 7
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • AT SHTJEFËN GJEÇOVI DHE DR. REXHEP KRASNIQI, APOSTUJ TË IDESË PËR BASHKIM KOMBËTAR
  • Marjan Cubi, për kombin, fenë dhe vendlindjen
  • Akademik Shaban Sinani: Dy popuj me fat të ngjashëm në histori
  • THE CHICAGO TRIBUNE (1922) / WOODROW WILSON : “NËSE MË JEPET MUNDËSIA NË TË ARDHMEN, DO T’I NDIHMOJ SËRISH SHQIPTARËT…”
  • SHQIPËRIA EUROPIANE MBRON HEBRENJTË NË FUNKSION TË LIRISË
  • KONGRESI KOMBËTAR I LUSHNJES (21-31 JANAR 1920) 
  • Një zbulim historik ballkanik
  • VATRA DHE SHOQATA E SHKRIMTARËVE SHQIPTARO-AMERIKANË PROMOVOJNË NESËR 4 VEPRA TË PROF. BESIM MUHADRIT
  • Që ATDHEU të mos jetë veç vend i dëshirës për të vdekur…
  • KAFE ME ISMAIL KADARENË
  • Kosova paraqet mundësi të shkëlqyeshme për investime
  • PARTIA NUK ËSHTË ATDHEU, O KOKËSHQOPE
  • 50 VJET VEPRA POETIKE KADARE
  • IT’S NOVEMBER 28TH
  • Një arritje për shqiptarët në Michigan

Kategoritë

Arkiv

Tags

alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Hazir Mehmeti Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT